Σ’ αυτή τη Χώρα του παραλόγου έγινε τελικά αυτό που δε θα 'πρεπε να συμβεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε αγαστή συνεργασία με τους «ψεκασμένους» των ΑΝΕΛ οδήγησαν τη χώρα σε πρόωρες εκλογές, με τεράστιο ρίσκο, σε μία περίοδο που αντικειμενικά είναι ίσως η πιο κρίσιμη στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του Τόπου μας.
Πολλές φορές στο παρελθόν είχαμε ακούσει από κυβερνήσεις ότι, λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης θα πρέπει να κάνουμε υπομονή, αφού γρήγορα θα έφτιαχναν τα πράγματα. Πότε έβλεπαν φως στο βάθος του τούνελ, πότε τον κάβο που θα προσπερνούσαμε και πότε τα σημάδια της ανάκαμψης στο βάθος του ορίζοντα. Όμως τα πράγματα δεν έφτιαχναν ποτέ πλήρως, όπως θα θέλαμε, αλλά παρά την κρισιμότητα ορισμένων στιγμών και παρά τους κάποιους κλυδωνισμούς, η Χώρα μας προχώρησε αρκετά και αναπτύχθηκε, ώστε να ενταχθεί ιστότιμα στο κλαμπ των αναπτυγμένων χωρών της Ευρώπης. Βέβαια, με κάποιες αβαρίες εκ μέρους των εταίρων μας και με αρκετό μαγείρεμα των εθνικο-λογιστικών στοιχείων, τα γνωστά greek statistics, για να εκπληρώσουμε τα κριτήρια εισόδου μας στο κλαμπ.
Η αλήθεια είναι ότι η οικονομία μας είχε πάντα γυάλινα πόδια, όμως τα κουτσοκαταφέραμε, χάρη και στα χρήματα από τα διάφορα προγράμματα της ΕΟΚ και μετέπειτα ΕΕ. Αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα μας, σε σύγκριση πάντα με τις άλλες χώρες της ΕΕ, είναι το πελατειακό και, εν πολλοίς, φαύλο πολιτικό μας σύστημα, η κακή λειτουργία των θεσμών και της δημόσιας διοίκησης και η χαμηλή ποιότητα της δημοκρατίας μας. Πολύ απλά ο πολιτικός μας πολιτισμός υστερεί σημαντικά έναντι εκείνου των αναπτυγμένων χωρών του Δυτικού Κόσμου. Σ’ αυτό άλλωστε οφείλονται τα όσα βιώνουμε εδώ τα τελευταία χρόνια και ειδικά σήμερα.
Τώρα όμως πράγματι ο κόμπος έφθασε στο χτένι. Και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Ή ο κόμπος θα λυθεί ή το χτένι θα σπάσει. Αυτό θα εξαρτηθεί σε σημαντικό βαθμό από τις επιλογές που θα κάμει ο λαός κατά τις αυριανές εκλογές. Όχι μόνο σε ποιό ή σε ποιά κόμματα θα αναθέσει τη διακυβέρνηση της Χώρας, αλλά και ποιά πρόσωπα θα επιλέξει να στείλει στη Βουλή. Η χαμηλή ποιότητα εκ των αντιπροσώπων του λαού στη Βουλή που διαλύθηκε πρέπει να είναι το παράδειγμα προς αποφυγήν. Ποτέ κατά το παρελθόν δεν υπήρξε τόσο χαμηλή ποιότητα του πολιτικού προσωπικού.
Αν στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, που σήμερα είναι το ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα, ήταν ένα δημοκρατικό, ευρωπαϊκό, σοσιαλιστικό κόμμα, η αυριανή ετυμηγορία δεν θα ήταν τόσο κρίσιμη. Το γεγονός ότι δεν πρόκειται για ένα ενιαίο κόμμα αλλά συρραφή πολλών συνιστωσών με διαφορετικές και καμμιά φορά εντελώς αντικρουόμενες επιδιώξεις, αυξάνει την αβεβαιότητα, ποια πορεία θα ακολουθήσει η Χώρα εάν νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις αυριανές εκλογές και μάλιστα στην περίπτωση αυτοδυναμίας.
Τρείς είναι οι κυρίαρχες τάσεις στον ΣΥΡΙΖΑ.
- Η μία είναι εκείνη των νεο-κομμουνιστών που ονειρεύονται χαμένους σοσιαλιστικούς παραδείσους και έχουν σαν στόχο να πάρουν τη ρεβάνς για την ήττα τους στον εμφύλιο πόλεμο.
- Η δεύτερη τάση είναι αυτή των μετριοπαθών αριστερών που θέλουν την ευρωπαϊκή πορεία της Χώρας, αλλά οι φωνές τους καταπνίγονται μέσα στην ένταση και το θόρυβο που κάνουν οι νεο-κομμουνιστές.
- Η τρίτη τάση είναι αυτή της πασοκαρίας που έσπευσε να ενταχθεί στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούν πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και ορισμένα στελέχη του, που φερόμενοι οπορτουνιστικά ακολούθησαν τους ψηφοφόρους με την ελπίδα επιστροφής στο παρελθόν και στην κατασπατάληση του δημοσίου πλούτου για να συντηρείται η πασοκικής προέλευσης εκλογική τους πελατεία, ιδίως των συντεχνιών του δημοσίου τομέα.
Οι νοήμονες ψηφοφόροι δεν μπορούν να είναι «αισιόδοξοι και χαρούμενοι» σύμφωνα με την προτροπή του κ. Τσίπρα, διότι αντιλαμβάνονται σε ποιές περιπέτειες θα μπει η Χώρα σε περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ. Πόσοι όμως είναι οι νοήμονες; Θα φανεί αύριο το βράδυ.
Εφημ. "Εστία" στις 24.01.2015 / via
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου