23η Αυγούστου Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Σταλινισμού και του Ναζισμού

Αμνησία και υπερ-μνησία 
Τα Ετερόζυγα ...Δίδυμα 

Κομμουνισμός & Ναζισμός

Από τον Ιάσωνα

«Σκοπός τους ήταν να επιτύχουν την τέλεια κοινωνία απομακρύνοντας την αρχή του κακού που ήταν εμπόδιο. Στην περίπτωσι του κομμουνισμού το κακό ήταν η ιδιοκτησία και κατά συνέπεια οι ιδιοκτήτες.. Επειδή...
όμως το κακό επέμενε και μετά τον αφανισμό της τάξεως αυτής της ομάδος, στόχος έγιναν όλοι που διεφθάρησαν από το πνεύμα του καπιταλισμού. Στην περίπτωσι του Ναζισμού η αρχή του κακού ήταν ενσωματωμένη στις κατώτερες φυλές και περισσότερο από όλες στν εβραϊκή. Αλλά επειδή το κακό συνέχισε να ζή και μετά τον αφανισμό τους, έπρεπε να εξολοθρευθεί και στις άλλες φυλές, ακόμη και στη αρεία επειδή είχε μολυνθεί..Οι δυο ιδεολογίες αυτοχαρακτηρίσθησαν φιλανθρωπικές… πρότειναν υψηλά ιδανικά .. και υπαγόρευαν το δικαίωμα και το καθήκον να σκοτώσεις.. Γι αυτό Ναζισμός και Κομμουνισμός είναι ιδεολογίες εξ ίσου εγκληματικές».

(ομιλία του Alain Besançon* στην Γαλλική ακαδημία την 21η Οκτωβρίου 1997) 

11 χρόνια μετά απο την ομιλία αυτή του Alain Besançon, την 22αν Σεπτεμβρίου 2008, ο Hans-Gert Pöttering, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ανακοίνωσε την έγκριση γραπτής δήλωσης, με την οποία το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ανακήρυξε την 23η Αυγούστου ως Ευρωπαϊκής Ημέρας Μνήμης για τα Θύματα του Σταλινισμού και του Ναζισμού. (** ιδέ στο τέλος το σχετικό κείμενο) (σχετικό θέμα).

23η Αυγούστου.. Τα τετελεσμένα Ιστορικά Γεγονότα

1. Στις 23 Αυγουστου 1939, (πραγματικης ημερομηνιας εναρξεως του Β' Παγκοσμιου Πολεμου) ο Φον Ριμπεντροπ, (υπουργός εξωτερικών της Ναζιστικης Γερμανίας) συναντούσε στη Μόσχα τον Στάλιν και τον ομόλογό του Μολοτωφ στο Κρεμλίνο, για να υπογράψη το συμμαχικο σύμφωνο μη επιθέσεως Γερμανίας – Σοβιετικής ενώσεως. Επιπροσθέτως υπεγράφη και ένα μυστικό πρωτόκολλο που αφορούσε στην διαίρεσι της Ανατολικής Ευρώπης μεταξύ Γερμανίας και Σοβιετικής Ενώσεως. Με το σύμφωνο αυτό αμοιβαίως εδεσμεύοντο οι δύο χώρες αφ’ ενός μεν να απόσχουν κάθε επιθετικής δράσεως μεταξύ των, αφ’ έτερου δεν εν περιπτώσει κατά την οποίαν μια εξ’ αυτών υφίστατο επιθεσιν από οιανδήποτε Τρίτη χώρα, η άλλη να μην παράσχει την βοήθεια της, στην Τρίτη αυτή χώρα (δηλαδή εις περίπτωσιν πολέμου Γερμανίας κατά Αγγλίας ή και Γαλλίας, η Σοβιετική Ενωσις εδεσμεύετο να μην βοηθήσει αυτές τις χώρες) Μολονότι η Σοβιετική διπλωματία προσπάθησε να μην αποκαλυφθή (όπως και σήμερα αποσιωπούν οι υμνούντες την προσφορά της Ρωσσίας στην έκβασιν του 2ου Παγκοσμίου πολέμου, απολησμονούντες την μάμμη της γενέσεως του), αυτό το μυστικό πρωτόκολλο, δημοσιεύθηκε στις 25 Αυγούστου 1940, ταυτοχρόνως στη Μόσχα και το Βερολίνο.Ετσι ο κόσμος επληροφορείτο άναυδος την κυνική συμφωνία με αντάλλαγμα τον πολεμο. Στην σφαίρα επιρροής της Μόσχας προσαρτώντο η Φινλανδία, η Εσθονία, η Λατβία, η Βεσσαραβία και περίπου το 1/4 της Πολωνίας Ο Χίτλερ είχε την άδεια της κομμουνιστικής Ρωσσίας για να ξεκινηση τον πόλεμό του. 

2. Τα γεγονότα που ακολούθησαν αποτελούν αδιάψευστη ιστορική πραγματικότητα. Με την καταλυτική εγγύησι του συμφώνου μη επιθέσεως Γερμανίας-Σοβιετικής Ενώσεως, ο 2ος Παγκόσμιος πόλεμος, ουσιαστικώς, «εκπωματίζετο» δια χειρών της Κομμουνιστικής τότε Μόσχας και του «πατερούλη» Σταλιν.Ούτως, την 1η Σεπτεμβρίου 1939, ο Χίτλερ εισέβαλε στην Πολωνία, ενώ η Αγγλία και η Γαλλία με την σειράν των, στις 3 Σεπτεμβρίου κήρυτταν τον πόλεμο κατά της Γερμανίας.Ομως ούτε και ο ο Στάλιν, ο νέος σύμμαχος του Χίτλερ, έμεινε πολύ περιμένοντας.. Στις 17 του ιδίου μηνός «πιστός» στην συμφωνία τους, εισέβαλε και αυτός στην Πολωνία, για να συμπεριλάβη την ζώνη που του «ανήκε». Ενώ στη συνεχεία ακολούθησαν οι Βαλτικές χώρες, των οποίων η επεκτατική προσαρτησις στην τέως Σοβιετική Ενωσι, ως και των υπολοίπων χωρών της Ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης, διετηρήθη έως την αυτοκατάρρευσι του κομμουνισμού. (Τιτος Αθανασιαδης***)

3. Η λυκοφιλια του Πατερουλη με τον Χιτλερ σταματησε πολύ αποτομα, χωρις την θελησι του Σταλιν.. Ο Μπορις Σουβαριν σοσιαλιστης ακτιβιστης, από την Ουκρανια και ιδρυτικο στελεχος του Γαλικου Κομουνιστικου Κομματος, περιεγραψε την διαλυσι της ετεροκλητης αυτης συμμαχιας ως εξης: «Ο Σταλιν υπεκυψε και συμφωνησε να πολεμησει την Γερμανια μονο οταν τον εξαναγκασε και τον υποχρεωσε σ αυτο ο ιδιος ο Χιτλερ» αφου με την αφελη ανακωχη της Σοβιετιας ειχε καταβροχθισει την Ευρωπη, και οταν πλεον αφνιδιαστικως εστραφη κατα του τεως συμμαχου του. (δημοσιευθηκε το 1948 και εχει συμπεριληφθη στην γνωστη σε ολους συλλογη "L Observaieur des Deux Mondes" 1982 εκδοσεις De la diffirence, (ιδε σχετικά).

Δηλαδη ουσιαστικως ο Β’ Παγκοσμιος πολεμος δεν θα ξεκινούσε στις 3 Σεπτεμβριου 1939 αν προηγουμένως (δεκα ημέρες πριν) στις 23 Αύγουστου ο Πατερουλης Σταλιν δεν έσπευδε να συνάψει την φιλική συμμαχία με τον μετέπειτα εισβολέα του, αφού με την συμφωνία αυτή αποκτούσε την μισή Ευρώπη με την υπογραφή του νέου Συμμάχου του, του Χίτλερ. Ήταν η εποχή που οι Ναζί και ο φασίστες ήσαν καλοί.. Και θα παρέμεναν καλοί για τους συντρόφους, αν ο Χίτλερ δεν εισέβαλε στην Ρωσσία τον Ιούνιο του 1941 αιφνιδιάζοντας τον εφησυχασμένο Στάλιν. 

Στην Ελλάδα το τελευταίο σοβιετικό παραμόρφωμα, η ημέρα αυτή αγνοείται προκλητικώς και επιμελώς.. Γιατί? Μα είναι απλό.. Το ΚΚΕ και ο κομμουνισμός στο Ελλάντα είναι στο απυρόβλητο.. Να θυμίσουμε ότι στους 553 ευρωβουλευτές -Σοσιαλιστές, Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (Δεξιά), Φιλελεύθεροι, Πράσινοι κ.ά.- που υπερψήφισαν το Ψήφισμα δεν υπάρχει ούτε ένας Ελληνας. 

Οι Έλληνες ευρωβουλευτές είτε το καταψήφισαν (ΚΚΕ, ΠΑΣΟΚ) είτε απείχαν (Ν.Δ.) (δείτε σχετικά).

Ετσι πίσω από την Υπερ-μνησία των Ναζιστικών εγκλημάτων και τους καπνούς του Αουσβιτσ κρύβονται επιμελώς τα κομουνιστικά εγκληματα στη Ρωσσια, στα υπόδουλα έθνη υπο την σοβιετικη ενωσι (ιδε στο τελος τα απελευθερωθεντα κρατη της Σοβιετικης ενωσεως και της Γιουγκοσλαβιας) στα Γκουλαγκ την Ουκρανία, στην Κινα στην Βορεια Κορεα, την Καμποτζη την Ανατολοικη ευρωπη την ΛατινΑμερικη, την Αφρικη το Αφγανισταν.., ενώ οι Ελληνες Βουλευτες ψοφοδεείς προ του αμαρτήματος του αντικομμουνισμου .. Σιωπουν ΗΧΗΡΑ..

1. Παραπομπές 

_____________________________________

* Alain Besançon Διδακτωρ Ιστορίας και μέλος της ακαδημίας Γαλλίας. Μέλος του γαλλικού κομουνιστικού κοματος 1951-1956.Απεχωρησε κατά την αποκάλυψιτων σταλινικών εγκλημάτων νιωθωντας ντροπή και αγανάκτηση για την εξαπάτηση του. 

** Η εγκριθεισα ανακοινωσις εχει ως εξης: Δήλωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την ανακήρυξη της 23ης Αυγούστου ως Ευρωπαϊκής Ημέρας Μνήμης για τα Θύματα του Σταλινισμού και του Ναζισμού (δείτε σχετικά) 

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, 

• έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το απαράγραφο των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και των εγκλημάτων πολέμου, 

• έχοντας υπόψη τα ακόλουθα άρθρα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών: Άρθρο 1: την υποχρέωση σεβασμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου, Άρθρο 2: το δικαίωμα στη ζωή, Άρθρο 3: την απαγόρευση των βασανιστηρίων και Άρθρο 4: την απαγόρευση της δουλείας και της αναγκαστικής εργασίας, 

• έχοντας υπόψη το ψήφισμα 1481 (2006) της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με την καταδίκη των εγκλημάτων των κομμουνιστικών καθεστώτων, 

• έχοντας υπόψη το άρθρο 116 του Κανονισμού του, 

A. εκτιμώντας ότι το Σύμφωνο Molotov-Ribbentrop της 23ης Αυγούστου 1939 μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και της Γερμανίας χώρισε την Ευρώπη σε δύο σφαίρες επιρροής με μυστικά πρόσθετα πρωτόκολλα, 

Β. εκτιμώντας ότι οι μαζικές εκτοπίσεις, οι δολοφονίες και οι υποδουλώσεις που διαπράχθηκαν στο πλαίσιο των επιθέσεων του σταλινισμού και του ναζισμού εμπίπτουν στην κατηγορία των εγκλημάτων πολέμου και των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, 

Γ. εκτιμώντας ότι, βάσει του διεθνούς δικαίου, οι νόμιμες παραγραφές δεν ισχύουν για τα εγκλήματα πολέμου και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, 

Δ. εκτιμώντας ότι η επιρροή και η σημασία του σοβιετικού καθεστώτος και της σοβιετικής κατοχής για τους πολίτες των μετακομμουνιστικών κρατών παραμένουν ελάχιστα γνωστά στην Ευρώπη, 

Ε. εκτιμώντας ότι το άρθρο 3 της απόφασης αριθ. 1904/2006/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, για τη θέσπιση του προγράμματος "Ευρώπη για τους Πολίτες" για την περίοδο 2007-2013 με σκοπό την προώθηση της ενεργού συμμετοχής του ευρωπαίου πολίτη στα κοινά, καθιέρωσε τη δράση "Ενεργός Ευρωπαϊκή Μνήμη", που στοχεύει να εμποδίσει οποιαδήποτε επανάληψη των εγκλημάτων του ναζισμού και του σταλινισμού, 

1. Προτείνει να ανακηρυχθεί η 23η Αυγούστου Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Σταλινισμού και του Ναζισμού, με σκοπό τη διατήρηση της μνήμης των θυμάτων των μαζικών εκτοπίσεων και εξοντώσεων, και ταυτόχρονα, την εδραίωση της δημοκρατίας καθώς και την ενίσχυση της ειρήνης και της σταθερότητας στην ήπειρο μας.
2. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει την παρούσα δήλωση, συνοδευόμενη από τα ονόματα των υπογραφόντων, στα κοινοβούλια των κρατών μελών. 

*** Η επαναστασι από τον Λενιν στον Γκορμπατσωφ (Τιτος Ι. Αθανασιαδης) 

2. Η Καταρρευσι της Σοβιετικης Τυρανιας και η απελευθερωσι των σκλαβωμενων λαων: 

Α) Σοβιετική ένωσις: 

1. Αζερμπαιτζάν 
2. Αρμενίας, 
3. Γεωργίας, 
4. Εσθονίας, 
5. Καζχαστάν, 
6. Κιργισίας, 
7. Λεττονίας, 
8. Λευκρωσσίας, 
9. Λιθουανίας, 
10. Μολδαβίας, 
11. Ουζμπεκιστάν, 
12. Ουκρανίας, (ακόμη και σημερα ουσιαστικως προσπαθει να απελευθερωθει)
13. Ρωσσίας, 
14. Τατζικιστάν, 
15. Τουρκμενιστάν. 

Β) Γιουγκοσλαβία 

1. Σερβία
2. Κροατία 
3. Σλοβενία 
4. Βοσνία-Ερζεγοβίνη
5. FYROM,
6. και δύο εν εξελίξει: Το Μαυροβούνιο και το Κόσοβο

3) Εγκληματα του Κομμουνιστικου ολοκληρωτισμου: 

1. Σοβιετική Ενωση: 20 εκατομμύρια θύματα
2. Κίνα: 65 εκατομμύρια
3. Βιετνάμ: 1 εκατομμύριο
4. Βόρεια Κορέα: 2 εκατομμύρια
5. Καμπότζη: 2 εκατομμύρια
6. Ανατολική Ευρώπη: 1 εκατομμύριο
7. Λατινική Αμερική: 150.000
8. Αφρική: 1,7 εκατομμύρια
9. Αφγανιστάν 1,5 εκατομμύρια

Αυτοί οι αριθμοί περιλαμβάνουν μια ποικιλία καταστάσεων: ατομικές και ομαδικές εκτελέσεις, θανάτους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, θύματα πείνας και εκτοπίσεων