Για να έχεις ένα σοβαρό plan Β, πρέπει να έχεις ένα σοβαρό plan Α
Μια σοβαρή χώρα, που έχει δηλαδή σοβαρή κυβέρνηση και δομές και θεσμούς που διασφαλίζουν συνέχεια του κράτους, φυσικά και πρέπει να έχει σχέδια έκτακτης ανάγκης για τα πάντα. Για πόλεμο, σεισμούς, ταραχές, για οικονομική καταστροφή, για οτιδήποτε εμφανίζεται ως κίνδυνος στον ορίζοντα. Απλά τα σχέδια αυτά δεν τα κάνεις λατέρνα στους δρόμους. Φωνάζεις δυο έμπιστους ειδικούς, τους αναθέτεις να συντάξουν ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης και το θάβεις λίγο πιο κάτω από τα τρία μέτρα, για να μην πέσεις πάνω στα πτώματα που θάβει στον ύπνο της η μνημονιακή αγριόκοτα, ο κομισάριος της μπαταρισμένης Υγείας, με τις σαμπάνιες και τον …Βελουχιώτη. Δεν τα συζητάς στις ρούγες. Άμα νοιώσεις την ανάσα του κινδύνου στο σβέρκο του λαού σου, τότε ξεθάβεις το σχέδιο και το εφαρμόζεις με ταχύτητα και υπευθυνότητα. Κι εννοείται πως τέτοια σχέδια δεν μπορούν να κουρελιάζουν τους νόμους και το Σύνταγμα, το οποίο άλλωστε προβλέπει συγκεκριμένα πράγματα για τις έκτακτες και ζόρικες περιστάσεις, όπως στο άρθρο 48 για την Κατάσταση Πολιορκίας, την οποία η Βουλή νομιμοποιεί κι όχι ανακυκλωμένα παρδαλά κομμούνια Κολωνακίου κι η παρέα τους ή μουσαφιραίοι αλλοδαποί αριστεριστές. Ο ροκαμπίλι πρωθυπουργός μας, που από οικονομία είχε την κορυφαία εμπειρία να μοιράσει ακριβοδίκαια τις τυρόπιτες στην κατάληψη του Λυκείου του, αυτά τα ανέθεσε σε έναν σκερβελέ παραμυθατζή, που ασχολιόταν πιο πολύ με τα πουκάμισα του παρά με την χώρα, και κάτι άλλους τύπους, που οι διάδοχοι των Monty Pythons σίγουρα θα εμπνευστούν μια μέρα από αυτούς.
Οπότε, προσωπικά, δεν μέμφομαι την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και του βοηθητικού καψιμιτζή της, που ήθελε να έχει εναλλακτικό σχέδιο, εάν μας οδηγούσαν στην έξοδο. Τους μέμφομαι απλά πως είναι νούμερα επιθεώρησης.
Για να έχεις σοβαρό plan A, πρέπει να έχεις σοβαρό plan B. Εν προκειμένω το κύριο σχέδιο ήταν «φέρνουμε τα πράγματα στα άκρα πουλώντας αριστερίστικη τρέλα και ψευτοτσαμπουκά, ώστε πλέον να κρέμονται όλα από μια τρίχα και τότε, επειδή η έξοδος μας από το Ευρώ θα κλονίσει όχι μόνο το Ευρώ αλλά όλες τις αγορές, όλη την παγκόσμια οικονομία, θα μας παρακαλούν να μας δανείσουν με τους δικούς μας όρους». Στα πλαίσια αυτής της ευηθούς «στρατηγικής» ήταν και το παλαβιάρικο δημοψήφισμα.
Τι έγινε στην πράξη; Οι αγορές έκαναν χωρίστρα και το Ευρώ χασμουρήθηκε, ενώ οι αρπακολλατζήδες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έφαγαν τον εκβιασμό, όπως ο Τσάπλιν εκείνη την βρασμένη αρβύλα στον «Χρυσοθήρα». Μαζί με τα καρφιά και τα κορδόνια. Ξεφτιλίστηκαν και μας ξεφτίλισαν. Κλείσανε τις τράπεζες, έφεραν capital controls, φούντωσαν την ανεργία κι έφεραν ακόμη πιο δυσβάστακτους φόρους. Έγιναν πιο μνημονιακοί κι από γερμανό φοροεισπράκτορα αλλά στέκονται προσωρινά παίζοντας με το κοινωνικό μίσος και την ανικανότητα των αρχοντόπουλων της αντιπολίτευσης να καταλάβουν τι συμβαίνει και σε ποιους. Παράλληλα ξεχαρβάλωσαν τα σύνορα, ενσυνείδητα έμπασαν όλες αυτές τις ορδές λαθραίων, που επιτίθενται με τσεκούρια στους αστυνομικούς μας και πετούν, γιατί δεν τους αρέσει, το φαγητό που πληρώνει από το υστέρημα του ο χειμαζόμενος λαός μας. Τους προδότες στο Γουδί λοιπόν, τους ηλίθιους πού;
Δικηγόρος, πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου