Κρατηθείτε.!!!
-------------------
6 εκατομμύρια ευρώ για ...152 βουλευτικά ταξίδια είναι εγγεγραμμένα στον σχετικό προϋπολογισμό της Βουλής για το 2009!
Δεν χρειάζεται βεβαίως να... επιστρατεύσουμε ιδιαίτερα επιχειρήματα, για να αποδείξουμε το προφανές, ότι δηλαδή ποτέ άλλοτε η χώρα δεν είχε πολιτικές ηγεσίες τόσο κατώτερες των περιστάσεων στο παρελθόν, πρόσφατο κι απώτερο...
Κατά τα άλλα, ακούσαμε για κάποια ...προσπάθεια περιστολής των δαπανών και συμμαζέματος των δημοσιονομικών μας απ' τους παχυλούς μισθούς και τα ποικίλα προνόμια των βουλευτών, οι οποίοι απ' ό,τι φαίνεται διαθέτουν - διαχρωματικώς - ...πλούσιο ρεπερτόριο για να "αξιοποιούν" τον προϋπολογισμό της Βουλής, στον οποίο - ξανακρατηθείτε - υπάρχει πρόβλεψη κονδυλίου 6 εκατ. ευρώ για ταξίδια εθνοπατέρων των διαφόρων κοινοβουλευτικών επιτροπών μέσα στο 2009!
Δεν χρειάζεται βεβαίως να... επιστρατεύσουμε ιδιαίτερα επιχειρήματα, για να αποδείξουμε το προφανές, ότι δηλαδή ποτέ άλλοτε η χώρα δεν είχε πολιτικές ηγεσίες τόσο κατώτερες των περιστάσεων στο παρελθόν, πρόσφατο κι απώτερο...
Κατά τα άλλα, ακούσαμε για κάποια ...προσπάθεια περιστολής των δαπανών και συμμαζέματος των δημοσιονομικών μας απ' τους παχυλούς μισθούς και τα ποικίλα προνόμια των βουλευτών, οι οποίοι απ' ό,τι φαίνεται διαθέτουν - διαχρωματικώς - ...πλούσιο ρεπερτόριο για να "αξιοποιούν" τον προϋπολογισμό της Βουλής, στον οποίο - ξανακρατηθείτε - υπάρχει πρόβλεψη κονδυλίου 6 εκατ. ευρώ για ταξίδια εθνοπατέρων των διαφόρων κοινοβουλευτικών επιτροπών μέσα στο 2009!
Ήδη μάλιστα, - όπως διαβάζαμε - στο «Θέμα της Κυριακής» στο πρώτο τρίμηνο του 2009 έχουν διοργανωθεί και πραγματοποιηθεί κιόλας - πότε... πρόλαβαν; - 59 κοινοβουλευτικές αποστολές σε 25 κράτη και 5 Ηπείρους, απ' την Αντίς Αμπέμπα μέχρι το Βίλνιους της Λιθουανίας, για την ...επιμόρφωση προφανώς των 82 μελών του κοινοβουλίου που συμμετείχαν σ' αυτές...
Όπως αντιλαμβάνεσθε τα ταξίδια αυτά είναι ...χλιδάτα με πρώτες θέσεις σε αεροπλάνα, διαμονές σε 5άστερα ξενοδοχεία και φαγητό σε πανάκριβα εστιατόρια...
Αν οι Καραμανλής, Παπανδρέου εννοούν στο ελάχιστο έστω όσα μας λένε και δεν μας... δουλεύουν ψιλό γαζί, όπως εμείς πιστεύουμε, ας σταματήσουν επιτέλους αυτήν την άχρηστη - μια ακόμη - κραιπάλη κι ας φροντίσουν τα τεράστια κονδύλια... αναψυχής να πάνε τουλάχιστον στα Νοσοκομεία μας που δεν έχουν ...μαντήλι να κλάψουν απ' την έλλειψη χρηματοδότησης!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΘΕΜΕΛΙΩΤΗΣ ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΖΗΤΩ Η 21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967 - ΖΗΤΩ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ - ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ
Η ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ "ΔΙΚΗ" ΤΟΥ ΕΘΝΑΡΧΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Την 26ην Ιουλίου 1974 δημοσιεύεται το υπ’ αριθμόν 519 Προεδρικόν Διάταγμα Γενικής Αμνηστείας, εις ό ορίζεται ότι:
Αμνηστεύονται τα καθ’ οιονδήποτε τρόπον τελεσθέντα μέχρι της δημοσιεύσεως του παρόντος εγκλήματα, τα προβλεπόμενα και τιμωρούμενα υπό των διατάξεων του Ποινικού Κώδικος, του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικος κ.λπ. και αυτόθι αναφερομένων νόμων, ως επίσης και τα προς αυτά συναπτόμενα ή συναφή, εφ’ όσον ταύτα έχουν σχέσιν προς την κατάστασιν την δημιουργηθείσαν από της 21/4/1967. Ομοίως αμνηστεύονται τα αυτά ως άνω εγκλήματα, τελεσθέντα προ της 21/4/1967 και τα προς αυτά συναπτόμενα ή συναφή, εφ’ όσον οπωσδήποτε απέβλεπον προς την ανατροπήν της καθεστηκυίας τάξεως.
Την 9ην Σεπτεμβρίου 1974 ο δικηγόρος Αλέξανδρος Λυκουρέζος καταθέτει μήνυσιν κατά 15 Πρωτεργατών της Επαναστάσεως, παρέχων ούτω την νομικήν αφορμήν διά την έναρξιν των διώξεων κατά των Ελλήνων Αξιωματικών και ιδιαιτέρως του Εθνάρχου Γεωργίου Παπαδοπούλου.
Την 24ην Σεπτεμβρίου 1974, ο Υποστράτηγος Χωροφυλακής Νικόλαος Πορικός, ως απεσταλμένος του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως κ. Σόλωνος Γκίκα, επισκέπτεται τον Εθνάρχην και ανακοινοί εις αυτόν ότι προσέρχεται κατ’ εντολήν της Κυβερνήσεως, ίνα του καταστήση γνωστήν την επιθυμίαν του Πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, όπως απόσχη πάσης δηλώσεως εν όψει των επικειμένων εκλογών (Σ.Σ.: της 17.11.1974), μη συμμετάσχη δε εις αυτάς.
Η ιστορική απάντησις του Εθνάρχου «Θα κάμω ό,τι η συνείδησίς μου μού επιβάλη, διά το καλόν της Πατρίδος μου», έχει ως αποτέλεσμα την σύλληψίν του ομού μετά των Πρωτεργατών Στυλιανού Παττακού, Νικολάου Μακαρέζου, Ιωάννη Λαδά και Μιχαήλ Ρουφογάλη, με εντολήν του τότε Υπουργού Δημοσίας Τάξεως, άνευ εκδόσεως εισαγγελικής παραγγελίας ή δικαστικής αποφάσεως.
Την 3ην Οκτωβρίου 1974 εκδίδεται Συντακτική Πράξις, δι’ ερμηνευτικής παρεμβλήτου διατάξεως της οποίας εξαιρούνται της αμνηστίας οι Πρωτεργάται της Επαναστάσεως, οι ακολούθως παραπεμφθέντες και δικασθέντες.
Την 23ην Οκτωβρίου 1974 ο Γεώργιος Παπαδόπουλος εκτοπίζεται μετά των Πρωτεργατών της Επαναστάσεως Στυλιανού Παττακού, Νικολάου Μακαρέζου, Ιωάννου Λαδά και Μιχαήλ Ρουφογάλη εις την νήσον Κέαν.
Την 5ην Νοεμβρίου 1974 ασκείται δίωξις υπό του προϊσταμένου της Εισαγγελίας Εφετών Μενελάου Κουτσάκου, εναντίον των Επαναστατών και των συνεργατών των, επι τη βάσει των κατατεθέντων μηνύσεων των δικηγόρων Αλ. Λυκουρέζου, Δημ. Χαρισιάδη και της "Ενώσεως Δημοκρατικών Δικηγόρων".
Την 29ην Δεκεμβρίου 1974 ο ανακριτής Γ. Βολτής απαγγέλει τας κατηγορίας της στάσεως, εσχάτης προδοσίας και προπαρασκευαστικών ενεργειών εσχάτης προδοσίας, κατά του Εθνάρχου και των μετ’ αυτού τεσσάρων εκτοπισμένων εις την νήσον Κέαν.
Την 18ην Ιανουαρίου 1975, διά του περιφήμου "Δ΄ Ψηφίσματος" της Βουλής, καθορίζεται αυθαιρέτως η μορφή του κινήματος της 21ης Απριλίου 1967 ως "πραξικόπημα" καίτοι από της 24.09.1968 το Συμβούλιον της Επικρατείας είχεν ήδη εγκύρως αποφανθεί ότι επρόκειτο περί Επαναστάσεως.
Το Συμβούλιον της Επικρατείας, υπό την προεδρίαν του μετά την αποχώρησιν της Επαναστάσεως Προέδρου της Δημοκρατίας Μιχαήλ Στασινοπούλου, εδέχθη διά των υπ’ αριθμ. 2468/1968 και 503/1969 αποφάσεών του, ότι «... η παρούσα Κυβέρνησις διωρίσθη από τον κατά το Σύνταγμα Ανώτατον Άρχοντα και ωρκίσθη ενώπιόν του προσλαβούσα τον τύπον συνταγματικώς νομίμου Κυβερνήσεως, ίδρυσε νέαν νομιμότητα και δι’ αυτής ετέθη η Χώρα υπό καθεστώς Κράτους νόμου δικαίου ...».
ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΤΤΑΚΟΥ
21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967 - ΔΙΑΤΙ; ΠΟΙΟΙ; ΠΩΣ;
Αθήνα 1999, σελ. 225,
Εκδόσεις ΒΙΟΒΙΛ
Ήτο τόσον κατάφωρος η παραβίασις πάσης αρχής Δικαίου, ώστε και αυτός ο πρόεδρος της "ΕΔΑ" ("Ενωμένη Δημοκρατική Αριστερά") Ηλίας Ηλιού, κατά την σχετικήν συζήτησιν εις την Βουλήν ανεφώνησεν:
«... Ωραία, δεν είναι επανάστασις, είναι πραξικόπημα. Μας ανησυχεί όμως κάτι άλλο. Ημνηστεύθη! Είτε ημνηστεύθη το 1973 από την ιδίαν την πραξικοπηματικήν Κυβέρνησιν... ή από την αμνηστίαν, την αναπόφευκτον πρέπει να πούμε αμνηστίαν της 26.07.1974, μετά την αποχώρησιν των πραξικοπηματιών. Αλλά, αφού αμνηστεύθηκε, είναι δυνατόν να δοθή ερμηνευτική έννοια και επομένως αναδρομή ισχύος εις τον κανόνα του άρθρου 5; Είναι αμφίβολον. Ερμηνευτικός νόμος είναι εκείνος, ο οποίος πράγματι ερμηνεύει κάτι το ασαφές και όχι το σαφές ...».
ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΤΤΑΚΟΥ
21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967 - ΔΙΑΤΙ; ΠΟΙΟΙ; ΠΩΣ;
Αθήνα 1999, σελ. 224,
Εκδόσεις ΒΙΟΒΙΛ
και
ΓΡΗΓΟΡΗ Α. ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ - Ο Μεγάλος Επαναστάτης
Αθήνα χ.χ. (Σ.Σ.: 2000), σελ. 251
Εκδόσεις Γρηγόρη Α. Μιχαλόπουλου
Τοιουτοτρόπως παρεκάμφθη το διεθνώς παραδεκτόν, ότι Επανάστασις επικρατήσασα δημιουργεί Δίκαιον, και της πράξεως χαρακτηρισθείσης αναδρομικώς ως "έγκλημα εσχάτης προδοσίας", παρεπέμφθησαν εις δίκην.
Την 20ην Ιανουαρίου 1975 συλλαμβάνεται επισήμως, ως και οι μετ’ αυτού τέσσαρες εκτοπισμένοι, επί εσχάτη προδοσία, και μεταφέρεται εις τορπιλλάκατον του Πολεμικού Ναυτικού όπου και διανυκτερεύει. Την επομένην μετάγεται (μετά των προαναφερθέντων) εκ της νήσου Κέας εις τας φυλακάς Κορυδαλλού, όπου και προφυλακίζεται εν αναμονή της προσαγωγής του ενώπιον του "Ειδικού Δικαστηρίου".
Την 24ην Φεβρουαρίου 1975, σκηνοθετείται και "αποκαλύπτεται" δήθεν απόπειρα "πραξικοπήματος" (του αποκληθέντος "της πυτζάμας"), αφορμής δε δοθείσης διώκονται 275 εθνικόφρονες αξιωματικοί εκ του Στρατεύματος.
Την 22αν Μαϊου 1975 δημοσιεύεται το υπ’ αριθμ. 414/75 βούλευμα του πενταμελούς Συμβουλίου Εφετών, δι’ ου παραπέμπεται εις δίκην μετά των πρωτεργατών της Επαναστάσεως με τας κατηγορίας της "εσχάτης προδοσίας" και της "στάσεως".
Την 2αν Ιουλίου 1975 η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου απορρίπτει, διά της υπ' αριθμόν 683 Αποφάσεώς της, την ασκηθείσαν κατά του ως άνω 414/1975 βουλεύματος αναίρεσιν, την υπό του Γεωργίου Παπαδοπούλου και ετέρων 13 κατηγορουμένων πρωτεργατών υποβληθείσαν.
Πλην του Εθνάρχου, αναίρεσιν κατά του προειρηθέντος 414/1975 βουλεύματος, ήσκησαν και οι: Στυλιανός Παττακός, Νικόλαος Μακαρέζος, Γεώργιος Ζωιτάκης, Αλέξανδρος Χατζηπέτρος, Ιωάννης Λαδάς, Κωνσταντίνος Καρύδας, Αντώνιος Λέκκας, Νικόλαος Ντερτιλής, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Μιχαήλ Ρουφογάλης, Δημήτριος Ιωαννίδης, Θεόδωρος Θεοφιλογιαννάκος και Ευάγγελος Τσάκας.
Την αυτήν ημέραν (02.07.1975) η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου αποφαίνεται, διά της υπ' αριθμόν 684 Αποφάσεώς της, ότι το δήθεν "αδίκημα της εσχάτης προδοσίας" όσων συνέπραξαν εις την Επανάστασιν της 21ης Απριλίου 1967, ήτο "στιγμιαίον". Ως εκ τούτου απαλάσσονται πάσης ευθύνης πάντες οι μετά της Επαναστάσεως συνεργασθέντες μετά την επικράτησιν αυτής.
Την Δευτέραν 28η Ιουλίου 1975 άρχεται ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών η "δίκη" των Πρωτεργατών της Επαναστάσεως, κατά την οποίαν ο Γεώργιος Παπαδόπουλος και οι συγκατηγορούμενοί του αρνούνται υπεράσπισιν, αρνούμενοι ομοίως και να απολογηθούν.
Πρόεδρος του Εφετείου έχει ορισθεί ο Ιωάννης Ντεγιάννης (Σ.Σ.: μετέπειτα βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ.....), Εισαγγελείς οι Σπυρίδων Κανίνιας και Κωνσταντίνος Σταμάτης, Μέλη του δικαστηρίου οι Ιωάννης Γρίβας, Παναγιώτης Κωνσταντόπουλος, Παναγιώτης Λογοθέτης και Γεώργιος Πλαγιαννάκος, αναπληρωματικά δε οι Ηλίας Γιαννόπουλος και Δημήτριος Τζούμας.
Λαμβάνων τον λόγον ο Εθνάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος, δηλοί ότι αναλαμβάνει πλήρως τας ευθύνας διά την Επανάστασιν της 21ης Απριλίου 1967, μη αποδεχόμενος δε τας κατηγορίας γνωστοποιεί ότι αναμένει απλώς την έκδοσιν της αποφάσεως του "Δικαστηρίου". Εις αναλόγους δηλώσεις περί αναλήψεως των ευθυνών, προβαίνουν ακολούθως και οι Στυλιανός Παττακός και Νικόλαος Μακαρέζος.
Ευθύς από της ενάρξεως της "δίκης" αποχωρούν οι συνήγοροί των, καταγγέλοντες ταύτην ως παρωδίαν καθότι συνεκλήθη επί τη βάσει του προειρηθέντος Δ΄ Ψηφίσματος. Καλούμενος τελικώς όπως απολογηθή, ο Εθνάρχης, εις επίγνωσιν ών του Ιστορικού Μεγαλείου του, δηλοί: «Θα δώσω Λόγον έναντι της Ιστορίας και του Ελληνικού Λαού».
Την 23ην Αυγούστου 1975 εκδίδεται η υπ' αριθμόν 477 "απόφασις" του "Ειδικού Δικαστηρίου" δι' ης καταδικάζονται 18 κατηγορούμενοι. Περιληπτικώς αναφέρονται αι επιβληθείσαι ποιναί:
Γεώργιος Παπαδόπουλος εις θάνατον
Στυλιανός Παττακός εις θάνατον
Νικόλαος Μακαρέζος εις θάνατον
Γρηγόριος Σπαντιδάκης εις ισόβιον κάθειρξιν
Γεώργιος Ζωιτάκης εις ισόβιον κάθειρξιν
Οδυσσεύς Αγγελής εις 20ετήν κάθειρξιν
Αλέξανδρος Χατζηπέτρος * (ηθωώθη)
Ιωάννης Λαδάς εις ισόβιον κάθειρξιν
Πέτρος Κωτσέλης * (ερήμην)
Νικόλαος Γκαντώνας * (κατεδικάσθη)
Κωνσταντίνος Καρύδας * (ηθωώθη)
Κωνσταντίνος Ασλανίδης * (ερήμην)
Αντώνιος Λέκκας εις ισόβιον κάθειρξιν
Νικόλαος Ντερτιλής *
Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος εις ισόβιον κάθειρξιν
Μιχαήλ Ρουφογάλης εις ισόβιον κάθειρξιν
Δημήτριος Σταματελόπουλος *
Δημήτριος Ιωαννίδης εις ισόβιον κάθειρξιν
Στέφανος Καραμπέρης * (κατεδικάσθη)
Μιχαήλ Μπαλόπουλος εις ισόβιον κάθειρξιν
Γεώργιος Κωνσταντόπουλος *
Θεόδωρος Θεοφιλογιαννάκος *
Ιωάννης Παλαιολόγος * (ερήμην)
Ευάγγελος Τσάκας *
* και εκ των λοιπών, έξι μεν εις ποινάς από 20ετούς καθείρξεως μέχρι 5ετούς φυλακίσεως, έξι δε ηθωώθησαν.
Λόγω του παρανόμου της "δίκης" και της αντισυνταγματικότητος των ποινών, άπασαι αι θανατικαί ποιναί μετατρέπονται, με πρωτοβουλίαν της κυβερνήσεως, αυθημερόν μεν λεκτικώς, μετά παρέλευσιν δε τριετίας αυτεπαγγέλτως και νομικώς (ως μη εκτελεσθείσαι), εις ισοβίους καθείρξεις.
«Διότι το δικαστήριο αυτό, βάσει του Δ΄ Ψηφίσματος, που το ώρισε να δικάσει τα πολιτικά αδικήματα, δεν είχε δικαιοδοσία να επιβάλει ποινή θανάτου, διότι στα πολιτικά αδικήματα εκ του Συντάγματος δεν επιβάλλεται ποινή θανάτου».
Χρήστος Καθάρειος, Αρεοπαγίτης ε.τ.
ΣΠΥΡΟΥ Β. ΖΟΥΡΝΑΤΖΗ - ΓΡΗΓΟΡΗ Α. ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ
21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967 - ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ
Αθήνα 1998, σελ. 582,
Εκδόσεις Γρηγόρης Α. Μιχαλόπουλος
Την 29ην Αυγούστου 1975 ο Κ. Καραμανλής διαβεβαιοί εις ομιλίαν του ότι: «Όταν ομιλούμε για ισόβια δεσμά, εννοούμε ισόβια δεσμά».
Ο δις παρασχών Γενικήν Αμνηστίαν Εθνάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος, εξέτισεν αυτά μέχρις της εις Κύριον αναλήψεώς του...
ΚΑΙ ΓΑΡ ΟΥΤΩΣ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΑΠΟΛΛΥΜΕΝΟΣ
ΚΡΕΙΤΤΩΝ ΕΙΜΙ ΤΩΝ ΑΝΑΙΡΟΥΝΤΩΝ
Την 16ην Οκτωβρίου 1975 ο Κ. Καραμανλής ενώπιον της Βουλής επαίρεται εκουσίως, ομολογών ακουσίως, ότι:
Τας ποινικάς κυρώσεις η Κυβέρνησις ενεπιστεύθη, όπως επεβάλετο, εις την Δικαιοσύνην, αφού προηγουμένως την διευκόλυνεν εις τον έργον της με συγκεκριμένα νομοθετικά μέτρα, όπως η γνωστή Συντακτική Πράξη και το γνωστόν Ψήφισμα. Και δεν πρέπει να πλανώμεθα. Εάν δεν είχον γίνει αυτά, αυτήν την στιγμήν ουδείς θα ήτο δυνατόν να δικάζεται και ουδείς θα ευρίσκετο εις την φυλακήν.
Επίσημα Πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων,
Συνεδρίασις της 16.10.1975, σελ. 113.
Επτά έτη αργότερον διά της υπ’ αριθμόν 672/1982 Αποφάσεως της Ολομελείας του Αρείου Πάγου, αναγνωρίζεται ομοφώνως ότι:
«Η χορηγηθείσα αμνηστεία ενεργεί αυτοδικαίως και αυτομάτως και (...) αποτελεί κατά την καθιερωμένην έννοιαν οριστικήν αναστολήν μετά αναδρομικής δυνάμεως της εφαρμογής του ποινικού νόμου, καθ’ όσον αφορά εις τας υπ’ αυτής οριζομένας αξιοποίνους πράξεις, των οποίων αίρει το αξιόποινον εκμηδενίζουσα ούτω το πραχθέν έγκλημα, όπερ θεωρείται ως μηδέποτε πραχθέν».
Χρήστος Καθάρειος, Αρεοπαγίτης ε.τ.
ΣΠΥΡΟΥ Β. ΖΟΥΡΝΑΤΖΗ - ΓΡΗΓΟΡΗ Α. ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ
21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967 - ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ
Αθήνα 1998, σελ. 579-580,
Εκδόσεις Γρηγόρης Α. Μιχαλόπουλος
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας δικτάτωρ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ποιός ήταν αυτός ο κακός, ο φονιάς, ο άνθρωπος που κρέμασε στο Πολυτεχνείο τόσους φοιτητές, που πεινούσαν οι υπάλληλοι στο Κράτος, που εγκατέλειψε τα ταμεία αδειανά, που έκανε βίλες, που του βρήκανε καταθέσεις στις Τράπεζες, που είχε ένα σπίτι γιομάτο χρυσαφικά, που δεν έφτιαξε ούτε ένα έργο, ούτε ένα Νοσοκομείο, ούτε ένα δρόμο, που δεν βοήθησε να γίνει ούτε ένα εργοστάσιο, που κυνήγησε του Βιομηχάνους;
Ποιός ήταν Γιαγιά, αυτό το Τέρας που πήγε την Πατρίδα μας τόσα χρόνια πίσω; Πώς τον λέγανε, Γιαγιά;
Η Γιαγιά - Ελλάδα καθισμένη στην Αυλή της Ιστορίας, ακούει τα εγγόνια της... Έχουν ακούσει τόσα πολλά για τον Δράκουλα Γεώργιο Παπαδόπουλο, και θέλουν να μάθουν περισσότερα για τον δικτάτορα που ρούφαγε αίμα, που τρέφονταν με σάρκες...
Η Γιαγιά - Ελλάδα σκέπτεται... Ζαρώνει το μέτωπό της, φτάχνει την ποδιά της, πίνει λίγο καφέ φτιαγμένο με κριθάρι και καλαμπόκι που είναι ελαφρύς, λόγω της καρδιάς της, και τους λέει:
- Θα σας πώ ένα παραμύθι... Ένα μεγάλο παραμύθι...
Μιά φορά και έναν καιρό υπήρχε ένας αξιωματικός που τον έλεγαν Γεώργιο Παπαδόπουλο...
Φτωχόπαιδο... Πάντα πρώτος... Μεγάλο μυαλό... Κάποια ημέρα, μετά από πολλές παρακλήσεις, με άλλους φίλους του, πήραν την απόφαση να μπούνε μπροστά... Και έμειναν 7 ολόκληρα χρόνια. Και σωστά ακούσατε τα όσα λένε... Να...
- Χάρισε στους Δημοσιογράφους το λεγόμενο Αγγελιόσημο, που κανείς τους δεν θυμάται...
- Έφτιαξε μεγάλα κτίρια που θα ζήσουν μέχρι το 2500!
- Έφτιαξε Νοσοκομεία...
- Μεγάλους δρόμους...
- Έδωσε στο 80% των υπαλλήλων δάνεια...
- Πήρε για το Στρατό αεροπλάνα και υποβρύχια...
- Δεν είχαμε εκείνα τα χρόνια ούτε μία φωτιά...
- Έδωσε χρήματα σε Βιομηχάνους, Βιοτέχνες, δάνεια...
- Χάρισε τα Αγροτικά χρέη...
- Όπου κι αν πήγαινε ξεσηκωνόταν ο Τόπος!
- Στο Πολυτεχνείο δεν κρέμασε, απλώς τον "κρέμασαν" όσοι ήθελαν να τον ρίξουν...
- Και όταν ήλθαν οι Καλοί και τον έπιασαν, ενώ του έγινε πρόταση να φύγει, αυτός, με την ξεροκεφαλιά που τον έδερνε, προτίμησε να μείνει 25 χρόνια φυλακή...
- Δεν υπέγραφε για να βγεί από την φυλακή, παρά τις ποικίλες υποσχέσεις...
- Και ένα πρωινό, όταν πέθανε, του βρήκαν μόνο τα παράσημα και κάποιες στρατιωτικές στολές. Σκέτος μπατίρης, φτωχός παιδάκια μου... Φτωχός, ενώ θα έπρεπε να ήταν εκατομμυριούχος... Έτσι το συνηθίζουν, τα στερνά χρόνια, όσοι ανακατεύονται με τα πράγματα του Τόπου!
- Καλέ Γιαγιά, τι πράγματα μας λες; Τι ΠΑΡΑΜΥΘΙ μας άρχισες;
- Παιδιά μου, καλά μου παιδιά... Ξέρετε τι είναι πιο αληθινό και από την αλήθεια;
- Τι Γιαγιά;
- ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ, το ΠΑΡΑΜΥΘΙ...
Και ο Δικτάτωρ, ο ...δολοφόνος, ο ...Δράκουλας, όπως μου τον είπατε, ήταν μέσα σε αυτό το ΠΑΡΑΜΥΘΙ... Ένα ΠΑΡΑΜΥΘΙ που μετά από πολλά - πολλά χρόνια θα λέμε πάντα...
- ΜΙΑ ΦΟΡΑ και ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ...