Νεφελοκοκκυγία*

H ανικανοτητα των πολιτικων δυναστειων, που με την μεταπολιτευσι συνεχισαν αδιαλειπτως το παρελθον του γεροντικο παλιοκομματισμου στην Ελλαδα, είναι πληρως αποδεκτο και περισσοτερο από φανερο στον καθενα.

Δεν θελουμε να θυμισουμε, το ανεπαγγελτο των περισσοτερων πολιτικων μας, που το πλεον κοινο γνωρισμα των ειναι ενα μονον. Οτι δεν εχουν διακριθη πουθενα και ποτε ή μαλλον μονο στην καλοπερασι και αποφυγη κάθε μοχθου.

Επισης κατανοητη είναι στον Ελληνικο λαο, η τοσο φιλοτιμη προσπαθεια ολων αυτων των πολιτικων «εταιρειων» με ισολογισμους , μαυρα, και διπλα βιβλια, εξωτερικους δανεισμους και φιλικες διευκολυνσεις, νομιμη "δικαστικη" προστασια στις απατες τους, να καταστησουν τον απλο Ελληνα εργαζομενο, δικαιως, νοσταλγο των στρατιωτικων καθεστωτων, που απλως εδιδαν την χαριστικη βολη σε μια ξεμωραμενη, θεομπαιχτρα, απατηλη αχαριστη Δημοκρατουρια.

Όλα αυτά είναι γνωστα.
Όπως επισης γνωστη είναι η προδοτικη ανθελληνικη και καταστροφικη συνεισφορα των κομμουνιστικων κομματων και αριστερων σχηματων που συναγωνιζονται το ένα το άλλο στην αντιδρασι, την αναταραχη, την εξεγερσι, τον λαικισμο .

Την διαλυσι των παντων.

Κομματα που το παρελθον ταυτισθησαν στην συνειδησι του Ελληνικου λαου με το εγκλημα και τη Προδοσια να αυτοβαπτιζονται και να παρουσιαζονται από τους «ιστορικους και εκπαιδευτικους» τους φωστηρες των μεσων Αποβλακωσεως ως το απαυγασμα της Δημοκρατιας ενώ αποτελουν τραγικα σταλινικα αποκυηματα σε καταστροφικη τερατογενεσι

Ετσι όταν διαβασαμε στο «σοβαρο» σημερινο Βημα ότι «Ο Κ. Καραμανλής παίζει με την κρίση» και ότι «Οι πολιτικοί αρχηγοί δεν προσέφεραν στον Πρωθυπουργό το άλλοθι της συναίνεσης που επιζητούσε» σκεφθηκαμε δυο πραγματα.

Ένα.
Οτι και στον γκρεμο να πεφτουμε ολοι μαζι, οι πολιτικοι μας αυτογκρεμιζομενοι αντι να κοιτουν πως θα περισωσουν , ο,τι είναι δυνατον, εκεινοι θα αλληλοτρωγονται μεχρι τελικης πτωσεως..

Και το άλλο.
Οτι οι εφημεριδες μας, ο τυπος ακομη και ο πιο "σοβαρος" ( ας πουμε, συγκρινομενος με το επιπεδο του Ριζοσπαστη και την Ξυλινη Σταλινικη Αχαλινωτη Γλωσσα του) παραμενει ουτοπικος , εξωκοσμικος, μακραν της πραγματικοτητος χιμαιρικος και διχαστικος.

Φευ.

το μελλον μας ερχεται αδυσσωπητο, και ειναι εκεινο του νεκρου.

ΙΑΣΩΝ

---------------

* Πρόκειται για μεταφορική έννοια ουτοπικής πολιτείας που "διέπεται" από τους δικούς της νόμους, μακριά από την πεζή πραγματικότητα