Τοῦ Γιώργου Α. Γράτσου / Εφημ. "Εστία" στις 22/08/2014
Ἡ «Ἑστία» ἀπό καιρό ἀναδεικνύει τίς ὀλέθριες ἐπιπτώσεις τοῦ ΕΝΦΙΑ καί ἄλλων φόρων πού «ἐπεξεργάζεται» ἀνεπιτυχῶς τό Ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν. Διερωτᾶται κανείς γιατί δέν ἀναλύουν τήν δομή καί τό ὕψος παρόμοιων φόρων ἄλλων, ἐπιτυχημένων κρατῶν καί να προσαρμόσουν τόν καλύτερο στίς ἀναπτυξιακές ἀνάγκες... τῆς πατρίδας μας.
Κατά τήν Ἑλληνική νομοθεσία καί ἄλλες, οἱ τιμές ἀναπροσαρμόζονται σέ τακτά χρονικά διαστήματα. Οἱ τιμές εἶναι γνωστές στήν ἀγορά (Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος, ἐμπορικές τράπεζες, μεσιτικά γραφεῖα) καί δεῖκτες ὑπάρχουν. Τακτικά ἀναφέρονται στά ΜΜΕ. Μποροῦν νά χρησιμοποιηθοῦν ἄμεσα γιά νά ἐξορθολογήσουν πλασματικές «ἀντικειμενικές» ἀξίες. Ὁ Keynes ἔλεγε: «Εἶναι καλύτερα να εἶσαι περίπου σωστός παρά ἀπόλυτα λάθος». Ἐπιπροσθέτως οἱ τοπικοί ἄρχοντες εἶναι γνῶστες. Ἄμεσα μποροῦν νάσυλλέξουν ἀξιόπιστες πληροφορίες. Οἱ μανδαρίνοι ἐπίτηδες στρουθοκαμηλίζουν. Τά περί ἐπιτροπῶν εἶναι προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις γιά νά ὑπερφορολογοῦν. Ἡ συνεχιζόμενη αὔξηση τῶν ἀνείσπρακτων ὀφειλῶν εἶναι ἡ ἀπόδειξη. Το Σύνταγμα προβλέπει ἀδιάβλητο κράτος δικαίου, ὄχι αὐθαιρεσίες. Παραβιάζεται. Οἱ φόροι ἀκινήτων στά περισσότερα ἀνεπτυγμένα κράτη εἶναι γιά νά χρηματοδοτοῦν τίς ἀνάγκες τῶν τοπικῶν κοινωνιῶν πού καί τούς ψηφίζουν. Τίποτα παραπάνω.
Ἄδεια ἀκίνητα πληρώνουν λιγότερο γιατί ἐπιβαρύνουν λιγότερο.
Στήν Ἀμερική, ἀπ’ ὅ,τι γνωρίζω, παρόμοιοι φόροι ἀφαιροῦνται ἀπό τό φορολογητέο εἰσόδημα. Ἀπό πληροφορίες, στό Λονδίνο ἀκριβά ἀκίνητα φορολογοῦνται περίπου τό ἕν δέκατον, ἐνῶ στίς ΗΠΑ τό μισό τοῦ ἀντίστοιχου ἐδῶ. Οἱ χῶρες αὐτές δέ ἔχουν ὑψηλότερο κατά κεφαλήν εἰσόδημα. Ἔχοντας ἐργασθεῖ στίς ΗΠΑ ὁ νῦν ὑπουργός, θα γνωρίζει καλύτερα ἀπό πρῶτο χέρι.
Ἡ οἰκοδομή ἀντιπροσωπεύει τό 15% περίπου τοῦ ΑΕΠ στίς περισσότερες χῶρες. Πιθανῶς περισσότερο στίς τουριστικές. Στηρίζει περίπου 40 ἐπαγγέλματα καί πολλές θέσεις ἐργασίας. Ἡ οἰκοδομή ἀποτελεῖ ἐπενδεδυμένο κεφάλαιο. Ἡ ἀλόγιστη φορολόγηση καταστρέφει ἀξίες. Ἡ σημαντική μείωση τῶν ἀξιῶν μειώνει τήν δυνατότητα ἐπενδύσεων Ἑλλήνων, δημιουργεῖ προβλήματα στόν τραπεζικό κλάδο καί κατ’ ἐπέκταση στήν ἀνάπτυξη καί τήν δημιουργία θέσεων ἐργασίας. Ἀπωθεῖ δέ ξένους ἐπενδυτές.
Ὅσοι «ἐπεξεργάστηκαν» καί ψήφισαν τόν ΕΝΦΙΑ, μᾶλλον σκοπό εἶχαν νά ἀλλοτριώσουν Ἑλληνικές ἀστικές περιουσίες στούς λίγους καί τούς ξένους.Τά συγκριτικά πλεονεκτήματα τῆς Ἑλλάδας εἶναι ἡ θέση, ἡ φύση καί ὁ πολιτισμός της. Στήν ἐποχή τῆς παγκοσμιοποίησης καί τῆς ἐξωστρέφειας ἔχει τεράστιες δυνατότητες νά ἀναπτυχθεῖ τουριστικά καί ὡς τό διαμετακομιστικό, ναυτιλιακό καί οἰκονομικό κέντρο τῆς Ἀνατολικῆς Μεσογείου. Ἔτσι θά ἐπωφεληθοῦμε ἀπό τήν ἀστάθεια τῆς περιοχῆς, πράγμα πού δέν κάναμε παλιότερα (Λίβανος).
Ζοῦμε στήν ἐποχή τῆς παγκοσμιοποίησης, χρειαζόμαστε ἐξωστρέφεια. Πρέπει νά ἀποβάλουμε τήν νοοτροπία τῆς κλειστῆς οἰκονομίας, «κράτους ἐρημίτη». Γιά νά ὑπάρξει ἀνάπτυξη εἶναι ἀπαραίτητες ξένες ἐπενδύσεις κάθε μορφῆς. Δέν εἴμαστε βιομηχανική οἰκονομία. Ἡ ἀνάπτυξη θά ἔρθει ἀπό ἀναβαθμισμένες ὑπηρεσίες πού πρέπει να προσελκύσουμε καί νά παρέχουμε, οἱ ὁποῖες θά αὐξήσουν ἐργασία καί κατανάλωση. Αὐτές χρειάζονται κατάλληλες ὑποδομές γιά νά φιλοξενήσουν ἀντίστοιχα ἄτομα. Ἡ Πορτογαλία προσφέρει visa μέ ἐπένδυση 500.000 εὐρώ σέ ἀκίνητα. Ἐμεῖς ζητᾶμε 250.000 εὐρώ, δηλαδή προσελκύουμε πιό λαϊκούς. Αὐτοί ὅμως ξοδεύουν λιγότερα, ἔτσι δημιουργοῦν λιγότερες θέσεις ἐργασίας! Ἡ προσέλκυση ἀτόμων ὑψηλότερης στάθμης, πού ἔχουν ὑψηλότερες ἀπαιτήσεις, χρειάζεται σταθερό, φιλόξενο, λειτουργικό καί φορολογικό πλαίσιο. Δέν ἔχουμε. Πρέπει ἄμεσα νά τό ἀποκτήσουμε γιά νά προσελκύσουμε εὐκατάστατους, ὅπως κάνει τό Λονδίνο, ἡ Κύπρος κ.ἄ.
Τό συνολικό καλάθι τῆς φορολογίας μετρᾶ. Ἡ χώρα μας ἀπό μόνη της προσελκύει. Τό λειτουργικό μας σύστημα καί ἡ φορολογία ἀπωθοῦν.
Ἀπό τήν «μεταπολίτευση» χάσαμε κάθε ἰκμάδα οἰκονομικῆς σκέψης. Δέν μποροῦμε κάν νά ἀκολουθήσουμε ἐπιτυχημένα παραδείγματα ἄλλων. Συστηματικά κατανέμουμε πόρους ἀναποτελεσματικά, γιατί δέν μποροῦμε, ἤ δέν θέλουμε, νά ἐκτιμήσουμε τό οἰκονομικό ἀποτέλεσμα τῆς ὅποιας ἐπένδυσης πρίν τήν ὑλοποιήσουμε. Κλασσικό παράδειγμα τά Ὀλυμπιακά ἀκίνητα, τά περισσότερα τῶν ὁποίων ἔχουν ἀπαξιωθεῖ γιατί ἐξ ἀρχῆς δέν ὑπῆρχε σχεδιασμός γιά τήν ἑπόμενη μέρα, σέ ἀντίθεση μέ τήν Βαρκελώνη. Ὁ οἰκονομικός σχεδιασμός τῆς Ὀλυμπιάδας μας, ἀναφέρεται ὡς «παράδειγμα πρός ἀποφυγήν». Ἔτσι, διαχρονικά ἐπέφεραν τήν μεγαλύτερη οἰκονομική καταστροφή σέ περίοδο εἰρήνης στήν Ἑλλάδα.
Δανείζεσαι γιά νά δημιουργήσεις ἀξία ἡ ὁποία θά ἀποπληρώσει δάνειο, τόκους καί θά ἀποφέρει ὄφελος. Ἕνα κράτος δανείζεται καί φορολογεῖ γιά νά ὀργανώσει καλύτερη ἀνάπτυξη καί λειτουργία τῆς κοινωνίας. Ἀμφότερα μετρήσιμα. Τό δικό μας σπαταλᾶ πόρους καί ἀπαιτεῖ να πληρώσουμε τά σπασμένα. Φορολόγηση γιά νά ξεπληρωθοῦν σπατάλες ἀνικάνων σέ καμμιά περίπτωση δέν μπορεῖ νά θεωρεῖται «Ἐθνική ἀνάγκη».
Τό ράβε-ξήλωνε ἀποτυχημένων νόμων εἶναι ἐνδεικτικό προχειρότητας καί παντελοῦς ἄγνοιας τῆς πραγματικότητας. Οἱ δέκα τελευταῖοι Ὑπουργοί Οἰκονομικῶν τῶν ΗΠΑ ἀπό τό 1985 ἦταν: Ὀκτώ τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέα (τραπεζίτες, ἐπιχειρηματίες, μεγαλοδικηγόροι, ὅλοι μέ καλές σπουδές) μερικοί εἶχαν διατελέσει καί πολιτικοί, ἕνας καθηγητής καί ἕνας κεντρικός τραπεζίτης (NY Fed). Ἡ οἰκονομία τῶν ΗΠΑ διαχρονικά πάει καλά. Ἡ Ἑλλάδα χρειάζεται ἀνθρώπους πού νά γνωρίζουν τήν ἀγορά. Οἱ ἀκαδημαϊκοί μπορεῖ νά εἶναι καλοί θεωρητικοί, ἡ ἐπιτυχία ὅμως κρίνεται στήν πράξη.
Πράξη εἶναι ἡ οἰκονομική ἀνάπτυξη. Στήν «νεο-σοβιετική» Ἑλλάδα, ἄνθρωποι τῆς ἀγορᾶς δαιμονοποιοῦνται. Ἄν σάν τίς ΗΠΑ εἴχαμε καταξιωμένα ἄτομα τῆς ἀγορᾶς, πιθανῶς διαχρονικά οἱ ἐπιδόσεις θά ἦταν καλύτερες.
Για την αντιγραφή: Ιάσων
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου