Τον τελευταίο καιρό είναι πολύ εύκολο, για να μην πώ ότι έχει γίνει της μόδας να κατηγορεί κάποιος την Χρυσή Αυγή. Με το "κάποιος" δεν αναφέρομαι μόνον στους κυβερνητικούς παράγοντες και τα δημοσιογραφικά τους παπαγαλάκια, αλλά και σε ανθρώπους που κινούνται στον ευρύτερο πατριωτικό χώρο. Το παράδοξο είναι ότι κάποιοι από αυτούς τους τελευταίους όσο και ορισμένοι... δημοσιογράφοι, μέχρι λίγο πριν το τραγικό συμβάν της Τρίτης, φλέρταραν με την Χρυσή Αυγή, περιμένοντας άλλος κάποια θεσούλα, άλλος ίσως κάποιο χαρτζιλίκι.
Προσωπικά, έχω ασκήσει κριτική στην Χρυσή Αυγή και συγκεκριμένα στην ηγεσία της τόσο όταν αυτή βρισκόταν στην πολιτική αφάνεια, όσο και όταν κάλπαζε δημοσκοπικά. Τώρα όμως στην περίπτωση που αυτή βρεθεί εκτός νόμου ή χαρακτηρισθεί ως εγκληματική οργάνωση, παράνομα συνταγματικά και ανήθικα πολιτικά, θα είμαι από αυτούς που θα κατέβουν στον δρόμο ενάντια σε μία τέτοια μεθόδευση.
Φοβάμαι όμως ότι θα είμαι από τους ελάχιστους, καθώς βλέπω την ηγεσία της Χρυσής Αυγής να αντιμετωπίζει τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών με τρόπο φοβικό και μπερδεμένο. Τον τελευταίο χρόνο η Χρυσή Αυγή, είχε την μοναδική ευκαιρία να δημιουργήσει τις δομές που θα μπορούσαν να αποτρέψουν την σύνδεσή του ονόματός της με τα τελευταία γεγονότα ή τουλάχιστον να μπορούσε να αντιμετωπίσει με καταλληλότερο τρόπο τα όσα γίνονται.
Αντίθετα όμως προτίμησε να παίξει με την ματσό εικόνα που της έδινε ψήφους και την πρόσκαιρη δημοσιότητα που της προσέφεραν απλόχερα συγκεκριμένοι δημοσιογραφικοί κύκλοι, χωρίς να επενδύσει στην ουσία.
Δεν υπολόγισε ότι η κάνουλα της δημοσιότητας μπορεί ανά οποιαδήποτε στιγμή να κλείσει και ότι υπάρχουν οι μηχανισμοί που μπορούν την ματσό εικόνα του χρυσαυγίτη να την μετατρέψουν σε εγκληματία.
Το ζητούμενο όμως αυτή την στιγμή δεν είναι οι λανθασμένες επιλογές της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, αλλά το ότι έχει ξεκινήσει ένα κυνήγι μαγισσών απέναντι στον ευρύτερο πατριωτικό χώρο, το οποίο μπορεί να ποινικοποιήσει και κάποιον χρυσαυγίτη και κάποιον εθνικά σκεπτόμενο, εκτός αυτής.
Γιατί το ζητούμενο για το σύστημα δεν είναι το να ανακοπεί η δημοσκοπική προέλαση της Χρυσής Αυγής, αλλά το να σταματήσουν οι εθνικιστικές ιδέες να είναι αρεστές σε μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.
Τις απόψεις για τα τελευταία τραγικά γεγονότα τα οποία έχουν άρωμα μια καλοστημένης προβοκάτσιας. Τα συστήματα εξουσίας δεν διστάζουν να θυσιάσουν ανθρώπους για να πετύχουν τον σκοπό τους που δεν είναι άλλος απο την διατήρηση της εξουσίας τους. Η ιστορία είναι γεμάτη απο τέτοιου είδους ανθρωποθυσίες προβοκάτσιες
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://tabouri.blogspot.com/2013/09/blog-post_21.html