Την εποχή που γεμίσαμε από ιδιωτικά κανάλια, είχα να λέω ότι αν ήταν ολυμπιακό άθλημα το ζάπινγκ, οι Έλληνες θα ήταν οι μόνιμοι Ολυμπιονίκες.
Κι αυτό διότι θα είχαν τα πιο γυμνασμένα δάκτυλα.
Στη συνέχεια ακολούθησαν τα κινητά και οι αποστολές των SMS, οπότε είχαμε μια γενιά ολόκληρη με «μεταλλαγμένα» δεξιοτεχνικά δάκτυλα!
Όλα αυτά όμως μέχρι προχθές.
Οπότε και το εθνικό μας άθλημα έγινε η κυβίστηση.
Μιλάω συμβολικά, και σε επίπεδο πολιτικής τοποθέτησης.
Ποιος Μελισσανίδης και ποια Κομανέντσι;
Τα φλιπ φλοπ που είδα το τελευταίο διάστημα δεν περιγράφονται…
Τα έμπειρα κομματικά στελέχη του Πασόκ, μαζί με τους επιτήδειους αφισοκολλητές του πρόλαβαν και δήλωσαν Σύριζα προ πολλού.
Στη συνέχεια ακολούθησαν και οι υπόλοιποι ευκαιριακοί καιροσκόποι, αυτοί που πάντα πάνε με τον νικητή μπας και γλείψουν κανένα κοκαλάκι.
Έτσι φτάσαμε στο σημείο ο Σύριζας των συνιστωσών, αυτός που μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, να κερδίσει μια περήφανη νίκη, και να κομπορρημονεί περί ισχυρής λαϊκής εντολής κλπ.
Ναι, αλλά μετά άρχισαν τα όργανα.
Και αφού οι συριζαίοι «οικονομολόγοι» έφαγαν τις σφαλιάρες τους στην Ευρώπη, καταλήξαμε σε μια από τα ίδια, ή μάλλον σε μια πολύ χειρότερη εκδοχή του μνημονίου, που τώρα λέγεται συμφωνία, ή κατά το Μέγκα «μεμοράντουμ»!
Αυτή ήταν η αναμενόμενη κυβίστηση σε επίπεδο πολιτικής.
Την οποία τα μαγειρεία της Κουμουνδούρου κατάφεραν να πλασάρουν στον όχλο ως «εθνική ανάσα», και «αξιοπρέπεια» (τόσες ανάσες είχαμε να πάρουμε από την εποχή των Ιμίων).
Τελικά όμως όπως προκύπτει από τα γραπτά της κυβέρνησης, οι ιδιωτικοποιήσεις θα γίνουν, οι φόροι θα παραμείνουν, οι αυξήσεις αναβάλλονται, οι προσλήψεις στο δημόσιο ξεχνιούνται, τα 751 ευρώ αποτελούν ανέκδοτο, και το μνημόνιο όχι μόνο δεν σκίζεται αλλά εμπλουτίζεται.
Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης κατέληξε κάτι σαν και το μετρό της… καλαμπούρι.
Και όλα αυτά με φόντο την παντελή έλλειψη ρευστότητας του κράτους, και μια ενδεχόμενη χρεοκοπία που θα είναι όλη δικιά μας, αφού οσονούπω πρέπει να πληρωθούν ομόλογα κλπ και δεν υπάρχει σάλιο. Γι αυτό και πήρε σβάρνα τα κανάλια ο πολύς Χρυσόγονος (και άλλοι) εκλιπαρώντας τον λαό να βάλει πλάτη(!) και να πληρώσει τους φόρους του…
Μάλιστα… αυτό ήταν τελικά το περίφημο πλαν Α και πλαν Β ταυτόχρονα του Σύριζα: Να πληρώσουμε τους φόρους μας (με μπροστάρισα την Βαλαβάνη)!
Και μέσα στα πλαίσια της γενικής κωλοτούμπας, έχουμε και τον Μπαρουφάκη να δηλώνει (χωρίς να ντρέπεται) ότι αυτός έτσι κι αλλιώς δεν ανήκει στον Σύριζα, απλά συνεργάζεται… είδε δηλαδή φως και μπήκε.
Σε λίγο θα μας πει πως δεν τον ψήφισε καν τον Αλέξη, αλλά προτίμησε να το ρίξει στο Ποτάμι (τέτοιους ξέρω πολλούς).
Και άντε αυτός είναι αυτός που είναι, και μόλις σφίξουν οι κώλοι μην τον είδατε μην τον απαντήσατε…
Οι άλλοι; Οι αγνοί και άδολοι ψηφοφόροι;
Που ψήφισαν Αλέξη για να βγει η Πρώτη Φορά Αριστερά;
Για να κυβερνήσουν επιτέλους τη χώρα οι άφθαρτοι ανθρωπιστές τύπου Στρατούλη και Κατρούγκαλου;
Αυτοί κι αν δεν φάγανε σφαλιάρα σβουριχτή, μια με τους Αν Ελ που τους σβερκώθηκαν, και μια με τον Πάκη. Ειδικά χθες το πρωί, η σφαλιάρα έτσουξε τριπλά, οπότε και δημοσιοποιήθηκαν οι επίσημες θέσεις της κυβέρνησης προς τους … Θεσμούς.
Και εκεί να δείτε κωλοτούμπες. Εκεί να δείτε ευελιξία μέσης.
Γνωστοί μου, συνάδελφοι, και φίλοι, που μέχρι προχθές (κυριολεκτικά) έπιναν νερό στο όνομα του Τσε Παπάρα των Βαλκανίων, χθες και σήμερα τον βρίζουνε πατόκορφα.
Τι ενεργούμενο του Σόρος τον ανεβάζουν, τι ανώριμο καταληψία τον κατεβάζουν!
Γιατί; Διότι περίμεναν αυξήσεις, περίμεναν κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, περίμεναν προσλήψεις στο δημόσιο, και περίμεναν να μη γίνει καμιά αποκρατικοποίηση μπας και περισώσουν την αργομισθία ή τη σφραγίδα τους.
Αντ’ αυτών πήραν μια από τα ίδια, πλην όμως σε χειρότερη μορφή, αφού τους δυο τελευταίους μήνες οι επενδυτές λάκισαν, οι φόροι και τα χαράτσια συνεχίζονται, και οι καταθέτες ακολούθησαν τη καρδιά τους… προς τους απανταχού απορροφητήρες.
Ακόμη και αγριεμένοι συνδικαλιστές, που μέχρι προχθές απέπνεαν επανάσταση, τώρα τα μαζεύουν και ψάχνουν τρύπα να κρυφτούν. Όχι γιατί χάνουν τίποτα, αυτοί εξασφαλισμένοι είναι, αλλά διότι οι ιθαγενείς είναι ανήσυχοι και ψάχνουν να βρουν τα καθρεφτάκια που τους έταζαν οι εργατοπατέρες τους ως φερέφωνα των συνιστωσών.
Κάποιοι μάλιστα εκ των ιθαγενών δειλά δειλά άρχισαν να αναπολούν τον Σαμαρά και τον… Στουρνάρα!!!!!!!
Οι οποίοι (να τα λέμε αυτά) πάλευαν καθημερινά με τα θηρία της τρόικας, έχοντας απέναντί τους την στείρα αντιπολιτευτική άρνηση του Σύριζα, των ΑΝΕΛ, και γενικά ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας.
Μέχρι και μέσα στο ίδιο του το κόμμα είχε αντιπολίτευση, και μάλιστα υπόγεια και σκληρή, ο Σαμαράς.
Και παρόλα αυτά πέτυχε να μας κρατήσει ζωντανούς.
Εν αντιθέσει με τους κομπογιαννίτες του σήμερα, που παρά τις μεγαλοστομίες και παρά την παλλαϊκή στήριξη με αυθόρμητες συγκεντρώσεις συμπαράστασης(!), το μόνο που κατάφεραν είναι να μας ρίξουν στον λάκκο, πηγαίνοντας τη χώρα 50 και βάλε χρόνια πίσω.
Και γενόμενοι ρεζίλι των σκυλιών σε διεθνές επίπεδο.
Εκτός κι αν περιμένουν στήριξη από τους Βουσμάνους της Ν.Α. Κένυας, που είναι από τους λίγους που παραμένουν αλληλέγγυοι στο όραμα του Πάντζα και του Κουράκη να αλλάξουν την Ευρώπη!!!!!!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου