Το ΔΝΤ με την τελευταία έκθεσή του προειδοποιεί για τη δημοσιονομική βόμβα που κρύβουν οι δικαστικές αποφάσεις για τα αναδρομικά συνταξιούχων και δημοσίων υπαλλήλων. Υπάρχει, όντως, κίνδυνος για ένα νέο Μνημόνιο;
Προφανώς και υπάρχει κίνδυνος. Μόνο που ο κίνδυνος δεν προέρχεται από τα αναδρομικά. Και ο κίνδυνος δεν θα λέγεται πια Μνημόνιο. Αν στο μέλλον η χώρα εκτροχιαστεί και πάλι δημοσιονομικά και παράλληλα δεν μπορεί να δανείζεται από τις αγορές, τότε θα βιώσουμε όχι μόνο μια τυπική αλλά και μια ουσιαστική χρεοκοπία.
Η Ευρώπη, που αντιμετωπίζει πλέον πολύ πιο σοβαρά προβλήματα από το «ελληνικό ζήτημα», δεν πρόκειται να ασχοληθεί μαζί μας. Έτσι κι αλλιώς, τώρα έχουν τα χέρια τους «καθαρά». Μας έδωσαν συγχαρητήρια, διαλαλούν παντού το success story περί εξόδου από τα Μνημόνια. Πλέον έχουν την έξωθεν καλή μαρτυρία. Κανείς δεν πρόκειται να τους κατηγορήσει ότι θα μας πετάξουν έξω από την ευρωζώνη.
Αν αποτύχουμε πάλι, τότε όλοι θα πουν με ιδιαίτερη ευκολία πως η Ελλάδα είναι… αδιόρθωτη. Και πως, επιτέλους, η μόνη λύση είναι το Grexit. Πιθανότατα την ίδια στιγμή χιλιάδες συμπολίτες μας θα πανηγυρίζουν στις πλατείες για την απελευθέρωση από τα δεσμά των δανειστών. Ύστερα από λίγο, βέβαια, θα… καεί η χώρα, γιατί θα τρέχουμε όλοι είτε να στηθούμε σε ουρές για δελτίο τροφίμων είτε στα σκουπίδια για να βρούμε αποφάγια.
Ας επιστρέψουμε όμως στο αρχικό ερώτημα: Αν χρεοκοπήσουμε πάλι, δεν θα φταίνε τα αναδρομικά των συνταξιούχων και των δημοσίων υπαλλήλων. Οι δικαστικές αποφάσεις πρέπει να γίνουν σεβαστές. Κι αυτό ξεπερνάει τη σημερινή κυβέρνηση. Πρέπει να το κατανοήσουν και στη Ν.Δ. και να βγουν να το πουν ξεκάθαρα, όχι προεκλογικά, πως όταν η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση θα γίνει κυβέρνηση θα επιστρέψει σε εκατομμύρια πολίτες όσα χρήματα τους κόπηκαν παράνομα από τις αποδοχές τους.
Αν χρεοκοπήσουμε, θα φταίει η «αναδρομική» εφαρμογή πολιτικών της δεκαετίας του ’80. Η σημερινή κυβέρνηση κάνει διαρκώς προσλήψεις και υπόσχεται ακόμα περισσότερες. Το μισθολογικό κόστος του Δημοσίου διογκώνεται διαρκώς. Οι σπατάλες σε διάφορους τομείς του κράτους συνεχίζονται σαν να μη χρεοκόπησε το 2010 η χώρα. Οι επενδύσεις και γενικότερα οποιαδήποτε ιδιωτική πρωτοβουλία μπλοκάρονται είτε λόγω γραφειοκρατίας είτε λόγω υπερφορολόγησης. Τα χρέη πολιτών και επιχειρήσεων προς το κράτος αυξάνονται κατά περίπου 1 δισεκατομμύριο κάθε μήνα. Τα κόκκινα δάνεια αποτελούν δυσεπίλυτο γρίφο. Έτσι, δεν πάμε πουθενά. Ή μάλλον πηγαίνουμε και πάλι με ταχύτητα να πέσουμε στον τοίχο μιας νέας χρεοκοπίας.
Αυτό είναι και το μεγάλο και δύσκολο στοίχημα της επόμενης κυβέρνησης. Αυτό θα πρέπει να διαχειριστεί η Ν.Δ. Όσοι στην κεντροδεξιά παράταξη πιστεύουν ότι το ζήτημα είναι να ανέλθουν στην εξουσία είναι οικτρά γελασμένοι. Η κατάσταση είναι τόσο κρίσιμη, που αν δεν μεταρρυθμίσουν με κινήσεις-εξπρές το κράτος και τη νοοτροπία, τότε η χώρα θα χρεοκοπήσει και πάλι. Επειδή το έχουμε δει το έργο, ας ξυπνήσουμε όλοι -πολίτες και κόμματα- πριν να είναι και πάλι αργά!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου