ή αλλιώς, πως θα έπρεπε να κινηθεί η Ελληνική δικαιοσύνη για να βρει που πήγαν τα λεφτά, ποιοί πλήρωσαν τη νύφη και ποιοί θα έπρεπε να στηθούν στο εδώλιο…
Η αμαρτωλή σύμβαση για τα συστήματα ασφαλείας των Ολυμπιακών αγώνων ήταν - όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένα - η αρχή του τέλους για τη Siemens αφού ο καυγάς για τη μοιρασιά, οι κακοτεχνίες και το μπαλάκι των ευθυνών έγιναν η αιτία της ρήξης των Αμερικανών της SAIC (διαβάστε το και ανάστροφα) με τους βασικούς συνεργάτες της.
Κοιτάξτε τώρα πως πιάνει τόπο το μαύρο χρήμα που μετουσιώνεται σε “πολιτικές παρεμβάσεις ανωτάτου επιπέδου” και καταλήγει σε πλιάτσικο των δημοσίων ταμείων.
Η SAIC λοιπόν μαζί με τη Siemens που είναι ο βασικός εταίρος της κοινοπραξίας (Eκτός από την SAIC, ισχυρό ρόλο στην κοινοπραξία που ανέλαβε την εγκατάσταση των συστημάτων ασφαλείας για τους Oλυμπιακούς Aγώνες διαδραματίζει η Siemens, η οποία αναλαμβάνει την ολοκλήρωση των συστημάτων (integration). Καθημερινή) καταθέτουν μια προσφορά για το έργο που υπερβαίνει τα 500 εκ. Ευρώ. Στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης με τους αρμοδίους, “προσγειώνει” της απαιτήσεις της στα 318 εκ Ευρώ. Πως είναι δυνατόν τώρα να συνειδητοποιείς ότι έπεσες έξω κατά 70% στην προσφορά σου όταν υποτίθεται ότι στον επίσημο διαγωνισμό εξαντλείς τα όρια σου για να πιάσεις τη δουλειά, είναι άλλο θέμα...
Διαβάστε τη συνέχεια στο olympia.gr
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου