Εδώ και τώρα ευρω-δημοκρατικό κόμμα

Οι άνθρωποι που επέβαλαν κεφαλαιακούς ελέγχους (capital controls), που διέλυσαν για αρκετά χρόνια το τραπεζικό σύστημα, που στο τέλος του 2016 θα έχουν οδηγήσει το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) στα επίπεδα του 1995 και που ήδη οδηγούν στην ανεργία και στην μετανάστευση 500.000 επιπλέον εργαζόμενους, αντί να ζητήσουν συγγνώμη από τον ελληνικό λαό – όπως κάποτε είχε το θάρρος να πράξει ο Ανδρέας Παπανδρέου, με το περίφημο mea culpa του – στην ουσία, με απίστευτο θράσος, ζητούν και τα ρέστα, φορτώνοντας τα ανομήματα τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο κυνισμός, η εμπάθεια, η ιδεολογική πώρωση και, κυρίως, η βλακεία των ανθρώπων αυτών είναι πρωτοφανείς. Αξίζει αναφορά στο βιβλίο Γκίνες. Πριν δύο εβδομάδες επαιτούσαν 85 δισ. ευρώ από την Ευρώπη – η οποία μέσα σε πέντε χρόνια έχει χορηγήσει στην χώρα 285 δισ. ευρώ, ενώ τα 35 τελευταία έτη μας έχει επιδοτήσει με άλλα 600 δισ. ευρώ. Και, μόλις απέσπασαν μία υπόσχεση για το ζητούμενο ποσό, άρχισαν να κατηγορούν τους εταίρους-δανειστές για «εκβιασμούς», «πραξικοπήματα» και «αναλγησία». Άρχισαν να πτύουν μία συμφωνία την οποία οι ίδιοι υπαγόρευσαν στους δανειστές, έχοντας απορρίψει διά δημοψηφίσματος την πολύ καλύτερη συμφωνία που οι εταίροι μας τους είχαν προτείνει!

Ακόμα χειρότερα, αυτοί οι πολύ κακής ποιότητας καιροσκόποι της πολιτικής, κατηγορούσαν για «τρομοκράτη» τον άνθρωπο που στην συνέχεια έκανε μεγάλο αγώνα για να σώσει την Ελλάδα από την πλήρη καταστροφή, αλλά και την Ευρώπη από την ανυποληψία. Εγκυρότατες πληροφορίες μας από την βελγική πρωτεύουσα λένε ξεκάθαρα ότι την Ελλάδα την έσωσε από την κατάρρευση ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και «τρομοκράτης» κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και όχι ο άσχετος περί το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι Έλληνας πρωθυπουργός.

Ο κ. Γιούνκερ – που ομιλεί άριστα γαλλικά και γερμανικά, Λουξεμβούργιος γαρ – ήταν αυτός που με στιβαρά ευρωπαϊκά επιχειρήματα αντιπαρατέθηκε στην Γερμανίδα καγκελάριο και την έπεισε ότι η ΕΕ πρέπει να κάνει μία τελευταία προσπάθεια σωτηρίας της Ελλάδας. Στην συνέχεια, ο πρόεδρος της Επιτροπής εξήγησε στην μητρική γλώσσα του κ. Φρανσουά Ολάντ γιατί η Γαλλία έχει κάθε λόγο να αποσοβήσει μία ελληνική έξοδο από την ευρωζώνη, την ώρα μάλιστα που η ευρωπαϊκή οικονομία βρίσκεται ήδη στον διάδρομο της οικονομικής απογείωσης.

Από τις συζητήσεις αυτές, ο ψελλίζοντας στοιχειώδη αγγλικά Έλληνας πρωθυπουργός δεν καταλάβαινε και πολλά πράγματα. Το πρόβλημα του δεν είναι και δεν θα είναι η πορεία της χώρας στην Ευρώπη και η μεταρρύθμιση της. Ο κ. Αλέξης Τσίπρας και οι περί αυτόν αντιευρωπαϊστές ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνον για δύο πράγματα: πώς να σωθούν από την λαϊκή οργή, παραμένοντας ωστόσο στην εξουσία. Σύμμαχος τους στην επιδίωξη αυτή η ανυπαρξία έγκυρης αντιπολίτευσης, γεγονός που θέτει πλέον στην χώρα και ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα δημοκρατικής λειτουργίας.

Σε μία κρισιμότατη ιστορική φάση για την επιβίωση της χώρας μας, σε έναν από κάθε άποψη ανατρεπτικό και επικίνδυνο 21ο αιώνα, οι μισοί Έλληνες δημοκράτες και ευρωπαϊστές δεν έχουν αντάξια των προσδοκιών τους πολιτική εκπροσώπηση. Το πιο δυναμικό και δημιουργικό κομμάτι της κοινωνίας εμπαίζεται από μία ομάδα φαιοκόκκινου ολοκληρωτισμού, η οποία, συνεπικουρούμενη από το περίφημο λόμπυ της δραχμής, «οραματίζεται» την Ελλάδα ως Αλβανία του 21ου αιώνα!!!

Για τους ανθρώπους του μεταμοντέρνου σκοταδισμού, η Ευρώπη και η παράδοση της είναι μεγάλο εμπόδιο στα σχέδια τους. Ιδιαίτερα δε η Ευρώπη που ήδη δρομολογείται και την οποία κάποιοι γελωτοποιοί παρουσιάζουν ως «γερμανική», ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Σε βάθος χρόνου, το πρόβλημα δεν είναι μία «γερμανική» ή μη Ευρώπη, αλλά αν η Γερμανία θα παραμείνει σύμμαχος της Δύσης ή όχι.

Όσοι ενδεχομένως χασκογελάσουν με την παρατήρηση αυτή, ας ρίξουν μία εις βάθος ματιά στο τι πραγματικά συμβαίνει στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας. Μία Γερμανία εξάλλου που, όσο δυνατή και αν φαντάζει οικονομικά, δεν παύει να είναι ένας πολιτικός νάνος – πράγμα που φέρει βαρέως σήμερα ο γερμανικός εθνικισμός. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, κ. Β. Σόιμπλε, εδράζει την γερμανική ευρωπαϊκή πολιτική στον «οικονομισμό» και όχι στην διαδικασία της πολιτικής ένωσης –όπου η Γαλλία έχει το πρώτο χέρι. Αυτός είναι επίσης ο λόγος που ο Γερμανός υπουργός ήδη από το 1994 συνυπέγραφε με τον ευρωβουλευτή Καρλ Λάμερς ένα βαρυσήμαντο τότε άρθρο, στο οποίο πρότειναν μία Ευρώπη δύο ταχυτήτων.

Συμβαίνει, όμως, σήμερα να καλλιεργούν αυτή την Ευρώπη ο αντιευρωπαϊσμός του ΣΥΡΙΖΑ, η μεγαλομανής άγνοια του Έλληνα πρώην υπουργού Οικονομικών, η 30 δισ. ευρώ ζημιά σε έξι μήνες κατά το Reuters και η φαιοκόκκινη λογική της κυρίας προέδρου της Βουλής. Αν τα στοιχεία αυτά δεν απομονωθούν το ταχύτερο δυνατόν από μία ευρωπαϊκή και δημοκρατική αντιπολίτευση, αντάξια του ορθού λόγου που γεννήθηκε στην Ελλάδα, τότε τα απίθανα ράκη της ουτοπίας και της ιδεοληψίας που μας κυβερνούν θα στείλουν το πλοίο Ελλάδα αύτανδρο στον βυθό. Με την οποιαδήποτε ποτέ ανέλκυση μετά να είναι πάρα πολύ δύσκολη…

Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος