Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

"Οι ήρωες του 21 δεν μπήκαν σε διαπραγμετεύσεις, δεν κιότεψαν,αλλά μπήκαν στη μάχη της φωτιάς"

"25η ΜΑΡΤΙΟΥ.
Η μέρα που κάποιοι ξυπόλητοι, πεινασμένοι, καταπιεσμένοι από τους Τούρκους και τους συνεργάτες τους αποφάσισαν να ξεσηκωθούν, αποφάσισαν να πουν το μεγάλο ΟΧΙ στη σκλαβιά και το ΜΕΓΑΛΟ ΝΑΙ στη λευτεριά.

Οι Κολοκοτρώνηδες, οι Παπαφλέσσηδες, οι Καραϊσκάκηδες και οι Μπουμπουλίνες δεν μπήκαν σε διαπραγματεύσεις, δεν κιότεψαν, δεν μπήκαν σε διαδικασία... συναλλαγών, μπήκαν στη μάχη της ΦΩΤΙΑΣ για τη λευτεριά και άνοιξαν το δρόμο για τη ανεξαρτησία της χώρας.

Στην Αγία Λαύρα ύψωσαν την σημαία της αντίστασης, τη σημαία της αξιοπρέπειας απέναντι στους καταχτητές, απέναντι σε όλους εκείνους που τους έπιναν το αίμα και τους ρουφούσαν τη ζωή για 400 χρόνια.

Σήμερα, όσο ποτέ το μήνυμα της 25ης Μαρτίου είναι επίκαιρο και μας δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε απέναντι στα νέα δεινά που έχουν βρει τον ελληνισμό. Και σήμερα το σύνθημα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΣΚΛΑΒΙΑ έχει τη δική του τεράστια σημασία, από τη στιγμή που η πατρίδας μας εδώ και τρία χρόνια είναι υπόδουλη, χωρίς εθνική κυριαρχία, χωρίς κανένα δικαίωμα να αποφασίζει ελεύθερα και μόνη της.

Είναι υπόδουλη στη ΝΕΑ ΤΑΞΗ πραγμάτων, στο αδηφάγο ΔΝΤ, στην αλλοτριωμένη Ε.Ε. Η χώρα μας είναι αλυσοδεμένη
Οι πολίτες της στενάζουν, η φτώχεια εξαπλώνεται, η ανεργία μεγαλώνει, κι όμως όλοι αυτοί οι Βρυξελλιώτες και οι Βερολινέζοι του Δ΄ΡΑΙΧ μας λένε κάθε μέρα, ότι μας σώζουν και πως ότι γίνεται, γίνεται για το καλό της Ελλάδας.

Για πιο καλό όμως μιλάνε, από τη στιγμή που η κοινωνία βουλιάζει, οι νέοι κατά χιλιάδες μένουν άνεργοι και φεύγουν πάλι μετανάστες στη Γερμανία και την Αυστραλία. Αυτό είναι το καλό που μας επιφυλάσσουν; Αν είναι αυτό, τότε τους το επιστρέφουμε..

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί

Η επίθεση του Δ΄ ΡΑΙΧ κατά του ελληνισμού δεν σταματάει στη χώρα μας. Όπως βλέπουμε αυτές τις μέρες έχουν πέσει σαν τα κοράκια πάνω στην πληγωμένη Κύπρο, να τις φάνε τα σωθικά, να τις φάνε το αέριο και το πετρέλαιο.

Η Κύπρος ζει έναν ΤΡΙΤΟ ΑΤΤΙΛΑ, με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά ο ΑΤΤΙΛΑΣ ΦΟΡΑΕΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΣΤΟΛΗ. Ολοι αυτοί που βάλθηκαν να μας σώσουν, θέλουν τώρα να σώσουν και την Κύπρο. Δεν τη φτάνουν οι πληγές που κουβαλάει από το 1974, τώρα επιχειρούν να τις ανοίξουν κι άλλες. Μια χώρα, που η οικονομία της ήταν παράδειγμα, τώρα καταστρέφεται γιατί το ΝΕΟ ΡΑΙΧ θέλει να παίξει και πάλι τα βρώμικα παιγνίδια του.

Όμως, αυτή τη φορά ξεπέρασαν κάθε όριο, ΟΙ ΟΥΝΟΙ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ. Μέχρι σήμερα μας έπαιρναν τα λεφτά με περικοπές μισθών και συντάξεων, τώρα αποφάσισαν ως άλλοι ληστές να βάλουν χέρι απευθείας στις καταθέσεις των πολιτών. Κλέβουν με λίγα λόγια τον κόπο των ανθρώπων γιατί μόνο έτσι θα σωθεί-τρομάρα τους- η Κύπρος από τη χρεοκοπία.

Μπορεί η Κύπρος να έχει κάνει ένα βήμα πίσω απέναντι στο θηρίο που λέγεται Ε.Ε- ΔΝΤ, όμως, κρατάμε το ΠΡΩΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΟΧΙ που είπε ο κυπριακός λαός και η κυπριακή ΒΟΥΛΗ στο Δ΄ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΡΑΙΧ. Αυτό το ΟΧΙ θα το κρατήσουμε για να ανοίξει ο δρόμος και να απελευθερωθεί ολόκληρος ο ελληνισμός από τη ΝΕΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΉ.

Για μια ακόμα φορά δηλώνουμε ότι όλοι είμαστε στο πλευρό της Κύπρου, στο πλευρό του κυπριακού λαού. Ο αγώνας τώρα ξεκινάει για να στείλουμε από κει που ήρθαν όλοι αυτοί που ήρθαν να ισοπεδώσουν τον ελληνισμό, να εξαφανίσουν το ΕΘΝΟΣ, να αλώσουν τη ζωές μας.

ΟΧΙ, δεν το δεχτούμε όχι δεν θα το ανεχτούμε, ΟΧΙ δεν το αφήσουμε να περάσει. ΕΔΩ και τώρα πρέπει από κοινού με τους Κύπριους, τους Ιταλούς, τους Ισπανούς, τους Πορτογάλους, κι όλους τους λαούς της Ευρώπης που νιώθουν στο πετσί τους τη βία της ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ να στείλουμε το μήνυμα της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, και την απελευθέρωσης, γιατί εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα δεν υπάρχουν παρά μόνο δυο επιλογές: Ή ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΙ Ή ΛΕΥΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ.

Το μήνυμα της 25ης Μαρτίου είναι ξεκάθαρο, αρκεί να το διαβάσουμε σωστά και στις μέρες μας. Γιατί δεν μπορώ να βλέπω έναν ολόκληρο λαό τον ελληνικό, και από χθες τον κυπριακό να τους υποχρεώνουν να χορεύουν το νέο χορό του Ζαλόγγου.

ΟΧΙ, δεν πρέπει να τους αφήσουμε, ΕΜΕΙΣ ΘΑ πρέπει να σύρουμε το ΧΟΡΟ της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ και της ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, διαφορετικά οι επόμενες γενιές θα ζήσουν σκλαβωμένες, συγκροτώντας μια νέα τάξη, αυτή των ΝΕΟΔΟΥΛΩΝ.

ΟΧΙ, αυτό δεν θα το ανεχτούμε. Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ, κι αυτό θα γίνει μόνο όταν είμαστε όλοι ΜΟΝΙΑΣΜΕΝΟΙ, μόνο έτσι θα πετύχουμε τους στόχους μας, διαφορετικά θα είμαστε άξιοι της τύχης μας.

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ στους ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΄21.

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ Σ΄ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΨΗΦΙΣΑΝ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ, Σ΄ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΨΑΝ ΣΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ, Σ΄ ΑΥΤΟΥΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΑΝ.

Ο ΘΕΟΣ ΑΣ ΕΥΛΟΓΕΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΒΡΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ.

Παπα Ανδρέας των Ανωγείων σε κήρυγμά του για την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821
citypress-gr

1 comments:

  1. ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ

    * Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας δεν υπήρξαν βίαιοι εξισλαμισμοί στη μετέπειτα ελληνική επικράτεια. Οι Οθωμανοί, εφόσον οι υπόδουλοι λαοί κατέβαλλαν κανονικά τους φόρους που τους αναλογούσαν, δεν
    ασχολούνταν ιδιαίτερα με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους. Οι μαζικοί εξισλαμισμοί που παρατηρούνται στα Βαλκάνια (Βοσνία, Αλβανία κ.λπ.) έγιναν, κατά κανόνα, με τη θέληση εκείνων που αλλαξοπίστησαν, και ειδικότερα με σκοπό να έχουν καλύτερες σχέσεις με τον κατακτητή και να συμμετέχουν από καλύτερη θέση στη νομή και άσκηση της εξουσίας.

    * Ουδέποτε κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας υπήρξε - ή συνέτρεχε λόγος να υπάρξει - «κρυφό σχολείο», όπως τουλάχιστον αυτό έχει καταγραφεί στο εθνικό συλλογικό ασυνείδητο. Όποιος ήθελε μπορούσε να μάθει ελληνικά, σερβικά, βουλγαρικά κ.ο.κ. χωρίς να παρενοχλείται από τους κατακτητές, οι οποίοι - επαναλαμβάνω - ενδιαφέρονταν πρωτίστως, αν όχι σχεδόν αποκλειστικά, για την ομαλή καταβολή των κάθε είδους φόρων προς τον σουλτάνο.

    *Ο ρόλος της Εκκλησίας καθ' όλη αυτήν την περίοδο υπήρξε τουλάχιστον αμφιλεγόμενος, αν όχι και αρνητικός σε αρκετές περιπτώσεις (προσοχή: της Εκκλησίας, όχι της θρησκείας). Τα παραδείγματα, πολλά και γνωστά, ξεκινούν από τους ανθενωτικούς της εποχής της Άλωσης και φθάνουν ως τις παραμονές του 1821, με τον λυσσαλέο πόλεμο κατά των οπαδών του Διαφωτισμού, των Φιλικών κ.λπ

    .*Στον ένοπλο αγώνα κατά των Τούρκων μετείχαν ποικίλων εθνικών προελεύσεων κάτοικοι του ευρύτερου γεωγραφικού χώρου, των οποίων η εθνική συνείδηση βρισκόταν εν πολλοίς στο στάδιο της διαμόρφωσης. Τόσο ο «Θούριος» του Ρήγα, με τις αναφορές του στο πλήθος των υπόδουλων στους Οθωμανούς εθνοτήτων, όσο και η καταγωγή αρκετών πρωταγωνιστών της Επανάστασης (Αρβανίτες της Ύδρας και των Σπετσών, Σουλιώτες, Βλάχοι, σλαβόφωνοι κ.α.) βεβαιώνουν «του λόγου το ασφαλές».

    * Και πάλι όχι επειδή οι Σύμμαχοι είναι εξ ορισμού «φιλέλληνες» ή «μεγαλόψυχοι», αλλά επειδή η χώρα ευτύχησε να ακολουθήσει τότε πολιτική σωστών συμμαχιών και ανοιχτών οριζόντων (αντί να παίξει τον ρόλο της μικρής «ανάδελφης» που κάθεται και κλαίει), η Ελλάδα υπήρξε η μεγάλη ευνοημένη από τη «μοιρασιά» στα Βαλκάνια μεταξύ 1910 και 1920. Έτσι η Θεσσαλονίκη έγινε «συμπρωτεύουσα» της Ελλάδας, αν και το 1912 ο πληθυσμός τής πόλης περιλάμβανε περίπου 40% Εβραίους, 25% Τούρκους, 20% Έλληνες και 15% άλλους.

    . Τέλος, όταν γίνεται λόγος για την εκδίωξη των ελληνικών πληθυσμών από την «προαιώνια κοιτίδα» τους Μικρά Ασία, μπορεί το σχήμα αυτό να χαϊδεύει τα αφτιά των κάθε λογής «ελληνόψυχων» και «πατριδολάγνων», αλλά - δυστυχώς και πάλι γι' αυτούς - η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Με εξαίρεση ορισμένους συμπαγείς ελληνικούς πληθυσμούς, κυρίως στον Πόντο και στην Καππαδοκία, οι περισσότεροι από τους Έλληνες που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν κάτω από δραματικές συνθήκες τη Μικρά Ασία το 1922-23 ήταν οικογένειες που, αναζητώντας καλύτερη τύχη, είχαν μεταναστεύσει εκεί από την ηπειρωτική Ελλάδα και από τα νησιά του Αιγαίου κατά τον 19ο αιώνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή