Η θεωρία της κουφάλας!

1. Χωρίς συμβιβασμούς

Λαμβάνω μηνύματα από αγαπημένες φίλες [και φίλους] που μου εξομολογούνται ότι βρίσκονται σε δίλημμα.
Αν δηλαδή θα πρέπει να πράξουν καιροσκοπικά και να ψηφίσουν μία από τις δυο καθεστωτικές συμμορίες [από δαύτες που χουνε ξεμείνει στην κωμωδία των «αυτοδιοικητικών» εκλογών] ή να ακούσουν την καρδιά τους και να τους ρίξουνε ολωνών μια μούτζα.

Η "μεγάλη δημοκρατική παράταξη" πάει για ψήφο

Απαντώ ευθέως και χωρίς περιστροφές, με τη βαριά και τίμια γλώσσα του...

απλού πολίτη.
[Όχι του κομματικού στελέχους, όχι του πολιτικάντη, όχι του κρατικοδίαιτου χαφιέ]
Ν΄ακούσετε την καρδιά σας και να ψηφίσετε χωρίς συμβιβασμούς.
Λευκό χαρτί.
Τελεία και παύλα.-

Μαλαγανιές, χειρισμοί, στρεψοδικίες, συμβιβασμοί και τσιπρουλιές, εδώ δεν χωράνε.
Όπως θα αρνιόσαστε να παντρευτείτε με το στανιό, τον έναν από τους δυο υποψήφιους που θα σας έφερνε η μαμά σας [κι ας ξέρατε πως την υπόλοιπη ζωή σας θα μένατε αγάμητες] έτσι κι εδώ.
Ή το Παν ή το τίποτα.

Καθότι δεν αναφερόμαστε σε one night stand, για να πεις: εντάξει, είμαι καυλωμένος, έχω πιει και λιγάκι, δεν βαριέσαι, το βάνω κι όπου να’ναι.

Εδώ αδέρφια μου όποιον/α ψηφίσετε θα τον/ην φάτε στη μάπα για τέσσερα χρόνια. Άρα έχουμε να κάνουμε με κανονική σχέση, που μπορεί να εξελιχθεί ακόμα και σε γάμο.
Άσε που θα δώσετε την ευκαιρία στους εκπροσώπους της τοπικής κόζα νόστρα να έχουν να λένε μετά…
Είδατε?
Τους αρέσουμε! Ρίχτους κι άλλα…

Για να μην πούμε ότι μπορεί να αποδειχτεί στο τέλος ότι σας ξεγέλασαν και σας υφάρπαξαν ότι πολυτιμότερο είχατε [ως πολίτες εννοείται], όπως ξεγέλασε τους Αθηναίους ο κ. Νικήτας Κακλαμάνης.
Γι αυτό σας λέω…
Οι ελεύθεροι άνθρωποι δεν παζαρεύουμε ούτε το πουλί μας, ούτε την ψήφο μας!

Κι όχι αποχή.
Για να χουν να σας κατηγοράνε μετά ότι προτιμήσατε τις παραλίες.
Έγκυρη, ξεκάθαρη, αναμφισβήτητη πολιτική αποδοκιμασία.
Διότι το λευκό ψηφοδέλτιο σημαίνει πως αποδέχομαι το πολιτικό προνόμιο της ψήφου αλλά δεν μου γουστάρουν οι φάτσες σας.
Και δεν ψηφίζω κανέναν, γιατί είσαστε και οι δύο το ίδιο κουφάλες.

Μην ακούτε τα παπαγαλάκια του καθεστώτος που σας πιπιλίζουνε τα μυαλά, ότι τάχα μου, το λευκό πριμοδοτεί τους πρώτους.
Και λοιπόν?
Σάμπως ολόκληρη η κωμωδία των «εκλογών» δεν είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους? Σάμπως το «πλειοψηφικό» και το δωράκι των 50 εδρών, δεν πριμοδοτεί τον πρώτο?
Ή μήπως τα βοθροκάναλα και οι δημοσκόποι της αρπαχτής, δεν παραπλανούν τον κοσμάκη?
Το πόπολο αποφασίζει για την πάρτη του ή οι μπομπολοαλαφούζοι και οι ομπαμομέρκελ?
Εδώ τα πάντα όλα, που αποκαλούν «κοινοβουλευτισμό», είναι μια κρυφή και αδίσταχτη πριμοδότηση των αχυρανθρώπων τους.
Στην πριμοδότηση του λευκού θα κολλήσουμε τώρα?

Συνεπώς μην τους ακούτε.
Αν είστε άνθρωποι που δεν γουστάρετε το καθεστώς [όλο το καθεστώς] δεν υπάρχει κανένας λόγος να συμβιβαστείτε.
Αυτά τα κομπιναδόρικα που βγαίνουνε τώρα και λένε στις τηλεοράσεις, ότι τάχα μου, να ψηφίσετε «αντιμνημονιακά» για να έρθει η «αλλαγή, είναι σαν τα καθρεπτάκια που δίνανε άλλοτε οι κατακτητές στους αγρίους.
Σιγά μην μας βγάνουνε από τα μνημόνια, οι στασιδιάρηδες του μέγκα και του σκάι.
Μα, άμα ήταν να αντιστέκονται πραγματικά στο σύστημα δεν θα τους έβλεπες το πρωί στου Παπαδάκη και το βράδυ στου Πρετεντέρη.
Αυτοί δηλαδή έτσι που το πάνε, θα έπρεπε να παίρνουνε και ποσοστά από τις διαφημίσεις [που τους έχω ικανούς να παίρνουνε κιόλα!]
Δεν θέλει και πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς ότι ο πάσα ένας συμμορίτης , που έχει επενδύσει τα λεφτά του στις μπλακ ρόκς και στις μοργκαν στάνλεϋς, όχι μόνο δεν πρόκειται να σε βγάνει από το σύστημα αλλά θα σε μπάσει και παραμέσα.
Αυτά όλα, που σερβίρουνε στο τηλεχαυνωμένο πόπολο, οι πολιτικές βρώμες των συριζοπασοκοδημαριτονουδούληδων [του ΚΚΕ συμπεριλαμβανομένου] δεν είναι παρά διδάγματα της περίφημης «θεωρίας της κουφάλας», που τους τη μαθαίνουνε στα αμερικάνικα πανεπιστήμια και μας έρχονται εδώ μετά για να μας κάνουνε τους καμπόσους.

Η οποία θεωρία της κουφάλας, είναι η πιο απλή και αποτελεσματική πολιτική θεωρία, από τη μαύρη εποχή, όπου εμφανίστηκαν οι πολιτικοί και οι κουφάλες σ αυτόν τον δύστυχο πλανήτη.
Και λέει, με δύο λόγια τα εξής στοιχειώδη…
Αν η τίγρη δεν σε ξετρυπώσει στην κουφάλα, που θα τρέξεις να κρυφτείς, θα σε ξετρυπώσει το φίδι.
Απλά λόγια και σταράτα.

Ποιος ο λόγος λοιπόν, ρε παιδιά, να διαλέξουμε την τίγρη ή τον κροταλία?
Και στο κάτω-κάτω, άμα είναι να μας καταπιούν τα θηρία, τουλάχιστον να έχουμε ήσυχη τη συνείδηση μας, ότι δεν τους δώσαμε και οδοντογλυφίδα, για να καθαρίσουνε μετά τα δοντάκια τους.
Αντιθέτως κάναμε ότι μπορούσαμε για να τους πέσουμε βαρείς στο στομάχι.
Ώστε όταν θα ξαναβγούν για κυνήγι, να το σκεφτούν δυο φορές αν θα καταπιούνε και τα παιδιά μας.

2. Οι κουφάλες της πολιτικής

Ορίστε! Δέστε τι κάνανε στους ίδιους τους υποψηφίους τους, αυτές οι κουφάλες της πολιτικής, που δεν έχουν ούτε ιερό, ούτε όσιο.
Τους πέταξαν σαν στημένες λεμονόκουπες!
Και βγήκαν ευθύς να δηλώσουν ότι στηρίζουν τους μπουταροκαμινοσγουρούδες, που τους περνούσανε γενεές δεκατέσσερις και τους αποκαλούσαν ανίκανους και ξοφλημένους και πολιτικά ραμολιμέντα και δεν συμμαζεύεται!
Και δεν περιμένανε τουλάχιστο να βγουν οι ίδιοι οι χαμένοι και να πούνε: «εντάξει ρε παιδιά, εμείς δώσαμε τον αγώνα μας και χάσαμε. Ψηφίστε τώρα τον τάδε ή τον δείνα, γιατί έτσι συμφέρει στη συμμορία που ανήκουμε…»
Όχι!
Βγήκε ό ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και τους άδειασε τους φουκαράδες, λες κι είχαν κάμει κανένα έγκλημα που τρέχανε για τον κάπο ντι τούτι κάπι [άσε που, από το τρέξιμο, αδυνάτισε και ο Άρης…]
Αλλά τέτοιες κουφάλες είναι!
Και τόσο πρόβατα θεωρούνε τους ψηφοφόρους τους.
Σαν κάτι βρωμιάρες δηλαδή, που για να κολακέψουν τον νέο γκόμενο, λένε τα μύρια όσα
για τον πρώην.
Κι όταν θα τον ξωπετάξουν κι αυτόν, θα έχουν να λένε μετά για την πάρτη του, στον επόμενο.
Σιχάματα!

Εδώ ολόκληρος Νικήτας Κακλαμάνης, γιατρός άνθρωπος, βγήκε και δήλωσε στου Χατζηνικολάου, ότι έκαμε όσα έκαμε εν γνώσει του κάπο ντι τούτι κάπι, για να ξεγελάσει τους αγανακτισμένους συντηρητικούς ψηφοφόρους και να ψηφίσουνε τη συμμορία Σαμαρά, αντί της Χρυσής Αυγής [δεν τη ρωτήσανε όμως τη Χρυσή Αυγή αν θέλει τέτοιου είδους περιφερόμενους ψηφοφόρους…]
Δηλαδή ο άνθρωπος αποδεικνύεται τόσο κουφάλα, που δεν έχει συναίσθηση καν ότι αυτό που διέπραξε ονομάζεται: «πουστιά μαζικής κλίμακας»
Και μην πάει ο νους σας σε τίποτα ομοφοβικό, γιατί τους ομοφυλόφιλους [απ΄όλα τα φύλα]και τους εχτιμώ και τους σέβομαι.
Αλλά άλλο πράγμα να είσαι ομοφυλόφιλος κι άλλο πράγμα να είσαι πούστης [κι ας έχεις «πάρει τη μισή θηλυκή Αθήνα»]
Δηλαδή, τόσο κουφάλες είναι πια, που δεν καταλαβαίνουνε το ότι είναι κουφάλες…

Αλλά και οι άλλες οι σουπιές…
Βγαίνει ο εξ απορρήτων του Ομπάμα, το παιδί του Τέξας και μοστράρει αντιευρωπαϊσμό στα ευρωντιμπέιτς, δυο μόλις μέρες πριν από τις βλαχοδημαρχιακές εκλογές της Ψωροκώσταινας.
Κι ενώ στα προηγούμενα ντιμπέιτς παρίστανε τον «δεν ξέρω/δεν απαντώ», για να μην του πούνε και καμιά βαριά κουβέντα τ’ αφεντικά του στην Ουάσινγκτον, όταν ήτανε να το παίξει πολλά βαρύς και όχι, στο ρωμέϊκο, ξεσπούρδισε κι άρχισε τις τάχα μου επαναστατικούρες.
Κι ανοίγανε σαν χάνοι τα στόματα οι συριζαίοι, κάτου στην κουτσούφλιανη.
-Είδες ρε το καμάρι μας, πως τους τα λέει?
Τόσον καιρό όμως που βγαίνουνε οι σταθάκηδες και γλείφουνε τη Μέρκελ, οι γραμματείς και οι συριζαίοι, κάνουνε ότι μετράνε τ’ άστρα…

Κι από πάνου είχανε το θράσος να κοτσάρουνε τον εθνικό ύμνο στο προεκλογικό σποτάκι τους.
Ποιοι?
Οι τουρκόφωνοι! Οι μακεδονορίχτες! Τα παπαγαλάκια της κοσσοβοποίησης!
Τα γιουσουφάκια των γκρίζων λύκων!
Οι πακιστανομάχοι…
Αυτοί που μας έταξαν ότι θα σηκώσουνε έναν μιναρέ σε κάθε συνοικία.
Κάθε πόλη και τέμενος, κάθε χωριό και φερετζές.

Τρελαίνομαι, δικέ μου να ακούω την ξανθιά που πριμοδότησε ο Πάγκαλος να μιλάει για την «πατρίδα!»
Ποια πατρίδα?
Του Χασάν από το Αφγανιστάν?
Ή μήπως την πατρίδα που είσαστε έτοιμοι να τεμαχίσετε στον γεωστρατηγικό πάγκο των αφεντικών σας?
Ή μπας κι εννοείτε την πατρίδα των χριστοπουλαίων σας, που ήσαντε κολλητοί του Ρόντου, που ήτανε κολλητός του ΓΑΠ, που ήτανε κολλητός του Στρωςς Καν, που τον κόλλησαν στην καμαριέρα οι κολλητοί του Σαρκοζί και μετά τον έσωσαν οι κολλητοί του Ομπάμα?
Αλλά τι να πεις?
Ωραίο το φέσι σου Αλέξη μου…

Εγώ, μα τω Χριστώ σας μιλάω ρε παιδιά, έτσι και με κάνανε για μια μέρα Πρετεντέρη, θα έβγαινα και θα τους τα έλεγα με τη βαριά και τίμια γλώσσα του χρυσαυγίτη.
Εμείς θα τους έλεγα [όπως τους το’ πε τις προάλλες ο Νίκος ο Μίχος] δεν θα γίνουμε σαν τα μούτρα σας.
Συμβιβασμούς, συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, πουστιές και πισωμαχαιρώματα, δεν διαπράττουμε.
Κι ούτε είναι οι άνθρωποι μας πρόβατα να τους έχουμε στο σήκω-σήκω και στο κάτσε-κάτσε [όπως το είπε εσχάτως και ο κ. Κασιδιάρης]
Εμείς θέλουμε να τα αλλάξουμε όλα αυτά και να βάνουμε στη θέση τους μια πολιτική ηθική, που θα ναι στέρεα σαν βράχος και κρυστάλλινη σαν βουνίσια πηγή.
Συνεπώς, αυτά τα σκουληκιάρικα, ότι τη μια μας συμφέρει έτσι και την άλλη μας συμφέρει αλλιώς, τα αφήνουμε σε σας τα σκουλήκια.
Εμείς μνημονεύουμε Διονύσιο Σολωμό, που λέγει ότι «το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικόν, ότι είναι αληθές….»
Τελεία και παύλα. 

Και για να μην τα πολυλογούμε, κι επειδή εγώ ούτε αρχηγός κόμματος είμαι, ούτε στέλεχος, ούτε καν μέλος, αλλά έχω στην καρδιά μου αυτό που είναι τίμιο, ντόμπρο και ξεκάθαρο, σας το λέγω ωμά και Ελληνικά.
Ο συμβιβασμός δεν ταιριάζει ούτε στον Προμηθέα, ούτε στον Έλληνα.
Αλλιώς δεν θα είμαστε κληρονόμοι του Αισχύλου, του Αλεξάνδρου και του Ρήγα Φεραίου.
Θα είμεθα τα παιδιά του Γκαίμπελς, όπως όλες αυτές οι κουφάλες που διαμοιράζονται τα ιμάτια μας…

panusis