Αφού ο Ελληνικός Λαός ταλαιπωρήθηκε για αρκετούς μήνες από τα συστημικά ΜΜΕ για ένα υποτιθέμενο πολιτικό χώρο, ο οποίος θα «αναζωογονούσε» την κεντροαριστερά η ιστορία αυτή τελείωσε πριν γίνει οτιδήποτε ουσιαστικό.
Οι «58» δεν αποτέλεσαν τίποτα άλλο παρά… "νούμερα", τα οποία διαλύθηκαν αφού... ματαιώθηκε η συνεργασία τους με το ΠΑΣΟΚ.
Οι «58» έδωσαν σαφή ΠΑΣΟΚικά στίγματα στο εγχείρημά τους και ιδιαίτερα της εποχής του «εκσυγχρονισμού», ενώ η (τουλάχιστον) ασαφής θέση για το μνημόνιο τους καταδίκασε εξαρχής στην απομόνωση από τα Λαϊκά στρώματα. «Βολεψάκηδες» οι ίδιοι, πίστευαν ότι θα έχουν πολιτική αναγνωρισιμότητα αν μπορούσαν να επιβάλλουν κάποιον εκπρόσωπό τους στην λίστα με τους υποψήφιους ευρωβουλευτές, όσο βεβαίως ίσχυε η παλαιά κατάσταση και όχι η τωρινή σταυροδότηση.
Τα προβλήματα για τους νοσταλγούς του Σημίτη άρχισαν όταν η πτέρυγα των ΔΗΜΑΡιτών που υποστήριζαν διακριτικά το σχήμα (Λυκούδης, Παπαδόπουλος, Ψαριανός) κατάλαβαν ότι η κατάσταση είναι θνησιγενής και γύρισαν πίσω στο μαντρί του Κουβέλη. Όταν, μάλιστα, ο Βενιζέλος έπεισε (ως συνήθως…) τον Σαμαρά να εκλέγονται οι ευρωβουλευτές με σταυροδότηση αυτό αποτέλεσε και το τελειωτικό χτύπημα για τους 58, οι οποίοι έχοντας έλλειψη αναγνωρισιμότητας δεν είχαν ελπίδα να εκλεγούν ως ευρωβουλευτές.
Ο Βενιζέλος από την άλλη έχοντας σαφείς τάσεις αρχομανίας, ακόμη κι αν «ηγείται» σ΄ένα κόμμα το οποίο κινείται οριακά στο 3% ενώ πριν από 5 χρόνια ελάμβανε το 43%, δεν ήταν διατεθειμένος να τους παραχωρήσει την μια έδρα που υπό τις πιο ευνοϊκές συνθήκες ίσως και να εξασφάλιζε το ΠΑΣΟΚ. Γι αυτό, άλλωστε και προχώρησε στην πρόταση για την σταυροδότηση προς τον υποτακτικό του Σαμαρά, ο οποίος έχει εξελιχθεί σε υπηρέτη όλων των ορέξεων του «Ντούτσε» του ΠΑΣΟΚ.
Οι «58» μετά την δημοσιοποίηση του ναυαγίου εξέδωσαν μια ανακοίνωση στην οποία ουσιαστικά επιτίθενται στο ΠΑΣΟΚ (κυρίως) και στη ΔΗΜΑΡ, κάνοντας λόγο για «άμυνες και στενούς μικροκομματικούς υπολογισμούς και για ισχυρές αντιστάσεις του παλαιού πολιτικού κατεστημένου, που εμποδίζουν τη συνολική ανασυγκρότηση του χώρου», ενώ συνεχίζουν λέγοντας ότι «Ο κίνδυνος τα δύο κόμματα του χώρου να καταλήξουν σε μικρά δορυφορικά σχήματα του μικρού δικομματισμού είναι μεγάλος, και για κάποιες δυνάμεις σε αυτά είναι και αποδεκτός στόχος».
Είναι προφανής η δυσαρέσκεια των… νούμερων αυτών, όπως φυσικά και το γεγονός ότι ο εμφύλιος αλληλοσπαραγμός στην κεντροαριστερά υφίσταται κανονικά, με το ενδιαφέρον να εστιάζεται στο τι θα γίνει μετά τις ευρωεκλογές και την συντριβή του ΠΑΣΟΚ έστω και με το όνομα-παραλλαγή που θα έχει. Όσο κι αν «σπρώχθηκε» αυτό το εγχείρημα από τα συστημικά ΜΜΕ των «νταβατζήδων» της ενημέρωσης αποδείχθηκε πολύ αναιμικό για να μπορέσει να επιζήσει, καθώς δεν είχε το παραμικρό ίχνος Λαϊκής υποστήριξης, το οποίο ίσως θα του επέτρεπε να κάνει πολιτικούς σχεδιασμούς για το μέλλον.
Οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις μετά τις Ευρωεκλογές, με την «ταφόπλακα» πάνω από το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ, ενδεχομένως να ωθήσουν τα εκσυγχρονιστικά αυτά ρετάλια σε νέες κινήσεις πολιτικού σαλταδορισμού για την δημιουργία ενός νέου καθεστωτικού φορέα, ο οποίος και πάλι θα έχει την αμέριστη συμπαράσταση των συστημικών ΜΜΕ.
Οι «58» έδωσαν σαφή ΠΑΣΟΚικά στίγματα στο εγχείρημά τους και ιδιαίτερα της εποχής του «εκσυγχρονισμού», ενώ η (τουλάχιστον) ασαφής θέση για το μνημόνιο τους καταδίκασε εξαρχής στην απομόνωση από τα Λαϊκά στρώματα. «Βολεψάκηδες» οι ίδιοι, πίστευαν ότι θα έχουν πολιτική αναγνωρισιμότητα αν μπορούσαν να επιβάλλουν κάποιον εκπρόσωπό τους στην λίστα με τους υποψήφιους ευρωβουλευτές, όσο βεβαίως ίσχυε η παλαιά κατάσταση και όχι η τωρινή σταυροδότηση.
Τα προβλήματα για τους νοσταλγούς του Σημίτη άρχισαν όταν η πτέρυγα των ΔΗΜΑΡιτών που υποστήριζαν διακριτικά το σχήμα (Λυκούδης, Παπαδόπουλος, Ψαριανός) κατάλαβαν ότι η κατάσταση είναι θνησιγενής και γύρισαν πίσω στο μαντρί του Κουβέλη. Όταν, μάλιστα, ο Βενιζέλος έπεισε (ως συνήθως…) τον Σαμαρά να εκλέγονται οι ευρωβουλευτές με σταυροδότηση αυτό αποτέλεσε και το τελειωτικό χτύπημα για τους 58, οι οποίοι έχοντας έλλειψη αναγνωρισιμότητας δεν είχαν ελπίδα να εκλεγούν ως ευρωβουλευτές.
Ο Βενιζέλος από την άλλη έχοντας σαφείς τάσεις αρχομανίας, ακόμη κι αν «ηγείται» σ΄ένα κόμμα το οποίο κινείται οριακά στο 3% ενώ πριν από 5 χρόνια ελάμβανε το 43%, δεν ήταν διατεθειμένος να τους παραχωρήσει την μια έδρα που υπό τις πιο ευνοϊκές συνθήκες ίσως και να εξασφάλιζε το ΠΑΣΟΚ. Γι αυτό, άλλωστε και προχώρησε στην πρόταση για την σταυροδότηση προς τον υποτακτικό του Σαμαρά, ο οποίος έχει εξελιχθεί σε υπηρέτη όλων των ορέξεων του «Ντούτσε» του ΠΑΣΟΚ.
Οι «58» μετά την δημοσιοποίηση του ναυαγίου εξέδωσαν μια ανακοίνωση στην οποία ουσιαστικά επιτίθενται στο ΠΑΣΟΚ (κυρίως) και στη ΔΗΜΑΡ, κάνοντας λόγο για «άμυνες και στενούς μικροκομματικούς υπολογισμούς και για ισχυρές αντιστάσεις του παλαιού πολιτικού κατεστημένου, που εμποδίζουν τη συνολική ανασυγκρότηση του χώρου», ενώ συνεχίζουν λέγοντας ότι «Ο κίνδυνος τα δύο κόμματα του χώρου να καταλήξουν σε μικρά δορυφορικά σχήματα του μικρού δικομματισμού είναι μεγάλος, και για κάποιες δυνάμεις σε αυτά είναι και αποδεκτός στόχος».
Είναι προφανής η δυσαρέσκεια των… νούμερων αυτών, όπως φυσικά και το γεγονός ότι ο εμφύλιος αλληλοσπαραγμός στην κεντροαριστερά υφίσταται κανονικά, με το ενδιαφέρον να εστιάζεται στο τι θα γίνει μετά τις ευρωεκλογές και την συντριβή του ΠΑΣΟΚ έστω και με το όνομα-παραλλαγή που θα έχει. Όσο κι αν «σπρώχθηκε» αυτό το εγχείρημα από τα συστημικά ΜΜΕ των «νταβατζήδων» της ενημέρωσης αποδείχθηκε πολύ αναιμικό για να μπορέσει να επιζήσει, καθώς δεν είχε το παραμικρό ίχνος Λαϊκής υποστήριξης, το οποίο ίσως θα του επέτρεπε να κάνει πολιτικούς σχεδιασμούς για το μέλλον.
Οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις μετά τις Ευρωεκλογές, με την «ταφόπλακα» πάνω από το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ, ενδεχομένως να ωθήσουν τα εκσυγχρονιστικά αυτά ρετάλια σε νέες κινήσεις πολιτικού σαλταδορισμού για την δημιουργία ενός νέου καθεστωτικού φορέα, ο οποίος και πάλι θα έχει την αμέριστη συμπαράσταση των συστημικών ΜΜΕ.
Υ.Γ.: Και μόνο το γεγονός ότι το εγχείρημα των «58» χαιρέτισε ο… Βασίλης Λεβέντης, με την ελπίδα να προστεθεί στα… νούμερα, δείχνει και την όλη σοβαρότητα του συγκεκριμένου αποτυχημένου πειράματος.
Γιώργος Μάστορας
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου