Όταν οι βάρβαροι αποχωρούν νικημένοι, αυτοί που τους υπέστησαν, δεν πανηγυρίζουν, αλλά μετρούν τις πληγές που άφησαν. Ζώντας σε τοπίο λεηλατημένο. Από τα γραφεία, τα σχολεία, τα νοσοκομεία, την κεντρική Διοίκηση, τη Δικαιοσύνη, το σώματα Ασφαλείας, το Στρατό και τα Πανεπιστήμια.
Όλα ισοπεδωμένα σαν να πέρασε φωτιά αόρατη και να τα κατέκαψε όλα. Από τις σημαίες, που απαγορεύεται να τις κρατάς, γιατί μπορεί να σε αποκαλέσουν όχι Έλληνα, αλλά ακροδεξιό φασίστα και όλη σου τη ζωή να τρέχεις, μέχρι και τις εισόδους των Πανεπιστημίων, που μοιάζουν με άντρα ακολασίας και χαμαιτυπεία.
Μας απαγόρευσαν να τραγουδάμε και να χαμογελάμε. Να μην ακούμε τραγούδια υπέροχα του γητευτή των αισθήσεων Χατζηδάκι και του δωρικού και απέριττου Θεοδωράκη, γιατί δεν ήταν δικοί τους. Μόνο να βλέπουμε αυτόν τον αυτοευτελιζόμενο στην τηλεόραση Λαζόπουλο, με τις αποκρουστικές αστειότητές του, που έθιγαν την ατομική αξιοπρέπεια των δεινοπαθούντων συνανθρώπων μας και να ακούμε την Χαρούλα Αλεξίου, άλλο ένα φρούτο του σοσιαλιστικού παραδείσου, που κατέθεσε στο δικαστήριο ότι η θυγατέρα του αείμνηστου Μάνου Λοΐζου, που έπαιρνε χρόνια μετά το θάνατό του τη σύνταξή του, δεν γνώριζε ότι ήταν παράνομη πράξη η υπεξαίρεση του ποσού, γιατί είχε ψυχολογικά προβλήματα.
Αυτήν την κόρη του, που ήθελαν να μας την πλασάρουν σαν φωτισμένη με το ηθικό πλεονέκτημα της άμωμης και αμόλυντης αριστεράς και να την βάλουν επικεφαλής του Ευρωψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 26ης Μαΐου, εξαπατώντας για ακόμη μια φορά το λαό.
Και η χρυσοπληρωμένη ΕΡΤ των εκατομμυρίων από το υστέρημα του Ελληνικού λαού, να παίζει πάντα στην απόχρωση του μαύρου, με την παραπληροφόρηση και την προπαγάνδα, που όμοια δεν γνωρίζουν ούτε και τα πιο ολοκληρωτικά καθεστώτα στον κόσμο.
Με εικόνες από αγροτικές κινητοποιήσεις του περασμένου αιώνα και εξιστορήσεις κατορθωμάτων των καθεστώτων της λατινικής Αμερικής, που ζουν στην εξαθλίωση και την φτώχεια.
Κι ας ζούμε στην εποχή του διαδικτύου και του διαστήματος. Η Ευρώπη αποκομμένη από κάθε αναφορά της και ας είμαστε μέλος της μεγάλης Ευρωπαϊκής οικογένειας της ανάπτυξης και της προόδου, των ατομικών ελευθεριών και των πολιτικών κατακτήσεων.
Οι λαθρομετανάστες, οι περισσότεροι στοιβαγμένοι σε πλοία δουλεμπόρων, που αλωνίζουν ανενόχλητοι στο Αιγαίο, από χώρες όλης της υφηλίου, λιάζονται στις πλατείες και τα βράδια εξαφανίζονται, σε μια χώρα που έγινε χωρίς οργάνωση μοιραίο καταφύγιό τους.
Οι συνταξιούχοι μετρούν περιμένοντας στην ουρά τις πενταροδεκάρες που τους δίνουν τα Α.Τ.Μ. των Τραπεζών, για συντάξεις τους, φιλοδωρήματα των κυβερνώντων της πρώτης φοράς αριστερά, που τους αφαίμαξαν και τους στράγγισαν οικονομικά.
Τίποτε δεν έμεινε όρθιο. Εξ όσων βλέπουμε και γνωρίζουμε. Η καταστροφή όμως είναι βαθύτερη και απείρως μεγαλύτερη. Οι καταστροφείς εγγράφων δουλεύουν ασταμάτητα, για να κρύψουν τα ανομήματά τους. Το χάος είναι μια επιεικής έκφραση στην ανυπολόγιστη καταστροφή που δημιούργησαν.
Η Ελλάδα βγαίνει αιμάσσουσα και πληγωμένη από την χειρότερη κυβέρνηση από συστάσεως Ελληνικού Κράτους.
Το θηρίο του αριστερού παρακράτους φοβισμένο βρυχάται, αλλά τώρα που πνέει τα λοίσθια, γίνει επικινδυνότερο. Γι’ αυτό χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή. Η δύναμη του λαού είναι η ψήφος του. Η αριστερή παράκρουση που ζήσαμε πρέπει να είναι η πρώτη και η τελευταία.
Γιατί αν οι βάρβαροι ξανάρθουν, δεν θα υπάρχει επιστροφή ούτε δυνατότητα αναστροφής της τέλειας καταστροφής, που επιτήδεια χρόνια και όταν οι πολιτικές συνθήκες το επιτρέψουν και ωριμάσουν, οι αριστεροί ολετήρες, υπόγεια, μεθοδικά και αθόρυβα ως δούρειοι ίπποι, προετοιμάζουν, εντός και εκτός των τειχών.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου