Ν Α Ρ Κ Ω Τ Ι Κ Α
(Τα ...εκρηκτικά που σκοτώνουν)
--------------------------------
-------------------
ΕΜΦΑΝΙΣΗ – ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Υποστηρίζεται ότι είναι τόσο πολύ παλαιά, όσο και ο άνθρωπος πάνω στη γη.
Πόνος, λύπη, χαρά, ήταν πάντοτε στενά συνδεδεμένα με ορισμένες φυτικές ουσίες που μπορούσαν έστω και προσωρινά να αυξήσουν, να ελαττώσουν ή και να εξαφανίσουν τα ανθρώπινα αισθήματα.
Ο άνθρωπος, στην προσπάθειά του να καταστείλει, ή έστω να μειώσει το οδυνηρότερο αίσθημα του πόνου, το οποίο είναι τόσο συνηθισμένο σε όλες σχεδόν τις αισθήσεις και κυρίως στους τραυματισμούς, ακολουθώντας το παράδειγμα των ζώων τα οποία πολλές φορές τραυματισμένα περπατούσαν μεγάλες αποστάσεις, για να βρούνε και να μασήσουν ορισμένα φύλλα ή καρπούς, αισθάνθηκε κι' αυτός την ανάγκη να στραφεί προς το φυτικό βασίλειο, για τους ίδιους αρχικά λόγους.
Στην προσπάθειά του αυτή και με την ελπίδα ότι κάποιες ουσίες, θα τον βοηθούσαν ενδεχομένως να μειώσει το σωματικό πόνο, ή να τροποποιήσει και να μεταβάλλει έστω και προσωρινά, τη λειτουργία των διαφόρων αισθήσεων που είχαν να κάνουν τόσο με τη φυσική του κατάσταση, όσο και με τις στιγμιαίες συμπεριφορές του, κυρίως με την αλλαγή προς το καλύτερο της ψυχικής του διάθεσης, ανακάλυψε διάφορες ουσίες, αυτές που σήμερα ονομάζουμε φυσικά ναρκωτικά.
Στην αρχή βέβαια οι ουσίες αυτές χρησίμευαν σαν καταπραϋντικές του πόνου, πλην όμως με την πάροδο του χρόνου και σιγά – σιγά, άρχισαν να αποτελούν αναπόσπαστο μέρος ιεροτελεστιών, ομαδικών κοινωνικών και άλλων θρησκευτικών εκδηλώσεων, χρησιμοποιούμενες κυρίως για λόγους αισθησιακούς – ηδονιστικούς.
Οι ουσίες αυτές ήταν γνωστές, τόσο στις αρχαίες χώρες της Ασίας, Μεσοποταμίας, Τουρκιστάν, Ινδία, Περσία, Κίνα, όσο και στους Αρχαίους Έλληνες (Όμηρος – Ιπποκράτης), καθώς και στους Ρωμαίους. Στη χρήση τέτοιων ουσιών κάνει αναφορά για πρώτη φορά ο Όμηρος. 
Σύμφωνα με την αναφορά αυτή, η ωραία Ελένη θέλοντας να βοηθήσει τον Τηλέμαχο να ξεχάσει τους καημούς και τις πίκρες του έριξε κάποια ουσία στο ποτό του.
Είναι γνωστή επίσης από την αρχαιότητα η τακτική που ακολουθούσε η Πυθία. Ήταν η ιέρεια που χρησμοδοτούσε στο ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς, η οποία μετά τις προκαταρκτικές τελετές κάθαρσης, στη διάρκεια των οποίων έκανε χρήση διαφόρων μεθυστικών βοτάνων, λάμβανε μία ειδική θέση και καθόταν σε τρίποδα πάνω από τη σχισμή του ιερού βράχου. Καθισμένη λοιπόν εκεί και εισπνέουσα τους καπνούς που προέρχονταν από τη σχισμή, περιερχόταν σε κατάσταση έκστασης και λόγω της επίδρασης των μεθυστικών αυτών βοτάνων που ασκούσαν στην ψυχική σφαίρα, πρόφερε συνήθως ασυνάρτητες λέξεις που ερμηνεύονταν από τους ιερείς των Δελφών σαν χρησμοί του Απόλλωνα.
Αρχικά για Πυθία χρησιμοποιούσαν μία αγνή κοπέλα, μικρής ηλικίας από τη γύρω περιοχή. Αργότερα συνειδητοποιώντας και οι ίδιοι, ότι η χρήση αυτών των βοτάνων δημιουργούσε άσχημη ψυχική διάθεση στη νεαρή κοπέλα, την αντικατέστησαν με μεγάλη γυναίκα, η οποία στο εξής έπρεπε να είχε συμπληρωμένα οπωσδήποτε τα πενήντα χρόνια της.
Αυτός στο εξής θα ήταν ένας απαράβατος όρος για την διατήρηση και την συνέχιση του θεσμού.
Κατάχρηση τέτοιων ουσιών και σε μεγάλο βαθμό μάλιστα γινόταν και στο νεκρομαντείο της Αχερουσίας λίμνης. Εκεί ο πολίτης που ενδιαφερόταν και ήθελε να επικοινωνήσει με τους νεκρούς προγόνους του, ανέβαινε στη βάρκα του χάροντα και με προορισμό το νεκρομαντείο που βρισκόταν στο μέσον της λίμνης, προετοιμαζόταν να τους συναντήσει έχοντας στο στόμα του και καθ' όλη τη διάρκεια της διαδρομής τις μεθυστικές ουσίες, κάνοντας χρήση αυτών με πολλούς τρόπους. Κατά την επιστροφή του από το νεκρομαντείο, "φτιαγμένος" ων και εκτός πραγματικότητας ευρισκόμενος, περιέγραφε λεπτομερώς τα όσα νόμιζε ότι είχαν προηγηθεί: 
["…Πέρασα με τη βάρκα του Χάροντα απέναντι στο νησί για να συναντήσω τους προγόνους μου. Έφθασα στο Ιερατείο (τόπος θείας λατρείας) και μπαίνοντας μέσα σ' αυτό είδα ότι υπήρχε ένας μεγάλος λαβύρινθος με πολλά υπόγεια δωμάτια, πολλούς διαδρόμους και άλλους χώρους περίεργα διαμορφωμένους. Από το βάθος μιας στοάς, άκουα ζωντανούς τους ήχους των προγόνων μου και … συνομιλούσα μαζί τους …"].
Σύμφωνα με τις περιγραφές που υπάρχουν, δεν επρόκειτο για λαβύρινθο, αλλά για έναν υπόγειο χώρο δύο δωματίων χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Οι ουσίες όμως που λάμβανε το άτομο, του δημιουργούσαν άλλες εικόνες στο υποσυνείδητο, χωρίς ωστόσο αυτές να σχετίζονται με την πραγματικότητα.
Στη συνέχεια τα ναρκωτικά εξαφανίζονται κατά το Μεσαίωνα και επανεμφανίζονται στην περίοδο της Αναγέννησης.
Σημαντικά επίσης συνέβαλαν στη διάδοση της χρήσης αυτών των ουσιών οι Άραβες, οι οποίοι τις διέδωσαν στους λαούς που είχαν κατακτήσει, καθώς και οι Ευρωπαίοι άποικοι που μετέφεραν από τις αποικίες όλες τις συνήθειες των Ιθαγενών.
Παλαιότερα βέβαια, η δυνατότητα εκλογής και χρησιμοποίησης των ουσιών αυτών ήταν περιορισμένη, δεδομένου ότι σε κάθε τόπο γινόταν χρήση μόνο ορισμένων απ' αυτές. Για παράδειγμα σε ορισμένες χώρες έπιναν μόνο αλκοόλ, σε άλλες όπιο ή ινδική κάνναβη και τέλος σε άλλες μασούσαν φύλλα κόκας.
Στον τοπικό περιορισμό της χρήσης αυτής των ναρκωτικών, συνέβαλαν αποφασιστικά και οι υπάρχουσες τότε δυσκολίες σχετικές με τα μέσα μεταφοράς και επικοινωνίας γενικότερα. Η χρήση επίσης των ουσιών αυτών εθεωρείτο γενικά αποδεκτή από την τότε κοινωνία, εφόσον το άτομο ήταν ενήλικο κι' αυτό σε σχέση πάντα με το είδος, την επικινδυνότητα της ουσίας, την εποχή, τις εκάστοτε επικρατούσες συνθήκες τον τρόπο λήψης αυτών και την περιοχή στην οποία κατοικούσε, (μητρόπολη ή αποικία).
Αν και δεν υπάρχουν επαρκή και ακριβή στατιστικά στοιχεία, είναι όμως αποδεδειγμένο ότι, λίγα μόνο από τα άτομα που λάμβαναν τέτοιες ουσίες συνήθιζαν σ' αυτές. Αυτό βέβαια ήταν ανάλογο με την ψυχική ιδιοσυγκρασία του ατόμου, το είδος των ναρκωτικών, το βαθμό αποδοχής από την κοινωνία, την ποσότητα των δόσεων και την συχνότητα λήψης αυτών.
Άλλο επίσης αξιοπαρατήρητο σημείο ήταν η χρήση των ουσιών αυτών από τους άνδρες, όχι μόνο σε συχνότερα χρονικά διαστήματα, αλλά και σε μεγαλύτερες δόσεις από εκείνες των γυναικών. Για παράδειγμα η χρήση οπίου, δεν είχε τα ίδια αποτελέσματα τότε σε σχέση με το σήμερα, καθόσον απ’ αυτό παράγεται η ηρωίνη και άλλα συνθετικά ναρκωτικά που είναι πολλαπλάσιας τοξικότητας, άρα και επικινδυνότητας.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και σήμερα με ορισμένους ιθαγενείς στη Λατινική Αμερική και στη ΝΑ. Ασία, όπου γίνεται χρήση μόνο φύλλων κόκας ή οπίου, χωρίς να εθίζονται στις ουσίες αυτές, αλλά ούτε και να αισθάνονται την ανάγκη αύξησης της λαμβανομένης δόσης.
Η πορεία των ναρκωτικών υπήρξε παράλληλη και ανάλογη με την τεχνολογική εξέλιξη του αιώνα μας. Το τοπικό και ελεγχόμενο άλλοτε πρόβλημα της χρήσης των ναρκωτικών, κατέληξε σήμερα να γίνει η μεγαλύτερη απειλή κατά του πολιτισμού, της κοινωνίας και του ανθρώπινου είδους, με καταστρεπτικά αποτελέσματα σε όλους τους τομείς, κυρίως της υγείας και της οικονομίας.
Τα ναρκωτικά καταργώντας σύνορα, κοινωνικές τάξεις, αντιλήψεις, νοοτροπίες, φύλο, διαφορές θρησκείας, γλώσσα, ηλικία και κουλτούρα, διαδίδονται ταχύτατα εξαιτίας της μεγάλης ανάπτυξης του διεθνούς δικτύου μεταφορών και επικοινωνίας, παρασύροντας κύρια και επικίνδυνα τη νεολαία μας.
Την εξέλιξη αυτή εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο τα διεθνή συνδικάτα των ναρκωτικών (cartels), τα οποία κάνοντας χρήση της μεγάλης οικονομικής τους δύναμης, αλλά και της πολιτικής επιρροής, κατάφεραν να αποκτήσουν βασικά ερείσματα στον έλεγχο του οργανωμένου εγκλήματος που συνδέεται με τα ναρκωτικά σε όλα του τα στάδια όπως: παράνομη καλλιέργεια, παραγωγή, επεξεργασία, αποθήκευση, εμπορία.
Τον 17ο αιώνα, ο γιατρός Sydenham κάνοντας αναφορά στη μεγάλη θεραπευτική αξία των οπιούχων ουσιών, είπε συγκεκριμένα:
"...δεν θα ήθελα να ήμουνα γιατρός χωρίς όπιο…".
Για τη δήλωσή του αυτή καταδικάσθηκε και απομονώθηκε κοινωνικά διότι θεωρήθηκε προτρεπτικός προς τις ουσίες αυτές. Βέβαια ο γιατρός αναφερόταν στη θεραπευτική αξία αυτών των ουσιών και όχι στην κατάχρησή τους για άλλους λόγους.
Η παραγωγή των κυριότερων αποκαλούμενων φυσικών ναρκωτικών, ωθούμενη από μία σταθερή ζήτηση, εξακολουθεί να αυξάνεται δραματικά.
Για παράδειγμα, η διεθνής παραγωγή οπίου κατά τα έτη 1990 –1994 αυξήθηκε κατά 20%, ενώ η παραγωγή φύλλων κόκας κατά τα έτη 1987 –1994 τριπλασιάσθηκε.
Κάτι ανάλογο συνέβη και με την παραγωγή των συνθετικών ναρκωτικών η διακίνηση των οποίων έλαβε τρομακτικές διαστάσεις την τελευταία δεκαετία…
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου