Η Ελλάδα του ... Αλέξη!

Ότι και να γίνει, ότι και να λέμε, ο σοφός λαός μυαλό δεν βάζει.

Το παιχνίδι είναι χαμένο προ πολλού, και τώρα απλά η χώρα βολοδέρνει σε μια κατάσταση αφασίας… σε μια βυθιότητα. Περιμένοντας το μοιραίο…

Με μια κυβέρνηση που είναι συγχρόνως και αντιπολίτευση, διότι μόνο αυτό τον ρόλο ξέρει να παίζει.

Με έναν πρωθυπουργό σκιά του άλλοτε εαυτού του, που προφανώς έχει ρίξει λευκή πετσέτα, έχει παραδώσει το πνεύμα, και απλά παρακολουθεί τις σφαλιάρες να πέφτουν χιαστί από φίλους και εχθρούς, αγόμενος και φερόμενος από τις εξελίξεις.

Και με τον κόσμο να παρακολουθεί αυτές τις εξελίξεις, όχι απλά μουδιασμένος, ούτε αγανακτισμένος όπως θα πίστευε κανείς, αλλά σε μεγάλο βαθμό υποστηρίζοντας τα καμώματα της τρελής (και ανίκανης) παρέας που μας κυβερνά.

Σαν να μη πέρασε δηλαδή ούτε μια μέρα από την εποχή που ο Σύριζα ως αντιπολίτευση υπόσχονταν τα πάντα στους πάντες, με αποκορύφωμα το «κοστολογημένο» πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης που θα μας έκανε ξανά Μονακό των Βαλκανίων...

Και άντε τότε μπορείς να πεις ότι δεν ξέραμε… σήμερα όμως;

Που έχουν μεσολαβήσει οι έξι πιο καταστροφικοί μήνες διακυβέρνησης που γνώρισε η Ελλάδα από την εποχή της κατοχής;

Πως γίνεται ακόμη και σήμερα, με τις ουρές σε πλήρη ανάπτυξη και με τον πέλεκυ της χρεοκοπίας πάνω απ το κεφάλι μας, ο λαός να συνεχίζει να δίνει 40αρια στον Αλέξη;

Να στοιχίζεται πίσω από τις σαχλαμάρες του κάθε Παλαβίτσα, και να προμοτάρει ακόμη και τα σενάρια φρίκης του λήσταρχου Δραχμαζάνη;

Πως γίνεται τα στελέχη του Σύριζα να έχουν μούτρα και να βγαίνουν στα πάνελ υποστηρίζοντας την ανικανότητά τους, και κανένας να μη διαμαρτύρεται;

Να είναι γεμάτη η χώρα από λαθρομετανάστες, να έχει παγώσει κάθε οικονομική δραστηριότητα, να έχει αυξηθεί το χρέος κατακόρυφα, να μη κινείται τίποτα, να έχουμε συμφωνήσει στο πιο άθλιο μνημόνιο όλων των εποχών, να χρειάζεται Ph.D. για να υπολογιστεί ο ΦΠΑ στον κιμά, να έχει κατακαεί απ’ άκρη σε άκρη η χώρα… και ο Φίλης με τον Κυρίτση και άλλους παλαβούς να λατρεύονται ως ήρωες;

Δείτε το παράδειγμα της Κατάντιας Βαλαβάνη, που με αυτό που έκανε, στην Αμερική θα φορούσε ήδη πορτοκαλί πιτζάμες… εδώ όμως συνεχίζει να πουλάει τρέλα, να πουλάει αριστεροσύνη, εισπράττοντας συγχρόνως και την βουλευτική της αποζημίωση (κορόιδο είναι;) σε ευρώ παρακαλώ…

Και τα χαϊβάνια να επικροτούν τον… αγώνα της ενάντια στους κακούς τοκογλύφους!

Ποιον αγώνα ρε παιδιά; Τι λέτε;

Πως γίνεται; Πως φτάσαμε σε αυτήν την ομαδική παράκρουση;

Φταίει μόνο η ζέστη ή υπάρχει και κάτι άλλο;

Η μόνη εξήγηση για αυτό το φρικ σόου που ζούμε, όπου ο κόσμος χειροκροτά τα τέρατα, ίσως να είναι η ανοσία που είθισται να παθαίνει ο άνθρωπος όταν βρίσκεται εν μέσω καταστροφής ή ακόμη και θηριωδιών.

Ακόμη και σε καιρό πολέμου, η ζωή συνεχίζεται. Ακόμη και στο Άουσβιτς οι μπάντες έπαιζαν…

Ο άνθρωπος ως είδος προσαρμόζεται σε κάθε κατάσταση. Όποια κι αν είναι αυτή. Φυσική, περιβαλλοντική, ή τεχνητή. Γι αυτό και επί χιλιάδες χρόνια οι Εσκιμώοι (και άλλοι) ζουν και λειτουργούν σε καιρικές συνθήκες που για εμάς θα σήμαιναν σίγουρο θάνατο μέσα σε μισή ώρα.

Ο άνθρωπος προσαρμόζεται. Και πάνω σε αυτή τη βάση έθεσε ο Παλαβίτσας (πρόσφατα) το όραμά του, λέγοντας ότι συνηθίσαμε τις ουρές στα ΑΤΜ, ας πάμε τώρα και σε δελτίο στα τρόφιμα και στα καύσιμα.

Και κανείς δεν σηκώθηκε να τον σφαλιαρίσει… τουναντίον συνεχίζει να νομοθετεί… ως άφθαρτος αριστερός ιδεολόγος!

Συνεπώς, ότι και να κάνει ο Αλέξης, όσο ακόμη και να καταστραφεί η χώρα, ο ζαλισμένος μέσος Έλληνας θα συνεχίζει τον μακάριο ύπνο του, με μόνιμη επωδό: «Έλα μωρέ, σάμπως κι ο Αντωνάκης καλύτερος ήταν»;

Τι να απαντήσεις σε αυτό;

Ότι πέρσι τέτοιο καιρό το μόνο που μας απασχολούσε ως χώρα ήταν αν ο τάφος στην Αμφίπολη ανήκε στον Αλέξανδρο ή στον Βρασίδα; Ενώ σήμερα δεν ξέρουμε πως και αν θα τρώμε μεθαύριο;

Ποιος θα το παραδεχτεί;

Εδώ ο Αλέξης έκανε την μεγαλύτερη κωλοτούμπα όλων των εποχών, και το 42% του λαού επιμένει να τον θεωρεί ως τον Τσε της Ευρώπης!

Να του πεις την αλήθεια; Να του πεις ότι το ίνδαλμά του κατέστρεψε την Ελλάδα; Θα σε δείρει…

Και όμως έτσι είναι…

Strange Attractor