Το βράδυ της Τετάρτης η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της συγκυβέρνησης ψήφισε ένα νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, που περιελάμβανε κρίσιμα θέματα της παιδείας και πάνω από 20 τροπολογίες άσχετες με την Παιδεία. Τίποτε καινούργιο. Το καινούργιο είναι ότι πουθενά, μα πουθενά δεν είδαμε δημοσιευμένο τι ακριβώς ψήφισε η πλειοψηφία στο πρωτεύον θέμα της Παιδείας εκτός από στρακαστρούκες για την αλλαγή στο μάθημα των θρησκευτικών και τη δυνατότητα επανεγγραφής στα πανεπιστήμια όσων δεν έχουν εμφανιστεί για πολλά εξάμηνα.
Προφανώς ο δημοσιογραφικός κόσμος, που είναι γέννημα θρέμμα του λαού και δεν έρχεται από τον Άρη, έχει τέτοια συναίσθηση της σοβαρότητας της Παιδείας όση έχει και ο μέσος νεοέλληνας. Δηλαδή καμμία. Σ αυτά τα σχολεία μορφώθηκε, απ αυτούς τους δασκάλους και απ αυτό το αμόρφωτο σύστημα. Τι περιμένεις.
Μια απλούστατη ανάλυση των δεινών που ζεί η χώρα εδώ και τουλάχιστον 6 χρόνια θα φανέρωνε χωρίς καμιά αμφιβολία ότι η αιτία της ελληνικής κρίσης δεν είναι καθόλου οικονομική, αλλά είναι κρίση Παιδείας. Κοινώς, μόρφωσης.
Επειδή η διαρκής και άκριτη κατανάλωση και ο άφρων τραπεζικός δανεισμός δεν είναι αποτέλεσμα οικονομικών δεδομένων αλλά απουσία στοιχειώδους πολιτιστικής και πολιτικής σκέψης αυτών που δρούν. Των πολιτών. Οι οποίοι δεν έβλεπαν καν ότι δε μπορεί ένα σύστημα να τροφοδοτεί επ άπειρον με αέρα τον πλούτο και ότι μια μέρα θα έσκαγε και θα ζητούσε και τα λεφτά πίσω!
Όποιος ανατρέξει στις εφημερίδες της προηγούμενης δεκαετίας θα δεί ότι μερικοί εκτός κλίματος εποχής τα γράφαμε, αλλά μας έγραφαν κανονικά. Δεν ήταν δα και τίποτε δύσκολο για να δεις. Κοινή λογική μετάφραση όσων συνέβαιναν. Που χρειαζόταν μια στοιχειώδη μόρφωση. Μια Παιδεία.
Για να το πω μπακάλικα, η αμορφωτική αποβλάκωση οδηγεί τους πληθυσμούς να ακολουθούνάκριτα ό,τι τους λέει το υπάρχον οικονομικό σύστημα προκειμένου να πουλήσει τα προϊόντα του και την εργασιακή νοοτροπία του. Κι αυτό δε χρειάζεται καμιά ιδιαίτερη φιλοσοφική σκέψη για να το καταλάβει κανείς. Το ζει στο πετσί του ο λαός από τα αποτελέσματα.
Αλλά, όπως λέει η σοφή διαπίστωση « ο ανόητος μαθαίνει από τα λάθη του. Ο έξυπνος, από τα λάθη των άλλων».
Η μόρφωση, λοιπόν είναι η απάντηση και στο ερώτημα «γιατί φτάσαμε ως εδώ» και στο ερώτημα «πώς θα φύγουμε από δω».
Η μόρφωση, όμως, δεν έχει καμιά σχέση μ αυτό που ξέρουμε ως κρατική παιδεία. Έχει σχέση μ αυτό που η ελληνική γλώσσα ορίζει ως Παιδεία. Γιατί, ενώ η πρώτη με τη λέξη παιδεία εννοεί την εκπαίδευση (πράγμα που κάνει και η γάτα στα παιδιά της), η δεύτερη εννοεί τη γενικότερη παιδαγώγηση, που πάει τη γνώση και τη σκέψη του ανθρώπου παραπέρα μέσα από την αμφισβήτηση και την αναζήτηση και την ανακάλυψη και τα νέα ερωτήματα και ούτω καθ εξής.
Είναι μια διαρκής διαδικασία, που θα’ πρεπε να διδάσκεται στα σχολεία και να μη σταματάει ποτέ. Να γίνεται νοοτροπία στο λαό.
Μ αυτή την έννοια είναι απολύτως χρήσιμη για το λαό η δυνατότητα που δίνει ο υπουργός της Παιδείας να μη χάνει κανείς τη φοιτητική ιδιότητα όσα χρόνια κι αν απουσιάσει από τις σπουδές του. Συνήθως η ζωή είναι πιο αμείλικτη από τις επιθυμίες μας. Πάντα υπάρχει όμως η δυνατότητα να συνεχίσεις και να τελειώσεις αυτό που άρχισες. Θα ωφεληθείς κι ο ίδιος και το κοινωνικό σου περιβάλλον. Ιδίως αν δεν απολαμβάνεις κανενός φοιτητικού οικονομικού δικαιώματος και δεν επιβαρύνεις έτσι καθόλου τον δημόσιο κορβανά.
Τα σχολεία, όμως, της παιδοκτόνας ΟΛΜΕ, που νοιάζεται μόνο για τα συμφέροντα των καθηγητών και όχι των μαθητών, και των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων, που νοιάζονται μόνο για να χαϊδεύονται οι κανακάρηδες με τα άκοπα και πανεύκολα 19άρια είναι τα αγαπημένα πρότυπα του υπουργού της Παιδείας.
Ο οποίος, με το νομοσχέδιο, που χάθηκε στη σκόνη της εντυπωσιοθηρίας για τις τηλεοπτικές άδειες, διαιωνίζει την κυριαρχία μιάς εγκληματικής οργάνωσης που λέγεται πειθαρχικά συνδικαλιστικά συμβούλια για την αξιολόγηση καθηγητών. Λές και δεν ξέρει και ο τελευταίος Έλληνας ότι οι συνδικαλιστές, με ελάχιστες εξαιρέσεις, είναι οι πιο άχρηστοι και τεμπέληδες υπάλληλοι σε κάθε υπηρεσία, οι πιο λουφαδόροι και πονηροί, που βρίσκουν στο συνδικαλισμό αυτό που τους ταιριάζει απόλυτα: Ελάχιστη ως καθόλου δουλειά, άκοπη εξουσία από το παρασκήνιο, άκοπες απολαβές και προστασία με ακαταδίωκτο, παραγοντισμός με το αζημίωτο και πολιτικό μέλλον για τους πιο φιλόδοξους.
Αυτή είναι η αγαπημένη κλίκα του υπουργού Παιδείας, που με τη στήριξη της ΟΛΜΕ, της ΟΙΕΛΕ, της ΔΟΕ και των αντίστοιχων καθηγητών πανεπιστημίου προωθεί ένα σύστημα εκπαίδευσης (και όχι παιδείας), που αφορά απολύτως στο πώς θα κάνουν πιο άκοπα και με λιγότερες ευθύνες τη δουλειά τους οι καθηγητές, πώς θα διατηρήσουν τα οφίτσιά τους και πώς θα υπηρετηθούν με τον πιο αυθαίρετο και αντιδημοκρατικό τρόπο οι ιδεολογικές αγκυλώσεις και φαντασιώσεις του υπουργού και των συντρόφων του στον ΣΥΡΙΖΑ.
Το λέω αυτό το τελευταίο, γιατί ο εμφύλιος, που ανήγγειλε ο υπουργός, πρέπει κατά τη γνώμη μου να διδάσκεται στα σχολεία. Αλλά όχι σαν παράδειγμα μίμησης της μιάς ή της άλλης παράταξης. Ο εμφύλιος είναι μια τραγωδία για όλους, είναι γνωστές σχεδόν όλες οι πτυχές του, είναι γνωστές σχεδόν όλες οι ευθύνες των πρωταγωνιστών και στις δύο πλευρές και η ιστορία του θα έπρεπε να είναι αποτέλεσμα κοινής συγγραφής των δύο πλευρών. Αλλιώς, δεν θα είναι η ιστορία του εμφύλιου που θα διδάσκεται στα σχολεία, αλλά το ξεκίνημα ενός νέουεμφύλιου.
Ο πόνος για την ήττα και η αγανάκτηση για την υπονόμευση μιας προσπάθειας και ενός αγώνα δεν μπορεί να διδάσκεται με όρους ρεβάνς. Και μάλιστα από ένα κόμμα, που στην κυβερνητική του πράξη προσομοιάζει απολύτως με τις κατοχικές κυβερνήσεις και καθόλου με την Αντίσταση. Ποια Αντίσταση έχει να επιδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ …
Ο αμόρφωτος υπουργός και οι συν αυτώ, μακριά από τη χειραψία Τσακαλώτου- Βαφειάδη και μακριά από την ιστορία του Μανώλη Γλέζου δεν έχουν καμιά επίγνωση της ευθύνης τους απέναντι στις επόμενες γενιές και στη Δημοκρατία. Σκέφτονται και δρουν σαν δικτατορικά γκρουπούσκουλα.
Και μιμούμενοι τους προκατόχους τους πασοκονεοδημοκράτες, με τα νομοσχέδια προωθούν όχι λύσεις για να παράγουν πιο μορφωμένους μαθητές και φοιτητές, αλλά λύσεις για να αλλάξουν τον τρόπο βαθμολόγησης, όχι να αλλάξουν νοοτροπία και να βαθμολογούν τα πραγματικά προσόντα των νέων. Να βαθμολογούν έτσι ώστε:
- Να μην κοπιάζουν οι καθηγητές και να έχουν ένα μπούσουλα- πρότυπο βαθμολόγησης με ίδια κριτήρια για όλους, που επιτυγχάνεται με τη γνωστή παπαγαλία. Επειδή η βαθμολογία με κρίση απαιτεί κόπο και φαιά ουσία, προσόντα σπάνια πια μεταξύ του καθηγητικού κατεστημένου. Το αποτέλεσμα είναι να παράγουν τα σχολεία στρατιές αμόρφωτων του 18 και του 19, χωρίς ικανότητα κρίσης, αφού η κρίση είναι απαγορευμένη μπροστά στην αποστήθιση.
- Να μη συγκρούονται με τον κάθε άρρωστο πατέρα ή μάνα που απαιτεί οι κανακάρηδές τους να βαθμολογούνται με άριστα κι ας είναι στούρνοι, για να μπορούν να πάνε παραπέρα στην ελληνική δημοσιοϋπαλληλία ή να πάνε παραπέρα στην πραγματοποίηση των ανεκπλήρωτων φαντασιώσεων των γονιών τους γι αυτό που δεν έγιναν εκείνοι.
Έτσι, το πρόβλημα που οι μαθητές μπαίνουν στα πανεπιστήμια με βαθμολογία 2 και 8 στα 20, δηλαδή είναι αγράμματοι, δεν απασχολεί τις αλλαγές του υπουργού που του προτείνουν οι συνδικαλιστάδες και που τις περνάει με τα νομοσχέδιά του. Γιατί οι συνδικαλιστάδες είναι οι αποκλειστικοί υπεύθυνοι για την αγραμματοσύνη των παιδιών.
Αυτοί ενισχύουν και καλύπτουν την ασχετοσύνη και τη βαριεστημάρα των καθηγητών να διδάξουν. Ποιός παράγει τους στούρνους. Ο φούφουτος; Οι καθηγητές τους παράγουν. Έχει ζητήσει κανείς απ αυτούς ευθύνες; Υπάρχουν πειθαρχικά με σοβαρότητα; Όλα είναι μια συντεχνιακή συγκάλυψη σε βάρος της Μόρφωσης της ελληνικής νεολαίας. Στην οποία συμμετέχει και ένα μεγάλο ποσοστό γονιών, που χωρίς να πατάει στα σχολεία για να δει τι μαθαίνει το παιδί του ορθώνει και απαιτήσεις και ζητάει λαμπρούς βαθμούς για μια θέση στην ανεργία, που με τη νοοτροπία του έχει εξασφαλίσει στο καμάρι του!
Έτσι, στα νέα νομοσχέδια θα αλλάξει ο τρόπος βαθμολόγησης, όχι για να μορφώνονται περισσότερο οι μαθητές, αλλά για να μη φαίνεται με νούμερα η αμορφωσιά τους! Η εγκληματικότητα σε βάρος της Παιδείας σε όλο της το μεγαλείο.
Δυο μαθήματα έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία πριν απ όλα: Ψυχολογία του ανθρώπου και Αγωγή του Πολίτη. Όλα τα άλλα έπονται.
Μ αυτά που παράγει το σύστημα δεν είναι τυχαίο που εκατομμύρια αμόρφωτοι είναι ανίκανοι ή απρόθυμοι να διαβάσουν και να καταλάβουν σε απλά ελληνικά ειδήσεις και αναλύσεις, που αφορούν την ποιότητα της καθημερινής τους ζωής και τα στενά συμφέροντα επιβίωσής τους. Αλλιώς θα είχαν ξεσηκωθεί κατά του άρρωστου συστήματος που τους κυβερνάει σήμερα και εδώ και χρόνια και δεν θα είχαν πέσει θύματά του.
Εδώ ο υπουργός και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία ψηφίζουν νομοσχέδια που καθορίζουν το μέλλον των παιδιών τους και αυτοί αδιαφορούν και παρακολουθούν παθιασμένοι αν τις άδειες για τα κανάλια θα τις πάρουν οι πανωχωρίτες ή οι κατωχωρίτες. Χωρίς ούτε καν να καταλαβαίνουν την αξία των νόμων και του Συντάγματος. Χωρίς να μπορούν να ξεχωρίσουν βασικές αρχές Δημοκρατίας. Πού να τις μάθουν. Στα σχολεία της ΟΛΜΕ; Επιπλέον, λες και θα αυξηθεί ο μισθός τους ή θα μειωθεί η φορολογία τους αν την άδεια θα την πάρει ο συντεκνάκης ή ο καρτντασίδης.
Για το μαύρο στην ΕΡΤ έγινε χαμός στους δρόμους. Για το μαύρο στην Παιδεία, τσιμουδιά. Καημένε λαέ.
Σε ιδιωτικά σχολεία τα βλαστάρια των Συριζέων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί η κυβέρνηση να δίνει όρκους για την προτίμησή της στη δημόσια εκπαίδευση, αλλά οι περισσότεροι υπουργοί όχι μόνο επιλέγουν ακριβά ιδιωτικά για τα βλαστάρια τους, αλλά είναι και οι ίδιοι απόφοιτοι πρότυπων και ιδιωτικών σχολείων.
Ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης είναι απόφοιτος της Προτύπου Ευαγγελικής Σχολής Νέας Σμύρνης.
Ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης τέλειωσε το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος και ο αναπληρωτής υπουργός Ναυτιλίας Θοδωρής Δρίτσας είναι απόφοιτοι της Προτύπου Ιωνιδείου Σχολής του Πειραιά.
Το Βαρβάκειο τελείωσαν ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης και ο πρώην πρόεδρος του κόμματος Νίκος Κωνσταντόπουλος. Τη Λεόντειο έχει τελειώσει ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης Χριστόφορος Βερναρδάκης, ενώ από το Κολλέγιο Αθηνών, από το πιο προνομιούχο ιδιωτικό σχολείο της χώρας, αποφοίτησε ο υπουργός Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς, ο άνθρωπος που αποδοκίμασε την αριστεία και χαρακτήρισε «σχεδόν χιτλερικό πείραμα τα πειραματικά σχολεία»!
Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς είναι απόφοιτος της σχολής Μωραΐτη, του άλλου "κορυφαίου" ιδιωτικού σχολείου της χώρας.
Ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Πάνος Σκουρλέτης έχει τελειώσει τη Σχολή Ζηρίδη.
Το φημισμένο σχολείο Saint Paul School στο Λονδίνο έχει τελειώσει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ενώ η πρόεδρος του κόμματος Πλεύση Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου (που τα βρόντηξε από τον ΣΥΡΙΖΑ) είναι απόφοιτη των Εκπαιδευτηρίων Κωστέα-Γείτονα.
Ο Φίλης καλεί τους γονείς να εμπιστευτούν τη δημόσια εκπαίδευση, αλλά σύντροφοί του αγνοούν τις παραινέσεις του, επιλέγοντας για τα παιδιά τους κάποια από τα πιο φημισμένα ιδιωτικά σχολεία της χώρας.
Ο Πάνος Σκουρλέτης, ο οποίος έχει αποκτήσει δύο γιους με τη σύζυγό του Ορσαλία Προίσκου, δεν επέλεξε να τους στείλει στο παλιό δικό του σχολείο. Ο μεγάλος γιος του έχει ήδη αποφοιτήσει, ενώ ο μικρός φοιτά ακόμα στα Αρσάκεια-Τοσίτσεια Σχολεία της Εκάλης. Η οικογένεια, άλλωστε, μένει στα βόρεια προάστια, δεδομένου ότι ο υπουργός προέρχεται από μεγαλοαστική οικογένεια. Η μητέρα του είναι γόνος της οικογένειας Λαιμού. Στο Αρσάκειο τα ετήσια δίδακτρα είναι περίπου 6.000 €.
Επηρεασμένος από τις δικές του σπουδές στο Παρίσι και από την αγάπη του για τη Γαλλία, ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος στέλνει και τις δύο κόρες του στην Ελληνογαλλική Σχολή Ουρσουλινών. Πρόκειται για ένα ιδιωτικό σχολείο που ίδρυσαν Γαλλίδες μοναχές και βρίσκεται στην περιοχή του Νέου Ψυχικού.
Εχοντας ο ίδιος πάει από παιδί σε αγγλόφωνα σχολεία, με αποτέλεσμα τις κακές σχέσεις του με την ελληνική γλώσσα, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος συνεχίζει την παράδοση. Τα παιδιά του φοιτούν σε ιδιωτικό αγγλόφωνο.
Ο υπουργός Υποδομών και Δικτύων Χρήστος Σπίρτζης, στέλνει τα παιδιά του στην Ελληνογερμανική Σχολή στην Παλλήνη, η οποία διαθέτει εντυπωσιακή υποδομή σε μια έκταση 25 στρεμμάτων, με γήπεδα ποδοσφαίρου, στίβο, γήπεδα μπάσκετ, τένις, κλειστό γυμναστήριο και πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων. Τα ετήσια δίδακτρα για κάθε παιδί κυμαίνονται γύρω στα 10.000 €.
Ο Γιώργος Σταθάκης, με τα 37 ακίνητα και το 1.800.000 € καταθέσεις, θέλοντας και μη, εμπιστεύτηκε το δημόσιο σχολείο, επειδή η οικογένειά του διαμένει μόνιμα στα Χανιά. Και τα δύο παιδιά του φοίτησαν στο δημόσιο της γειτονιάς τους, δεδομένου ότι η πόλη δεν διαθέτει πρωτοκλασάτα ιδιωτικά.
Ο Πάνος Καμμένος δεν έκρυψε ποτέ την μεγαλοαστική καταγωγή του. Φοίτησε, άλλωστε, στη Λεόντειο και στη συνέχεια σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Λιόν και οργάνωση και στην Ελβετία.
Για τα πέντε παιδιά του έχει επιλέξει τα Εκπαιδευτήρια Κωστέα-Γείτονα. Τα ετήσια δίδακτρα εκεί αγγίζουν, για τα πέντε του παιδιά, τα 37.000 €.
Ο Δημήτρης Παπαδημούλης, ως ευρωβουλευτής, είχε την τύχη να μπορεί να στείλει την κόρη του, Νεφέλη, και τον γιο του, Φαίδωνα, στο φημισμένο Ευρωπαϊκό Σχολείο των Βρυξελλών .
Πρόκειται για μια ιδιαίτερη εκπαιδευτική εμπειρία. Ετήσια δίδακτρα 32.000 €!!!