Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

Είναι ύβρις να μιλά η Ευρώπη με τους φονιάδες της Άγκυρας

Η θρασύδειλη επίθεση της Τουρκίας κατά της Ρωσίας, όπως εκδηλώθηκε με την «πισώπλατη» κατάρριψη του ρωσικού βομβαρδιστικού, ανέδειξε και πάλι τα «θέματα» της γείτονος.

Μιας γείτονος που αν και συμπεριφέρεται εχθρικά σε διαχρονική βάση στη χώρα μας, αντιμετωπίζεται λανθασμένα από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης (και αυτό παρά την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο), αν και οι τελευταίες βρέθηκαν πολλές φορές σε ευνοϊκή θέση έναντί της, αλλά, αντί να την τιμωρήσουν, προσπάθησαν και ακόμα προσπαθούν να την κατευνάσουν, με την ελπίδα ότι αυτή θα εξευρωπαϊσθεί.

Η προσπάθεια κατευνασμού του (δήθεν) θηρίου, που κλυδωνίζεται συνεχώς από τα εσωτερικά του προβλήματα και τη διένεξή του με το κουρδικό στοιχείο, δεν απέδωσε. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς… Τη συνεχιζόμενη κατοχή μεγάλου μέρους της Κύπρου μας από τις δυνάμεις του Αττίλα; Τις αναρίθμητες εντάσεις στο Αιγαίο; Τις προκλήσεις σε όλα τα επίπεδα; Την κρίση τον Αύγουστο του 1976 με το «Χόρα»; Την ανακήρυξη του ψευδοκράτους τον Νοέμβριο του 1983;

Τις δολοφονίες Ελλήνων, Κούρδων και Αρμενίων από τη ΜΙΤ, στην Αθήνα; Την υπονόμευση της εθνικής μας κυριαρχίας στη Θράκη από το τουρκικό προξενείο; Την κρίση με το «Σισμίκ – 1» τον Μάρτιο του 1987; Τη δολοφονία του Θεόφιλου Γεωργιάδη στην Κύπρο, τον Μάρτιο του 1994; Τη δολοφονία τον Ιούνιο του 1996 στην «πράσινη γραμμή» του εθνοφρουρού μας Στέλιου Παναγή, από τις δυνάμεις του Αττίλα; Τα γεγονότα του 1996, πάλι στην «πράσινη γραμμή», όταν και δολοφονήθηκαν οι Τάσος Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού;

Τα «13 περιστέρια», δηλαδή τους ζωντανούς Έλληνες αιχμαλώτους για τους οποίους ακόμα η Άγκυρα δεν λέει τίποτα (το εξαιρετικό βιβλίο του συναδέλφου Πέτρου Κασιμάτη αποκαλύπτει μια ιστορία που το εδώ πολιτικό σύστημα προσπαθεί χρόνια τώρα να κουκουλώσει όπως – όπως…); Την κρίση των Ιμίων, όπου έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος οι αξιωματικοί μας Παναγιώτης Βλαχάκος, Χριστόδουλος Καραθανάσης Έκτορα Γιαλοψός;

Αυτή είναι η Τουρκία. Χώρα μη ευρωπαϊκή, την οποία όμως κάποιοι, προσβλέποντας στα φτηνά εργατικά της χέρια και στην αγορά της, θέλουν να διατηρήσουν στα πέριξ της Ευρώπης. Και αυτό ενώ σφαγιάζει τις μειονότητες στο έδαφός της, και ενώ δολοφονεί αντικαθεστωτικούς και ενώ στηρίζει εξόφθαλμα το Ισλαμικό Κράτος και ενώ προκαλεί με υπονομευτική δράση στον Καύκασο και στην επαρχία Ξινγιάνγκ της Κίνας, προσπαθώντας να αποσταθεροποιήσει μεγάλες και δη ευαίσθητες - από πολλές οπτικές - περιοχές του πλανήτη… Και ενώ με τον Ταγίπ Ερντογάν στα ηνία, μετεξελίσσεται σε ισλαμικό κράτος, που καμία σχέση δεν έχει με τα εκκοσμικευμένα της Δύσης, καθώς στρέφεται συνεχώς κατά της ελευθερίας του Τύπου και φυλακίζει δημοσιογράφους… Κι όμως, κρούει την θύρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αν και κατέχει παράνομα εδάφη κράτους μέλους της!

Φυσικά, η πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που αρνείται να καταγγείλει την πολιτική της Άγκυρας στο μεταναστευτικό, χειροτερεύει πολύ τα πράγματα. Επιδεικνύοντας ιδεοληπτικό διεθνισμό και εθνομηδενισμό, οι επικεφαλής της ελληνικής κυβέρνησης δεν καταγγέλλουν την Τουρκία και τα δουλεμπορικά κυκλώματα που φωλιάζουν στις τάξεις των δυνάμεων ασφαλείας της, για να μη θεωρηθούν… εθνικιστές! Μάλιστα, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έφτασε στο σημείο να τοποθετήσει δύο μουσουλμάνους βουλευτές, οι οποίοι είναι συνομιλητές του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, στην Επιτροπή Εξωτερικών & Άμυνας της Βουλής!

Η ίδια κυβέρνηση δεν κατήγγειλε την τουρκική κυβέρνηση για μη τήρηση των συμφωνιών επανεισδοχής που έχει υπογράψει… Και μιλά συνεχώς για την ανάγκη της σύναψης… συμφωνίας με την Τουρκία!Η μη ανάγνωση της ιστορίας των ελληνοτουρκικών σχέσεων, δεν συνιστά ορθολογισμό. Ουδείς στον ΣΥΡΙΖΑ σκέφτηκε το «mea culpa» που είπε μιλώντας στη Βουλή ο Ανδρέας Παπανδρέου, τον Ιούνιο του 1988, σε μια συζήτηση πολύ υψηλών τόνων για το Κυπριακό. Αλλά, πέραν του εθνομηδενισμού, στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει και μηδενισμός… Άρα, είναι πολύ «χλωμό» να ακούσουμε κάποια στιγμή από την Κουμουνδούρου ένα «mea culpa».

Για τις απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις, ας πούμε, ή τις συνεχείς αθετήσεις υποσχέσεων ή την υπονόμευση του εθνικού κορμού δια της πολιτικής των «ανοικτών συνόρων» (τα οποία κατά τον πρωθυπουργό δεν υπάρχουν στη θάλασσα – ναι, το είπε και αυτό!), που θέτει σε κίνδυνο την πατρίδα αλλά και την Ευρώπη γενικότερα… 
Με την Τουρκία δεν έχουμε κάτι να πούμε, όσο κατέχει παράνομα μεγάλο τμήμα της Κύπρου μας, το οποίο συνεχίζει να αποικίζει. Τα περί «ελληνοτουρκικής φιλίας», είναι στην κυριολεξία για γέλια. Οι Τούρκοι δεν έχουν μπέσα, δεν σέβονται το διεθνές Δίκαιο, μαχαιρώνουν πισώπλατα, δεν σέβονται την ανθρώπινη ζωή και τώρα, στηρίζουν ανοικτά τους δολοφόνους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους. Τους εξοπλίζουν, τους προωθούν στις γραμμές των συγκρούσεων, 
φροντίζουν για την επιμελητεία τους, νοσηλεύουν τους τραυματίες τους και αγοράζουν το λαθραίο και κλεμμένο πετρέλαιό τους (εδώ εμπλέκεται η ίδια η οικογένεια Ερντογάν, μέλη της οποίας θησαυρίζουν απ’ αυτή την υπόθεση) και διακινούν λαθρομετανάστες προς την Ευρώπη. Και όλοι είδαμε τι έκαναν οι Τούρκοι στη διάρκεια της πολιορκίας του ηρωικού Κομπανί, υπονομεύοντας την άμυνά του…

Το να μιλά η Ευρώπη με την Άγκυρα, συνιστά ύβρη, συνιστά άσκηση πολιτικής άνευ αρχών. Ευτυχώς, αυξάνονται οι φωνές σε Ευρώπη και ΗΠΑ, που ζητούν την περιθωριοποίηση της Άγκυρας, ακόμα και την αποβολή της από το ΝΑΤΟ. Ο διεθνής προβοκάτορας που ακούει στο όνομα Τουρκία, απομονώνεται, ενώ διαρκώς χάνει ερείσματα. Και οι Ρώσοι το ξέρουν αυτό και έχοντας κερδίσει πόντους από την άμεση εμπλοκή τους στη Συρία κατά των ισλαμιστών, ετοιμάζονται…

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου