Ως γνωστόν (αλλά δεν είναι γνωστό στους δικαστές που συμμετέχουν στο παραδικαστικό εναντίον της Χρυσής Αυγής), ένας θεσμός ή ένα νομικό πρόσωπο δεν μπορεί να έχει ποινικές ευθύνες. Ποινικές ευθύνες έχουν μόνον τα πρόσωπα. Στις ποινικές ευθύνες ισχύει το... γνωστό σε όλους (πλην των ελληνικών Μ.Μ.Ε. και βουλευτών του «συνταγματικού» τόξου) τεκμήριο της αθωώτητας.
Το τεκμήριο αυτό είναι το δόγμα ή η αρχή σύμφωνα με την οποία ο κατηγορούμενος δεν υποχρεούται να αποδείξει την αθωώτητά του. Την ενοχή του κατηγορουμένου την αποδεικνύει η κατηγορούσα αρχή (εισαγγελέας (όχι επίορκος όμως). Το τεκμήριο αυτό διατυπώνεται στο άρθρο 6 παρ. 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Σ.Δ.Α.) ως εξής: «Κάθε πρόσωπο που κατηγορείται για ένα ποινικό αδίκημα, θεωρείται αθώο μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή του σύμφωνα με το νόμο».
Όταν πρόκειται όμως για έναν θεσμό τότε την ενοχή του θεσμού πρέπει να την «αποδείξει» η κοινωνία. Η κοινωνία οφείλει να διαμορφώσει γνώμη σχετικά με τις κατηγορίες που αποδίδονται στον εκάστοτε θεσμό και να πεισθεί για την αλήθειά τους. Εάν πεισθεί η κοινωνία για τα λάθη ενός θεσμού, τότε ο θεσμός αυτός χάνει την εμπιστοσύνη του στα μάτια του κόσμου. Εάν ο θεσμός δεν μπορεί να πείσει του πολίτες για την ακεραιότητα και το ήθος του, χάνει την έξωθεν καλή μαρτυρία, ή την «εντύπωση προς τα έξω» (όπως αναφέρουν οι δικαστές στις ανακοινώσεις τους), στην πραγματικότητα χάνει αυτό που του δίνει την ισχύ και το κύρος του, δηλαδή την εμπιστοσύνη ή την αγάπη του λαού.
Στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής τα Μ.Μ.Ε., τα ξένα κέντρα εξουσίας, τα πολιτικά τζάκια, τα οικονομικά συμφέροντα, επιχειρούν να πείσουν τον κόσμο για την ενοχή των μελών της. Είχε αντιστραφεί το βάρος της απόδειξης. Οι κατηγορούμενοι Χρυσαυγίτες έπρεπε να αποδείξουν την αθωώτητά τους. Μέσα σε αυτούς που συνετέλεσαν ώστε να θεωρούνται οι υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής ως ένοχοι εκ προοιμίου, ήταν και η δικαιοσύνη.
Όχι όλη ασφαλώς αλλά ορισμένα μέλη της τα οποία έσυραν στον βόθρο την φήμη της, απαξιώνοντάς την στην κοινωνία. Δεν ακούστηκε όμως καμία φωνή των ηθικών δικαστών. Βούβα! Στην συνείδηση του κόσμου η δικαιοσύνη ελέγχεται και ταυτίζεται με το οικονομικό – πολιτικό κατεστημένο που έφερε την παρούσα βιούμενη κρίση.
30 χρόνια η δικαιοσύνη δεν έβλεπε σκάνδαλα, «είδε» όμως το... ανύπαρκτο οπλοστάσιο της Χρυσής Αυγής. Είναι ο μόνος κλάδος που ψήφιζε για την αύξηση του μισθού του και μάλιστα αναδρομικά επιβαρύνοντας τον κρατικό προϋπολογισμό κατά 2.000.000.000 € (δύο δισεκατομμύρια ευρά). Προφυλακίστηκαν δέκα άτομα για την δολοφονία στο Κερατσίνι, η οποία διεπράχθη σε συμπλοκή δυο ανθρώπων. Προφυλακίστηκαν 3 βουλευτές με προειλημμένα βουλεύματα, συνελήφθηκαν 6 βουλευτές για αυτόφωρο κακούργημα χωρίς την άρση ασυλίας, αλλά ζητήθηκε η άρση ασυλίας για άλλους βουλευτές για την ίδια κατηγορία.
Άρχισε η προκαταρτική έρευνα από τον Βουρλιώτη για την Χρυσή Αυγή και συνέλαβε τους κατηγορούμενους βουλευτές χωρίς να τους καλέσει για απολογία, καθιστώντας την διαδικασία άκυρη. Υπάρχουν φάκελοι στην δικαιοσύνη για τα οικονομικά των κομμάτων αλλά τα έχει στα συρτάρια της. Γιατί; 32 υποθέσεις με υπόνοιες για κοινό στοιχείο τους υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής ενώθηκαν σε μία.
Τόσα σκάνδαλα στελεχών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί δεν τα ενώνει σε μία η ανεξάρτητη (;) δικαιοσύνη; Ήδη υπάρχουν πολλά συνθήματα στους δρόμους που γράφουν «φάτε τους δικαστές». Δεν ξέρω ποιος τα έγραψε, αλλά σημαίνει ότι ήδη έχει χάσει η δικαιοσύνη την έξωθεν καλή μαρτυρία. Μία μέρα θα ξυπνήσουν οι δικαστές όπως οι πολιτικοί και θα ντρέπονται να δηλώσουν ότι είναι δικαστές. Δικαστικοί «λειτουργοί» κατέλυσαν το Σύνταγμα, όλοι όμως οι υπόλοιποι έντιμοι συνάδερφοί τους σιωπούν.
Είπαμε στην αρχή ότι για την Χρυσή Αυγή είχε καταργηθεί το τεκμήριο της αθωώτητας, το ίδιο τώρα συμβαίνει και για την Δικαιοσύνη. Έχει καταργηθεί και για αυτήν το τεκμήριο της αθωώτητας. Και οι δυό τους πρέπει να αποδείξουν πλέον οι ίδιοι την αθωώτητά τους. Η Χρυσή Αυγή τα κατάφερε, η Δικαιοσύνη θα τα καταφέρει;
Απόστολος Τζαρός
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου