Ήταν 1η του Απρίλη της ΕΟΚΑ η αρχή...

Πέρασαν από το 1955, 59 χρόνια...

Όταν μια ομάδα αγωνιστών που το έλεγε η ψυχή τους, αποφάσισε, υπό την ηγεσία του αντρειωμένου ΑΞΙΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ, του στρατηγού Γεωργίου – Γρίβα Διγενή, να εκδιώξει από την Κύπρο τους Βρετανούς αποικιοκράτες και να παλέψει για την Ένωσή της με την μητροπολιτική Ελλάδα. Και ξεκίνησε ο αγώνας, που γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην ελληνική ιστορία. Απέναντι στην ΕΟΚΑ, στάθηκαν οι Βρετανοί αποικιοκράτες, οι κομμουνιστές του... ΑΚΕΛ (αποκάλεσαν «βαρελόττους» τους αγωνιστές, μόλις ξεκίνησε ο αγώνας) που το έριξαν στις καταδόσεις αγωνιστών και σοβινιστικά στοιχεία της τουρκικής μειονότητας, που ήρθαν σε συμφωνία με τις αποικιακές αρχές, ώστε να αποκομίσουν οφέλη. 1955- 59...

Άραγε, πόσοι από εμάς έχουμε επισκεφθεί τα Φυλακισμένα Μνήματα, όπου είναι θαμμένοι οι αγωνιστές που έψαχναν το μονοπάτι που πάει στη λευτεριά; Πόσοι έχουν αναρωτηθεί δημόσια γιατί κάποιοι έχουν αφήσει εκτός σχολικών εγχειριδίων, στη μητροπολιτική Ελλάδα, τον αγώνα των υπέροχων ελληνικών νιάτων της Κύπρου; Πόσοι εξ ημών έχουμε διαβάσει τα «Απομνημονεύματα Αγώνος ΕΟΚΑ 1955 – 1959»; Πόσοι ξέρουν στην Ελλάδα για τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη, για τον Γρηγόρη Αυξεντίου, για τον Μιχαήλ Καραολή, για τον Ανδρέα Δημητρίου, για τον Κυριάκο Μάτση, για τον Μόδεστο Αγγελή και για τους άλλους ήρωες, για τους πεσόντες, τους απαγχονισθέντες και για τα θύματα, για τους νεκρούς του κυπριακού απελευθερωτικού αγώνος;

Τα λόγια του 22χρονου Ιάκωβου Πατάτσου, λίγο πριν οδηγηθεί στην αγχόνη, αναδεικνύουν διαχρονικά το υψηλό φρόνημα των ΗΡΩΩΝ της ΕΟΚΑ: «Αίσχος στους Άγγλους!!! Αίσχος !!! Οι Άγγλοι είναι αιμοχαρείς δυνάσται. Οι Άγγλοι είναι κτήνη. Θα τολμήσουν τα τέρατα να βάψουν ακόμη μίαν φοράν τα χέρια τους με αίμα αθώων... Όπως φαίνεται, πολύ σύντομα θα αρχίσουν οι εκτελέσεις. Ήρθε ο Ζάκος μαζί με τον Χαρίλαον. Τότε αρχίσαμε να ζητωκραυγάζομεν υπέρ της ΕΟΚΑ... Τέλος, μαζί εψάλλαμε τον Εθνικόν Ύμνον». Και πέθανε στην αγχόνη, ψάλλοντας το «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ». ΗΡΩΑΣ. Το ίδιο και τα λόγια του πεσόντα σε ενέδρα των Άγγλων Μάρκου Δράκου: «Ο Θεός και η πατρίδα με καλούν, πατέρα. Ζητώ την ευχήν σου».

Η ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΟΣ

«Με την βοήθειαν του θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με την συμπαράστασιν ολοκλήρου του Ελληνισμού και με την βοήθειαν των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα δια την αποτίναξιν τού Αγγλικού ζυγού, με σύνθημα εκείνο το οποίον μας κατέλιπαν οι πρόγονοί μας ως ιεράν παρακαταθήκην: ‘Ή ταν ή επί τας’.

Αδελφοί Κύπριοι,
Από τα βάθη των αιώνων μας ατενίζουν όλοι εκείνοι οι οποίοι ελάμπρυναν την Ελληνικήν Ιστορίαν δια να διατηρήσουν την ελευθερίαν των: οι Μαραθωνομάχοι, οι Σαλαμινομάχοι, οι Τριακόσιοι τού Λεωνίδα και οι νεώτεροι τού Αλβανικού έπους. Μας ατενίζουν οι αγωνισταί τού 1821, οι οποίοι καί μας εδίδαξαν ότι η απελευθέρωσις από τόν ζυγόν δυνάστου αποκτάται πάντοτε με το αίμα. Μάς ατενίζει ακόμη σύμπας ο Ελληνισμός, ο οποίος και μας παρακολουθεί μέ αγωνίαν, αλλά και με εθνικήν υπερηφάνειαν. 'Ας απαντήσωμεν με έργα, ότι θά γίνωμεν ‘πολλώ κάρρονες’ τούτων.

Είναι καιρός νά δείξωμεν εις τόν κόσμον, ότι εάν η διεθνής διπλωματία είναι άδικος και εν πολλοίς άνανδρος, η Κυπριακή ψυχή είναι γενναία. Εάν οι δυνάσται μας δέν θέλουν να αποδώσουν την λευτεριά μας, μπορούμε να την διεκδικήσωμεν με τα ίδια μας τα χέρια και με το αίμα μας. Ας δείξωμεν εις τον κόσμον ακόμη μια φορά ότι και τού σημερινού 'Ελληνος ‘ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει’. Ο αγών θα είναι σκληρός. Ο δυνάστης διαθέτει τα μέσα και τον αριθμόν. Ημείς διαθέτομεν την ψυχήν, έχομεν και το δίκαιον με το μέρος μας. Γι’ αυτό και θα νικήσωμεν.

Διεθνείς διπλωμάται, ατενίσατε το έργον σας. Είναι αίσχος εν εικοστώ αιώνι, οι λαοί να χύνουν το αίμα των δια να αποκτήσουν την λευτεριά των, το θείον αυτό δώρον, για το οποίον και εμείς επολεμήσαμεν παρά το πλευρόν των λαών σας, και για το οποίον σεις τουλάχιστον διατείνεσθε ότι επολεμήσατε εναντίον τού ναζισμού και τού φασισμού.

Έλληνες, όπου και αν ευρίσκεσθε, ακούσατε την φωνήν μας: Εμπρός, όλοι μαζί για την λευτεριά τής Κύπρου μας.

Ε.Ο.Κ.Α

Ο ΑΡΧΗΓΟΣ

ΔΙΓΕΝΗΣ»

Η ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ

Προχθές το βράδυ στον φιλολογικό σύλλογο «Παρνασσός», οι εκδόσεις Πελασγός παρουσίασαν την επανέκδοση του μνημειώδους έργου του στρατηγού Γεωργίου Γρίβα – Διγενή, «ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΑΓΩΝΟΣ ΕΟΚΑ 1955 -1959», από τις εκδόσεις Πελασγός, με τη συνεργασία του Ιδρύματος Στρατηγού Γρίβα – Διγενή. Την εκδήλωση χαιρέτισαν ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Παναγιώτης Γιώρκας και ο εκδότης Ιωάννης Γιαννάκενας, αλλά και εκπρόσωπος του ΔΗΣΥ. Ομιλητές ήταν ο διακεκριμένος δημοσιογράφος & συγγραφέας Γιώργος Λεονταρίτης, ο πρώην Πρόεδρος του Ιδρύματος, ιατρός Νικόλας Ιωάννου και ο μελετητής της κυπριακής ιστορίας, Σπύρος Δημητρίου, ενώ την εκδήλωση συντόνισε ο γράφων. 

ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΣΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.
Θ΄ αφήσω αδέλφια συγγενείς, τη μάνα, τον πατέρα
μεσ΄ τα λαγκάδια πέρα και στις βουνοπλαγιές.
Ψάχνοντας για τη Λευτεριά θα ΄χω παρέα μόνη
κατάλευκο το χιόνι, βουνά και ρεματιές.
Τώρα κι αν είναι χειμωνιά, θα ΄ρθει το καλοκαίρι
Τη Λευτεριά να φέρει σε πόλεις και χωριά.
Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.
Τα σκαλοπάτια θ΄ ανεβώ, θα μπω σ΄ ενα παλάτι,
το ξέρω θαν απάτη, δεν θαν αληθινό.
Μεσ΄ το παλάτι θα γυρνώ ώσπου να βρω τον θρόνο,
βασίλισσα μια μόνο να κάθεται σ΄ αυτό.
Κόρη πανώρια θα της πω, άνοιξε τα φτερά σου
και πάρε με κοντά σου, μονάχα αυτό ζητώ».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης (απαγχονίστηκε από τους αποικιοκράτες το 1957, σε ηλικία 19 ετών) – ΑΘΑΝΑΤΟΣ

Νίκος Χιδίρογλου