Τα πανηγύρια της κυβέρνησης για την αναβάθμιση του αξιόχρεου από τους οίκους αξιολόγησης προκαλούν, αναμφίβολα, πολλά γέλια. Οι άνθρωποι που δεν ήθελαν να παραδεχθούν πώς λειτουργεί το σύγχρονο οικονομικό σύστημα πανηγύρισαν για το γεγονός ότι οι ξένοι οίκοι μας αναβάθμισαν περίπου εκεί που βρισκόμασταν στις αρχές του 2015! Μιλάμε για πανηγυρισμούς που ούτε μικρά παιδιά δεν τους κάνουν. Σαν αυτούς της Πλατείας Συντάγματος το βράδυ του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015…
Η σημερινή κυβέρνηση δείχνει να μην έχει καταλάβει το μέγεθος της συμφοράς που έφερε στην οικονομία και στην κοινωνία. Η δρομολογημένη μείωση συντάξεων λόγω κατάργησης της «προσωπικής διαφοράς» θα αποτραπεί μόνο αν μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προκαλέσει ένα πρωτοφανώς θετικό επενδυτικό σοκ παγκόσμιας εμβέλειας και αποδοχής. Το ίδιο ισχύει και για το αφορολόγητο όριο, το οποίο θα οδηγήσει σε επιβαρύνσεις τουλάχιστον 4 εκατ. μισθωτούς και συνταξιούχους. Για να μην πούμε για τη ζημιά που προκάλεσαν στο τραπεζικό σύστημα της χώρας.
Σήμερα η χώρα είναι βυθισμένη στην οικονομική αβεβαιότητα και στην κοινωνική ανασφάλεια. Από τη μία το υψηλότατο δημόσιο χρέος και η περιορισμένη ανάπτυξη αποτελούν τροχοπέδη για ένα σπουδαίο επενδυτικό άλμα και από την άλλη η κοινωνία παρακολουθεί εμβρόντητη τα… κατορθώματα της κυβέρνησης βυθισμένη στην ανασφάλεια. Με στασιμοχρεοκοπία, εχθρικό επιχειρηματικό περιβάλλον, φόβο στους πολίτες και απαξίωση των πάντων, δεν μιλάμε για μια κανονική χώρα. Μιλάμε για μια χώρα-έκτρωμα με τη σφραγίδα των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Στο πλαίσιο των νέων εθνικών προτεραιοτήτων, πρέπει να επικρατήσει ο οικονομικός ορθολογισμός κόντρα στη νεο-κομμουνιστική παράλυση. Το αναπτυξιακό άλμα της χώρας είναι εθνική υπόθεση για να μη βρεθούμε σε μερικά χρόνια να συζητούμε για νέα μνημόνια και νέα επαχθή μέτρα. Ας μη διαφεύγει της προσοχής μας ότι το μεγαλύτερο στοίχημα είναι η λειτουργική διαχείριση του δημόσιου χρέους και μετά το 2030. Γιατί με τη λανθασμένη ψήφο του 2015, το χρέος μετετράπη σε μη βιώσιμο και με την περυσινή απόφαση του Eurogroup, τον Ιούνιο, το μόνο που καταφέραμε είναι μια ελεγχόμενη διευθέτηση έως το 2030-2031.
Αν όλα τα παραπάνω περιποιούν τιμή σήμερα σε όσους ψήφισαν τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πριν από τέσσερα χρόνια, τότε πραγματικά πρέπει να νιώθουμε ντροπή. Όταν δεν υπάρχει… νιονιό, τότε τα λάθη πληρώνονται. Κάποιοι εξακολουθούν να είναι στον κόσμο τους, είτε από άγνοια είτε από βλακεία είτε γιατί βολεύονται. Δεν μπορούμε να ασχοληθούμε με το χθες. Στις επικείμενες εκλογές αναμένουμε ισχυρό σήμα για ένα ελπιδοφόρο αύριο. Αυτό το αύριο δεν μπορούν να το εγγυηθούν αυτοί που μας φλόμωσαν στα ψέματα και τελικώς μας έσπρωξαν ακόμη πιο βαθιά στην άβυσσο!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου