Το «κίνημα» λοιπόν των κλαδικών και του Άκη Τσοχατζόπουλου χάιδευε επί δεκαετίες τα αυτιά του κόσμου, με μόνο σκοπό να τον παγιδεύει στην κάλπη και να διαιωνίζει την εξουσία του, ενώ οι... άνθρωποί του το έριξαν στην καλοπέραση. Μοίραζε το ΠΑΣΟΚ λεφτά που δεν είχε κλέβοντας από το μέλλον των νέων παιδιών για να «ταΐζει» τους κομματικούς του στρατούς, ικανοποιούσε παράλογα αιτήματα και γενικότερα, «θεσμοθέτησε» τη διαφθορά. Το αποτέλεσμα ήταν αναξιοκρατία σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας διοίκησης (οι οδηγοί των λεωφορείων έπαιρναν περισσότερα χρήματα από τους ιπτάμενους της Πολεμικής μας Αεροπορίας) και γιγάντωση του (κατά κοινή ομολογία αντιπαραγωγικού) δημόσιου τομέα και της επιρροής των συντεχνιών του.
ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ...
Το αποτέλεσμα ήταν ο ψηφοφόρος να αποκτήσει κακή σχέση με την αλήθεια και ακόμα χειρότερα, να την ενοχοποιήσει. Πολύ χαρακτηριστικά ήταν τα όσα έγιναν το καλοκαίρι του 2009. Μάταια ο τότε πρωθυπουργός έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου. Ο κόσμος είχε συνηθίσει να ακούει μόνο τα ευχάριστα και να αποκρούει την αλήθεια. Και το αποτέλεσμα ήταν η άνοδος του ΓΑΠ στην εξουσία. Για να καταλάβετε με τι έχουμε γενικότερα να κάνουμε σε αυτή τη χώρα, όσοι έχετε πρόσβαση στο διαδίκτυο μπείτε και δείτε τα βίντεο με τις δηλώσεις ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, το βράδυ των εκλογών του Οκτωβρίου του 2009. Σήμερα, οι περισσότεροι εξ αυτών εθελοτυφλούν. Έχουν στραφεί στον ΣΥΡΙΖΑ αρνούμενοι για άλλη μια φορά να κατανοήσουν τι συμβαίνει και ποιο είναι το πραγματικό διακύβευμα, η ίδια η ελευθερία μας και στρώνοντας έτσι το χαλί στον ολοκληρωτισμό.
Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΡΟΒΟΠΟΥΛΟΥ
Και ήρθε μια συνέντευξη του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργου Προβόπουλου στην «Καθημερινή», που αναπλάθει τα γεγονότα της εποχής και αποτελεί μια εξαιρετικά χρήσιμη μαρτυρία. Την παραθέτω, με την ελπίδα επιτέλους κάποιοι να συνειδητοποιήσουν τι ακριβώς συνέβη, λίγο πριν μπούμε στα μνημόνια:
«Όταν ανέλαβα διοικητής, από την πρώτη κιόλας έκθεση που υπέγραψα στα τέλη του 2008, προειδοποίησα για τον κίνδυνο των δίδυμων ελλειμμάτων. Μετέφερα τις ανησυχίες μου στην κυβέρνηση Καραμανλή. Στις αρχές του 2009 δημιουργήθηκε ένα συμβούλιο για την παρακολούθηση της οικονομίας. Στην πρώτη συνεδρίαση του οργάνου αυτού εξήγησα ότι η κατάσταση εξελίσσεται επικίνδυνα. Από το καλοκαίρι είχα επίσης ενημερώσει στελέχη της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης, του ΠΑΣΟΚ. Μην ξεχνάτε ότι ο κ. Καραμανλής προκήρυξε πρόωρες εκλογές, ακριβώς λόγω της δραματικής κατάστασης της οικονομίας, υπογραμμίζοντας την ανάγκη λήψης επώδυνων μέτρων. Οι δημόσιες παρεμβάσεις της ΤτΕ ήταν συνεχείς και θα έλεγα ενοχλητικές σε κάποιους.
Στις 18 Σεπτεμβρίου του 2009, δηλαδή περίπου δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές, δημοσιεύσαμε το κρατικό έλλειμμα του 8μήνου, που ήταν στο 8% του ΑΕΠ. Έτσι όλοι πληροφορούνταν για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Στις 6 Οκτωβρίου 2009 είχα συνάντηση με τον πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου και τους υπουργούς του οικονομικού επιτελείου, κ. Γ. Παπακωνσταντίνου και κ. Λ. Κατσέλη. Τους περιέγραψα αναλυτικά την κατάσταση. Ακολούθησε τη μεθεπόμενη ημέρα επίσκεψή μου στο υπουργείο Οικονομικών. Εκεί δήλωσα ότι το έλλειμμα είχε ήδη ανέλθει στο 9μηνο στο 10% και προειδοποίησα ότι, αν δεν αλλάξει ρότα η χώρα, το έλλειμμα θα ξεπεράσει το 12-13% του ΑΕΠ. Τον Νοέμβριο πήγα στη Βουλή και ενημέρωσα για την επιδεινούμενη κατάσταση.
Περιέγραψα μια τροχιά χρεοκοπίας, φυσικά χωρίς να χρησιμοποιήσω τη λέξη αυτή. Το ίδιο απόγευμα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο κ. Πεταλωτής, όχι μόνο με ‘άδειασε’, αλλά ούτε λίγο ούτε πολύ είπε ότι δεν ξέρω τη δουλειά μου. Κοντολογίς, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι η Τράπεζα της Ελλάδος δεν ανέδειξε εγκαίρως τα κρίσιμα αυτά ζητήματα».
ΤΟ ΔΙΣ ΕΞΑΜΑΡΤΕΙΝ...
Αυτή είναι η μαρτυρία του Γιώργου Προβόπουλου. Η ιστορία σίγουρα θα την αξιοποιήσει. Είπε και άλλα, κυρίως για τον τραπεζικό τομέα, τα οποία θα τα κρίνουν όλοι όσοι τα διαβάσουν. Προσωπικά, παραθέτω τα λόγια ενός θεσμικού παράγοντα, ο οποίος, κατά την άποψή μου, δεν εισακούστηκε από τον λαό στην κρίσιμη ώρα που έπρεπε να ληφθούν σωστές αποφάσεις. Από το ΠΑΣΟΚ, κανείς σοβαρός δεν περίμενε τότε τίποτα. Ο Κώστας Καραμανλής, είπε το 2009 την αλήθεια. Δεν έπρεπε βέβαια να πάει σε εκλογές, όπως τον συμβούλεψαν κάποιοι, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Δυστυχώς, η απάντηση του κόσμου ήταν η υπερψήφιση του ΓΑΠ. Και όχι μόνο το 2009, αλλά και στις εκλογές του 2010 για τους ΟΤΑ. Το δις εξαμαρτείν, ουκ ανδρός σοφού. Όσο για το τρις... Τότε, θα μιλάμε για την απόλυτη καταστροφή.
Νίκος Χιδίρογλου
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου