Υπάρχει και άλλη Ελλάδα...

Την προηγούμενη εβδομάδα, η σαββατιάτικη έξοδος των Αθηναίων είχε αρκετή ταλαιπωρία.
Οι δρόμοι στο κέντρο ήταν κλειστοί.
Έγινε έκρηξη βόμβας, μπροστά στην Βουλή. Είχε προηγηθεί τηλεφώνημα στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» (που αλλού;) το οποίο προειδοποιούσε για το επερχόμενο κτύπημα.
Κτύπημα στη Βουλή.
Στην υποτίθεται καλύτερα φυλασσόμενη περιοχή του λεκανοπεδίου, οι τρομοκράτες, έστειλαν μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση ότι είναι εδώ και παρεμβαίνουν με τον τρόπο τους.
Έκαναν μία επίδειξη δυνάμεως, με ένα «ψυχολογικό» κτύπημα στο κέντρο της Αθήνας, σε στόχο με ιδιαίτερο συμβολισμό, για να χρησιμοποιήσω την έκφραση Χρυσοχοΐδη. Γιατί κακά τα ψέματα, όταν κάποιοι φτάνουν στο σημείο να μπορούν να κτυπήσουν την Βουλή, αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα. Αναδεικνύει το τεράστιο κενό ασφάλειας, κυρίως όμως ενισχύει την εικόνα ενός κράτους το οποίο βρίσκεται σε αδυναμία να αντιμετωπίσει πλέον την τρομοκρατία.
Λόγω του κτυπήματος, όπως ήταν φυσικό, δημιουργήθηκε αναστάτωση και πανικός.
Όχι όμως σε όλους.
Οι εύζωνοι, οι οποίοι φρουρούσαν την συγκεκριμένη χρονική στιγμή το μνημείο στον Άγνωστο Στρατιώτη, παρά τις συστάσεις της Αστυνομίας, δεν αποχώρησαν από την θέση τους. Και ο οπλίτης που εκτελούσε χρέη επόπτη στο σημείο, στάθηκε προσοχή ανάμεσά τους.
Να λοιπόν που μέσα στην όλη μιζέρια και θολή ατμόσφαιρα των καιρών μας, κάποιοι στέκουν ακόμα όρθιοι, κάποιοι δεν πτοούνται από γεγονότα και καταστάσεις και μένουν πιστοί στο καθήκον τους, εκεί όπου έχουν ταχθεί.
Αν στη θέση τους ήταν κάποιος άλλος και λάμβανε ενημέρωση ότι θα εκραγεί βόμβα, είναι δεδομένο ότι θα απομακρυνόταν αμέσως από το σημείο.
Οι εύζωνοι όμως δεν έφυγαν από την σκοπιά τους, δεν εγκατέλειψαν την αποστολή τους, που είναι η φύλαξη του μνημείου των πεσόντων όλων των αγώνων του Έθνους. Στάθηκαν εκεί και συνέχισαν την υπηρεσία τους. Έμειναν εκεί, γιατί έτσι ορίζουν όχι μόνο οι στρατιωτικοί κανονισμοί, αλλά γιατί έτσι ορίζουν οι Αξίες και οι Παραδόσεις με τις οποίες η συγκεκριμένη μονάδα είναι δομημένη.
Η όποια δράση φέρνει αντιδράσεις, δημιουργεί κάποια αντανακλαστικά. Έτσι και στην περίπτωση της έκρηξης οι εύζωνοι αντέδρασαν.
Πως όμως;
ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΚΕΙ.
Αμήχανη και αρκετά χλιαρή, η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, παρακολουθεί νέα παιδιά, να μην τρέπονται σε φυγή, όπως έχει συνηθίσει να κάνει μία ολόκληρη κοινωνία σήμερα, αλλά να μένουν εκεί.
Η ενέργεια τους συμβολική.
Έδειξαν ότι δεν εγκαταλείπουν τους ηρωικούς νεκρούς των αγώνων του Έθνους μας. Έδειξαν ότι τελικά υπάρχουν κάποιοι που στέκονται όρθιοι, όταν όλα γύρω τους έχουν καταρρεύσει. Έδειξαν ότι γύρω μας δεν υπάρχει μόνο η διαφθορά, η σήψη, η παρακμή, το δήθεν, το ψεύτικο. Υπάρχει μία άλλη Ελλάδα, μία Ελλάδα αγώνων και θυσιών, μύθων και παραδόσεων.
Κυρίως όμως, οι τρεις εύζωνοι της Προεδρικής Φρουράς, έδειξαν ότι τελικά υπάρχει ακόμα ελπίδα...
Τάσος Δημητρακόπουλος
______________
Την Κυριακή17 Ιανουαρίου στις 10:30 π.μ. δίνουμε το παρών στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στην αλλαγή Φρουράς, η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 11:00 π.μ. ακριβώς με παρουσία διλοχίας Ευζώνων. Η παρουσία των ενεργών πολιτών που διακατέχονται από πατριωτικά αισθήματα - ανεξαρτήτως πολιτικής ή κομματικής τοποθέτησης - είναι αναγκαία για να τιμήσουμε την ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ των στρατευσίμων Ευζώνων της Φρουράς, που παρέμειναν ακλόνητοι φρουροί στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη κτο βράδυ της βομβιστικής επίθεσης, πιστοί στον όρκο και το καθήκον τους.
Η παρουσία μας στο Μνημείο θα είναι τιμητική και διακριτική...