Η χθεσινή κίνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη να απόσχει ηχηρώς από την ψηφοφορία για την εκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ασφαλώς δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία.
Ήταν θέμα χρόνου να κατατεθούν οι διαφοροποιήσεις του κι η κίνησή του δείχνει ξεκάθαρα ότι έχει το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη ημέρα της Νέας Δημοκρατίας, πολύ περισσότερο αφού συνοδεύτηκε από σαφείς αναφορές στη διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή και στη συμμετοχή σ’ εκείνη του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε δημοσίως και με παρρησία όσα δεν τόλμησαν άλλοι συνάδελφοί του εντός της Νέας Δημοκρατίας ή κι εντός της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ.
Μια ματιά να έριχνε κάποιος τις δυο τελευταίες ημέρες στα social media, όταν έγινε γνωστή η υποψηφιότητα του Προκόπη Παυλόπουλου, θα συνειδητοποιούσε πλήρως ότι η συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης συμφωνεί απολύτως μ' όσα εξέφρασε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ότι, δηλαδή, θα προτιμούσε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας «μια σπουδαία Ελληνίδα ή έναν σπουδαίο Έλληνα για να σηματοδοτήσει πράγματι την ελπίδα ότι κάτι νέο γεννιέται στην πατρίδα μας».
Επιπλέον, τήρησε τον λόγο του όταν επικρινόμενος επειδή δέχθηκε την πρόταση του Αντώνη Σαμαρά ν’ αναλάβει κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, είχε τονίσει ότι δεν πρόκειται να σταματήσει να έχει και να εκφράζει τις προσωπικές –πολιτικές του απόψεις.
Που θα τον βγάλει αυτή η διαφοροποίηση;
Ουδείς γνωρίζει.
Το βέβαιο είναι ότι ανοίγει τη δική του περπατησιά αφού γίνεται ο δεύτερος πολιτικός της Νέας Δημοκρατίας που δείχνει τις σαφείς προθέσεις του για το μέλλον, μετά τον Ευριπίδη Στυλιανίδη, ο οποίος προσφάτως κατέθεσε τη δική του ιδεολογική –πολιτική πλατφόρμα.
Με τη διαφορά, ότι ο ίδιος έχει σαφείς και περισσότερες αναφορές στον Μεσαίο –φιλελεύθερο χώρο, απ’ ότι ο Θρακιώτης συνάδελφός του ή ο Απόστολος Τζιτζικώστας ή ο Νίκος Δένδιας που διεκδικούν κι εκείνοι τη στήριξη των «καραμανλικών» της Νέας Δημοκρατίας.
Ήδη, διάφοροι εκφραστές της Λαϊκής Δεξιάς και κάποιοι θεματοφύλακες του «καραμανλισμού», του επιτίθενται με σκληρές εκφράσεις και τον χαρακτηρίζουν πολιτικό με φιλελεύθερες απόψεις, λες κι αυτό είναι ατόπημα.
Αρχίζουν, μάλιστα, να του καταλογίζουν αντιπαραταξιακές συμπεριφορές…
Οι περισσότεροι είναι εκείνοι που αντιστάθηκαν σθεναρά στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις της χώρας κι έβαζαν κάθε εμπόδιο σ’ αυτές, προστατεύοντας ασμένως το πελατειακό σύστημα…
Αναμφιβόλως, η νέα περπατησιά του Κυριάκου Μητσοτάκη, εμπεριέχει άκρως πολιτικό σκεπτικό, δεν έχει σχέση με τις στενές κομματικές λογικές, εκφράζει σημαντική μερίδα της κοινωνίας ως προς την μη αποδοχή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά ταυτοχρόνως εμπεριέχει κι υψηλότατο ρίσκο.
Ειδικά εντός ενός κόμματος που η σκιά του «καραμανλισμού» είναι βαριά…
Όμως, στην πολιτική όποιος δεν έλαβε τα ρίσκα του παρέμεινε μια ζωή σε δεύτερους ρόλους ή στην αφάνεια…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου