Γράφει ο Κ. Λούσιος
______________
Μας πηραν απο το Μεταγωγων του Πειραια, απογευμα Μεγαλου Σαββατου....του 1967.
Δεμενους, αλλους με σχοινια, αλλους με χειροπεδες, μας φορτωσαν σε στρατιωτικά καμιονια χωρις να μας πουν που πηγαινουμε....
Ο Γιωργος, Μπελαβιλας, Ο Κωστας Ζησιαδης,ο Γιαννης ο Φραγκουλης, ο Χρηστος ο Φωτιου, ο Σταματης ο Κοιλακος , ο Θαλης ο Διζελος, ο Κουτσομητρος, ο Σαρανταενας, η Ελενη Ιωαννίδου ,ο Αντωνης ο Μαντουβαλος, ο Χασανακος, ο Μικρακης,ο Τακης ο Καραβιτης, ο Τακης ο Παπανικολαου, κι αλλοι, κι αλλοι.....
Τα καμιονια περασαν απο το Πασαλιμανι. Ο κοσμος, οπως τον βλεπαμε απο τις χαραμαδες του μουσαμα, "στον κοσμο " του...
Οι αντρες φορτωμενοι στους ωμους τον οβελια.
Οι γυναικες με τις πασχαλιατικες τσαντες στα χερια, ελαχιστη εως καμια σημασια εδιναν στο κομβοι των των γκριζων φορηγων, που κουβαλουσανν τους δεμενους...
Απο τοτε, ειχα μια πικρα μεσα μου, ανομολογητη...
Ωσπου, οταν τελειωσε, η ατελειωτη νυχτα, και πιναμε, το κρασακι μας σενα κουτουκι καπου στα Ταμπουρια με τον Μενελαο Λουντεμη, και πανω στο κρασί , του εξομολογηθηκα την Μεγαλοσαββατιατικη πικρα μου,
Εκεινος μου ειπε. " Ειναι καλο παιδι μου να παλευεις για τον Λαό. Βαρδα, μη τονε γνωρισεις απο κοντα"...
Ποσο δικηο ειχε......
Δεμενους, αλλους με σχοινια, αλλους με χειροπεδες, μας φορτωσαν σε στρατιωτικά καμιονια χωρις να μας πουν που πηγαινουμε....
Ο Γιωργος, Μπελαβιλας, Ο Κωστας Ζησιαδης,ο Γιαννης ο Φραγκουλης, ο Χρηστος ο Φωτιου, ο Σταματης ο Κοιλακος , ο Θαλης ο Διζελος, ο Κουτσομητρος, ο Σαρανταενας, η Ελενη Ιωαννίδου ,ο Αντωνης ο Μαντουβαλος, ο Χασανακος, ο Μικρακης,ο Τακης ο Καραβιτης, ο Τακης ο Παπανικολαου, κι αλλοι, κι αλλοι.....
Τα καμιονια περασαν απο το Πασαλιμανι. Ο κοσμος, οπως τον βλεπαμε απο τις χαραμαδες του μουσαμα, "στον κοσμο " του...
Οι αντρες φορτωμενοι στους ωμους τον οβελια.
Οι γυναικες με τις πασχαλιατικες τσαντες στα χερια, ελαχιστη εως καμια σημασια εδιναν στο κομβοι των των γκριζων φορηγων, που κουβαλουσανν τους δεμενους...
Απο τοτε, ειχα μια πικρα μεσα μου, ανομολογητη...
Ωσπου, οταν τελειωσε, η ατελειωτη νυχτα, και πιναμε, το κρασακι μας σενα κουτουκι καπου στα Ταμπουρια με τον Μενελαο Λουντεμη, και πανω στο κρασί , του εξομολογηθηκα την Μεγαλοσαββατιατικη πικρα μου,
Εκεινος μου ειπε. " Ειναι καλο παιδι μου να παλευεις για τον Λαό. Βαρδα, μη τονε γνωρισεις απο κοντα"...
Ποσο δικηο ειχε......
Den mas ta les kala.
ΑπάντησηΔιαγραφήGiati sas piran kai sas pigan sto metagogon Peiraia?
Ti kanate?
Tous allous pou epsinan arnia giati den tous piraksan?
Mipos oi simerinoi sas apogonoi einai oi koukouloforoi?
Mipos kai seis to paizate epanastates tou glikou nerou?
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας δικτάτωρ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ποιός ήταν αυτός ο κακός, ο φονιάς, ο άνθρωπος που κρέμασε στο Πολυτεχνείο τόσους φοιτητές, που πεινούσαν οι υπάλληλοι στο Κράτος, που εγκατέλειψε τα ταμεία αδειανά, που έκανε βίλες, που του βρήκανε καταθέσεις στις Τράπεζες, που είχε ένα σπίτι γιομάτο χρυσαφικά, που δεν έφτιαξε ούτε ένα έργο, ούτε ένα Νοσοκομείο, ούτε ένα δρόμο, που δεν βοήθησε να γίνει ούτε ένα εργοστάσιο, που κυνήγησε του Βιομηχάνους;
Ποιός ήταν Γιαγιά, αυτό το Τέρας που πήγε την Πατρίδα μας τόσα χρόνια πίσω; Πώς τον λέγανε, Γιαγιά;
Η Γιαγιά - Ελλάδα καθισμένη στην Αυλή της Ιστορίας, ακούει τα εγγόνια της... Έχουν ακούσει τόσα πολλά για τον Δράκουλα Γεώργιο Παπαδόπουλο, και θέλουν να μάθουν περισσότερα για τον δικτάτορα που ρούφαγε αίμα, που τρέφονταν με σάρκες...
Η Γιαγιά - Ελλάδα σκέπτεται... Ζαρώνει το μέτωπό της, φτάχνει την ποδιά της, πίνει λίγο καφέ φτιαγμένο με κριθάρι και καλαμπόκι που είναι ελαφρύς, λόγω της καρδιάς της, και τους λέει:
- Θα σας πώ ένα παραμύθι... Ένα μεγάλο παραμύθι...
Μιά φορά και έναν καιρό υπήρχε ένας αξιωματικός που τον έλεγαν Γεώργιο Παπαδόπουλο...
Φτωχόπαιδο... Πάντα πρώτος... Μεγάλο μυαλό... Κάποια ημέρα, μετά από πολλές παρακλήσεις, με άλλους φίλους του, πήραν την απόφαση να μπούνε μπροστά... Και έμειναν 7 ολόκληρα χρόνια. Και σωστά ακούσατε τα όσα λένε... Να...
- Χάρισε στους Δημοσιογράφους το λεγόμενο Αγγελιόσημο, που κανείς τους δεν θυμάται...
- Έφτιαξε μεγάλα κτίρια που θα ζήσουν μέχρι το 2500!
- Έφτιαξε Νοσοκομεία...
- Μεγάλους δρόμους...
- Έδωσε στο 80% των υπαλλήλων δάνεια...
- Πήρε για το Στρατό αεροπλάνα και υποβρύχια...
- Δεν είχαμε εκείνα τα χρόνια ούτε μία φωτιά...
- Έδωσε χρήματα σε Βιομηχάνους, Βιοτέχνες, δάνεια...
- Χάρισε τα Αγροτικά χρέη...
- Όπου κι αν πήγαινε ξεσηκωνόταν ο Τόπος!
- Στο Πολυτεχνείο δεν κρέμασε, απλώς τον "κρέμασαν" όσοι ήθελαν να τον ρίξουν...
- Και όταν ήλθαν οι Καλοί και τον έπιασαν, ενώ του έγινε πρόταση να φύγει, αυτός, με την ξεροκεφαλιά που τον έδερνε, προτίμησε να μείνει 25 χρόνια φυλακή...
- Δεν υπέγραφε για να βγεί από την φυλακή, παρά τις ποικίλες υποσχέσεις...
- Και ένα πρωινό, όταν πέθανε, του βρήκαν μόνο τα παράσημα και κάποιες στρατιωτικές στολές. Σκέτος μπατίρης, φτωχός παιδάκια μου... Φτωχός, ενώ θα έπρεπε να ήταν εκατομμυριούχος... Έτσι το συνηθίζουν, τα στερνά χρόνια, όσοι ανακατεύονται με τα πράγματα του Τόπου!
- Καλέ Γιαγιά, τι πράγματα μας λες; Τι ΠΑΡΑΜΥΘΙ μας άρχισες;
- Παιδιά μου, καλά μου παιδιά... Ξέρετε τι είναι πιο αληθινό και από την αλήθεια;
- Τι Γιαγιά;
- ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ, το ΠΑΡΑΜΥΘΙ...
Και ο Δικτάτωρ, ο ...δολοφόνος, ο ...Δράκουλας, όπως μου τον είπατε, ήταν μέσα σε αυτό το ΠΑΡΑΜΥΘΙ... Ένα ΠΑΡΑΜΥΘΙ που μετά από πολλά - πολλά χρόνια θα λέμε πάντα...
- ΜΙΑ ΦΟΡΑ και ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ...
Θα προσπαθησω να λυσω την ευλογη απορια σου, φιλε, 7.35
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεκινω απο τον εαυτον μου.
Τοτε, ημουν φοιτητης και μελος της νεολαιας , νομιμως λειτουργουντος κομματος .
Με συνελαβαν , χωρις να μου απαγγειλουν , καμια κατηγορια.
Με βασανισαν με τροπο απανθρωπο, στην ασφαλεια Πειραιως, της οποιας προιστατο ο διαβοητος Σ. Κουβας,και
επειδη δεν υπεγραφα, ενα καταπτυστο κειμενο αποκηρυξεως τω πολιτικων μου ιδεων, με εξορισαν με χιλιαδες συμπολιτες μου, χωρις καμια δικη και επομενως καταδικη, στην πολυφυλητη Γυαρο.
Αν εσυ συμφωνεις οτι αυτες οι διαδικασιες ειναι θεμιτες, και σωστα ενηργγησαν οι πραξικοπηματιες,τοτε, σιγουυρρα εχεις καποιο προβλημα.
Οι σημερινοι μου απογονοι, σε πληροφορω ειναι δυο λαμπροι επιστημονες και εμφορουντε, ευτυχως απο τις ιδιες ιδεες του γεννητορα τους.
Εσυ δεν ξερω αν εισαι απογονος, της μεγαλης οικογενειας των Ταγματασφαλητων, που αν κρινω απο αυτα που γραφεις, επάξια τους εκπροσωπεις στην εποχή μας...
Παντως σε λυπαμαι....