Πανηγυρίζουν στην κυβέρνηση για έναν ακόμη θρίαμβο: το αφορολόγητο θα μειωθεί το 2020 και οι συντάξεις θα κοπούν το 2019. Πού είναι ο θρίαμβος; Ότι το αφορολόγητο δεν θα μειωθεί και αυτό από το 2019.
Μεγάλη επιτυχία! Πέτυχε η… καθυστέρηση. Διότι τελικά όλες οι επιτυχίες της κυβέρνησης σχετίζονται με μικροκαθυστερήσεις στα μέτρα που τους εισηγείται η τρόικα. Και με λογιστικές κομπινίτσες επιπέδου δημοτικού σχολείου για να εμφανίσουν πλεόνασμα πλασματικό και καταστροφικό για την οικονομία, για να πουν ότι έκαναν αποκρατικοποιήσεις χωρίς να γίνουν, για να πουν ότι θα γίνουν επενδύσεις όταν δεν εκτελείται καν το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Ακόμη και το περίφημο Αναπτυξιακό Σχέδιο που παρουσίασε ο Τσακαλώτος στις Βρυξέλλες, του το επέστρεψαν ως απαράδεκτο. «Δεν αξίζει καν το χαρτί στο οποίο γράφτηκε», φέρεται να είπαν οι Ευρωπαίοι τεχνοκράτες που το διάβασαν προτού το επιστρέψουν.
Μια φορά και έναν καιρό η ελληνική Αριστερά (κάποιες από τις χιλιάδες υποομάδες της δηλαδή) είχε υιοθετήσει το σύνθημα του Γαλλικού Μάη του ’68 «Η φαντασία στην εξουσία». Τότε ήταν ένα γοητευτικό σύνθημα. Τώρα το έκαναν πράξη, αλλά με την κακή έννοια. Όχι με ευφάνταστες ρεαλιστικές και αποτελεσματικές λύσεις, όχι με καινοτομίες, όχι με πρωτότυπες προσεγγίσεις στα προβλήματα, αλλά με φαντασιόπληκτες ανακοινώσεις. Δηλαδή με ψέματα.
Ας δούμε αυτό το περίφημο πλεόνασμα, που το έχουμε πληρώσει όλοι με αίμα.
Προέκυψε επειδή:
Δεν πληρώθηκαν στα νοσοκομεία υποχρεώσεις του Δημοσίου ύψους 300 εκατ. ευρώ, δεν επεστράφησαν φόροι 210 εκατ., δεν υλοποιήθηκαν προγραμματισμένες επενδύσεις 556 εκατ. από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και πήραμε μεγαλύτερες προκαταβολές από τις κοινοτικές ενισχύσεις και «έκτακτο έσοδο» από την Τράπεζα της Ελλάδος άνω των 600 εκατ. ευρώ.
Και έτσι υποτίθεται ότι βγάλαμε πλεόνασμα. Λογιστικό, όχι πραγματικό.
Αφού βέβαια έχουν τσακίσει τους πάντες στους φόρους, αφού έχουν φτωχοποιήσει τους συνταξιούχους, αφού έχουν κλείσει την πλειονότητα των επιχειρήσεων και έχουν φτάσει την ανεργία στο ζενίθ.
Υγιές πλεόνασμα, δηλαδή πλεόνασμα που αποδεικνύει ότι η οικονομία συνέρχεται, θα είχαμε αν μειώναμε τόσο τις δαπάνες του Δημοσίου ώστε να έχουμε τη δυνατότητα μείωσης και των φόρων. Έτσι θα ξεκινούσε η ανάπτυξη, έτσι θα είχαν μπει ήδη τα λεφτά για τις επενδύσεις.
Το αντίθετο κάνουμε. Αρπάζει η κυβέρνηση ό,τι μπορεί από όποιον μπορεί, από νοσοκομεία, επιχειρήσεις, φορολογούμενους, συνταξιούχους, και δεν κάνει ούτε καν τις προγραμματισμένες επενδύσεις του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων που, όσο να ’ναι, κάποια ανάπτυξη θα προσέφεραν και κάποια ρευστότητα θα έδιναν στην αγορά. Και με τα έκτακτα έσοδα από την ΤτΕ βουτάει και τα λεφτά των λογαριασμών των δήμων και των δημοσίων επιχειρήσεων και των ασφαλιστικών ταμείων και όποιων άλλων μπορεί.
Αυτό το δήθεν πλεόνασμα είναι η απόδειξη της καταστροφής που προκαλεί η κυβέρνηση με τα «μαϊμουδιάσματα» των δημόσιων λογαριασμών, με τις καθυστερήσεις που «πετυχαίνει», με την αποφυγή των μεταρρυθμίσεων, με τα ψέματα που παρουσιάζει ως γεγονότα, ως επιτυχίες, ως θριάμβους.
Και αυτός ο τελευταίος «θρίαμβος» του Τσακαλώτου ώστε να εφαρμοστεί η περικοπή του αφορολόγητου από το 2020 και όχι από το 2019, γιατί παρουσιάζεται ως θρίαμβος;
Επειδή δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να κερδίσει λίγο χρόνο πριν τις εκλογές. Να τις καθυστερήσει μέχρι τον Οκτώβριο του 2019 (έτσι λέει ο Τσίπρας) ώστε να συμπέσει η μείωση του αφορολόγητου με την επόμενη κυβέρνηση. Τότε που ο Τσίπρας και η παρέα του φιλοδοξούν να βγουν ξανά στους δρόμους των Εξαρχείων με τις παλιές κουκούλες που έχουν στο συρτάρι των κυβερνητικών τους γραφείων και να αρχίσουν να καίνε ξανά την Αθήνα φωνάζοντας ότι ο Μητσοτάκης κόβει το αφορολόγητο!
Γι’ αυτό είναι θρίαμβος.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου