Κακώς παραιτήθηκε ο Κάμερον. Μπορούσε να πάρει παράδειγμα από τον Τσίπρα και να πει στους Βρετανούς: «Σέβομαι το αποτέλεσμα για έξοδο από την Ε.Ε. και υπόσχομαι ότι θα επιδιώξω ακόμη μεγαλύτερη συμμετοχή μας στην Ε.Ε.». Σε όλα ανάποδα αυτός ο Κάμερον. Πριν το δημοψήφισμα είχε υποσχεθεί ότι θα παρέμενε πρωθυπουργός ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Μόλις βγήκε το αποτέλεσμα που δεν στήριξε ο ίδιος, δήλωσε ότι παραιτείται επειδή δεν μπορεί να το υπηρετήσει. Ενώ η δική μας ρόμπα νταμπλ φας, υποσχόταν προεκλογικά ότι δεν μπορεί να υπηρετήσει το «Ναι» και θα παραιτούνταν στην περίπτωση που κέρδιζε στο δημοψήφισμα, αλλά τελικά όχι μόνο το υπηρέτησε μα και το εφηύρε.
Με το μπαρδόν, σύντροφοι, αλλά καθόλου δε με ενδιαφέρει το Brexit και το ίδιο θα αδιαφορούσα αν το αποτέλεσμα ήταν το αντίθετο. Είναι ένα θέμα που αφορά τους παγκόσμιους κερδοσκόπους και το κεφάλαιο της Βρετανίας. Θα γραφτούν ένα κάρο αναλύσεις που θα πέσουν όλες έξω, με τον ίδιο τρόπο που έπεσαν έξω και οι δημοσκοπήσεις και οι προβλέψεις και οι εκβιασμοί στους Βρετανούς πολίτες ώστε να υποχρεωθούν να ψηφίσουν παραμονή.
Δυστυχώς δε μπορώ να αρχίσω να θαυμάζω ξαφνικά τους Άγγλους, ούτε την αποικιοκρατική πολιτική τους να ξεχάσω, ούτε την αδιαφορία τους για το παγκόσμιο γίγνεσθαι, ούτε την κερδοσκοπία των πολυεθνικών τους σε βάρος του Τρίτου κόσμου, ούτε τη συμμετοχή τους σε όλες τις μαζικές δολοφονίες που οργάνωσε το ΝΑΤΟ, ούτε ότι ο πρωθυπουργός τους γονατίζει στη βασίλισσα. Αν κάτι με λυπεί είναι ότι το Brexit πρόλαβαν να το καπελώσουν ακροδεξιοί και εθνικιστές που πλέον θα αρχίσουν να αποκομίζουν κέρδη από αυτή την ιστορία.
Και θα είναι μεγάλη η ιστορία, καθώς μπορεί εμάς, την Ελλάδα, να μας απειλούσαν κάθε Κυριακή βράδυ ότι τη Δευτέρα θα μας έδιωχναν από την … «Ευρώπη», αλλά για να φύγει η Βρετανία από την Ε.Ε. θα χρειαστούν διαδικασίες τουλάχιστον 2 ετών, τα οποία μπορούν να παραταθούν στο άπειρο κατόπιν κοινής συμφωνίας Λονδίνου και Βρυξελλών. Κι όσο το καθυστερούν, τόσο η ακροδεξιά θα εμφανίζεται ως η «μόνη έντιμη δύναμη που σέβεται την απόφαση των Άγγλων».
Ούτε καν ως ήττα της γερμανικής πολιτικής μπορώ να δω το Brexit. Ναι, σαφώς ήταν μια νίκη των συμφερόντων της αγγλικής πλουτοκρατίας εναντίον της γερμανικής πλουτοκρατίας. Κάτι που δεν αφορά κανέναν απλό πολίτη. Οι λαοί μόνο προς τα κάτω επηρεάζονται από τα παιχνίδια αυτής της Εξουσίας, ποτέ προς τα πάνω. Πάντα υποβαθμίζονται, ποτέ δεν αναβαθμίζονται σε αυτά τα συστήματα.
Περισσότερο από το Brexit με απασχόλησε και με διασκέδασε το χούι των δικών μας ΜΜΕ που έως και την τελευταία στιγμή παραπλανούσαν τους αναγνώστες τους. Για παράδειγμα, η ιστοσελίδα της «Ημερησίας» του Μπόμπολα, η οποία μισή ώρα αφότου έκλεισαν οι κάλπες στη Βρετανία πόσταρε άρθρο με τίτλο: «Νίκη του Bremain με 52% έδειξε το exit poll – Παραδέχθηκαν την ήττα Φάρατζ και Τζόνσον» (δείτε εδώ). Λοιπόν, ξέρετε πως ανακάλυψε το site της εφημερίδας ότι ο υπέρμαχος της εκστρατείας του Brexit, Μπόρις Τζόνσον, παραδέχθηκε την ήττα του; Διαβάστε: «Όπως υποστήριξε ο Λούις Ιβου, συνάντησε τον Τζόνσον στο μετρό. Ο υπέρμαχος του Brexit τον ρώτησε αν ψήφισε να φύγει η Βρετανία από την ΕΕ. Οταν ο Λούις απάντησε αρνητικά, ο Τζόνσον παραδέχθηκε την ήττα του». Και φυσικά αμέσως έκλεψαν την ειδησάρα και άλλοι και το έβρισκες σχεδόν παντού. Δεν βάζουν μυαλό, τελείωσε το θέμα.
Εν πάση περιπτώσει, δεν υπάρχει λόγος να κουράσω και εγώ με το Brexit. Προτιμώ ν’ ασχολούμαι με τις επιπτώσεις των εγκληματικών αποφάσεων της πολιτικής Τάξης στη δική μου πατρίδα. Ακριβώς αυτό που έκαναν οι Άγγλοι, οι Σκωτσέζοι και οι Ουαλοί. Τους οποίους, παρεμπιπτόντως, τόσο πολύ θαυμάζουν κάτι δικοί μας ξιπασμένοι που πράττουν όμως εντελώς τα αντίθετα. Δηλαδή αδιαφορούν για την πατρίδα τους και δηλώνουν ως χώρα τους την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κάτι που ποτέ δεν έκαναν τα είδωλά τους. Θα ήταν οξύμωρο αν δεν ήταν τόσο ηλίθιο και φτηνιάρικο.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου