Γεννημένη στην Αθήνα το 1942, ήταν κόρη του συνθέτη Πάνου Τριανταφυλλίδη. Απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού θεάτρου και της Σχολή του Πέλου Κατσέλη, έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο σανίδι το 1963: Έπαιξε στο «Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα». Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Θεάτρου Συνόλου και της Πολιτιστικής Κίνησης, ενώ τη δεκαετία του '90... ίδρυσε θέατρο με το όνομά της, στη πλατεία Βάθη. Το 1970 κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, για την ταινία μικρού μήκους ''Συνηθισμένο μου όνειρο''. Τιμήθηκε ακόμα με το βραβείο ''Μαρίκα Κοτοπούλη'' ενώ διακρίθηκε και στο φεστιβάλ Ιθάκης. Δίδαξε στις δραματικές σχολές του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και του Πέλου Κατσέλη.
Ήταν παντρεμένη με τον ηθοποιό Κώστα Μεσσάρη και είχε μία κόρη.
Η Νίκη Τριανταφυλλίδη συμμετείχε σε πολλές ταινίες: «Ουρανός», «Η Παγίδα», «Κατρακύλισμα στο βούρκο», «Αμόκ», «Πικρή μου, Αγάπη», «Ο κράχτης», «Βρώμικη πόλις», «Η μοίρα του αθώου», «Ο Θάνατος του Αλέξανδρου», «Αντίο για πάντα», «Ψωμι για έναν Δραπετη», «Καρδιές που Ξέρουν ν`Αγαπούν», «Καταραμένη Αγάπη», «Ο Τάφος των Εραστων», «Το Κανόνι και τ` Αηδόνι», «Ενα Κορίτσι Αλλιώτικο από τα άλλα», «Στον δάσκαλό μας ... με αγάπη», «Αγάπησα έναν Προδότη», «Το Νυφοπάζαρο», «Ο Αστραπόγιαννος», «Ομορφες», «Το Όνειρο της Κυριακής», «Σε Ικετεύω, Αγάπη μου», «Δεν Υπάρχουν Λιποτάκτες», «Χωρίς Συνείδηση», «Ο Κατάδικος», «Ευριδίκη ΒΑ 2Ο37», «Αντίο Βερολίνο». Όπως και σε τηλεοπτικές σειρές: «Από την άλλη όχθη» «Αστυνομικές ιστορίες», «Γυναίκα από βελούδο», «Γυναικείες μορφές της ελληνικής ιστορίας», «Εν τούτω νίκα», «Η συμμορία της Μαίρης», «Κεφαλλονίτικες ιστορίες», «Νίνα», «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», «Οι συμμαθήτριες», «Οι Φρουροί της Αχαϊας», «Το σπίτι των ξένων».
Όπως είχε η ίδια εκμυστηρευθεί, πριν από λίγα χρόνια, η κατάσταση της υγείας της χειροτέρευε καθώς είχε από μικρή πρόβλημα με τα κόκαλα και κυρίως με τα πόδια της. Παρέμενε στο σπίτι της καθώς δεν μπορούσε να περπατήσει.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου