Πήραν μια δολοφονία, την μεταχειρίστηκαν όπως βόλευε τα αφεντικά τους και της απέδωσαν όχι μόνο πολιτικά κίνητρα, αλλά και δήθεν ευθεία εντολή από την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Μεθοδευμένη δουλειά από τα «παπαγαλάκια» του καθεστώτος, τα οποία όμως μέσα στους τόνους λάσπης έπεφταν... σε αντιφάσεις.
«Μέλος» βαφτιζόταν την μια στιγμή ο δράστης, «υποστηριχτής» την άλλη, «κινούνταν στον ιδεολογικό χώρο της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ» την παράλλη. Το σενάριο είναι ήδη αρκετά ευφάνταστο, έχει όμως αρκετές «τρύπες» που πρέπει να καλυφθούν. Ακόμη κι αν το κακό έγινε εξαιτίας του καυγά για τις διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις, και όχι για το ποδόσφαιρο, από πού κι ως που προκύπτει ευθύνη για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ;
Μήπως η σταλινική λογική της συλλογικής ευθύνης (αφού η πρώτη φορά που εφαρμόσθηκε πλήρως ήταν στην Σοβιετική Ένωση την δεκαετία του 1920 και 1930) είναι παρούσα και στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης; Αν ισχύει, ας μας ενημερώσουν να το γνωρίζουμε και Εμείς, αλλά πρώτα ας δουν με αναδρομική ισχύ τα δικά τους πεπραγμένα. Ας θυμηθούν, όχι απλώς τους άγριους ξυλοδαρμούς, αλλά τις δολοφονίες μεταξύ των οπαδών των καθεστωτικών κομμάτων κατά την διάρκεια της δεκαετίας του ΄80 και του ΄90. Θα σταθούμε σ΄ένα ξεκάθαρο περιστατικό του παρελθόντος, το οποίο δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση ότι αποτελεί πολιτικό έγκλημα. Αναφερόμαστε, φυσικά, στην δολοφονία του αριστερού καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα στην Πάτρα τον Ιανουάριο του 1991 από οννεδίτες, ύστερα από την επίσημη θέση της κυβερνώσας ΝΔ τότε «να σπάσουν» οι μαθητικές καταλήψεις. Είδατε, σ΄αυτήν την περίπτωση, να υπάρξει κάποια πρόταση να τεθεί εκτός νόμου η ΝΔ, όπως κατά κόρον γίνεται συνεχώς το τελευταίο χρονικό διάστημα με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ;
Σ΄ένα ξεκάθαρο πολιτικό έγκλημα, με σαφή εντολή στον δράστη της επίθεσης να «καθαρίσει» σπάζοντας την κατάληψη από τα ηγετικά κλιμάκια της ΝΔ, δεν δόθηκε καμιά συνέχεια. Αντιθέτως, τώρα, με την φτηνή λογική «κάποιος, κάπου, κάποτε», προσπαθούν να ενοχοποιήσουν από το πουθενά ένα Νόμιμο και πάνω απ΄όλα Έντιμο Πολιτικό Κίνημα. Μιας και αναφερθήκαμε στην έννοια της εντιμότητας και επειδή οι γνωστοί θρασύδειλοι του ΠΑΣΟΚ βγήκαν από την πολιτική τους απομόνωση για να σπεκουλάρουν πάνω σ΄έναν νεκρό, να τους ενημερώσουμε ότι εγκληματική πράξη, εκτός από την δολοφονία, είναι και οι οικονομικές ατασθαλίες. Ο Τσοχατζόπουλος όταν έκανε τις λαμογιές του δεν ήταν ένας απλός πολίτης, αλλά υπουργός του ΠΑΣΟΚ. Χρησιμοποιούσε, δηλαδή, την κομματική του δύναμη για να μπορέσει να παίρνει τις μίζες.
Για να μην μιλήσουμε για άλλες περιπτώσεις «ευυπόληπτων» πασόκων που τα μπερδέματά τους με την Δικαιοσύνη βρίσκονται σε εξέλιξη ή σε αναμονή. Δεν έχουν, λοιπόν, κανένα νομικό και κυρίως ηθικό δικαίωμα να ομιλούν περί «πολιτικού εγκλήματος», στην περίπτωση της Αμφιάλης, εκείνοι που χρησιμοποίησαν την κομματική τους ιδιότητα και την πολιτική τους ισχύ προκειμένου να προβούν σε παράνομες και ανήθικες πράξεις.
Ας είναι σίγουροι ότι η προβοκάτσια που επιχειρούν εις βάρος του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος όχι μόνο δεν πρόκειται να επιτύχει, αλλά θα τους ξεγυμνώσει ακόμα περισσότερο μπροστά στα μάτια των Ελλήνων και κυρίως μπροστά στην Αλήθεια που δεν φοβάται τίποτε και κανέναν!
Γιώργος Μάστορας
«Μέλος» βαφτιζόταν την μια στιγμή ο δράστης, «υποστηριχτής» την άλλη, «κινούνταν στον ιδεολογικό χώρο της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ» την παράλλη. Το σενάριο είναι ήδη αρκετά ευφάνταστο, έχει όμως αρκετές «τρύπες» που πρέπει να καλυφθούν. Ακόμη κι αν το κακό έγινε εξαιτίας του καυγά για τις διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις, και όχι για το ποδόσφαιρο, από πού κι ως που προκύπτει ευθύνη για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ;
Μήπως η σταλινική λογική της συλλογικής ευθύνης (αφού η πρώτη φορά που εφαρμόσθηκε πλήρως ήταν στην Σοβιετική Ένωση την δεκαετία του 1920 και 1930) είναι παρούσα και στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης; Αν ισχύει, ας μας ενημερώσουν να το γνωρίζουμε και Εμείς, αλλά πρώτα ας δουν με αναδρομική ισχύ τα δικά τους πεπραγμένα. Ας θυμηθούν, όχι απλώς τους άγριους ξυλοδαρμούς, αλλά τις δολοφονίες μεταξύ των οπαδών των καθεστωτικών κομμάτων κατά την διάρκεια της δεκαετίας του ΄80 και του ΄90. Θα σταθούμε σ΄ένα ξεκάθαρο περιστατικό του παρελθόντος, το οποίο δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση ότι αποτελεί πολιτικό έγκλημα. Αναφερόμαστε, φυσικά, στην δολοφονία του αριστερού καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα στην Πάτρα τον Ιανουάριο του 1991 από οννεδίτες, ύστερα από την επίσημη θέση της κυβερνώσας ΝΔ τότε «να σπάσουν» οι μαθητικές καταλήψεις. Είδατε, σ΄αυτήν την περίπτωση, να υπάρξει κάποια πρόταση να τεθεί εκτός νόμου η ΝΔ, όπως κατά κόρον γίνεται συνεχώς το τελευταίο χρονικό διάστημα με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ;
Σ΄ένα ξεκάθαρο πολιτικό έγκλημα, με σαφή εντολή στον δράστη της επίθεσης να «καθαρίσει» σπάζοντας την κατάληψη από τα ηγετικά κλιμάκια της ΝΔ, δεν δόθηκε καμιά συνέχεια. Αντιθέτως, τώρα, με την φτηνή λογική «κάποιος, κάπου, κάποτε», προσπαθούν να ενοχοποιήσουν από το πουθενά ένα Νόμιμο και πάνω απ΄όλα Έντιμο Πολιτικό Κίνημα. Μιας και αναφερθήκαμε στην έννοια της εντιμότητας και επειδή οι γνωστοί θρασύδειλοι του ΠΑΣΟΚ βγήκαν από την πολιτική τους απομόνωση για να σπεκουλάρουν πάνω σ΄έναν νεκρό, να τους ενημερώσουμε ότι εγκληματική πράξη, εκτός από την δολοφονία, είναι και οι οικονομικές ατασθαλίες. Ο Τσοχατζόπουλος όταν έκανε τις λαμογιές του δεν ήταν ένας απλός πολίτης, αλλά υπουργός του ΠΑΣΟΚ. Χρησιμοποιούσε, δηλαδή, την κομματική του δύναμη για να μπορέσει να παίρνει τις μίζες.
Για να μην μιλήσουμε για άλλες περιπτώσεις «ευυπόληπτων» πασόκων που τα μπερδέματά τους με την Δικαιοσύνη βρίσκονται σε εξέλιξη ή σε αναμονή. Δεν έχουν, λοιπόν, κανένα νομικό και κυρίως ηθικό δικαίωμα να ομιλούν περί «πολιτικού εγκλήματος», στην περίπτωση της Αμφιάλης, εκείνοι που χρησιμοποίησαν την κομματική τους ιδιότητα και την πολιτική τους ισχύ προκειμένου να προβούν σε παράνομες και ανήθικες πράξεις.
Ας είναι σίγουροι ότι η προβοκάτσια που επιχειρούν εις βάρος του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος όχι μόνο δεν πρόκειται να επιτύχει, αλλά θα τους ξεγυμνώσει ακόμα περισσότερο μπροστά στα μάτια των Ελλήνων και κυρίως μπροστά στην Αλήθεια που δεν φοβάται τίποτε και κανέναν!
Γιώργος Μάστορας
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου