Οι πλημελλειμματικοί...

Ο "στρίβειν δια του πλημμελήμματος", πρώην υπουργός οικονομικών του ΓΑΠ, που γιόμισε τη χώρα ελλείμματα!
Ο πλημελειμματικός κύριος [πολύ κύριος] Γιώργος Παπακωνσταντίνου.
Το κουφό όμως είναι δεν είναι το ότι έβγαναν λάδι έναν εκπρόσωπο της καθεστωτικής ελίτ...
Το κουφό είναι ότι τα παπαγαλάκια του συριζα παρουσιάζουν την απόφαση με τον εξής τίτλο:  "Ένοχος ο Παπακωνσταντίνου! Η ελπίδα ήρθε..."
Κι ακόμα πιο κουφό είναι ότι υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες μαλάκες που τους πιστεύουν...

Στη σπαρταριστή ελληνική κωμωδία ο "Ατσίδας", ο Ντίνος Ηλιόπουλος μαθαίνει από τον Στέφανο Στρατηγό τη μέθοδο του "στρίβειν δια του αρραβώνος"

Όταν λοιπόν σφίξουν τα πράγματα κι έρθει ο αδερφός της φιλενάδας σου να σου κολλήσει κανα πιστόλι στον κρόταφο, με την απειλή πως ή θα γίνεις γαμπρός ή θα γίνεις μακαρίτης, ο πιο ανώδυνος τρόπος για να τη σκαπουλάρεις, είναι να υποσχεθείς αρραβώνα και μετά να την κάμεις με ελαφρά πηδηματάκια...

Ο κύριος [μα τι κύριος...] Γιώργος Παπακωνσταντίνου φαίνεται είχε μελετήσει τον"ατσίδα" και τη γλίτωσε με τη μέθοδο του "στρίβειν δια του πλημελλήματος".

Πρόκειται ουσιαστικά για μια παραλλαγή του "στρίβειν δια του αρραβώνος" σε πιο μοντέρνα εκδοχή, στην οποία φυσικά δεν διακυβεύεται η τιμή καμιάς πρώην παρθένου αλλά τα ελλείμματα με τα οποία φόρτωσαν τη χώρα, όλοι αυτοί οι κύριοι τύπου Παπακωνσταντίνου [και τώρα τρέχωμε εμείς οι ελλειμματικοί και δεν φτάνουμε].

Και να' τανε μοναχά ο κ. Παπακωνσταντίνου?

Δυστυχώς ελληνάκια μου, αυτός ο τόπος έχει γιομίσει πλέον από τέτοιους πλημελλειματικούς, οι οποίοι τα τρώγουν καλά-καλά εις υγείαν των κορόιδων και μετά στρίβουν δια του πλημελλήμματος! Λες και το να "χαρίσεις" στο σόι σου καμιά δεκαριά εκατομμύρια ευρόπουλα, που τα παίρνεις από υποψήφιους αυτόχειρες, είναι το ίδιο βαρύ με το να σε πιάσουν να οδηγάς το παπάκι χωρίς κράνος...

Και το χειρότερο δεν είναι αυτό...

Το χειρότερο είναι ότι άπαντες οι εκ γενετής συριζαίοι έχουν ξεχυθεί στα κοινωνικά δίκτυα και προσπαθούν να ψήσουν τους χαχόλους, ότι τώρα που ανέλαβε η κυβέρνηση του λαού, τέρμα οι αρπαχτές, τέρμα οι μίζες, τέρμα οι λαμογιές και τέρμα οι τρόικες.

Και ματώνουν τα πληκτρολόγια προκειμένου να βρουν, παραδείγματος χάριν, δικιολογίες για να βγάλουνε λάδι τον σύντροφο κύριο [άλλος κύριος κι αυτός] Κατρούγκαλο!

Διότι ο σύντροφος Κατρουγκαλος φαίνεται ότι μελέτησε κι αυτός τον "Ατσίδα" και διδάχτηκε τη μέθοδο του στρίβειν δια του αρραβώνος. Με τη διαφορά ότι αυτός δεν την κοπάνησε με το στρίβειν δια του πλημελλήματος, όπως ο κύριος Παπακωνσταντίνου αλλά με την πιο κλασική τεχνοτροπία, του στρίβειν δια της αποχωρήσεως.

Και διαμήνυσε στις άναυδες συριζαίες ότι κακώς τον κατηγορούν πως αναλάμβανε υποθέσεις επανα-διορισμού δημοσίων υπαλλήλων ως δικηγόρος, ενώ τη ίδια ώρα θα έπαιρνε και τις ανάλογες αποφάσεις ως υπουργός, επειδή λέει είχε αποχωρήσει από το δικηγορικό του γραφείο. Το οποίο όμως συνεχίζει να έχει το όνομα του και τη σφραγίδα του, καθώς και κάτι άλλα πονηρά έγγραφα που οι κακές γλώσσες λέγουν ότι υπέγραψε...

Κάποτε τους κουνούσαν οι χαχόλοι από κάτου, τις κόκκινες σημαίες με τον κομαντάντε Τσε Γκεβάρα.
Τώρα τους κουνάνε οι ψυχάρηδες τα πονηρά τα ραβασάκια..
Πλημελλειμματικοί και στα όνειρα, ρε πούστη μου

Και πολύ σωστά παρατηρούν τα κομματόσκυλα της ροζ συμμορίας, ότι ο άνθρωπος είναι αθώος του εγκλήματος, εφόσον σε όλα σχεδόν τα μαγαζιά, γίνεται ακριβώς το ίδιο, όταν αλλάζουν διεύθυνση.

Να, εδώ στη γωνία ήτανε που λέτε μια ψησταριά με βαρύ όνομα στο χώρο της σουβλιστής γουρουνοπούλας κι ερχόντουσαν να ψωνίσουν ψητά, από τα 4 σημεία του λεκανοπεδίου.

Το μαγαζί ονομάζονταν : "Ψητοπωλείον ο Μπάμπης" κι έτσι το ξέρανε άπαντες, από Κηφισιά μέχρι άνω Βούλα.

Ο Μπάμπης όμως εμπλεξε με μια κουκλάρα Ουκρανή, η οποία τουτα φαγε όλα κι όταν ξέμεινε στον άσο, αναγκάστηκε να πουλήσει την επιχείρηση για να πλερώσει τα χρέη του στις εφορίες [κι έχασε και τη γκόμενα, η οποία την έκαμε για τις Μαλδίβες με το κότερο ενός συνδικαλιστή της ΔΕΗ...]

Αυτός που το αγόρασε όμως το μαγαζί, είχε μυαλό ο άνθρωπος κι ενώ τον ίδιο τον λέγανε Αγαθοκλή, δεν άλλαξε την επωνυμία και άφησε τις διάσημες φωτεινές επιγραφές: "ψητοπωλείον ο Μπάμπης".

Βλέπει ο άλλος "Μπάμπης" και σου λέει: εγγύησις! Και μπαίνει μέσα.

Για σκεφτείτε να το μετονόμαζε σε "γουρουνοπούλα ο Αγαθοκλής" Ούτε έγκυος δεν θα πήγαινε να αγοράσει...

Κάπως έτσι φαίνεται ότι το ζύγιασε και ο σύντροφος Κατρούγκαλος κι έδωκε γραμμή στο ροζ σκυλολόι να αναλάβουν τους παπαγαλισμούς. Σου λέει, τι το κακό έκαμε ο άνθρωπος? Άφησε το μαγαζί στους συνεργάτες του [ποιους ακριβώς συνεργάτες?] και αυτοί κρατήσανε τη φίρμα.

"Κρατικοδίαιτες διεκπεραιώσεις ο Κατρούγκαλος"

Δηλαδή, δεν κατάλαβα? Ο Αγαθοκλής ήταν καλύτερος που εκμεταλλεύονταν τη φίρμα του Μπάμπη?

Αντιλαμβάνεστε τώρα καλά μου παιδιά πως εννοούν την εξουσία οι συριζαίοι?

Συντεχνίες, παπαγαλάκια, λαμόγια, συνδικαλιστές, αρπαχτικές, τσαμπουκάδες, ταρζανιές, στρεψοδικίες, διπλολαλιές, τεμπελχανίκι και δούλεμα στο πόπολο μέχρι τελικής πτώσεως.

Γι αυτό ξελασπώνουν και τους πάσης φύσεως πλημελλειμματικούς σαν τον κ. Παπακωνσταντίνου. Διότι άμα αρχίζουν να βάνουν χέρι στα λαμόγια, θα πρέπει να πάνε μέσα και οι μισοί από δαύτους...

Κι απορώ δηλαδή, γιατί το μετονομάσανε το μαγαζί και το βγάλανε σύριζα. Μια χαρά δούλευε η παλιά ταμπέλα: "Ανδρέας Παπανδρέου και CIA"

Θα μπορούσαν έτσι και να τραβάνε πελατεία κι από τους εφοπλιστές, που λέει ο λόγος.

Αμ΄τι?

Διότι από τέτοιους πελάτες περιμένουν να δουλέψουν τα μαγαζιά. Από τα μεγαλολαμόγια, από τους μεγαλοπλημελλειμματικούς και από τους μεγαλοκαρχαρίες.

Όχι από κάτι ξελιγωμένους ελλειμματικούς, που απλώς πλερώνουν μοναχά για να γλείφουν τα κόκαλα [και αν...] 

Καλά, ε?
Δεν φαντάζομαι να υπάρχει σώφρων Έλληνας που να εκπλήσσεται επειδή άνθρωπος της εξουσίας κατηγορείται για νόμιμες αρπαχτές...
Για άλλο λόγο λοιπόν σας κοτσάρω εδώ το τι λέγουν οι κακές γλώσσες.
Για να σας ανακοινώσω ότι υπάρχουν αυτοδιόριστοι συριζαίοι που ξημεροβραδιάζονται στα κοινωνικά δίκτυα για να δικαιολογήσουν τον σύντροφο αρπάχτρα.
Κι ακόμα πιο τρελό...
Για να σας ενημερώσω ότι υπάρχουν και κάτι ανθρώπινα μύδια που τους πιστεύουν!
Α ρε πουτάνα αριστερά, που μου λεγες πως θα γινόμουν άλλος...

panusis