Η εικόνα των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που προπηλακίζονται από αγρότες και άλλες επαγγελματικές ομάδες είναι απαράδεκτη. Δεν αποτελεί άλλοθι το γεγονός ότι εκείνοι επέτρεψαν πριν πέντε χρόνια τις σκηνές βίας από τους «αγανακτισμένους». Ο κύκλος του μίσους πρέπει να κλείσει. Αλλιώς είμαστε χαμένοι…
Δεν καταλαβαίνω γιατί διαμαρτύρονται οι αγρότες ότι δήθεν εξαπατήθηκαν. Θέλησαν να εξαπατηθούν, όπως και θέλουν να συνεχίσουν να πετάνε στα σύννεφα αν νομίζουν ότι κλείνοντας τους δρόμους θα καταφέρουν κάτι. Μπορεί να έχουν όλα τα δίκια με το μέρος τους, αλλά δεν είναι αυτός ο τρόπος για να τα κερδίσουν. Και δεν μπορούν να διεκδικήσουν μερίδιο από μία πίτα που δεν υπάρχει!
Δεν καταλαβαίνω γιατί τα έχουν βάλει όλοι με τον Αλέξη Τσίπρα. Μπορεί τον Ιανουάριο να μην ήξεραν. Τον Σεπτέμβριο, όμως, γνώριζαν και γνώριζαν καλά. Ο Αλέξης Τσίπρας τους υποσχέθηκε την εφαρμογή του πιο σκληρού μνημονίου της κρίσης. Τους το είπε καθαρά. Αν οι ίδιοι νόμισαν ότι άλλα έλεγε ο Αλέξης και άλλα θα έκανε, τότε το πρόβλημα δεν είναι του Τσίπρα.
Με κλειστούς δρόμους, με προπηλακισμούς βουλευτών και πολιτικών αντιπάλων, με ύβρεις και θεωρίες συνομωσίας δεν πάμε πουθενά. Οι μόνοι που έχουν να κερδίσουν από την «πολιτική της πλατείας» είναι τα άκρα της άκρας δεξιάς. ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσή Αυγή ξεκίνησαν μαζί το «κίνημα» των αγανακτισμένων. Ο ελληνικός λαός έμαθε γρήγορα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι ανάγκη να μάθουμε τώρα και για την Χρυσή Αυγή! Δεν θα προφτάσουμε να μάθουμε…
Η χώρα χρειάζεται λογική και όχι κινηματικές καταστάσεις του τύπου «δεν πληρώνω». Δεν λέω κάτι διαφορετικό από όσα έλεγα το 2010. Η διαφορά είναι ότι τότε κάποιοι με έλεγαν «εχθρό του λαού». Τώρα αυτοί οι κάποιοι ανέλαβαν κυβερνητικές ευθύνες και λένε τα ίδια πράγματα που υποστήριζα τότε! Αλλά οι ίδιοι εξακολουθούν να θεωρούν τους εαυτούς τους υπερασπιστές του λαού και αναζητούν στις λαϊκές κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών… πολιτικά κίνητρα. Μα, κάθε κινητοποίηση έχει και πολιτικά κίνητρα. Αλίμονο. Το πρόβλημα είναι με ποιους όρους γίνονται οι κινητοποιήσεις. Με γιαούρτια και σπασμένες τζαμαρίες ή με διάλογο;
Κατηγορήθηκε ο συνδικαλιστής Μπούτας του ΚΚΕ ότι δεν άφησε τους αγρότες να… ξεσπάσουν την οργή τους. Δεν είμαστε με τα καλά μας! Δεν πάμε καθόλου καλά!
Θα μας πείτε ότι ένας ολόκληρος λαός έχει μεγαλώσει κλείνοντας δρόμους, κατεβάζοντας τα τρακτέρ στους δρόμους, κλείνοντας τους διακόπτες της ΔΕΗ. Σύμφωνοι! Αλλά αυτό δεν πάει άλλο. Η ιστορία αυτή έχει ημερομηνία λήξης κι η ημερομηνία αυτή έχει ήδη περάσει. Οι κινητοποιήσεις αυτής της μορφής είναι πλέον ληγμένες! Δεν υπάρχουν διαθέσιμα εκατομμύρια για να τα μοιράζουν οι Χατζηγάκηδες. Λεφτά δεν υπάρχουν. Το μόνο που υπάρχει μπροστά μας είναι ένας δρόμος γεμάτος βενζίνη που με ένα σπίρτο μπορεί να προκαλέσει ολοκαύτωμα. Αυτό το σπίρτο δεν πρέπει να το αφήσουμε να ανάψει!
Θανάσης Μαυρίδης
Δεν καταλαβαίνω γιατί διαμαρτύρονται οι αγρότες ότι δήθεν εξαπατήθηκαν. Θέλησαν να εξαπατηθούν, όπως και θέλουν να συνεχίσουν να πετάνε στα σύννεφα αν νομίζουν ότι κλείνοντας τους δρόμους θα καταφέρουν κάτι. Μπορεί να έχουν όλα τα δίκια με το μέρος τους, αλλά δεν είναι αυτός ο τρόπος για να τα κερδίσουν. Και δεν μπορούν να διεκδικήσουν μερίδιο από μία πίτα που δεν υπάρχει!
Δεν καταλαβαίνω γιατί τα έχουν βάλει όλοι με τον Αλέξη Τσίπρα. Μπορεί τον Ιανουάριο να μην ήξεραν. Τον Σεπτέμβριο, όμως, γνώριζαν και γνώριζαν καλά. Ο Αλέξης Τσίπρας τους υποσχέθηκε την εφαρμογή του πιο σκληρού μνημονίου της κρίσης. Τους το είπε καθαρά. Αν οι ίδιοι νόμισαν ότι άλλα έλεγε ο Αλέξης και άλλα θα έκανε, τότε το πρόβλημα δεν είναι του Τσίπρα.
Με κλειστούς δρόμους, με προπηλακισμούς βουλευτών και πολιτικών αντιπάλων, με ύβρεις και θεωρίες συνομωσίας δεν πάμε πουθενά. Οι μόνοι που έχουν να κερδίσουν από την «πολιτική της πλατείας» είναι τα άκρα της άκρας δεξιάς. ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσή Αυγή ξεκίνησαν μαζί το «κίνημα» των αγανακτισμένων. Ο ελληνικός λαός έμαθε γρήγορα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι ανάγκη να μάθουμε τώρα και για την Χρυσή Αυγή! Δεν θα προφτάσουμε να μάθουμε…
Η χώρα χρειάζεται λογική και όχι κινηματικές καταστάσεις του τύπου «δεν πληρώνω». Δεν λέω κάτι διαφορετικό από όσα έλεγα το 2010. Η διαφορά είναι ότι τότε κάποιοι με έλεγαν «εχθρό του λαού». Τώρα αυτοί οι κάποιοι ανέλαβαν κυβερνητικές ευθύνες και λένε τα ίδια πράγματα που υποστήριζα τότε! Αλλά οι ίδιοι εξακολουθούν να θεωρούν τους εαυτούς τους υπερασπιστές του λαού και αναζητούν στις λαϊκές κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών… πολιτικά κίνητρα. Μα, κάθε κινητοποίηση έχει και πολιτικά κίνητρα. Αλίμονο. Το πρόβλημα είναι με ποιους όρους γίνονται οι κινητοποιήσεις. Με γιαούρτια και σπασμένες τζαμαρίες ή με διάλογο;
Κατηγορήθηκε ο συνδικαλιστής Μπούτας του ΚΚΕ ότι δεν άφησε τους αγρότες να… ξεσπάσουν την οργή τους. Δεν είμαστε με τα καλά μας! Δεν πάμε καθόλου καλά!
Θα μας πείτε ότι ένας ολόκληρος λαός έχει μεγαλώσει κλείνοντας δρόμους, κατεβάζοντας τα τρακτέρ στους δρόμους, κλείνοντας τους διακόπτες της ΔΕΗ. Σύμφωνοι! Αλλά αυτό δεν πάει άλλο. Η ιστορία αυτή έχει ημερομηνία λήξης κι η ημερομηνία αυτή έχει ήδη περάσει. Οι κινητοποιήσεις αυτής της μορφής είναι πλέον ληγμένες! Δεν υπάρχουν διαθέσιμα εκατομμύρια για να τα μοιράζουν οι Χατζηγάκηδες. Λεφτά δεν υπάρχουν. Το μόνο που υπάρχει μπροστά μας είναι ένας δρόμος γεμάτος βενζίνη που με ένα σπίρτο μπορεί να προκαλέσει ολοκαύτωμα. Αυτό το σπίρτο δεν πρέπει να το αφήσουμε να ανάψει!
Θανάσης Μαυρίδης
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου