«Κανένας από μόνος του δεν νομιμοποιείται να αποφασίσει για την τύχη ενός ιστορικού κόμματος... Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να διακηρύξει το οριστικό τέλος του ιστορικού του συμβιβασμού με τη δεξιά στις ερχόμενες εκλογές. Να ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με όλες τις δυνάμεις του χώρου, συμπεριλαμβανομένων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ».
Αυτά τα βαθυστόχαστα έγραψε ο Κώστας Σκανδαλίδης, σε άρθρο του στην... εφημερίδα «Τα Νέα». Φυσικά – φυσικά, επί χρόνια στέλεχος και υπουργός του ΠΑΣΟΚ: Αιγαίου, Εσωτερικών, Αγροτικής Ανάπτυξης. Επίσης, ως διαχρονικός ΠΑΣΟΚος, έχει διατελέσει από μέλος της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, διευθυντής της εφημερίδας «Εξόρμηση», βουλευτής Δωδεκανήσου & Α’ Αθηνών, ενώ ξεκίνησε ως αναπληρωτής γραμματέας της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, ενώ την – καταστροφική για τη χώρα κατ’ εμέ - περίοδο της - αλήστου μνήμης, πάλι κατ’ εμέ - «Αλλαγής», από το 1981 ως το 1985, ήταν «σύμβουλος υπουργών».
Για περισσότερες λεπτομέρειες επί του τελευταίου, απευθυνθείτε στον ίδιο. Επί μακρόν, ο Κώστας Σκανδαλίδης διετέλεσε γραμματέας του ΠΑΣΟΚ. Ο εκσυγχρονιστής Κώστας Σημίτης, ναι αυτός, ο γνωστός για τη ρήση του «αυτή είναι η Ελλάδα», τον εμπιστεύτηκε. Συνεργάστηκε όμως ο Κώστας Σκανδαλίδης και με τον ΓΑΠ και ανέλαβε, όπως γράφει η wikipedia, «τον Τομέα της Συμμετοχικής Δημοκρατίας και Διακυβέρνησης όπου και ξεκίνησε πρωτοβουλίες διαλόγου και διαβούλευσης σε όλη την επικράτεια».
ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΤΟΥ 1981;
Τώρα, ο κ. Σκανδαλίδης μιλάει με όρους του 1981 – κατ’ εμέ, λέγοντας πως «το ΠΑΣΟΚ πρέπει να διακηρύξει το οριστικό τέλος του ιστορικού του συμβιβασμού με τη δεξιά στις ερχόμενες εκλογές». Στο πρότυπό του «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά». Γιατί δεν το είπε έτσι στη δήλωσή του να τελειώνει; Και το απίστευτο είναι πως ο Κώστας Σκανδαλίδης λέει τα παραπάνω, αφότου έγραψε πως «σε αυτό το τοπίο το πρώτο αίτημα μιας γνήσιας προοδευτικής και δημοκρατικής δύναμης είναι να διαμορφωθούν συνθήκες συνεννόησης και επανένωσης του λαού γύρω από μια εναλλακτική πρόταση για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα». Εμένα τουλάχιστον με μπερδεύει.
Φαίνεται λοιπόν ότι ο κύριος αυτός δεν θέλει «συμβιβασμούς». Τι θέλει; Πάντως, ένα είναι σίγουρο: θέλει, μεταξύ άλλων, πάρε – δώσε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Λέτε να περιμένει κυβέρνηση της Κουμουνδούρου και να επιθυμεί ΠΑΣΟΚική σύμπραξη; Του θυμίζουμε πως τόσοι πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως οι σύντροφοί του Κοτσακάς, Κατσέλη, Κολλάς και άλλοι, π.χ. κάποιοι διωκόμενοι για κακουργήματα εργατοπατέρες του ΠΑΣΟΚ. Γιατί δεν πάει ο Κώστας Σκανδαλίδης απευθείας να τελειώνει η κουβέντα, μιας και τώρα επιθυμεί συνεργασία με τις πάλαι ποτέ «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις»;
Εκεί, στην Κουμουνδούρου του αριστερισμού και του εθνομηδενισμού, όσα και ό,τι και να πει ο Κώστας Σκανδαλίδης για την «δεξιά», κανείς δεν θα τον παρεξηγήσει. Και μπορεί ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και οι πέριξ αυτού να μην τρελαίνονται για ΠΑΣΟΚους σαν τον «ασυμβίβαστο» Κώστα Σκανδαλίδη, αλλά όλο και κάποια στοιχειώδη «κατανόηση» θα δείξουν. Την εξουσία διεκδικούν άλλωστε. Πάντως, ο πρώην ΠΑΣΟΚος υπουργός, που έχει «θέματα», ως φαίνεται, με την «δεξιά» και δεν γουστάρει τους «συμβιβασμούς», το «πρόσεξε» πως κάποιοι «σύντροφοι» δεν πολυγουστάρουν τα σούρτα – φέρτα των ΠΑΣΟΚων στην Κουμουνδούρου και γι’ αυτό διευκρινίζει πως το ΠΑΣΟΚ πρέπει «να ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με όλες τις δυνάμεις του χώρου, συμπεριλαμβανομένων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ».
Αυτά τα βαθυστόχαστα έγραψε ο Κώστας Σκανδαλίδης, σε άρθρο του στην... εφημερίδα «Τα Νέα». Φυσικά – φυσικά, επί χρόνια στέλεχος και υπουργός του ΠΑΣΟΚ: Αιγαίου, Εσωτερικών, Αγροτικής Ανάπτυξης. Επίσης, ως διαχρονικός ΠΑΣΟΚος, έχει διατελέσει από μέλος της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, διευθυντής της εφημερίδας «Εξόρμηση», βουλευτής Δωδεκανήσου & Α’ Αθηνών, ενώ ξεκίνησε ως αναπληρωτής γραμματέας της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, ενώ την – καταστροφική για τη χώρα κατ’ εμέ - περίοδο της - αλήστου μνήμης, πάλι κατ’ εμέ - «Αλλαγής», από το 1981 ως το 1985, ήταν «σύμβουλος υπουργών».
Για περισσότερες λεπτομέρειες επί του τελευταίου, απευθυνθείτε στον ίδιο. Επί μακρόν, ο Κώστας Σκανδαλίδης διετέλεσε γραμματέας του ΠΑΣΟΚ. Ο εκσυγχρονιστής Κώστας Σημίτης, ναι αυτός, ο γνωστός για τη ρήση του «αυτή είναι η Ελλάδα», τον εμπιστεύτηκε. Συνεργάστηκε όμως ο Κώστας Σκανδαλίδης και με τον ΓΑΠ και ανέλαβε, όπως γράφει η wikipedia, «τον Τομέα της Συμμετοχικής Δημοκρατίας και Διακυβέρνησης όπου και ξεκίνησε πρωτοβουλίες διαλόγου και διαβούλευσης σε όλη την επικράτεια».
ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΤΟΥ 1981;
Τώρα, ο κ. Σκανδαλίδης μιλάει με όρους του 1981 – κατ’ εμέ, λέγοντας πως «το ΠΑΣΟΚ πρέπει να διακηρύξει το οριστικό τέλος του ιστορικού του συμβιβασμού με τη δεξιά στις ερχόμενες εκλογές». Στο πρότυπό του «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά». Γιατί δεν το είπε έτσι στη δήλωσή του να τελειώνει; Και το απίστευτο είναι πως ο Κώστας Σκανδαλίδης λέει τα παραπάνω, αφότου έγραψε πως «σε αυτό το τοπίο το πρώτο αίτημα μιας γνήσιας προοδευτικής και δημοκρατικής δύναμης είναι να διαμορφωθούν συνθήκες συνεννόησης και επανένωσης του λαού γύρω από μια εναλλακτική πρόταση για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα». Εμένα τουλάχιστον με μπερδεύει.
Φαίνεται λοιπόν ότι ο κύριος αυτός δεν θέλει «συμβιβασμούς». Τι θέλει; Πάντως, ένα είναι σίγουρο: θέλει, μεταξύ άλλων, πάρε – δώσε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Λέτε να περιμένει κυβέρνηση της Κουμουνδούρου και να επιθυμεί ΠΑΣΟΚική σύμπραξη; Του θυμίζουμε πως τόσοι πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως οι σύντροφοί του Κοτσακάς, Κατσέλη, Κολλάς και άλλοι, π.χ. κάποιοι διωκόμενοι για κακουργήματα εργατοπατέρες του ΠΑΣΟΚ. Γιατί δεν πάει ο Κώστας Σκανδαλίδης απευθείας να τελειώνει η κουβέντα, μιας και τώρα επιθυμεί συνεργασία με τις πάλαι ποτέ «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις»;
Εκεί, στην Κουμουνδούρου του αριστερισμού και του εθνομηδενισμού, όσα και ό,τι και να πει ο Κώστας Σκανδαλίδης για την «δεξιά», κανείς δεν θα τον παρεξηγήσει. Και μπορεί ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και οι πέριξ αυτού να μην τρελαίνονται για ΠΑΣΟΚους σαν τον «ασυμβίβαστο» Κώστα Σκανδαλίδη, αλλά όλο και κάποια στοιχειώδη «κατανόηση» θα δείξουν. Την εξουσία διεκδικούν άλλωστε. Πάντως, ο πρώην ΠΑΣΟΚος υπουργός, που έχει «θέματα», ως φαίνεται, με την «δεξιά» και δεν γουστάρει τους «συμβιβασμούς», το «πρόσεξε» πως κάποιοι «σύντροφοι» δεν πολυγουστάρουν τα σούρτα – φέρτα των ΠΑΣΟΚων στην Κουμουνδούρου και γι’ αυτό διευκρινίζει πως το ΠΑΣΟΚ πρέπει «να ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με όλες τις δυνάμεις του χώρου, συμπεριλαμβανομένων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ».
ΠΗΡΑΝΕ ΧΑΜΠΑΡΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ;
Για το ΠΑΣΟΚ μιλάμε όμως. Από τη μία ζητούν οι «πράσινοι» περισσότερα υπουργεία στην κυβέρνηση και από την άλλη, μιλούν για «οριστικό τέλος του ιστορικού του συμβιβασμού με τη δεξιά στις ερχόμενες εκλογές». Βγάλτε άκρη. Φέρονται, πάντως, κάποιοι εκ των «συντρόφων» της Χαριλάου Τρικούπη, σαν να μην κυβέρνησε το κόμμα τους ποτέ. Και παρά το γεγονός ότι από το 43,92% των εθνικών εκλογών του 2009, το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε στο 8,02% (της Ελιάς) στις ευρωεκλογές του 2014, χάνοντας μάλιστα πάνω από τέσσερις μονάδες σε σχέση με το ποσοστό του Ιουνίου του 2012 (12,28%), αυτοί εξακολουθούν να φέρονται ως νικητές και να μην αντιλαμβάνονται τι συνέβη, ενώ επιμένουν να μιλούν με όρους του 1981.
Αυτό, η έλλειψη δηλαδή επαφής με την πολιτική πραγματικότητα, είναι δικό τους πρόβλημα. Όμως, καλό θα ήταν να τους πει κάποιος πως άλλος κόσμος τους άκουγε το 1981, άλλος τώρα. Σήμερα ψηφίζουν πολίτες που το 1981 ήταν αγέννητοι και μεγάλωσαν με άλλα προτάγματα. Αυτό και μόνο, εφόσον φυσικά συνειδητοποιηθεί, θα αρκούσε για να αναπροσαρμόσουν ο Κώστας Σκανδαλίδης και οι ομοϊδεάτες του, την – κατ’ εμέ διχαστική - ρητορική τους. Ρητορική που ζημιώνει τον τόπο, ρητορική που δημιούργησε τη δεκαετία του ’80 τα χωριστά καφενεία. Καιρός είναι λοιπόν να προχωρήσουμε μπροστά και αυτό σημαίνει ότι λογικές σαν αυτή του Κώστα Σκανδαλίδη, πρέπει να αποτελέσουν παρελθόν.
Νίκος Χιδίρογλου
Για το ΠΑΣΟΚ μιλάμε όμως. Από τη μία ζητούν οι «πράσινοι» περισσότερα υπουργεία στην κυβέρνηση και από την άλλη, μιλούν για «οριστικό τέλος του ιστορικού του συμβιβασμού με τη δεξιά στις ερχόμενες εκλογές». Βγάλτε άκρη. Φέρονται, πάντως, κάποιοι εκ των «συντρόφων» της Χαριλάου Τρικούπη, σαν να μην κυβέρνησε το κόμμα τους ποτέ. Και παρά το γεγονός ότι από το 43,92% των εθνικών εκλογών του 2009, το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε στο 8,02% (της Ελιάς) στις ευρωεκλογές του 2014, χάνοντας μάλιστα πάνω από τέσσερις μονάδες σε σχέση με το ποσοστό του Ιουνίου του 2012 (12,28%), αυτοί εξακολουθούν να φέρονται ως νικητές και να μην αντιλαμβάνονται τι συνέβη, ενώ επιμένουν να μιλούν με όρους του 1981.
Αυτό, η έλλειψη δηλαδή επαφής με την πολιτική πραγματικότητα, είναι δικό τους πρόβλημα. Όμως, καλό θα ήταν να τους πει κάποιος πως άλλος κόσμος τους άκουγε το 1981, άλλος τώρα. Σήμερα ψηφίζουν πολίτες που το 1981 ήταν αγέννητοι και μεγάλωσαν με άλλα προτάγματα. Αυτό και μόνο, εφόσον φυσικά συνειδητοποιηθεί, θα αρκούσε για να αναπροσαρμόσουν ο Κώστας Σκανδαλίδης και οι ομοϊδεάτες του, την – κατ’ εμέ διχαστική - ρητορική τους. Ρητορική που ζημιώνει τον τόπο, ρητορική που δημιούργησε τη δεκαετία του ’80 τα χωριστά καφενεία. Καιρός είναι λοιπόν να προχωρήσουμε μπροστά και αυτό σημαίνει ότι λογικές σαν αυτή του Κώστα Σκανδαλίδη, πρέπει να αποτελέσουν παρελθόν.
Νίκος Χιδίρογλου
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου