Είμαι από κείνους τους «αντιδραστικούς», που από την αρχή έλεγαν ότι η πολιτική ανοικτών συνόρων του Σύριζα δεν θα μας βγει σε καλό. Κι αυτό δεν το κατάλαβα όταν ο Σύριζας έγινε κυβέρνηση, με τον Πανούση να ανοίγει τα κέντρα φιλοξενίας της Αμυγδαλέζας, και την κυρά Τασία να δηλώνει αμέριμνη ότι αυτή είναι αρμόδια για το πώς μπαίνουν οι «πρόσφυγες» στη χώρα, και όχι για το που πάνε μετά ή τι κάνουν στην διάρκεια (τελικά δεν λιάζονταν)…
Το είχα καταλάβει αρκετό καιρό πριν, τότε που η φλογερή επαναστατικότητα του αριστερού αυτού μορφώματος έκαιγε απ' άκρη σε άκρη την Ελλάδα, σκορπίζοντας ελπίδα, με την πλειοψηφία του λαού να έχει παρασυρθεί, να έχει μεθύσει από την προσδοκία της απελευθέρωσής μας, και άρα να μη δίνει σημασία στις δεκάδες παπαριές που εκστόμιζαν καθημερινά οι προβεβλημένοι και μη ήρωες της καθ ημάς γιαλαντζί αριστεράς…
Όπως π.χ. ο αλογουράκιας Κουράκης, που σιγοντάροντας τον Αλέξη, είχε δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο ότι όχι μόνο θέλουμε τα αδέρφια μας τους Σύριους να έλθουν, όχι μόνο θα πληρώνουμε τον καθένα τους με ένα επίδομα ίσο με αυτό του ανειδίκευτου εργάτη, αλλά θα τους επιτρέψουμε να προσκαλέσουν και από έναν-δυο συγγενείς τους ο καθένας, για να μην αισθάνονται… μόνοι!
Πράγματι, τέτοια έλεγαν οι αριστεροί αυτοί δημοκράτες, τότε που η κριτική ήταν ανέξοδη, και το αγγούρι βρίσκονταν σε αλλουνού τον κώλο. Τον οποίον κατήγγειλαν καθημερινά ως φασίστα, τη μια επειδή δεν λειτουργούσαν τα αιρ κοντίσια όλο το 24ωρο στα «κέντρα», την άλλη επειδή «στοίβαζε» τους καημένους τους Πακιστανούς «πρόσφυγες πολέμου» σε «στρατόπεδα συγκέντρωσης» τύπου Νταχάου!
Και μετά ήρθε η «άνοιξη»! Ο λαός, δηλαδή, στην εξουσία! Και στο μεταναστευτικό άνοιξαν οι πύλες της κολάσεως…
Με χαρακτηριστικό παράδειγμα το γεγονός ότι μόνο στο πρώτο εξάμηνο του 2015 κατέφτασαν στη χώρα περισσότεροι «παράτυποι πρόσφυγες» απ’ ότι σε ολόκληρη τη διετία των ανάλγητων σαμαροβενιζέλων. Με τον απλό κοΖμάκη να μασάει τις σαχλαμάρες των «αρμόδιων», αγνοώντας το ότι ο πόλεμος στη Συρία καλά κρατεί, από το 2011 παρακαλώ… ενώ ούτε η Αλγερία, ούτε το Μαρόκο, ούτε το Μπαγκλαντές, ούτε η Νιγηρία, ούτε καν το Νεπάλ βρίσκονται σε πόλεμο. Αλλά αυτά ήταν ψιλά γράμματα για τους σωτήρες μας.
Και βέβαια, αν και δημιουργήθηκε κοτζάμ υπουργείο με αρμοδιότητα την Μεταναστευτική Πολιτική (ανέκδοτο), η μπάλα (και η κουτάλα) εξ αρχής πέρασε στις διάφορες ΜΚΟ, στις συλλογικότητες, και στους πανταχού παρόντες αλτρουιστές «εθελοντές», με το επίσημο κράτος να απέχει επιδεικτικά, και απλά να «συντονίζει» τη μάσα. Να μη ξεχνάμε ότι η υπουργός τότε κυρά Τασία είχε κάνει ολόκληρη προσοδοφόρα καριέρα με επίκεντρο τους «λαθρομετανάστες», και ηγούνταν μιας οργάνωσης ονόματι ΑΝΑΣΑ η οποία αποτελούσε άτυπη συνιστώσα του Σύριζα. Ο άλλος καθ ύλην αρμόδιος, ο τότε υπουργός Ναυτιλίας, πολιτικός προϊστάμενος του Λιμενικού, ήταν ο σύντροφός της στη ζωή. Οπότε καταλαβαίνετε, ότι ο Σύριζας το είχε δέσει από παντού το θέμα. Πανούσης, κυρά Τασία, Δρίτσας: Το τρίγωνο της καταστροφής.
Ακόμη θυμάμαι ο ελεεινός το καθημερινό πανηγύρι στα νησιά, με τους ντόπιους, αγκαλιά με τους «εθελοντές», να περιμένουν στις ακτές τα φουσκωτά με τους ταλαίπωρους «μετανάστες», για να τους προσφέρουν κουβέρτες, τσάι, και πρώτα κεράσματα. Θυμόσαστε τις ηρωικές γιαγιάδες με τα μπιμπερό; Κάποιοι μάλιστα (σαν τις μπουτούδες στο Σύνταγμα) έστηναν και αυτοσχέδια πάρτι με χορούς, νταούλια, κλπ. στις παραλίες την ώρα που άλλοι πιο επιτήδειοι, έβαζαν χέρι στις εξωλέμβιες, στα σωσίβια, κλπ. για να τα πουλήσουν εκ νέου στους δουλέμπορους από απέναντι. Μεγάλη μπίζνα δηλαδή.
Χώρια οι διάφοροι διεθνείς σελέμπριτι μαϊντανοί, που έρχονταν στην μπανανία μας για να πουλήσουν ανθρωπισμό και να βγουν μια σέλφι αγκαλιά με τον Χασάν και τον… Μουζάλα, ο οποίος παρεμπιπτόντως είχε υποσχεθεί και το Νόμπελ Ειρήνης στους φιλάνθρωπους κατοίκους των ακριτικών νησιών μας.
Όπως επίσης θυμάμαι τα κονβόι αλληλεγγύης που κατευθύνονταν καθημερινά στην Ειδομένη, όπου μέσα στη λασπουριά ζούσαν χιλιάδες άνθρωποι, οι οποίοι είχαν ακούσει το κάλεσμα του Αλέξη, και είχαν πιστέψει στις φρούδες δεσμεύσεις του Μουζάλα. Τότε δηλαδή που ουκ ολίγοι Θεσσαλονικείς άδειαζαν τα Τζάμπο από πολύπριζα,και έσπευδαν στην περιοχή για να τα «κονομήσουν». Όπως τα «κονομούσαν» και κάμποσοι «ακρίτες» μας, χρεώνοντας 2 εως 5 ευρώ το μισάωρο για την φόρτιση των κινητών των «προσφύγων». Ήταν η χαρά των καντινιέρηδων, των ρουματζήδων, αλλά και των πάμπολλων μεσήλικων… «κολόμπων», που είχαν ανακαλύψει ξανά τον παράνομο έρωτα, αυτή τη φορά με νταβρατισμένους Βεδουίνους μέσα στα λασπωμένα χωράφια της Ειδομένης, στο περίφημο «Κάμπινγκ Μουζάλα», όπως το λέγανε οι ντόπιοι, στο οποίο μπορεί οι «πρόσφυγες»να μην είχαν αποχέτευση, τρεχούμενο νερό κλπ, είχαν όμως στη διάθεσή τους ένα καλά οργανωμένο πορνείο, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής.
Τότε είναι που εγώ ο ποταπός έγραφα ότι στο τέλος θα μείνουμε με κλειστά σύνορα, με εκατοντάδες χιλιάδες «πρόσφυγες» αμανάτι, και με την ΕΕ απλά να μας δίνει κάποια χρήματα μπας και σταματήσουμε να γκρινιάζουμε. Να γίνουμε δηλαδή η αποθήκη ψυχών της Ευρώπης. Ακριβώς δηλαδή όπως έγινε τελικά, με μία μόνο διαφορά: Τα χρήματα που δίνει η ΕΕ δεν τα δίνει στο ανυπόληπτο ελληνικό κράτος, αλλά στην Τουρκία, και κυρίως στις ΜΚΟ και στους διάφορους οργανισμούς. Όπως ακριβώς γίνεται και στον τρίτο κόσμο, στην υποσαχάρια Αφρική δηλαδή, εκεί όπου δεν υπάρχουν κρατικοί θεσμοί, ή αν υπάρχουν είναι βουτηγμένοι στη διαφθορά και στην ανικανότητα.
Και έτσι τελικά φτάσαμε στο σήμερα, με συγκρούσεις, οδομαχίες, φωτιές, νεκρούς, και άλλα πολλά στα διάφορα ανά τη χώρα χοτ σποτς, που τα συμβατικά ΜΜΕ δεν αναφέρουν μη τυχόν και προσβληθεί ο Σύριζας, και με τους νησιώτες να βλαστημάνε την ώρα και τη στιγμή που πίστεψαν τις πομφόλυγες των ανθρωπιστών της αριστεράς (τρομάρα της).
Το όλο ζήτημα δεν είναι απλό. Δεν είναι καν μεταναστευτικό. Έχει πολλές κρυφές παραμέτρους που έχουν να κάνουν με την υπεράσπιση των νησιών μας, με γεωπολιτικά παιχνίδια, με στρατηγική, με ΑΟΖ, με θέματα θρησκείας, με πληθυσμιακές αλλοιώσεις, και κυρίως με την εθνική μας (όχι απλά κρατική) πολιτική. Κοινώς, με το μέλλον της χώρας, για να μην πω το μέλλον της Ευρώπης. Φανταστείτε δηλαδή, με τόσες χιλιάδες αγριεμένους 20αρηδες Αφρικανούς, Αφγανούς, Μαροκινούς κλπ στα νησιά μας, να γίνει και κανένα μπαμ με τους απέναντι. Ποιος θα πρωτοπολεμήσει τον εχθρό και ποιος θα μπορέσει να κάνει καλά την 5η αυτή φάλαγγα στα μετόπισθεν, που ακόμη και σήμερα δεν λογαριάζει ούτε από ΜΑΤ, ούτε από τίποτα;Μιλάμε για μια ωρολογιακή βόμβα στα σωθικά της χώρας, που την έχει τοποθετήσει ο Σύριζα, ο οποίος σήμερα σηκώνει ψηλά τα χέρια, με τον αρμόδιο υπουργό να μιλάει (επιτέλους) για αναλογία 80-20% μεταναστών και προσφύγων, κατηγορώντας την Νέα Δημοκρατία, πως αυτή δεν επιτρέπει να δημιουργηθούν κλειστά κέντρα κράτησης!!!!!! Η απόλυτη παράνοια στην εξουσία δηλαδή.
Αυτά τα ολίγα, κι ας ελπίσουμε ότι: πρώτον ο Θεός της Ελλάδας θα βάλει ξανά το χεράκι του, και δεύτερον ότι αυτό το τσίρκο που παριστάνει ότι μας κυβερνά θα ξεκουμπιστεί όσο το δυνατό γρηγορότερα, ειδάλλως δεν θα είναι μόνο οι τρελαμένοι Αφγανοί με τα χατζάρια που θα φοβόμαστε, αλλά και τα «Άρια παλικάρια» του Μιχαλολιάκου, που αν τα πράγματα συνεχίσουν ως έχουν, θα είναι σε μερικά χρόνια οι νέοι ένοικοι του Μαξίμου… και τότε ο Χασάν και ο Αμπντούλ θα είναι το λιγότερο από τα προβλήματά μας.
Strange Attractor / orthografos
ΥΓ- Κοινοτοπία μεν, αλλά θα την ξαναπώ: Ο Χίτλερ με εκλογές βγήκε… σε αντίστοιχα ταραγμένες εποχές (και με μόνο τους σοσιαλδημοκράτες τότε βουλευτές να έχουν καταψηφίσει την ανάδειξη του σε καγκελάριο). Και στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, εδώ δηλαδή και δυο χρόνια, η μεταναστευτική πολιτική του αριστερού Σύριζα, τους μόνους που βολεύει είναι οι χρυσαυγίτες
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου