.
Έλειψα από τη διαδικτυακή αρένα ένα τετραήμερο, λόγω άλλων υποχρεώσεων που με είχαν απορροφήσει, και ομολογώ αποτοξινώθηκα λιγάκι. Διότι η παρακολούθηση ειδήσεων στη χώρα μας, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό, είναι μια άκρως τοξική ενασχόληση που βλάπτει σοβαρά την υγεία. Η προσπάθεια να κατανοήσει κανείς και ν’ αναλύσει την πολιτική τρέλα, την υποκρισία και την ανικανότητα διεγείρει αρνητικά συναισθήματα τα οποία συνεπάγονται καταπόνηση ζωτικών οργάνων, και κυρίως της καρδιάς και της χολής. Με 48ωρη καθυστέρηση, λοιπόν, μελέτησα την πολυδιαφημισμένη ομιλία του Πρωθυπουργού στο Ζάππειο (14-12-2009) και προς στιγμή νόμισα ότι είχα μπει σε λάθος ημερομηνία στο site του ΠΑΣΟΚ, αφού το κείμενο θύμιζε προεκλογικό λόγο.
Επειδή, όμως, έχω κατηγορηθεί ότι κάνω σκληρή κριτική και ότι τάχα διακατέχομαι από κομματική εμπάθεια, θα παραπέμψω στο προηγούμενο άρθρο μου που τελείωνε με τη φράση: «Ας είμαστε καλοπροαίρετοι μέχρι να διαψευστούμε. Κι ας ευχηθούμε με όλη μας την καρδιά να μη διαψευστούμε!» Πού να φανταστώ, όμως, όταν έγραφα αυτές τις γραμμές ότι, πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις, οι ελπίδες μου δυστυχώς θα διαψεύδονταν… (Οι πιο δύσπιστοι μπορείτε να ανατρέξετε εδώ και εδώ. )
Είπε και ελάλησε ο Γιώργος Παπανδρέου στο Ζάππειο Μέγαρο, ενώ όλοι οι Έλληνες κρέμονταν από το στόμα του ανυπομονώντας ν’ ακούσουν το μάγο-Πρωθυπουργό ν’ ανακοινώνει επιτέλους τα πολυαναμενόμενα συγκεκριμένα οικονομικά μέτρα που θα κατευνάσουν τα κοράκια του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κατεστημένου και θα πείσουν τους Ευρωπαίους εταίρους μας ότι έχουμε αρχίσει να σοβαρευόμαστε. Αντί αυτών, ο κ. Παπανδρέου επανέλαβε τον παλιό προεκλογικό εαυτό του, μη συνειδητοποιώντας ότι τη στιγμή που μιλούσε είχαν ήδη παρέλθει 67 ημέρες από την εκλογή του στον Πρωθυπουργικό θώκο κι ότι οι δανειστές μας περιμένουν επειγόντως έργα και όχι περισσότερα λόγια.
Βάζω στοίχημα ότι η λογογράφος του κ. Παπανδρέου χρησιμοποίησε στοιχεία από προεκλογικές του ομιλίες που του είχε γράψει, εμπλουτίζοντάς τες εδώ εκεί με στοιχεία από τις τελευταίες εξελίξεις και τα οικονομικά ευρήματα. Βασική διαφορά ήταν στην προσφώνηση, η οποία από “Σύντροφοι και συντρόφισσες”, έγινε “Κυρίες και κύριοι”.
Για ρίξτε μια ματιά στα πιο κάτω αποσπάσματα, που ευτυχώς σε μένα προκάλεσαν θυμηδία. Με ανακούφιση διαπιστώνω ότι χάνω σιγά-σιγά την ικανότητα ν' αγανακτώ και να οργίζομαι, να βγαίνω από τα ρούχα μου ή ν’ ανατριχιάζω από τρόμο με αυτά που βλέπω και ακούω να διαδραματίζονται στο τρελοκομείο «Η ΕΛΛΑΣ». Ίσως αντιδρά ο οργανισμός μου από αυτοάμυνα, διότι ποιος λογικός άνθρωπος θα οργιζόταν εσαεί εναντίον ντουβαριών ή παχύδερμων ελεφάντων;
--«Απευθύνομαι σήμερα σ' εσάς, τους εκπροσώπους της κοινωνίας, της παραγωγής, των πολιτών, των κοινωνικών εταίρων, των δυνάμεων της εργασίας και της δημιουργίας.
Απευθύνομαι και σε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, με τους οποίους μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες, τους ίδιους προβληματισμούς για το μέλλον της χώρας. Για το μέλλον των παιδιών μας.
Σας κάλεσα, σε στενή συνεργασία με την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, για να ξεκινήσουμε και να προχωρήσουμε, μαζί και άμεσα, σε μια νέα εθνική κοινωνική συμφωνία. Και θα αξιοποιήσουμε όλα τα συμπεράσματα της ΟΚΕ.
Μια συμφωνία για να σώσουμε τον τόπο μας. Αλλά και να ξεκινήσουμε μαζί μια διαρκή σχέση διαλόγου και συμμετοχής. Παρ' ότι είναι το ξεκίνημά μας, σας ζητώ να συστρατευθούμε όλοι μαζί, για να πετύχουμε στο άμεσο μέλλον μεγάλες ανατροπές στη χώρα μας. Θα πάρουμε αποφάσεις. Και άμεσα.
(…) Μαζί θα πάρουμε αποφάσεις για τη χώρα, τη ζωή μας, τα παιδιά μας.
Σας καλώ να συστρατευθούμε όλοι μαζί για να πετύχουμε. Ποιο είναι το πρόβλημα: Έχουμε απαξιώσει τις τεράστιες δυνατότητες που έχει αυτός ο τόπος, η Ελλάδα, ο Ελληνισμός. Τις ξέρετε. Απαξιώσαμε τους θεσμούς, το κράτος, το Κοινοβούλιο και τη Δικαιοσύνη, την επιχειρηματικότητα, τις σχέσεις εργασίας, το σύστημα παιδείας και υγείας, το ασφαλιστικό μας σύστημα, το περιβάλλον, την παράδοσή μας. Από τις όμορφες παραλίες και τα δάση, μέχρι και τη μεσογειακή μας δίαιτα.»
Ακόμη, λοιπόν, μας καλεί ο κ. Παπανδρέου! Δεν κατάλαβε άραγε ότι είχε καλέσει τον ελληνικό λαό προεκλογικά, και ότι στις 4 Οκτωβρίου είχε λάβει καθαρή εντολή να πάρει αποφάσεις για να βγάλει τη χώρα από τη κρίση; Και ποιος απαξίωσε τους θεσμούς και το Κοινοβούλιο; Μήπως ο μεροκαματιάρης που δεν έχει στον ήλιο μοίρα;
Αντί ν’ ανασκουμπωθεί η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου και να ριχτεί με τα μούτρα στη δουλειά, βγαίνει ο ίδιος και μας ξανακαλεί σε συστράτευση! Κάτι δεν πάει καλά! Κάπου ο Πρωθυπουργός χάνει επαφή με την πραγματικότητα. Κάποια μηνύματα φαίνεται δεν έχει πάρει ακόμη από την ΕΕ, ενώ ο Υπουργός Οικονομικών αντί να συγκεκριμενοποιήσει επιτέλους τα οικονομικά μέτρα που θα σηματοδοτήσουν έξοδο από την κρίση, συνεχίζει τις επαφές του στη Ευρώπη ζητώντας κατανόηση και ανοχή στην αναβλητικότητα και αναποφασιστικότητά του!
Έχουν άδικο, λοιπόν, οι Ευρωπαίοι ηγέτες να μη μας εμπιστεύονται; Φοβάμαι ότι ο κ. Παπανδρέου έχει υποτιμήσει όχι μόνο τη νοημοσύνη του Ελληνικού λαού αλλά κι εκείνη των πιστωτών μας οι οποίοι δικαιολογημένα μας έχουν βάλει στην πρέσα.
--«Μας πληγώνει όλους, όταν την Ελλάδα την έχουν ως παράδειγμα προς αποφυγή σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μας πληγώνει όλους, όταν έχουμε τα ρεκόρ σε αρνητικούς δείκτες στη διαφθορά, στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας, στο έλλειμμα του δημοσίου χρέους, στην επίδοση των σχολείων και των Πανεπιστημίων μας, στην παχυσαρκία, στα τροχαία, στην έλλειψη επενδύσεων, στη γραφειοκρατία.»
Εμάς να δείτε πώς μας πληγώνει, κ. Παπανδρέου! Τον υποσιτιζόμενο λαό να δείτε πώς τον πληγώνει… Ούτε που μπορείτε να το φανταστείτε, διότι εσείς ευτυχήσατε να μην έχετε περάσει πείνα. Αλλά βρε χριστιανέ μου, αν είστε βαφτισμένος, που δεν το φαντάζομαι, δε νομίζετε ότι ο ελληνικός λαός γνωρίζει όλα αυτά τα αρνητικά ρεκόρ, όπως επίσης γνωρίζει και ποιοι είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για την κατάντια μας; Αυτά νομίζετε ότι περιμένει ν’ ακούσει από το στόμα σας τούτη την κρίσιμη ώρα ή τις μεθόδους με τις οποίες θα ανατρέψετε το σκηνικό της εξαθλίωσης;
Δείτε τώρα το προεκλογικό ερώτημα που έθεσε ξανά ο Πρωθυπουργός την περασμένη Δευτέρα – ένα ερώτημα που με κάνει να αμφιβάλλω αν ο κ. Παπανδρέου έχει συνειδητοποιήσει ότι βρίσκεται ήδη στο τιμόνι της χώρας:
--«Το δίλημμα είναι απλό: Θέλει ο Έλληνας και η Ελληνίδα μια κυβέρνηση, που θα είναι απλά εκκαθαριστής των υποχρεώσεών μας προς τρίτους; Ή θέλει μια κυβέρνηση, που θα κάνει τη μεγάλη ανατροπή ανασυγκρότησης της χώρας και θα πάει την Ελλάδα σε μια νέα, διαφορετική αλλά βιώσιμη πορεία;
Το σύνθημά μας, “ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε”, είναι όσο ποτέ επίκαιρο και η πρόκληση για όλους μας είναι ν' αλλάξουμε. Όλα και όλοι μας. Τα πάντα, τους ίδιους μας τους εαυτούς. Και να κάνουμε την κρίση ευκαιρία για μια πολύ διαφορετική Ελλάδα. Μια Ελλάδα που οραματιζόμαστε, για μας και για τα παιδιά μας.»
Γι’ αυτό σας είπα ότι η ομιλία του Γ. Παπανδρέου μοιάζει με ελαφρώς διασκευασμένο κείμενο προεκλογικής ομιλίας. Διαφωνείτε; Συνεχίζει να μας ρωτάει τι κυβέρνηση θέλουμε! Έλεος! Δεν κατάλαβε ότι ο λαός μίλησε και απεφάνθη τι κυβέρνηση θέλει; Γιατί τον ξαναρωτάει; Γιατί τόση ανασφάλεια; Μήπως φοβάται ότι ο λαός έκανε λάθος που έστειλε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία με δέκα μονάδες διαφορά από τη ΝΔ; Δεν έχει άραγε πιστέψει ακόμη ότι είναι Πρωθυπουργός; Άντε λοιπόν! Τι περιμένετε; Αλλάξτε εσείς για να μη μας βουλιάξετε κι άλλο! Κάντε την ανατροπή, ντε! Δίκαιη ανατροπή όμως! Κουνηθείτε! Αφήστε την πολυλογία και τα ρητορικά ερωτήματα του τύπου: «Γιατί όμως φτάσαμε ως εδώ;»
Το ξέεερουμε καλά γιατί φτάσαμε έως εδώ, όπως ξέρουμε και ποιοι φταίνε, μεταξύ των οποίων και το κόμμα σας αλλά και εσείς προσωπικά. Τα έχουμε πει αυτά, ας μην τα επαναλαμβάνουμε! Τώρα είναι ώρα για έργα κι όχι για λόγια. Δουλειά πότε θα πιάσετε επιτέλους; Τον Καραμανλή τον διώξαμε διότι, συν τοις άλλοις, ήταν τεμπέλης και αναποφάσιστος. Μήπως έχετε τη φιλοδοξία να τον μιμηθείτε; Χτύπα ξύλο!
--«Στοχεύουμε ακριβώς στην Ελλάδα των αξιών, που είναι η βάση για μια διαφορετική οικονομική πορεία. Για να διαμορφώσουμε ένα ευνομούμενο κράτος, κράτος δικαίου με ισχυρή δημοκρατία και προστασία δικαιωμάτων, όχι πελατειακής διανομής προνομίων, ή χάρες προς κολλητούς και ισχυρούς.»
Κι άλλη "προεκλογική" υπόσχεση! Ομολογώ ότι κοντεύω να μάθω απέξω τις ομιλίες του ΓΑΠ. Έχει επαναλάβει τα ίδια τόσες φορές που μου δίνει την εντύπωση πως έχει την ψευδαίσθηση ότι η Ελλάδα είναι ένα απέραντο νηπιαγωγείο. Λοιπόν, νομίζω ότι δεν αξίζει να συνεχίσω. Δεν έχει νόημα ο σχολιασμός χιλιοειπωμένων προεκλογικού τύπου μπλα-μπλα για διαφάνεια, αξιοκρατία, αξιολόγηση, και δε συμμαζεύεται. Εάν, όμως, έχετε ανάγκη να... ευθυμήσετε κι άλλο, διαβάστε ολόκληρο το προ-μετεκλογικό πρωθυπουργικό διάγγελμα εδώ.
Κύριε Παπανδρέου, πότε θα στρωθείτε στη δουλειά; Οι καιροί, γαρ, ου μενετοί!
seferou.blogspot
Επειδή, όμως, έχω κατηγορηθεί ότι κάνω σκληρή κριτική και ότι τάχα διακατέχομαι από κομματική εμπάθεια, θα παραπέμψω στο προηγούμενο άρθρο μου που τελείωνε με τη φράση: «Ας είμαστε καλοπροαίρετοι μέχρι να διαψευστούμε. Κι ας ευχηθούμε με όλη μας την καρδιά να μη διαψευστούμε!» Πού να φανταστώ, όμως, όταν έγραφα αυτές τις γραμμές ότι, πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις, οι ελπίδες μου δυστυχώς θα διαψεύδονταν… (Οι πιο δύσπιστοι μπορείτε να ανατρέξετε εδώ και εδώ. )
Είπε και ελάλησε ο Γιώργος Παπανδρέου στο Ζάππειο Μέγαρο, ενώ όλοι οι Έλληνες κρέμονταν από το στόμα του ανυπομονώντας ν’ ακούσουν το μάγο-Πρωθυπουργό ν’ ανακοινώνει επιτέλους τα πολυαναμενόμενα συγκεκριμένα οικονομικά μέτρα που θα κατευνάσουν τα κοράκια του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κατεστημένου και θα πείσουν τους Ευρωπαίους εταίρους μας ότι έχουμε αρχίσει να σοβαρευόμαστε. Αντί αυτών, ο κ. Παπανδρέου επανέλαβε τον παλιό προεκλογικό εαυτό του, μη συνειδητοποιώντας ότι τη στιγμή που μιλούσε είχαν ήδη παρέλθει 67 ημέρες από την εκλογή του στον Πρωθυπουργικό θώκο κι ότι οι δανειστές μας περιμένουν επειγόντως έργα και όχι περισσότερα λόγια.
Βάζω στοίχημα ότι η λογογράφος του κ. Παπανδρέου χρησιμοποίησε στοιχεία από προεκλογικές του ομιλίες που του είχε γράψει, εμπλουτίζοντάς τες εδώ εκεί με στοιχεία από τις τελευταίες εξελίξεις και τα οικονομικά ευρήματα. Βασική διαφορά ήταν στην προσφώνηση, η οποία από “Σύντροφοι και συντρόφισσες”, έγινε “Κυρίες και κύριοι”.
Για ρίξτε μια ματιά στα πιο κάτω αποσπάσματα, που ευτυχώς σε μένα προκάλεσαν θυμηδία. Με ανακούφιση διαπιστώνω ότι χάνω σιγά-σιγά την ικανότητα ν' αγανακτώ και να οργίζομαι, να βγαίνω από τα ρούχα μου ή ν’ ανατριχιάζω από τρόμο με αυτά που βλέπω και ακούω να διαδραματίζονται στο τρελοκομείο «Η ΕΛΛΑΣ». Ίσως αντιδρά ο οργανισμός μου από αυτοάμυνα, διότι ποιος λογικός άνθρωπος θα οργιζόταν εσαεί εναντίον ντουβαριών ή παχύδερμων ελεφάντων;
--«Απευθύνομαι σήμερα σ' εσάς, τους εκπροσώπους της κοινωνίας, της παραγωγής, των πολιτών, των κοινωνικών εταίρων, των δυνάμεων της εργασίας και της δημιουργίας.
Απευθύνομαι και σε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, με τους οποίους μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες, τους ίδιους προβληματισμούς για το μέλλον της χώρας. Για το μέλλον των παιδιών μας.
Σας κάλεσα, σε στενή συνεργασία με την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, για να ξεκινήσουμε και να προχωρήσουμε, μαζί και άμεσα, σε μια νέα εθνική κοινωνική συμφωνία. Και θα αξιοποιήσουμε όλα τα συμπεράσματα της ΟΚΕ.
Μια συμφωνία για να σώσουμε τον τόπο μας. Αλλά και να ξεκινήσουμε μαζί μια διαρκή σχέση διαλόγου και συμμετοχής. Παρ' ότι είναι το ξεκίνημά μας, σας ζητώ να συστρατευθούμε όλοι μαζί, για να πετύχουμε στο άμεσο μέλλον μεγάλες ανατροπές στη χώρα μας. Θα πάρουμε αποφάσεις. Και άμεσα.
(…) Μαζί θα πάρουμε αποφάσεις για τη χώρα, τη ζωή μας, τα παιδιά μας.
Σας καλώ να συστρατευθούμε όλοι μαζί για να πετύχουμε. Ποιο είναι το πρόβλημα: Έχουμε απαξιώσει τις τεράστιες δυνατότητες που έχει αυτός ο τόπος, η Ελλάδα, ο Ελληνισμός. Τις ξέρετε. Απαξιώσαμε τους θεσμούς, το κράτος, το Κοινοβούλιο και τη Δικαιοσύνη, την επιχειρηματικότητα, τις σχέσεις εργασίας, το σύστημα παιδείας και υγείας, το ασφαλιστικό μας σύστημα, το περιβάλλον, την παράδοσή μας. Από τις όμορφες παραλίες και τα δάση, μέχρι και τη μεσογειακή μας δίαιτα.»
Ακόμη, λοιπόν, μας καλεί ο κ. Παπανδρέου! Δεν κατάλαβε άραγε ότι είχε καλέσει τον ελληνικό λαό προεκλογικά, και ότι στις 4 Οκτωβρίου είχε λάβει καθαρή εντολή να πάρει αποφάσεις για να βγάλει τη χώρα από τη κρίση; Και ποιος απαξίωσε τους θεσμούς και το Κοινοβούλιο; Μήπως ο μεροκαματιάρης που δεν έχει στον ήλιο μοίρα;
Αντί ν’ ανασκουμπωθεί η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου και να ριχτεί με τα μούτρα στη δουλειά, βγαίνει ο ίδιος και μας ξανακαλεί σε συστράτευση! Κάτι δεν πάει καλά! Κάπου ο Πρωθυπουργός χάνει επαφή με την πραγματικότητα. Κάποια μηνύματα φαίνεται δεν έχει πάρει ακόμη από την ΕΕ, ενώ ο Υπουργός Οικονομικών αντί να συγκεκριμενοποιήσει επιτέλους τα οικονομικά μέτρα που θα σηματοδοτήσουν έξοδο από την κρίση, συνεχίζει τις επαφές του στη Ευρώπη ζητώντας κατανόηση και ανοχή στην αναβλητικότητα και αναποφασιστικότητά του!
Έχουν άδικο, λοιπόν, οι Ευρωπαίοι ηγέτες να μη μας εμπιστεύονται; Φοβάμαι ότι ο κ. Παπανδρέου έχει υποτιμήσει όχι μόνο τη νοημοσύνη του Ελληνικού λαού αλλά κι εκείνη των πιστωτών μας οι οποίοι δικαιολογημένα μας έχουν βάλει στην πρέσα.
--«Μας πληγώνει όλους, όταν την Ελλάδα την έχουν ως παράδειγμα προς αποφυγή σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μας πληγώνει όλους, όταν έχουμε τα ρεκόρ σε αρνητικούς δείκτες στη διαφθορά, στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας, στο έλλειμμα του δημοσίου χρέους, στην επίδοση των σχολείων και των Πανεπιστημίων μας, στην παχυσαρκία, στα τροχαία, στην έλλειψη επενδύσεων, στη γραφειοκρατία.»
Εμάς να δείτε πώς μας πληγώνει, κ. Παπανδρέου! Τον υποσιτιζόμενο λαό να δείτε πώς τον πληγώνει… Ούτε που μπορείτε να το φανταστείτε, διότι εσείς ευτυχήσατε να μην έχετε περάσει πείνα. Αλλά βρε χριστιανέ μου, αν είστε βαφτισμένος, που δεν το φαντάζομαι, δε νομίζετε ότι ο ελληνικός λαός γνωρίζει όλα αυτά τα αρνητικά ρεκόρ, όπως επίσης γνωρίζει και ποιοι είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για την κατάντια μας; Αυτά νομίζετε ότι περιμένει ν’ ακούσει από το στόμα σας τούτη την κρίσιμη ώρα ή τις μεθόδους με τις οποίες θα ανατρέψετε το σκηνικό της εξαθλίωσης;
Δείτε τώρα το προεκλογικό ερώτημα που έθεσε ξανά ο Πρωθυπουργός την περασμένη Δευτέρα – ένα ερώτημα που με κάνει να αμφιβάλλω αν ο κ. Παπανδρέου έχει συνειδητοποιήσει ότι βρίσκεται ήδη στο τιμόνι της χώρας:
--«Το δίλημμα είναι απλό: Θέλει ο Έλληνας και η Ελληνίδα μια κυβέρνηση, που θα είναι απλά εκκαθαριστής των υποχρεώσεών μας προς τρίτους; Ή θέλει μια κυβέρνηση, που θα κάνει τη μεγάλη ανατροπή ανασυγκρότησης της χώρας και θα πάει την Ελλάδα σε μια νέα, διαφορετική αλλά βιώσιμη πορεία;
Το σύνθημά μας, “ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε”, είναι όσο ποτέ επίκαιρο και η πρόκληση για όλους μας είναι ν' αλλάξουμε. Όλα και όλοι μας. Τα πάντα, τους ίδιους μας τους εαυτούς. Και να κάνουμε την κρίση ευκαιρία για μια πολύ διαφορετική Ελλάδα. Μια Ελλάδα που οραματιζόμαστε, για μας και για τα παιδιά μας.»
Γι’ αυτό σας είπα ότι η ομιλία του Γ. Παπανδρέου μοιάζει με ελαφρώς διασκευασμένο κείμενο προεκλογικής ομιλίας. Διαφωνείτε; Συνεχίζει να μας ρωτάει τι κυβέρνηση θέλουμε! Έλεος! Δεν κατάλαβε ότι ο λαός μίλησε και απεφάνθη τι κυβέρνηση θέλει; Γιατί τον ξαναρωτάει; Γιατί τόση ανασφάλεια; Μήπως φοβάται ότι ο λαός έκανε λάθος που έστειλε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία με δέκα μονάδες διαφορά από τη ΝΔ; Δεν έχει άραγε πιστέψει ακόμη ότι είναι Πρωθυπουργός; Άντε λοιπόν! Τι περιμένετε; Αλλάξτε εσείς για να μη μας βουλιάξετε κι άλλο! Κάντε την ανατροπή, ντε! Δίκαιη ανατροπή όμως! Κουνηθείτε! Αφήστε την πολυλογία και τα ρητορικά ερωτήματα του τύπου: «Γιατί όμως φτάσαμε ως εδώ;»
Το ξέεερουμε καλά γιατί φτάσαμε έως εδώ, όπως ξέρουμε και ποιοι φταίνε, μεταξύ των οποίων και το κόμμα σας αλλά και εσείς προσωπικά. Τα έχουμε πει αυτά, ας μην τα επαναλαμβάνουμε! Τώρα είναι ώρα για έργα κι όχι για λόγια. Δουλειά πότε θα πιάσετε επιτέλους; Τον Καραμανλή τον διώξαμε διότι, συν τοις άλλοις, ήταν τεμπέλης και αναποφάσιστος. Μήπως έχετε τη φιλοδοξία να τον μιμηθείτε; Χτύπα ξύλο!
--«Στοχεύουμε ακριβώς στην Ελλάδα των αξιών, που είναι η βάση για μια διαφορετική οικονομική πορεία. Για να διαμορφώσουμε ένα ευνομούμενο κράτος, κράτος δικαίου με ισχυρή δημοκρατία και προστασία δικαιωμάτων, όχι πελατειακής διανομής προνομίων, ή χάρες προς κολλητούς και ισχυρούς.»
Κι άλλη "προεκλογική" υπόσχεση! Ομολογώ ότι κοντεύω να μάθω απέξω τις ομιλίες του ΓΑΠ. Έχει επαναλάβει τα ίδια τόσες φορές που μου δίνει την εντύπωση πως έχει την ψευδαίσθηση ότι η Ελλάδα είναι ένα απέραντο νηπιαγωγείο. Λοιπόν, νομίζω ότι δεν αξίζει να συνεχίσω. Δεν έχει νόημα ο σχολιασμός χιλιοειπωμένων προεκλογικού τύπου μπλα-μπλα για διαφάνεια, αξιοκρατία, αξιολόγηση, και δε συμμαζεύεται. Εάν, όμως, έχετε ανάγκη να... ευθυμήσετε κι άλλο, διαβάστε ολόκληρο το προ-μετεκλογικό πρωθυπουργικό διάγγελμα εδώ.
Κύριε Παπανδρέου, πότε θα στρωθείτε στη δουλειά; Οι καιροί, γαρ, ου μενετοί!
seferou.blogspot
Δεν περιμεναμε, το "μαγο".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι αλλο να πει??τρεχουν και η δουλεια τους ιναι, να δουν πως θα μαζευτει η Ελλαδα μας. Μη τρελλαινομαστε, απο λογια χορτασαμε, εργα, δεν αξιζουμε τετοιας ζωης, αν οι λιγοι κατεκλεψαν.