Έναν απλό πολίτη, ο οποίος σε τυχαία συνάντησή τους τον διαβεβαίωσε ότι για να σωθεί η πατρίδα δέχεται να χάσει ένα μισθό, επικαλέσθηκε ο πρωθυπουργός προκειμένου να προετοιμάσει το έδαφος για τις ανακοινώσεις των νέων επώδυνων οικονομικών μέτρων.
Δεν αμφισβητούμε τη συνάντηση ούτε την καλή πρόθεση των πολιτών να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της κρίσης, όμως ο εργαζόμενος αυτός θα μπορούσε να πει πολλά ακόμη στον πρωθυπουργό. Θα του υπενθύμιζε τις διαβεβαιώσεις που είχε δώσει προεκλογικά ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ότι «λεφτά υπάρχουν» και τις δεσμεύσεις του από το αξίωμα του πρωθυπουργού στις Συνόδους Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης ότι «θα πονέσουν αυτοί που πρέπει και όχι οι μισθωτοί».
Θα τον ρωτούσε για τις καθυστερήσεις που επέδειξε στην προώθηση του κυβερνητικού έργου, αλλά και για την επιλογή του να προβάλει τις αδυναμίες της χώρας σε όλα τα διεθνή fora, με αποτέλεσμα να στοχοποιηθεί η Ελλάδα από τους κερδοσκόπους της αγοράς.
Θα τον εγκαλούσε για την ανεπάρκεια του Προγράμματος Σταθερότητας και την ανυπαρξία ενός σοβαρού σχεδίου για έξοδο από την κρίση. Πάνω απ’ όλα, όμως, θα του επισήμαινε ότι η Ελλάδα δεν θα σωθεί από την περικοπή ενός μισθού, όταν οι φοροφυγάδες εξακολουθούν να κάνουν πάρτι και η κρατική σπατάλη παραμένει ανέγγιχτη.
Αντιθέτως, η σκληρή περιοριστική πολιτική χωρίς αναπτυξιακό προσανατολισμό θα οδηγήσει τη χώρα σε βαθιά ύφεση, με εκτίναξη της ανεργίας και υψηλό πληθωρισμό.
Αλλά, αλήθεια, πόσα να προλάβει να πει ένας πολίτης σε μία φευγαλέα συνάντησή του με τον πρωθυπουργό.
ΚΑΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΨΕ;ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ;ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΠΟΥ ΜΟΝΙΜΩΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ;ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΤΟΥΑΛΕΤΕΣ ΔΕΝ ΠΑΕΙ,ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΔΑΡΑΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΥΜΕ.ΠΟΥ ΤΟΤΕ;ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ ΜΑΛΛΟΝ
ΑπάντησηΔιαγραφή