Πώς καλύτερα να πεισθεί η εκλογική βάση των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ότι οποιοδήποτε...
αποδυνάμωσή τους οδηγεί στην εξουσία ασόβαρους και κυκλοθυμικούς, από την επικοινωνιακή στρατηγική της "ακέφαλης κότας", με αλληλοσυγκρουόμενες αναγγελίες και διαγγέλματα από διάφορες πηγές του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ.
Από την άλλη, πώς καλύτερα να πεισθούν οι πολέμιοι του πολιτικού συστήματος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί απειλή για το υπάρχον σύστημα, από τις συνεχείς αναδιπλώσεις του...
Είναι παραπάνω από βέβαιο ότι αυτά τα αποτελέσματα ούτε ηθελημένα είναι από τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε όμως και ατυχήματα. Είναι απλά οι δομικές αδυναμίες ενός δεκάχρονου κόμματος διαμαρτυρίας και αντιπολίτευσης, που θέλει να παραστήσει πως πρόλαβε κι΄ έγινε κόμμα εξουσίας, και την διεκδικεί αξιόπιστα.
Φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε τον εαυτό του δεν μπορεί να κοροϊδέψει ότι μπορεί να διαχειριστεί την εξουσία, πόσω μάλλον το εκλογικό σώμα!
Ένα κόμμα διαμαρτυρίας έχει την πολυτέλεια να χωράει πολλές αντιπολιτευτικές φωνές. Καθώς η κριτική της κυβερνητικής πολιτικής έχει πολλά διαφορετικά κοινά, ένα αντιπολιτευτικό κόμμα διαμαρτυρίας μπορεί και να ωφελείται από την αντιπολιτευτική πολυφωνία.
Ένα κόμμα εξουσίας για να πείσει χρειάζεται συνέπεια στη ρητορική του όσο οξεία και αν είναι, χρειάζεται προβλεψιμότητα στις προτάσεις του μέσα στο πλαίσιο του ιδεολογικού του προσανατολισμού, και αξιοπιστία των εκφραστών των προτάσεών του ότι όντως μπορούν να υλοποιήσουν το πρόγραμμά του, έχοντας τόσο τον οραματιστή ηγέτη, όσο και τα στρατηγικής ικανότητας μεγαλοστελέχη, όσο και πλειάδα εκτελεστικών στελεχών που θα τους πλαισιώσουν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να πείσει ότι είναι κόμμα εξουσίας διότι απλά δεν είναι!
Όλα εκείνα που έπεισαν τον κόσμο για την τίμια αντίθεση των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ προς τις πολιτικές της λιτότητας, που εξαθλίωσαν την ελληνική κοινωνία και διέλυσαν την ελληνική μεσαία τάξη, είναι ακριβώς τα ίδια που δείχνουν την αδυναμία του κομματικού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ να δώσει ένα κυβερνητικό επιτελείο ικανό να διοικήσει κάτι τόσο περίπλοκο όσο ένα κράτος.
Με τον τρόπο που έχουν συνηθίσει να λειτουργούν τα στελέχη της αριστεράς εδώ και τόσα χρόνια στην Ελλάδα, εκφέροντας ο καθένας τις προσωπικές του αντιρρήσεις για τις κυβερνητικές πολιτικές, και προτείνοντας καθένας τις λύσεις που είναι βασισμένες στην προσωπική αντίληψη του καθενός στελέχους για τα προβλήματα και για τα θέματα της χώρας, κανείς δεν πείθεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κυβερνήσει, ούτε καν τα στελέχη του, απλά διότι δεν μπορεί.
Τα παραδείγματα με τις γραφικές και αλλοπρόσαλλες λύσεις στα περίπλοκα προβλήματα της χώρας, που από καιρό σε καιρό ψελίζει ο Μανώλης Γλέζος στα τηλεπαράθυρα, χωρίς καν να διαθέτει τις προσλαμβάνουσες για να τα καταλάβει, όντας επαγγελματίας αριστερός για δεκαετίες, έχουν κάνει πιθανόν περισσότερο κακό στην κυβερνητική προοπτική του ΣΥΡΙΖΑ από όλα μαζί τα σκωπτικά δελτία τύπου της κυβέρνησης, που αντιπαρατίθενται στις αρλούμπες που εκστομίζουν τα στελέχη του με μαθηματική περιοδικότητα ημέρας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταλαβαίνει ότι για να πείσει τους Έλληνες για την κυβερνητική προοπτική του, χρειάζεται εμπεριστατωμένες προτάσεις και λύσεις βασισμένες σε είς βάθος μελέτη των προβλημάτων, αντίληψη όσων τα επηρεάζουν, και νεωτερικές προτάσεις που όμως να έχουν δοκιμαστεί κάπου με επιτυχία.
Για να συνταχθούν τέτοιες προτάσεις, ένα κόμμα εξουσίας διορίζει ένα επιτελείο από τεχνοκράτες στο αποκλειστικό του think tank, και κατόπιν τις επεξεργάζεται με ένα επιτελείο από πολιτικούς αναλυτές για την ανταπόκριση που θα έχουν στην κοινωνία. Αυτή η διαδικασία δημιουργεί μια βεντάλια από ουσιαστικές λύσεις σύμφωνες με την ιδεολογία που εκφράζει το κόμμα, και κατόπιν αυτές δένονται σε ένα σύντομο, συγκροτημένο και ευκατάληπτο κείμενο "Εθνικού σχεδίου και πολιτικών", κοστολογημένο και με χρονοδιάγραμμα.
Ένας από τους λόγους που δίδονται παγκοσμίως κρατικές επιχορηγήσεις στα κόμματα, είναι για να σχηματίσουν ακριβώς εκείνους τους μηχανισμούς που θα τους επιτρέψουν να εκπονούν αυτές τις μελέτες και να τις μετατρέπουν σε πολιτικό σχεδιασμό. Κόμμα εξουσίας χωρίς δικό του think tank, έστω και εσωτερικό, ούτε έχει υπάρξει, ούτε πρόκειται!
Ο ερασιτεχνισμός του ΣΥΡΙΖΑ να προσπαθεί να δημιουργήσει κατευθείαν τον τελικό πολιτικό σχεδιασμό χωρίς το απαραίτητο ενδιάμεσο βήμα της τεχνοκρατικης ανάλυσης, μέσα από διεργασίες και οργανώσεις της βάσης του, είναι σαν να ζητάει κάποιος σε μια μοδίστρα να του φτιάξει σχέδιο πλεύσης για ένα αεροπλανοφόρο. Απλά δεν γίνεται.
Ο ελληνικός Λαός δεν είναι βλάκας. Ξέρει πολύ καλά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κυβερνήσει, και γι΄αυτό στις χαλαρές ευρωεκλογές του έδωσε 150.000 ψήφους λιγότερες από τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές. Του χτύπησε το καμπανάκι ότι αν δεν σοβαρευτεί δεν πρόκειται να δει εξουσία, και ο χρόνος σοβαρέματος τελειώνει. Αν δεν τον εκμεταλλευτεί έγκαιρα, η επιστροφή αν όχι στο 4% πιθανά σε ψηλά μονοψήφια ποσοστά είναι βέβαια. Είναι θέμα χρόνου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα κληθεί να κυβερνήσει μόνο και μόνο επειδή δεν έχει ξανακυβερνήσει ποτέ. Αυτά είναι παιδιαρίσματα. Ούτε ο Λεβέντης έχει κυβερνήσει. Θα κληθεί μόνο αν πείσει, και ως τώρα δεν δείχνει να έχει καταλάβει τί χρειάζεται να κάνει για να πείσει. Οι κραυγές διαμαρτυρίας και οι παραφωνίες δεν πιάνουν. Χρειάζεται σχέδιο, πειστικό και σοβαρό.
Α, και κάτι άλλο. Ο Λαός αδιαφορεί για τις προσωπικές φιλοδοξίες των 53 ή των 153 που τραβάνε το μανίκι του κ. Τσίπρα να τους δώσει σημασία. Αν μάλιστα ο κ. Τσίπρας χάσει την προσήλωσή του στο να δημιουργήσει ένα συμβουλευτικό περιβάλλον εξουσίας γύρω του, πιθανόν οι 53 να κάνουν δεκαετίες να ξαναδούν βουλευτική καρέκλα, αν ποτέ.
Οι επικοινωνιακές τακτικές "ακέφαλης κότας", σε συνδυασμό με τα πολυάριθμα λεγόμενα συριζοτρόλ που μαστίζουν το διαδίκτυο, καταδεικνύουν τη σημερινή ακαταλληλότητα και έλλειψη πολιτικής σοβαρότητας που θα επιστρέψει με βεβαιότητα τον ΣΥΡΙΖΑ στα προ κρίσης ποσοστά του. Την συνταγή την έχουν, όχι όμως εκείνη για να πείσουν αλλά την άλλη για να τρομάζουν κόσμο με την αλαζονεία τους και τις δικαστικές μαρτυρίες υπέρ τρομοκρατών.
Η καλύτερη προσέγγιση που μπορούν να ακολουθήσουν άμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι να πάψουν τα στελέχη του να ομιλούν αυτοσχεδιάζοντας. Είπαμε ήδη για τις μοδίστρες. Να πάψουν τελείως όμως.
Το δεύτερο είναι να διοχετεύσουν μέρος της κρατικής τους επιχορήγησης για δημιουργία ενός δικού τους think tank, έστω και εσωτερικού, για να μπορούν μεταξύ άλλων να συνομιλούν και με τους ευρωπαίους χωρίς να εκτίθενται από τα λεγόμενά τους.
Το τρίτο που πρέπει να κάνουν είναι να φτιάξουν τα δικά τους 20 σημεία με τον πολιτικό σχεδιασμό, και να τα επικοινωνήσουν σε όλους τους Έλληνες.
Το τέταρτο να βάλουν πρόσωπα μπροστά που να πείθουν ότι μπορούν να κυβερνήσουν αυτό τον τόπο. Μοδίστρες, ποδοσφαιριστές και καθαρίστριες γράφουν υπέροχα στο γυαλί, αλλά στο υπουργικό γραφείο προκαλούν τρόμο.
Το πέμπτο και τελευταίο είναι ότι υπάρχουν άλλοι πολύ καλύτεροι από εσάς στη ρητορική του μίσους και του χάους. Τις ψήφους αυτές χαμένες τις έχετε έτσι κι αλλιώς, όμως σας κοστίζουν ισάριθμες ψήφους αυτών που τρομοκρατούνται από αυτές τις αερολογίες.
Αποφασίστε επιτέλους εκεί πέρα στο ΣΥΡΙΖΑ τί θέλετε να γίνετε όταν μεγαλώσετε!
Ως τότε κάνετε κακό στη χώρα και αδικείτε τον εαυτό σας!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου