Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

Η μεγαλύτερη αποτυχία της Μεταπολίτευσης

Στην Ελλάδα δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι ακόμη. Αλλά τα τελευταία γεγονότα με την συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας είναι πολύ πιθανόν να ήταν η μεγαλύτερη εθνική αποτυχία της χώρας στην Μεταπολίτευση, αμέσως μετά το Κυπριακό.

Σε μία κρίσιμη για την δομή της Ε.Ε. στιγμή και με δεδομένη την ελληνική αποτυχία για την φύλαξη των συνόρων της συνθήκης Σένγκεν, η πρώτη στράφηκε επί της ουσίας στην Τουρκία για την φύλαξη των συνόρων της, αγνοώντας στην πράξη την Ελλάδα. Γιατί ας μην κοροϊδευόμαστε, αυτό ακριβώς συνέβη. Η Τουρκία δεν σύναψε κάποια συμφωνία τύπου Λιβύης, να κρατά δηλαδή στο έδαφός της τους λαθρομετανάστες, αλλά κάτι πολύ ευρύτερο.

Σε μια εποχή όπου ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, μία σειρά όρων της συμφωνίας ουσιαστικά αναθέτουν στην Ευρώπη την φύλαξη των Ευρωπαϊκών συνόρων και η χώρα μας μετατρέπεται σε έναν ... κομπάρσο. Δικαίως θα πει κάποιος αφού απέτυχε, λόγω των ανθρωπιστικών ανησυχιών του ΣΥΡΙΖΑ και λόγω της κουτοπονηριάς των ΑΝΕΛ να φυλάξει τα σύνορά της.

Από την μία οι κονδυλοφόροι της αριστεράς συνεπικουρούμενοι από τα κυρίαρχα μέσα “έπνιξαν” το μεταναστευτικό ως θέμα και επέβαλλαν τις ιδεοληψίες τους, ανοίγοντας στην πράξη τα σύνορα. Και από την άλλη οι “εξυπνάκηδες” που θεώρησαν ότι θα μπορούσαν να εκβιάζουν μια ολόκληρη Ήπειρο με πληθυσμιακό πόλεμο, ως συνέταιροι των τζιχαντιστών, για να επιτύχουν καλύτερους οικονομικούς όρους. Η αντίθεση των Ελλήνων πολιτικών στην πραγματικότητα ήλθε να ξεπληρωθεί με την συγκεκριμένη συμφωνία μεταξύ ΕΕ-Τουρκίας, η οποία θα σημάνει την πλημμύρα των εδαφών της ΕΕ από Τούρκους.

Και εάν στις ακτές της Δανίας δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για το τι θα σημάνει η παρουσία κάποιων εκατοντάδων Τούρκων στην περιοχή τους, η κατάσταση στην Θράκη έχει διαφορετική βαρύτητα. Και εάν στην πλημμυρίδα των Αλγερινών στο Παρίσι προστεθούν μερικές χιλιάδες Τούρκοι δεν έγινε και τίποτε, στα ελληνικά νησιά είναι πολύ πιθανόν να έχει διαφορετικό δημογραφικό βάρος η εγκατάστασή τους.

Είναι σαφές ότι θα πληρώσουμε για πολύ καιρό και με πολλούς τρόπους αυτή την αποτυχία. Την στιγμή κατά την οποία η Τουρκία περιθωριοποιείται από τις ΗΠΑ και την Ρωσία, έρχεται η ΕΕ, η ΕΕ στην οποία συμμετέχει και η χώρα μας, να της δώσει ένα περιθώριο διαφυγής για ακόμη μία φορά. Και οι συναλλασσόμενοι με τους τζιχαντιστές τρομοκράτες τούρκοι του Ερντογάν, αναδεικνύονται σε μια ιστορική ειρωνεία ως οι “προστάτες” της Ευρώπης. Και εάν οι Γαλλο-γερμανοί δεν έχουν ιδέα για το τι σημαίνει αυτό, εμείς που σε λίγους μήνες απεμπολήσαμε οποιοδήποτε γεωπολιτικό πλεονέκτημα είχαμε λόγω της συμμετοχής μας στην ΕΕ θα έπρεπε να ξέρουμε καλύτερα.

Αλλά ποιόν ενδιαφέρουν όλα αυτά; Μήπως αυτούς που νοιάζονται μόνον για το πόσα θα τους μπαίνουν κάθε μήνα στην τράπεζα; Ακόμη και εάν γι' αυτά χρεώνουν όλες τις επόμενες γενιές Ελλήνων; 

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου