Ανικανότητα μόνο, ή και πονηρά παιχνίδια;

Από το Φθινόπωρο αδυνατούσα να πιστέψω το μέγεθος της ανικανότητας της ..."κυβέρνησης" Παπανδρέου και την εγκληματική αδιαφορία της Ε.Ε. Γιατί όμως;
Η πρωτοφανής αδυναμία του ΓΑΠ να πάρει αποφάσεις, οι επαναλαμβανόμενες γκάφες ("τιτανικός", "εντατική" κ.λ.π) και οι αλχημείες με το έλλειμμα, επιδείνωσαν την κρίση.
Ήταν όμως θέμα μόνο ανεπάρκειας, ή ανικανότητας, ή παίζει και κάτι άλλο;

Θέτω τα εξής ερωτήματα:

1. Μήπως η Ε.Ε. επιθυμούσε μια υποτίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου για να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της;
2. Μήπως χρησιμοποιήθηκε η Ελλάδα ως όχημα, για την υποτίμηση αυτή;
3. Μήπως σκοπίμως δημιούργησαν αυτή, την άκρως προσβλητική για τη χώρα μας κατάσταση, πέτυχαν αυτό που ήθελαν, και τώρα έρχονται οι σωτήρες να μας σώσουν;
4. Και τα τελευταία και εφιαλτικά ερωτήματα: Η ελληνική κυβέρνηση τα ήξερε αυτά; Καθυστέρησε σκοπίμως για να προετοιμάσει την κοινή γνώμη; Παίζει τίποτα άλλο στο παρασκήνιο; Μήπως απλώς δεν πήρε χαμπάρι τι παιζόταν;

Τα μέτρα που μας υπέδειξαν οι χαμηλόβαθμοι γιάπηδες των Βρυξελλών και τα οποία ασμένως υιοθέτησε η Μ.Κ.Ο. που μας κυβερνά, οδηγούν την πατρίδα μας σε αδιέξοδο, σε ανυποληψία και απαξίωση.
Σε τέτοιες στιγμές ανοίγουν "κερκόπορτες" και προωθούνται επώδυνες διευθετήσεις. Ας το έχουμε στο μυαλό μας.
Σε τέτοιες εποχές γίνονται οι ανατροπές και φτιάχνονται οι νέες ηγεσίες.
Με μια έννοια ζούμε πράγματι σε ενδιαφέροντες καιρούς.
Κ. Ρ.