Όλα τα κοράκια της παγκοσμιοποίησης και της πολυπολιτισμικότητας, έχουνε βάνει σήμερα μπροστά και κρώζουν το πένθιμο εμβατήριο.
Η Μεγάλη Κυρία της Ευρωπαϊκής εθνικής απελευθέρωσης, τους έστειλε το πρώτο μήνυμα: "είμαστε ακόμα ζωντανοί..."
Ένα φάντασμα πλανιέται απάνου από την γηραιά και εκφυλισμένη Ευρώπη - Το φάντασμα του Νέου Ευρωπαϊκού Εθνικισμού.
Κι αν φοβούνται κάτι οι πρεζέμποροι, οι νταβατζήδες, οι οπλέμποροι και πάντα τα λυγκόρνια των τραπεζών και των αφανών ευρωσιωνιστικών κογκλάβιων, είναι ακριβώς αυτή η αφύπνισις των Ευρωπαϊκών Εθνών.
Η τρομερή στιγμή της Ιστορίας, όπου μια νέα γενιά φυλετικά γνήσιων Ευρωπαίων, θα συνειδητοποιήσει τη συστηματική γενοκτονία της και θα εξεγερθεί ενάντια στους λαθροεισβολείς και στους εγχώριους εντολοδόχους της Νέας Τάξεως, που τους χρησιμοποιούν ως τάγματα εφόδου, για την ολοκληρωτική εξαφάνιση του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.
Ωστόσο η ώρα της Μεγάλης Αφύπνισης, δεν ήρθε ακόμα.
Η ξεκάθαρη εκλογική νίκη της κ. Μαρίν Λεπέν στον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών στη Γαλλία [πρώτη σε ψήφους και νικήτρια στις 6 από τις 13 περιφέρειες, σύμφωνα με τα exit polls] δεν σημαίνει διόλου ότι επιτέλους, οι φυλετικά γνήσιοι Γάλλοι συνειδητοποίησαν πως το άμεσο μέλλον τους είναι η αντικατάσταση τους από αφροασιατικές μάζες.
Το γεγονός ότι περισσότεροι από τους μισούς ψηφοφόρους επιμένουν ακόμα να στηρίζουν το καθεστώς της εθνικής μειοδοσίας, που κατήντησε την Ευρώπη την Πόρνη των λαθροεισβολέων, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για πανηγυρισμούς.
Παρά το σαρλύ εμπντό και παρά το θέατρο μπατακλάν, οι Γάλλοι δεν έμαθαν ακόμα καλά το μάθημα τους. Το κακό γι αυτούς και για όλους εμάς τους γνήσιους φυλετικά και πολιτισμικά Ευρωπαίους είναι, πως όσο θα καθυστερεί η αφύπνιση μας, τόσο θα ξεχειλίζουν οι ποταμοί του αίματος, που θα χρειαστεί να πληρώσουμε...
Τα παπαγαλάκια του Ευρωπαϊκού ευνουχισμού πανηγύριζαν τις προηγούμενες ημέρες, επειδή η σφαγή στο Παρίσι, φαίνονταν να αυξάνει τα ποσοστά δημοφιλίας ενός από τους βασικότερους ηθικούς αυτουργούς της, του γελοίου Ολανδρέου. Ωστόσο κανείς τους δεν εξήγησε στο χαυνωμένο πόπολο, ότι οι ελεγχόμενες δημοσκοπήσεις κατέγραφαν αύξηση της δημοφιλίας Ολανδρέου, επειδή και μόνον, αυτή η πολιτική καρικατούρα, εξαναγκάστηκε μετα τα μαζικά εγκλήματα των ισλαμιστών, να λάβει ακριβώς τα μέτρα που είχε προτείνει το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν. Δηλαδή τη χρήση των Γαλλικών ενόπλων δυνάμεων εναντίον των λαθροεισβολέων και το κλείσιμο των Γαλλικών συνόρων.
Μοναχά οι εκ γενετής συριζαίοι θα μπορούσαν να φαντάζονται πως οι Γάλλοι είναι τόσο ηλίθιοι, ώστε να επιβραβεύσουν τον Ολανδρέου επειδή γέμισε τη Γαλλία αλγερινομαροκινοαφγανούς λαθρέποικους, που συνάμα αποτελούν και την Ε΄φάλαγγα του Ισλαμ στην ημι-κατεχόμενη Ευρώπη.Τα εκλογικά αποτελέσματα το απέδειξαν...
Απ' την άλλη, η νίκη της κ. Μαρίν Λεπέν είναι ασφαλώς σημαντική, όχι όμως σε τέτοιο βαθμό, ώστε να σηματοδοτεί το ευ-αγγέλιο μιας Ευρωπαϊκής Εθνικής αφύπνισης. Το ότι βρέθηκαν μερικά εκατομμύρια Γάλλοι [περίπου 20-25% του συνόλου] να ψηφίσουν τον μεταναστολάγνο Ολανδρέου, κι άλλα τόσα για να ψηφίσουν τον κρυφομεταναστολάγνο Σαρκοζί, δείχνουν ξεκάθαρα πως η Γαλλική κοινωνία επενδύει στην πλειοψηφία της, τα οικογενειακά, σεξουαλικά και προσωπικά της αδιέξοδα, στο φαντασιακό μοντέλο του εξωτικού λαθρομετανάστη.
Οι μαζικές φαντασιώσεις των Γαλλιδων και των Γάλλων ξεπερνούν κατά πολύ την εντελώς πραγματική φρίκη του Ισλαμικού ολοκληρωτισμου, ώστε να δίδουν την ευκαιρία στο καθεστώς να ελπίζει ακόμα για τη μακροημέρευση του.
Έτσι, ακόμα και μετά την εκατόμβη του θεάτρου μπατακλάν, οι κάθε λογής δήμαρχοι, εκπαιδευτικοί, κληρικοί και τοπικοί καθοδηγητές της διεθνούς της ανωμαλίας, θα έχουν τη δυνατοτητα να απαγορεύσουν τις φάτνες ή τα κάλαντα στις περιοχές τους και στα σχολεία τους, για να μην ενοχληθούν οι μουσουλμάνοι λαθρέποικοι.
Η νίκη της Μαρίν Λεπέν, δεν πρόκειται διόλου να φρενάρει τους ημίαιμους Γάλλους διευθυντές σχολείων, ώστε να επαναλάβουν την ημέρα της φουστίτσας, κατά την οποία όλα τα αγοράκια υποχρεούνται να πάνε στη τάξη τους φορώντας φούστες και να φιλιούνται δημοσίως με άλλα αγοράκια.
Το καθεστώς μπορεί βάσιμα να ελπίζει ότι το μπατακλάν, θα ξεχαστεί σε λίγους μήνες...
Η σοφή απόφαση του Σαρκοζί, να πάει με τα νερά της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων του και να μην συνεργαστεί με τους εκ γενετής "σοσιαλιστές" χαχόλους, στον β΄γύρο των περιφερειακών εκλογών, δεν μπορεί να πείσει κανέναν για τις αγαθές προθέσεις του.
Οι δήθεν δεξιοί είναι εξίσου υπεύθυνοι με τους "αριστερούς" για την εφαρμογή του νεοταξίτικου σχεδίου της αντικατάστασης των Ευρωπαϊκών λαών κι ο μόνος λόγος που σήμερα κάμουν την πάπια, είναι απλώς ότι το αίμα των θυμάτων του μπατακλάν, δεν έχει στεγνωσει στην παριζιανκη ασφαλτο.
Όχι, η αφύπνισις των Ευρωπαϊικών εθνών δεν έχει ξεκινήσει ακόμα - τουλάχιστον σε τέτοιο βαθμό που να γίνεται ορατή από τον μέσο Ευρωπαίο πολίτη. Κι αν τώρα, στις περιφερειακές εκλογές το καθεστώς Σαρκοζί-Ολανδρέου, δείχνει απρόθυμο να ενωθεί για να αντιμετωπίσει από κοινού τη Μεγαλη Κυρία του Ευρωπαϊκού εθνικισμού, θα το πράξει όταν θα έλθει η ώρα των προεδρικών εκλογών, όπου θα πρέπει να αντιμετωπιστεί παντί τρόπω, η άνοδος του Νέου Ευρωπαϊκού εθνικισμού.Οι νεοταξίτες διαχειριστές της Μεγάλης Αντικατάστασης, δεν πρόκειται να πτοηθούν από τη βούληση των λαών. Θα τους αντικαταστήσουν από αφροασιατικές μάζες, είτε το θέλουν, είτε όχι...
Οι λεγόμενες κοινοβουλευτικές "δημοκρατίες" που εγκαθιδρύθηκαν μετά την πτώση του τείχους, χάρις στην παντοκρατορία των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, αποδείχθηκε ότι δεν είναι παρά η "δημοκρατική προβιά" που φοράει ο Λύκος της Νέας Τάξεως.
Η αληθινή αφύπνισις των Ευρωπαϊκών εθνών, δεν θα φανεί στις όποιες κάλπες αλλά μέσα στους ίδιους τους λαθρεποικισμένους δρόμους των Ευρωπαϊκών πόλεων, οι οποίες παραδίδονται ίσαμε τώρα, αμαχητί στους μελαμψούς κατακτητές τους.
Για να παραφράσω ένα από τα ιερά τέρατα της νεοταξίτικης αριστεράς, η Ευρώπη δεν πρόκειται να απελευθερωθεί μέχρι που ο τελευταίος τραπεζίτης, να κρεμαστεί με τα άντερα του τελευταίου λαθρέποικου...
Ως τότε, έως ότου οι αφυπνισμένοι Ευρωπαίοι καταλάβουν ότι θα πρεπει να πολεμήσουν για την εθνική, φυλετική και πολιτισμική επιβίωση τους με το όπλο στο χέρι, κοινοβουλευτικές και "αυτοδιοικητικές" νίκες σαν αυτήν της Μαρίν Λεπέν, θα είναι μοναχά η υπενθύμιση προς τα αφεντικά της οικουμένης, ότι οι λαοί είναι ακόμα εδώ.
Κι η ελευθερία των λαών, ποτέ δεν ήταν υπόθεσις κάποιας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας αλλά η αιματοβαμένη κατάκτησις μιας ρωμαλέας γενιάς ανδρείων..
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου