Σκόρπιες σκέψεις για τα blogs, κάλεσμα σε προβληματισμό

Μιας και σήμερα απεργούν οι δημοσιογράφοι και το βάρος της ειδησεογραφίας πέφτει στα blogs, νομίζω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να σχολιάσουμε και 2-3 πράγματα για όσα αφορούν τον χώρο μας, δηλαδή τον χώρο των blogs τα οποία δεν είναι υπεράνω κριτικής.
Εκτός από την απεργία, αφορμή για τη συγκεκριμένη ανάρτηση ήταν και μια συζήτηση που είχα με ένα άνθρωπο που ασχολείται με την Πολιτική και παρακολουθεί την επικαιρότητα.
Μου μετέφερε έναν προβληματισμό τον οποίο ομολογώ ότι δεν είχα κατά νου. Μου επισήμανε λοιπόν ότι τον τελευταίο καιρό δεν διαβάζει περισσότερα από 2-3 blogs, σε αντίθεση με την περασμένη χρονιά που στα αγαπημένα του είχε αποθηκεύσει τουλάχιστον 20-25 ιστολόγια τα οποία θεωρούσε αξιόλογα.
Τι απέγιναν όλα αυτά;
Άλλα έκλεισαν, άλλα μεταμορφώθηκαν σε κάτι μεταξύ site και blog, άλλα αποδείχθηκαν "πυροτεχνήματα" ενώ το μεγάλο του παράπονο είχε να κάνει με την εξωτερική εμφάνιση των περισσότερων από αυτών τα οποία και χαρακτηρίζονται από τη στοιχειώδη έλλειψη αισθητικής.
Δεν ταυτίζομαι απόλυτα με τις παραπάνω απόψεις αλλά δεν μπορώ να αρνηθώ ότι κάποιες από αυτές είναι δυστυχώς σωστές. Τα ελληνικά blogs διέρχονται κι αυτά με τη σειρά τους μια κρίση αξιοπιστίας που ενισχύεται από την έλλειψη νέων ιδεών αλλά και προοπτικών.
Αν θέλετε τη γνώμη μου, τα ελληνικά blogs αντιμετωπίζουν ένα ξεκάθαρο πρόβλημα προσανατολισμού κι αναφέρομαι κυρίως στα blogs στα οποία ενέχει έστω και λίγο το στοιχείο της ενημέρωσης και της ειδησεογραφίας.
Η blogoσφαιρα έχει γεμίσει με τυχοδιώκτες που δεν έχουν καμία σχέση με την έννοια του blogging.
Οι περισσότεροι από αυτούς φτιάχνουν ένα blog επειδή είναι δωρεάν, αντιγράφουν τις ειδήσεις από τα παραδοσιακά ΜΜΕ ή από άλλα blogs, δεν γράφουν ποτέ δικά τους κείμενα, βομβαρδίζουν με spam δεκάδες πολίτες κι ελπίζουν σε μια αναδημοσίευση από το troktiko ή το press-gr για να αυξήσουν την επισκεψιμότητα τους και να πάρουν διαφημίσεις.
Έχω ειλικρινά βαρεθεί να διαγράφω e-mails από bloggers που ζητούν αναδημοσιεύσεις αναρτήσεων του στυλ "Γιατί δεν είναι ερμαφρόδιτη η Lady Gaga- Nτοκουμέντα" ή "Ο μεγαλύτερος γαλαζοπράσινος σκύλος του κόσμου-ΑΝΑΡΤΗΣΤΕ ΤΟ".
Έχουμε γεμίσει λοιπόν με bloggers που θέλουν να γίνουν Troktiko στη θέση του Τρωκτικού, λες και το Troktiko ξεκίνησε με παρόμοιο τρόπο για να ξεπεράσει μέχρι και το in.gr!
Αναρωτιέμαι πραγματικά με τι ασχολούνται αυτοί οι άνθρωποι στην καθημερινότητα τους ώστε να διαθέτουν τόσο χρόνο σε τέτοιους είδους blogging.
Όσον αφορά τα αμιγώς πολιτικά blogs, εκεί χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα, ειδικά μετά την αλλαγή της κυβέρνησης.
Είναι κοινό μυστικό ότι η blogoσφαιρα ήταν κάποτε προνομιακό πεδίο επιρροής του ΠΑΣΟΚ αλλά τους τελευταίους μήνες τα πράγματα έχουν αλλάξει σημαντικά.
Αρκετά "πράσινα" ιστολόγια τα παράτησαν μετά την 4η Οκτωβρίου καθώς πέτυχαν τον στόχο τους ενώ πολλά blogs το γύρισαν στην Αντιπολίτευση γιατί οι ιδιοκτήτες του έμειναν εκτός πίτας εξουσίας.
Παράλληλα, το Internet έχει γεμίσει με blog του τύπου "Ξυπνήστε Έλληνες", "Κάτω η χούντα των θολοκουλτουριάρηδων", "Ελλήνων Ανάστασις" κτλ.
Η Ακροδεξιά προελαύνει και μάλιστα κάπου εκεί συναντάει και τα blogs που πρόσκεινται στη Νέα Δημοκρατία τα οποία δυστυχώς έχουν επιλέξει να κινούνται σε ένα άθλιο επίπεδο αναρτήσεων και σχολίων.
Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή κανένα σοβαρό blog που να κινείται στο χώρο της Κεντροδεξιάς το οποίο και να μπορείς να διαβάσεις χωρίς να σου θυμίζει το Χρηματιστήριο, τον Κοσκωτά, τα Ίμια και το γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι! Κρίμα...
Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Γιατί δυστυχώς έχω φτάσει κι εγώ στο σημείο να διαβάζω 4-5 blogs και μέχρι εκεί.
Κι επαναλαμβάνω ότι για όλα φταίει η έλλειψη προσανατολισμού...
Έχω βαρεθεί να διαβάζω σε blogs εκφράσεις του τύπου"ελέγχουμε κάθε εξουσία", "δεν είμαστε με κανέναν", "όλοι είναι το ίδιο"...
Αν τα πιστεύαμε όλα αυτά, γιατί να δημιουργούσαμε ένα δημόσιο βήμα διαλόγου στο Ίντερνετ;
Και κάτι ακόμα για το τέλος.
Έχω κουραστεί να βλέπω blogs που κλείνουν τα σχόλια και τα αντικαθιστούν με τις θρυλικές "επιστολές αναγνωστών"!
Τόσο μαλάκες μας θεωρούν...
Ξέρω ότι η συγκεκριμένη ανάρτηση είναι λίγο μπερδεμένη και χωρίς κάποια τρομερή συνέχεια σκέψης.
Ήθελα απλά να πω κάποια πράγματα που με απασχολούν, έστω και μπερδεμένα...
Παραπολιτικός