Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

Ἔκτρωμα ἐκπροσωπήσεως

Μέ μεγάλη δυσκολία καί μετά ἀπό πολλή σκέψη –στο «πάρα πέντε» γράφεται αὐτό τό κείμενο. Ὄχι γιατί δέν ἔχει τί νά γράψει, ἀλλά ἀντιθέτως, ὁ γράφων ἔχει δυσκολία νά πιστέψει ὅτι ὅλα ὅσα συμβαίνουν, αὐτά πού βλέπει καί ἀκούει πράγματι συμβαίνουν. Εἶναι δηλαδή «ἡ πραγματικότης». Ἀπό ποῦ νά ἀρχίσει κανείς…

Κοιτάξτε τό Ὑπουργικό Συμβούλιο. Κοιτάξτε προσεκτικά τά πρόσωπα, ἕνα-ἕνα, καί σκεφθεῖτε σέ ποιούς ἔχουμε ἀναθέσει τίς τύχες μας. Τίς τύχες τῆς χώρας. Ἀπό πλευρᾶς ἱκανοτήτων ἡ πρώτη ἀντίδρασις εἶναι ἡ ἄρνησις τῆς πραγματικότητος ἀπό μέρους μας. Δέν πρόκειται γιά ὁμοιόμορφη ὁμάδα, μέ καμμία ἔννοια τῆς λέξεως. Ὑπάρχει μία μερίς σοβαροφανῶν (μέ γκρίζα μαλλιά). Ἡ μεγάλη πλειονότης ὅμως, εἶναι σαφῶς ἐκτός τόπου καί χρόνου. Σέ πόσους, συγκεκριμένα, θά ἀναθέτατε τήν διαχείριση, τήν διεύθυνση ἤ ἔστω μιά ὑπεύθυνη θέση σέ ἕνα κατάστημα ψιλικῶν, φέρ᾽ εἰπεῖν, σέ ἕνα περίπτερο;

Χαρακτηριστικό τοῦ βιογραφικοῦ, τῶν πλέον προβεβλημένων, εἶναι ἡ παντελής ἀπουσία στήν ζωή τους, οἱασδήποτε ἐπικερδοῦς ἀπασχολήσεως. Ἐπικερδοῦς γιά κανέναν. Ἀντιθέτως. Εἶναι οἱ ἐξ ἐπαγγέλματος «ἐργατοπατέρες» πού ζοῦσαν ἄνετα εἰς βάρος τῶν ἐπιχειρήσεων –τίς ὁποῖες ὑπονόμευαν ἐκ συστήματος– ἐξασφαλίζοντας ἐπιπλέον καί παχυλές ἀργομισθίες, ὡς φιλοδώρημα τοῦ συστήματος. Το ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς ἄνετης διαβίωσης εἶναι ἡ διεύρυνσις καί προβολή τῆς κοιλίας τους. Κάποτε σέ ἐξωπραγματικά μεγέθη. (Τό περίεργο ἐδῶ εἶναι ὅτι στίς συκοφαντικές γελοιογραφίες τῆς ἀριστερῆς προπαγάνδας εἶναι οἱ ἐργο-ότες πού παρουσιάζονται ὡς κοιλαράδες.)

Ἔχουμε λοιπόν τό ὀξύμωρο: Οἱ ἐκπρόσωποι τῶν ἐργαζομένων νά μήν ἔχουν ἐργασθεῖ ποτέ καί οἱ ἐκπρόσωποι τῶν πεινασμένων, πού δυστυχοῦν, νά μήν μποροῦν να συμμαζέψουν τίς ἐκχειλίζουσες γαστέρες τους.

Ἀφοῦ ξεπεράσουμε τό πρῶτο σόκ, ὅταν συνειδητοποιήσουμε ὅτι αὐτό πού βλέπουμε πράγματι συμβαίνει, ἡ ἑπομένη ἀντίδρασις εἶναι αἰσθητική. Ἐάν θέλετε ἀντίδρασις κοινωνικῆς εὐπρεπείας καί συμπεριφορᾶς. Εὔκολη ἡ κατηγορία ὅτι ἡ ἀντίδρασις τῆς «μύτης» εἶναι σνόμπ. Ἀρθρογράφος σέ ἔγκριτο ἀγγλικό περιοδικό τούς ἀποκάλεσε «ἄπλυτους» (unwashed). Βρωμᾶνε. Ἀπό μεγάλη ἀπόσταση. Ἀκόμη καί ἀπό τήν τηλεόραση. Μήν βιάζεστε. Φαντασθεῖτε ἕνα φιλικό δεῖπνο στό σπίτι σας. Ἡ οἰκοδέσποινα ἔχει κάνει ἰδιαίτερη προσπάθεια γιά τήν προετοιμασία τοῦ τραπεζιοῦ, τοῦ σπιτιοῦ, καί τοῦ ἑαυτοῦ της. Πρόκειται νά ἔρθει Ὑπουργός. Τί θά λέγατε λοιπόν ἄν ἐμφανιζότανε ὑπουργός μέ τήν συνήθη ἐμφάνιση πού τόν βλέπουμε στήν τηλεόραση;

Ἡ ἐνόχλησις ὅμως δέν εἶναι μόνον αἰσθητική. Εἶναι πολύ σοβαρότερο καί προσβλητικό, γιά πάρα-πολλούς (δωσιλόγους καί γερμανο-τσολιάδες) τό ὅτι αὐτό τό συνονθύλευμα παρουσιάζονται ὡς ἐκπρόσωποι τῆς Ἑλλάδος! Ἔ! λοιπόν μέ τό δικαίωμα πού μοῦ δίνει ἡ ἔκφρασις γνώμης, διαμαρτύρομαι: Δέν μέ ἐκπροσωποῦν! Ἡ ἰδέα ὅτι τόσα χρόνια μετά τήν ἐπανάσταση τοῦ 1821, καί τόσες προσπάθειες ἐκπολιτισμοῦ τῶν ὑπόδουλων Βαλκανίων …αὐτό καταφέραμε, εἶναι μελαγχολική. Ἰδίως ἄν ἀναλογισθοῦμε, ὅτι εἴχαμε, δίπλα μας, ἕτοιμο, ἕνα αὐθεντικό πολιτισμένο ὑπόδειγμα ἐνθέρμων Ἑλλήνων πατριωτῶν –τούς ἑπτανήσιους.

Ἄφησα ὅμως τό καλύτερο, τελευταῖο, γιά νά εὐθυμήσουμε. Ἄργησαν λιγάκι ἀλλά τελικῶς τό κατάλαβαν. Ἄργησαν (οἱ εὐθυμογράφοι ἐννοῶ) γιά λόγους …πατριωτικούς. Ἡ Ἑλλάδα γινότανε ρεζίλι τῶν σκυλιῶν μέ τήν παράσταση βαριετέ πού παρουσίαζε στήν Εὐρώπη, μέ τίτλο «Ἡ διαπραγμάτευση». Διαπραγμάτευση παρατάσεως τοῦ Μνημονίου πού δέν ὑπῆρχε, μέ ὅρους ἀνύπαρκτους πού φανερά δέν εἶχε πρόθεση νά τηρήσει. Ἀλλά ἦταν πατριωτικό καθῆκον νά ὑποστηρίζουμε τήν Ἑλλάδα. Ἔτσι χρειαζόταν αὐτοσυγκράτηση. Ὑπάρχουν ὅμως ὅρια ἀντοχῆς.

Τά ὅρια αὐτά δοκιμάζει συνεχῶς ὁ δικός μας «σοῦπερμαν» πού ἀπολαμβάνει μία μοναδική ἡδονική καί μεθυστική ἀπόλαυση ναρκισσιστικοῦ ὀργασμοῦ, ἀστρονομικῶν διαστάσεων, ὅταν ἀκούει τό ὄνομά του καί βλέπει τήν εἰκόνα του σέ ὅλα τά «Μέσα» τοῦ πολιτισμένου κόσμου. Σέ ὅλα τά δελτία Εἰδήσεων.

Τί σημασία ἔχει ἄν παρουσιάζεται σάν …χελώνα, διάβολος ἤ ὁτιδήποτε. Ἀρκεῖ πού παρουσιάζεται. Συνέντευξη ἐπί συνεντεύξεως. Ὅσο πιό ἀνακόλουθα –καί οὐσιωδῶς ἀβάσιματόσο καλύτερα. Ἰδού καί φωτογραφία ὅπου σηκώνει τό χέρι μέ τόν «μέσο» δάκτυλο ὑψωμένο. Πρωτοφανές ρεκόρ χυδαιότητος καί προσβολῆς, σύνηθες μεταξύ ἀλητῶν καί ἄλλων περιθωριακῶν στήν Δύση. Ὑπουργῶν ὅμως; Ποιός ξέρει τι πρόκειται νά δοῦμε ἐάν δέν τόν μαζέψουν ἐγκαίρως.

Ὡστόσο αὐτή ἡ εἰκόνα δέν μᾶς ἐκπροσωπεῖ. Μᾶς ντροπιάζει καί μᾶς καταθλίβει.

Τηλεμαχος Μαρατος/Εφημ."Εστία" στις 28.02.2015 
Για την αντιγραφή: Ιάσων

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου