Πολιτικό Ημερολόγιο Α, 1935-1944,
Ίκαρος, 1981, σελ. 257
Κάποιος βουλευτής της ΝΔ, μας διαφεύγει το όνομα του, χαρακτήρισε το καθεστώς της “χούντας” ως επανάσταση. Αμέσως η χορωδία των πονηρών πνευμάτων της αριστερό προοδευτικάντζας ξεσηκώθηκε ουρλιάζοντας.
Μέσα στην καταιγίδα του πολέμου κατά των Ελλήνων και της ύπαρξής τους, στην μαύρη ώρα του ΔΝΤ, της ακυβερνησίας οι ολετήρες του Έθνους και τα συγκροτήματα τους ξαναθυμήθηκαν την χούντα και μας... ξαναγύρισαν χρόνια πίσω. Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες….καιρός είναι να μάθετε και αν δεν ξέρετε να ρωτήσετε...
Πρίν από 40 χρόνια οι συνταγματάρχες μας τελείωσαν, για να γεμίσει η Ελλάδα από "δεκανείς" και "λοχίες" των κομματικών στρατών της “γενιάς Πολυτεχνείου” ΑΕ και “αντιστασιακοί” ΕΠΕ που έπεσαν στην χώρα σαν τις ακρίδες και κατέφαγαν τα πάντα. Ένας νέος στρατός κατοχής. Μία νέα χούντα με δημοκρατικό μανδύα. Με λόγους κούφιους, με έντονη την ανοχή στο ψεύδος και παραίτηση από κάθε απαίτηση ορθότητας τα πολιτικά σαπρόφυτα για 40 χρόνια επέβαλαν στους Έλληνες την πλέον στυγνή "Φαυλοκρατία". Αν η χούντα των συνταγματαρχών ήταν "η επτάχρονη δικτατορία", τα επτά "πέτρινα" χρόνια, αυτό που την διαδέχτηκε είναι η πλέον στυγνή "Φαυλοκρατία" που έχει γνωρίσει ο τόπος. Η πολυδιαφημισμένη Δημοκρατία έγινε ένα πρόσχημα και κενή ρητορεία, οι θεσμοί τύπος νεκρός και η δημοκρατία κουκλοθέατρο, ούτε καν θέατρο του παραλόγου. Η ύπαρξη βουλής, πολιτικών κομμάτων με κεντρικές επιτροπές και εκτελεστικά γραφεία δεν είναι αποδείξεις του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος. "Η Πανούκλα" του Αντρέ Καμί δίνει την αγωνία της Ελλάδας σήμερα.
Στην “Δημοκρατία 74” τους συνταγματάρχες του τότε διαδέχθηκαν οι "δεκανείς" και οι "λοχίες" του φαυλοκρατικού στρατού κατοχής που άπλωσαν τα λιμάρικα χέρια τους και αναίσχυντα "μπαχάλεψαν" την Ελλάδα και τους πολίτες της. Όλος αυτός ο συρφετός θυμίζει έντονα τους δεκανείς και λοχίες των πρώην αποικιακών στρατών που μετά την ανεξαρτησία ανακηρύχθηκαν σε προέδρους, δικτάτορες, αυτοκράτορες των χωρών της Αφρικής με μόνο σκοπό να πλουτίσουν, κάνοντας δώρα στον εαυτό τους, αδιαφορώντας για την μοίρα των λαών τους.
Ο Μοπμπούτου του Κονγκό, Ο Μπαμπάγιντα της Νιγηρίας και τόσοι άλλοι καταλήστευαν τις χώρες τους με τον ίδιο τρόπο που οι δικοί μας καταλήστευσαν την Ελλάδα στο όνομα της Δημοκρατίας.
Ο Μοπμπούτου του Κονγκό, Ο Μπαμπάγιντα της Νιγηρίας και τόσοι άλλοι καταλήστευαν τις χώρες τους με τον ίδιο τρόπο που οι δικοί μας καταλήστευσαν την Ελλάδα στο όνομα της Δημοκρατίας.
Μετά 40 χρόνια η χούντα θα έπρεπε να περνάει σαν απλή υποσημείωση της ιστορίας γιατί αυτό ακριβώς ήταν. Μια υποσημείωση, ένα τίποτα. Και όμως, 47 χρόνια από την επιβολή της και 40 από την πτώση της τα διάφορα συντρόφια την θυμήθηκαν...Γιατί;
Η απάντηση είναι απλή.
Μετά την χούντα και 40 χρόνια από την πτώση της, μια μικρονοϊκή μειοψηφία, με την κάλυψη των κομμάτων της αριστεράς από το "λαϊκό" ΠΑΣΟΚ, (ΠΑνελλήνια Σοσιαλιστική. Οργάνωση. Καθαρμάτων) το απολίθωμα του ΚΚΕ, και τους αριβίστες της κοινωνικής ισότητας της ροζέ αριστεράς, - δεν μιλάμε για ΝΔ αυτή δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει σαν αυτόνομη πολιτική δύναμη, άπλα Νυχτωμένη Διαχρονικά αναμασά τις ορολογίες και το λεξιλόγιο της αριστεράς -, παραμέρισε το σύνταγμα και τους νόμους και μετέτρεψε τα σχολεία και τα ΑΕΙ σε αρένα εξυπηρέτησης της πολιτικής των κομμάτων της και του "σοσιαλισμού" και χωματερή των ελπίδων και των προσδοκιών της ελληνικής νεολαίας που φτύνει αίμα και χύνει ιδρώτα για να "μπει" στο Πανεπιστήμιο. Όταν δε "μπει" οι προσδοκίες και οι ελπίδες της εξανεμίζονται γιατί έτσι θέλουν οι κομματικοί δεκανείς και λοχίες εγκάθετοι σύντροφοι.
Μετά την χούντα και 40 χρόνια από την πτώση της, συρρικνώνεται συνεχώς η επίγνωση του "ανήκειν", ο αυτοπροσδιορισμός μέσω των κοινών "αξιών", "παραδόσεων", "ιστορικών καταβολών". Από το 1981 το κόμμα του πατέρα του Yorgo, του "αείμνηστου" Ανδρέα, με το σύνθημα ο λαός στην εξουσία επέβαλε στην ελληνική κοινωνία πραγματική "λοβοτομή". Γεμάτο "ηχηρό πάθος" κατάργησε κάθε θεσμό και διάκριση αριστείας, κάθε έλεγχο και κάθε αξιολόγηση της ανθρώπινης ικανότητας, ευσυνειδησίας, εργατικότητας, ευφυΐας, φαντασίας, δημιουργικότητας. Εκδημοκρατικοποίησε την διαφθορά και τον νεποτισμό. Αρκούσε μία κλαδική για να φθάσεις ψηλά, να μπουκώσεις το απύλωτο στόμα σου με το βιός των Ελλήνων και η Ελλάδα να φθάσει στο κατώτερο σκαλί του "κακού τη σκάλα".
Μετά την χούντα και 40 χρόνια από την πτώση της ο πλούτος της Ελλάδας διαγουμίστηκε κανονικά. Τα χρόνια αυτά στην χώρα μπήκανε τόσα κεφάλαια όσα δεν είχαν μπει σε όλη την ιστορία της. Η Ελλάδα δεν απέκτησε ούτε σχολεία, ούτε Πανεπιστήμια, ούτε νοσοκομεία, ούτε υποδομές. Οι δεκανείς και οι λοχίες, οι διαφορές ελίτ, πολιτικαντζήδες, δημοσιογράφοι, καθηγητές-φιλόσοφοι λαμόγιες και διάφοροι επιτήδειοι μετέτρεψαν όλο αυτό τον πλούτο διαλεκτικά σε βίλες, κότερα, κτήματα, πολυκατοικίες, ένα μέγαρο στην πόλη, για να την οδηγήσουν τελικά στην χρεοκοπία και στα του ΔΝΤ.
Μετά την χούντα και την αποκατάσταση της "Δημοκρατίας" οι πολιτικά ανύπαρκτοι και κομματικά εντεταγμένοι δεκανείς και λοχίες της πολιτικής, του εργατοπατερισμού και του φοιτητοπατέρισμού δεν έχουν να δείξουν έργο. Αντλούν από την κομματική ένταξη την μεταπρατική τους πολιτική υπόσταση, εξουσιοδοτημένοι αλλότριων ιδεών και αποφάσεων. Με χαμηλούς δείκτες κατά κεφαλήν καλλιέργεια και υψηλά ποσοστά ψυχολογικής ανασφάλειας καταφεύγουν στην χούντα. Μην έχοντας να προσφέρουν τίποτα, δείτε τα χάλια της χώρας, ξαναθυμήθηκαν την χούντα, Την χρησιμοποιούν σαν το διαφημιστικό πανό που πάνω του κολλάνε την πολιτική τους ανυπαρξία για να της δώσουν υπόσταση και να κρύψουν τις λαμογιές τους.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου