Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015

Τά κριτήρια ἐπιλογῆς ὑπουργῶν

Οἱ ἐπιλογές τοῦ κ. Τσίπρα γιά τά μέλη τῆς Κυβερνήσεώς του, ἀναδεικνύουν τήν μεγάλη ἀπειρία του να κυβερνήσει. Βασικός κανόνας τῆς διοικήσεως εἶναι ἡ ἱκανότης τοῦ ἡγέτη νά ἐπιλέγει τά κατάλληλα πρόσωπα γιά τήν κατάλληλη θέση. Καί ὡς πρός αὐτό, ὁ κ. Τσίπρας διαπράττει παιδαριώδη λάθη.

Ἡ περίπτωσις τοῦ κ. Φίλη ἔρχεται νά προστεθεῖ στίς προηγούμενες ἀτυχέστατες ἐπιλογές τοῦ Πρωθυπουργοῦ. Εἰδικῶς ὁ ὑπουργός Παιδείας πρέπει να εἶναι πρόσωπο πού νά μήν ἀποπνέει ἐμπάθεια. Ἡ Παιδεία εἶναι ἐξαιρετικά εὐαίσθητος τομέας καί χρειάζεται πρό πάντων ἠρεμία. Ἡ δέ ἐπιλογή τοῦ ἁρμοδίου γιά αὐτήν Ὑπουργοῦ θά ἔπρεπε νά ἐμπεριέχει πρωτίστως αὐτό τό κριτήριο. Τῆς ψυχραιμίας, τῆς ἀγαστῆς συνεργασίας μέ ὅλους τους ἐμπλεκομένους φορεῖς ἀσχέτως ἰδεολογίας καί τῶν χαμηλῶν τόνων.

Ὁ Πρωθυπουργός εἶχε τήν δυνατότητα νά ἐπιλέξει γιά τό Ὑπουργεῖο Παιδείας τόν ἄριστο τῶν ἀρίστων. Ὅποιος καί ἄν ἦταν αὐτός. Θά μποροῦσε νά καλέσει μία προσωπικότητα κύρους ἀπό τόν πανεπιστημιακό ἤ ἄλλον χῶρο, μέ μεγάλες περγαμηνές. Κανένας δέν θα τοῦ τό ἀρνεῖτο. Αὐτή εἶναι ἡ δύναμις τοῦ Πρωθυπουργοῦ. Ὅτι μπορεῖ νά ἀναθέτει τά ὑπουργεῖα σέ ὅποιον θεωρεῖ καλύτερο γιά τήν θέση. Ὁ δέ ἀποδέκτης τῆς προτάσεως, συνήθως τό θεωρεῖ τιμή του καί τήν ἀποδέχεται. Κατ’ ἐξοχήν γιά τό ὑπουργεῖο Παιδείας.

Ἀντ’ αὐτοῦ, ὁ κ. Τσίπρας θεώρησε ὅτι μποροῦσε να ἀντιμετωπίσει τό μέγα θέμα τῆς Παιδείας, ἀναθέτοντας τό Ὑπουργεῖο σέ ἕναν δημοσιογράφο πού ἁπλῶς εἶχε διατελέσει διευθυντής τοῦ κομματικοῦ ὀργάνου τοῦ Σύριζα, τῆς «Αὐγῆς». Καί ἰδού τό ἀποτέλεσμα. Ἀκούσαμε τόν Ὑπουργό νά χαρακτηρίζει τά δίδακτρα τῶν ἰδιωτικῶν σχολείων «πενταροδεκάρες», νά ἀποκαλεῖ τόν Πρωθυπουργό πού μπορεῖ νά τά καταβάλλει «εὔπορο» καί τώρα νά δημιουργεῖ μέγα ζήτημα ἐκ τοῦ μή ὄντος, γιά τήν γενοκτονία τῶν Ποντίων.

Ποιός εὐθύνεται γιά αὐτά; Μά ὁ ἴδιος ὁ Πρωθυπουργός γιά τίς ἐπιλογές του. Εἶναι τόσο κραυγαλέα ἡ ἀκαταλληλότης κάποιων προσώπων γιά τήν θέση πού τούς τοποθετεῖ, ὥστε ἀπορεῖ κανείς γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο λειτουργεῖ ὁ κ. Τσίπρας. Μετά τήν ἐκλογική νίκη του τόν Ἰανουάριο, θεώρησε καλό νά ἀναθέσει τό πιό σημαντικό Ὑπουργεῖο στόν κ. Βαρουφάκη. Καί ὅλοι εἴδαμε τό ἀποτέλεσμα. Ἡ Ἑλλάς ἔχασε ἕνα ἑξάμηνο σέ μία ἀτελέσφορη διαπραγμάτευση και τώρα πληρώνει τά «σπασμένα» τοῦ Ὑπουργοῦ.

Ἀκόμη, ὁ κ. Τσίπρας θεώρησε κατάλληλη γιά το ἀξίωμα τῆς Προέδρου τῆς Βουλῆς τήν κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου. Καί ἐκεῖ χρειαζόταν ψυχραιμία καί ὄχι ἐμπάθεια. Τό ἀπαιτεῖ ἡ φύσις τοῦ ἀξιώματος. Ὁ Πρόεδρος πρέπει νά συνενώνει καί ὄχι νά διχάζει. Ὀφείλει νά ἔχει ρόλο ὑπερκομματικό. Ἄραγε δέν γνώριζε ὁ κ. Τσίπρας τά χαρακτηριστικά τῆς κ. Κωνσταντοπούλου, ὅταν ἀπεφάσισε νά τήν προτείνει γιά τό ἀξίωμα τῆς Προέδρου τῆς Βουλῆς; Αὐτό πού καταλάβαινε κάθε πολίτης, πῶς δέν τό ἔβλεπε ὁ Πρωθυπουργός;

Ἑπομένως τό πρόβλημα δέν εἶναι οὔτε ὁ κ. Φίλης, οὔτε ὁ κ. Βαρουφάκης ἤ ἡ κ. Κωνσταντοπούλου καί ἄλλοι προδήλως ἀκατάλληλοι ὑπουργοί. Εἶναι τά κριτήρια τοῦ κ. Τσίπρα ὅταν τούς ἐπιλέγει. Ἡ ἀνικανότης εἶναι τελικά δική του.

Εφημ."Εστία" / 05.11.2015 / via

2 comments:

  1. Μάπα το καρπούζι φίλε μου. Την ξαναπάτησε ο ελληνικός λαός και μάλιστα πολύ άσχημα αυτή τη φορά. Όλοι οι υπουργοί και υφυπουργοί αποδεικνύονται ακατάλληλοι γιά τις θέσεις που κατέχουν και προκλητικοί έναντι της κοινωνίας που χειμάζεται λόγω των επιλογών των προηγουμένων και της νύν κυβερνήσεως-αν λέγεται κυβέρνηση το ασκέρι των ατημέλητων αυτών τύπων που βλέπουμε στις οθόνες μας κάθε μέρα- ο δε πρωθυπουργός χασκογελάει σαν ηλίθιος ενώ γύρω μας το σύμπαν σείεται συθέμελα από τις καταιγιστικές παγκόσμιες εξελίξεις. Αν είχε μυαλό στο κεφάλι ο χασκογελών πρωθυπουργός μας θα είχεν πάραυτα απομακρύνει από τις θέσεις τους τους προκλητικούς υπουργούς και υφυπουργούς( Φίλης, Αλεξιάδης,Φλαμπουράρης, Αναγνωστοπούλου και λοιπά εύοσμα άνθη). Αν είχε σκοπό να σώσει την Ελλάδα, δεν θα είχε ποτέ συνθηκολογήσει και δεν θα είχε ποτέ υπογράψει τις επαίσχυντες συμφωνίες που υπέγραψε, καλύπτοντας έτσι και το αίσχος των προηγουμένων κυβερνήσεων. Η Ελλάδα έχει καταστεί ο αποδιοπομπαίος τράγος της Ευρώπης λόγω των αθλίων επαγγελματιών πολιτικών της, ο λαός πένεται, παραπληφορείται ή δεν πληροφορείται ποτέ τι κυοφορείται στις μυστικές συσκέψεις που γίνονται και φυσικά οδηγείται στις κάλπες πάντοτε με τα λάθος διλήματα. Κάποτε όμως πρέπει και οι ψευδαισθήσεις μας να τελειώσουν και να το πάρουμε απόφαση ότι με τα τούτα και με τα 'κείνα χάσαμε την πατρίδα μας, χάσαμε το βιός μας, χάσαμε τις ηθικές μας αξίες γιά ένα πουκάμισο αδειανό που είναι η Ευρώπη. Η Ευρώπη των Τραπεζιτών, των φασιστών, των ψυχανωμάλων κ.ο.κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Την καλημέρα μου αγαπητέ φίλε...
    Το εύστοχο σχόλιό σου με την πρώτη ευκαιρία (και την άδειά σου) θα αναρτηθεί στο ιστολόγιο.

    gianniotis

    ΑπάντησηΔιαγραφή