Του Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ...
Το ανέφερα σε ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές που συμμετείχα και το έγραψα στα αγαπημένα μου blogs: Είτε επρόκειτο για πολύ καλά μελετημένο και αριστοτεχνικά μεθοδευμένο σχέδιο δράσης, ή για απότοκο της χρονικής καθυστέρησης που χαρακτηρίζει την ελληνική γραφειοκρατία το αποτέλεσμα τελικά ήταν το ίδιο!
Αναφέρομαι, φυσικά, στο γεγονός ότι τα ΑΝΑΛΓΗΤΑ μέτρα εις βάρος των συνταξιούχων της Ελλάδας και μαζί οι δραματικές αλλοιώσεις στον χαρακτήρα των εργασιακών μας σχέσεων με τους Κεφαλαιοκράτες εργοδότες ΠΕΡΑΣΑΝ καλοκαιριάτικα, την ώρα που οι Έλληνες ψηνόμαστε με καύσωνες…
ΠΕΡΑΣΑΝ το ΝΕΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ με τις σχετικές ρυθμίσεις στα εργασιακά φέρνοντάς το «λάου – λάου» από τα Χριστούγεννα στον καυτό Ιούλιο, δηλαδή στη μέση του καλοκαιριού, σε μια χώρα όπου το κοινωνικό σύστημα λειτουργεί με τις δικές του λογικές και έχει τις γνωστές θερινές ιδιότητες της εξωστρέφειας, του ανέμελου, του έντονα αισθησιακού καθώς ντόπιες και εισαγόμενες καλλονές πυρπολούνται από τον καυτό ελληνικό ήλιο στις γοητευτικές μας ακρογιαλιές προφέροντας ανεπανάληπτες συγκινήσεις – και υποσχέσεις - στους κάθε ηλικίας λάτρεις του ωραίου (…do you like frauelein in…Greece?)…
Πετσόκοψαν τους μισθούς και συντάξεις στο Δημόσιο τομέα ο οποίος, μας ανακοίνωσαν, ΠΑΣΧΕΙ από ΕΛΕΦΑΝΤΙΑΣΗ (ρε Μπλε εθνοσωτήρες και Πράσινα αφεντικά της ΑΔΕΔΥ εσείς δεν ευθύνεστε για αυτό;)…
Έκαναν μια εκπληκτική συμφωνία ΓΣΕΕ και ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ για αυξήσεις που υστερούν του πληθωρισμού κατά 400% (ρε Πράσινα αφεντικά της ΓΣΕΕ από πότε και με ΠΟΙΟ ακριβώς παραχωρημένο από τους εργαζόμενους ΔΙΚΑΙΩΜΑ οι Σοσιαλιστές λειτουργήσατε ως «τακίμια» με το Κεφάλαιο;)
Θα σας γυρίσω (τους παλιούς) 40 χρόνια πίσω τότε που φεύγοντας ως νεαρός λέκτορας από την Αμερική πήγα στη Γερμανία για να μελετήσω το χωρίς προηγούμενο κοινωνικό-οικονομικό φαινόμενο ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ τεράστιων αριθμών Ελλήνων εργατών στην τότε Δυτική Γερμανία!
ΕΡΗΜΩΣΑΝ και ορφάνεψαν από νέα παλικάρια, ΑΔΕΙΑΣΑΝ μέσα σε μια δεκαετία η Μακεδονία, η Θράκη, η Ήπειρος, η Θεσσαλία καθώς άνδρες και νέα παιδιά της υπαίθρου πήραν το δρόμο της ξενιτιάς που συνοψίστηκαν στον στίχο που τραγούδησαν την εποχή εκείνη με δάκρυα στα μάτια οι λαϊκοί μας τροβαδούροι «Μανούλα, θα φύγω θα πάω στα ξένα!…»
ΔΙΑΒΑΖΑ και άκουα τότε ότι η Ελλάδα της μεταπολεμικής περιόδου είχε ΤΕΡΑΣΤΙΟ πρόβλημα απασχόλησης και απορρόφησης του εργατικού της δυναμικού, αλλά άκουγα και ότι οι Έλληνες ήταν, όπως λέγανε χαρακτηριστικά τα ΑΦΕΝΤΙΚΑ, οι Εργοδότες τους, πολύ… τεμπέληδες!!!
Συγκεντρώνοντας τα στοιχεία για τη διδακτορική μου διατριβή άκουσα πολλές, πάρα πολλές φορές, από Γερμανούς Εργοδότες, από Προϊσταμένους εργοστασίων ότι περισσότερο ΦΙΛΟΤΙΜΟΥΣ, περισσότερο εργατικούς ανθρώπους από τους Έλληνες ΔΕΝ…έβρισκαν!
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ είναι το παράδειγμα Διευθυντού Παραγωγής μεγάλης Βιομηχανικής Μονάδας του Γερμανικού Νότου που μου είχε εκμυστηρευτεί χαμογελώντας ότι όταν στο τέλος της εξουθενωτικής βάρδιας του 8ωρου ζητούσε δέκα εθελοντές οι ΕΠΤΑ ήταν Έλληνες!!! Εκείνο το ένα, σχεδόν εκατομμύριο εργατών μας ίδρωσε, πόνεσε, μάτωσε, υπέφερε τα πάνδεινα και με βάση την κοινωνική ψυχολογία της «οικειοστρέφειας και οικοστρέφειας» του Έλληνα στέλνοντας πίσω την Ελλάδα τον τίμιο ιδρώτα τους ΕΚΤΙΣΑΝ την Ελλάδα και την Οικονομία της.
ΤΟΤΕ ήταν τα ανειδίκευτα παλικάρια και οι άνεργοι άνδρες της υπαίθρου και των μεγαλουπόλεων που πήραν το δρόμο της ξενιτιάς και, όπως γράφτηκε στον Γερμανικό τύπο, συνεισέφεραν στη δημιουργία του «Γερμανικού Οικονομικού Θαύματος» και ταυτόχρονα έκτισαν την Ελλάδα που είχε ισοπεδωθεί από τη ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ κατοχή και στη συνέχεια από τον αδελφοκτόνο πόλεμο της δεκαετίας του 1940…
Την διδακτορική μου διατριβή με τίτλο “Zur Problematik der Griechischen Arbetinehmer in der Bundesrepublik Deutschland” την κατέθεσα για να πάρω τον τίτλο του Διδάκτορα το 1970. Λιγότερο από 2 χρόνια αργότερα η διατριβή μου δημοσιεύθηκε στην Αμερική από τις Ακαδημαϊκές Εκδόσεις του Οίκου Simon & Schuster με τίτλο «The German Experience: Migrant Greek Workers in West Germany».
Η αναφορά μου αυτή δεν συνιστά πρόθεση αυτοδιαφήμισης!
Τα μνημονεύω αυτά καθώς αισθάνομαι ότι συσσωρεύεται επικίνδυνα η ΟΡΓΗ της δικής μου γενιάς, της γενιάς που αγωνίστηκε σκληρά να φέρει την Ελλάδα εδώ που την φέραμε και αισθανόμαστε προδομένοι από αυτούς που ΕΚΛΕΞΑΜΕ να μας Κυβερνήσουν και αφού ΛΕΗΛΑΤΗΣΑΝ ξεδιάντροπα τον Εθνικό μας πλούτο, αφού ΠΛΟΥΤΙΣΑΝ παράνομα όχι μόνο ΔΕΝ τιμωρήθηκαν αλλά ήδη μας γυρνάνε στο 1960 την εποχή που ΑΔΕΙΑΖΕ η Πατρίδα μας από λεβέντες και λεβέντισσες που παίρνανε τους δρόμους της ξενιτιάς…
ΤΟΤΕ μετανάστευσαν ανειδίκευτοι εργάτες για να πραγματώσουν το όνειρο ενός καλύτερου αύριο στις φάμπρικες της Γερμανίας, στις στοές των ορυχείων του Βελγίου…Και κατάφεραν να «φτιαχτούνε» και μαζί να «φτιάξουνε» την Πατρίδα…
ΤΩΡΑ μήπως θα πρέπει να κάνω μια διατριβή γα τα θέματα της κακής διαχείρισης, της λεηλασίας του Εθνικού πλούτου και της έλλειψης οικονομικού προγραμματισμού που ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ τις απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε στη δεκαετία του 2010 τα νιάτα της Ελλάδας, παιδιά με γνώσεις, δεξιότητες και πτυχία ΑΕΙ και ΤΕΙ να υποχρεώνονται να πάρουν το δρόμο της ξενιτιάς (και να καρπωθούν άλλοι όσα η Πατρίδα επένδυσε στην προετοιμασία των επιστημόνων της νέας γενιάς) επειδή η Ελλάδα είναι ΞΑΝΑ για τους Κεφαλαιοκράτες, τους Τραπεζίτες, τους Πολιτικούς και παρατρεχάμενούς τους που μας οδήγησαν εδώ αλλά ΠΟΤΕ ΔΕΝ τιμωρήθηκαν!…
Το ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ και ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ, δυστυχώς, είναι μπροστά μας…
Το ανέφερα σε ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές που συμμετείχα και το έγραψα στα αγαπημένα μου blogs: Είτε επρόκειτο για πολύ καλά μελετημένο και αριστοτεχνικά μεθοδευμένο σχέδιο δράσης, ή για απότοκο της χρονικής καθυστέρησης που χαρακτηρίζει την ελληνική γραφειοκρατία το αποτέλεσμα τελικά ήταν το ίδιο!
Αναφέρομαι, φυσικά, στο γεγονός ότι τα ΑΝΑΛΓΗΤΑ μέτρα εις βάρος των συνταξιούχων της Ελλάδας και μαζί οι δραματικές αλλοιώσεις στον χαρακτήρα των εργασιακών μας σχέσεων με τους Κεφαλαιοκράτες εργοδότες ΠΕΡΑΣΑΝ καλοκαιριάτικα, την ώρα που οι Έλληνες ψηνόμαστε με καύσωνες…
ΠΕΡΑΣΑΝ το ΝΕΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ με τις σχετικές ρυθμίσεις στα εργασιακά φέρνοντάς το «λάου – λάου» από τα Χριστούγεννα στον καυτό Ιούλιο, δηλαδή στη μέση του καλοκαιριού, σε μια χώρα όπου το κοινωνικό σύστημα λειτουργεί με τις δικές του λογικές και έχει τις γνωστές θερινές ιδιότητες της εξωστρέφειας, του ανέμελου, του έντονα αισθησιακού καθώς ντόπιες και εισαγόμενες καλλονές πυρπολούνται από τον καυτό ελληνικό ήλιο στις γοητευτικές μας ακρογιαλιές προφέροντας ανεπανάληπτες συγκινήσεις – και υποσχέσεις - στους κάθε ηλικίας λάτρεις του ωραίου (…do you like frauelein in…Greece?)…
Πετσόκοψαν τους μισθούς και συντάξεις στο Δημόσιο τομέα ο οποίος, μας ανακοίνωσαν, ΠΑΣΧΕΙ από ΕΛΕΦΑΝΤΙΑΣΗ (ρε Μπλε εθνοσωτήρες και Πράσινα αφεντικά της ΑΔΕΔΥ εσείς δεν ευθύνεστε για αυτό;)…
Έκαναν μια εκπληκτική συμφωνία ΓΣΕΕ και ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ για αυξήσεις που υστερούν του πληθωρισμού κατά 400% (ρε Πράσινα αφεντικά της ΓΣΕΕ από πότε και με ΠΟΙΟ ακριβώς παραχωρημένο από τους εργαζόμενους ΔΙΚΑΙΩΜΑ οι Σοσιαλιστές λειτουργήσατε ως «τακίμια» με το Κεφάλαιο;)
Θα σας γυρίσω (τους παλιούς) 40 χρόνια πίσω τότε που φεύγοντας ως νεαρός λέκτορας από την Αμερική πήγα στη Γερμανία για να μελετήσω το χωρίς προηγούμενο κοινωνικό-οικονομικό φαινόμενο ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ τεράστιων αριθμών Ελλήνων εργατών στην τότε Δυτική Γερμανία!
ΕΡΗΜΩΣΑΝ και ορφάνεψαν από νέα παλικάρια, ΑΔΕΙΑΣΑΝ μέσα σε μια δεκαετία η Μακεδονία, η Θράκη, η Ήπειρος, η Θεσσαλία καθώς άνδρες και νέα παιδιά της υπαίθρου πήραν το δρόμο της ξενιτιάς που συνοψίστηκαν στον στίχο που τραγούδησαν την εποχή εκείνη με δάκρυα στα μάτια οι λαϊκοί μας τροβαδούροι «Μανούλα, θα φύγω θα πάω στα ξένα!…»
ΔΙΑΒΑΖΑ και άκουα τότε ότι η Ελλάδα της μεταπολεμικής περιόδου είχε ΤΕΡΑΣΤΙΟ πρόβλημα απασχόλησης και απορρόφησης του εργατικού της δυναμικού, αλλά άκουγα και ότι οι Έλληνες ήταν, όπως λέγανε χαρακτηριστικά τα ΑΦΕΝΤΙΚΑ, οι Εργοδότες τους, πολύ… τεμπέληδες!!!
Συγκεντρώνοντας τα στοιχεία για τη διδακτορική μου διατριβή άκουσα πολλές, πάρα πολλές φορές, από Γερμανούς Εργοδότες, από Προϊσταμένους εργοστασίων ότι περισσότερο ΦΙΛΟΤΙΜΟΥΣ, περισσότερο εργατικούς ανθρώπους από τους Έλληνες ΔΕΝ…έβρισκαν!
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ είναι το παράδειγμα Διευθυντού Παραγωγής μεγάλης Βιομηχανικής Μονάδας του Γερμανικού Νότου που μου είχε εκμυστηρευτεί χαμογελώντας ότι όταν στο τέλος της εξουθενωτικής βάρδιας του 8ωρου ζητούσε δέκα εθελοντές οι ΕΠΤΑ ήταν Έλληνες!!! Εκείνο το ένα, σχεδόν εκατομμύριο εργατών μας ίδρωσε, πόνεσε, μάτωσε, υπέφερε τα πάνδεινα και με βάση την κοινωνική ψυχολογία της «οικειοστρέφειας και οικοστρέφειας» του Έλληνα στέλνοντας πίσω την Ελλάδα τον τίμιο ιδρώτα τους ΕΚΤΙΣΑΝ την Ελλάδα και την Οικονομία της.
ΤΟΤΕ ήταν τα ανειδίκευτα παλικάρια και οι άνεργοι άνδρες της υπαίθρου και των μεγαλουπόλεων που πήραν το δρόμο της ξενιτιάς και, όπως γράφτηκε στον Γερμανικό τύπο, συνεισέφεραν στη δημιουργία του «Γερμανικού Οικονομικού Θαύματος» και ταυτόχρονα έκτισαν την Ελλάδα που είχε ισοπεδωθεί από τη ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ κατοχή και στη συνέχεια από τον αδελφοκτόνο πόλεμο της δεκαετίας του 1940…
Την διδακτορική μου διατριβή με τίτλο “Zur Problematik der Griechischen Arbetinehmer in der Bundesrepublik Deutschland” την κατέθεσα για να πάρω τον τίτλο του Διδάκτορα το 1970. Λιγότερο από 2 χρόνια αργότερα η διατριβή μου δημοσιεύθηκε στην Αμερική από τις Ακαδημαϊκές Εκδόσεις του Οίκου Simon & Schuster με τίτλο «The German Experience: Migrant Greek Workers in West Germany».
Η αναφορά μου αυτή δεν συνιστά πρόθεση αυτοδιαφήμισης!
Τα μνημονεύω αυτά καθώς αισθάνομαι ότι συσσωρεύεται επικίνδυνα η ΟΡΓΗ της δικής μου γενιάς, της γενιάς που αγωνίστηκε σκληρά να φέρει την Ελλάδα εδώ που την φέραμε και αισθανόμαστε προδομένοι από αυτούς που ΕΚΛΕΞΑΜΕ να μας Κυβερνήσουν και αφού ΛΕΗΛΑΤΗΣΑΝ ξεδιάντροπα τον Εθνικό μας πλούτο, αφού ΠΛΟΥΤΙΣΑΝ παράνομα όχι μόνο ΔΕΝ τιμωρήθηκαν αλλά ήδη μας γυρνάνε στο 1960 την εποχή που ΑΔΕΙΑΖΕ η Πατρίδα μας από λεβέντες και λεβέντισσες που παίρνανε τους δρόμους της ξενιτιάς…
ΤΟΤΕ μετανάστευσαν ανειδίκευτοι εργάτες για να πραγματώσουν το όνειρο ενός καλύτερου αύριο στις φάμπρικες της Γερμανίας, στις στοές των ορυχείων του Βελγίου…Και κατάφεραν να «φτιαχτούνε» και μαζί να «φτιάξουνε» την Πατρίδα…
ΤΩΡΑ μήπως θα πρέπει να κάνω μια διατριβή γα τα θέματα της κακής διαχείρισης, της λεηλασίας του Εθνικού πλούτου και της έλλειψης οικονομικού προγραμματισμού που ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ τις απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε στη δεκαετία του 2010 τα νιάτα της Ελλάδας, παιδιά με γνώσεις, δεξιότητες και πτυχία ΑΕΙ και ΤΕΙ να υποχρεώνονται να πάρουν το δρόμο της ξενιτιάς (και να καρπωθούν άλλοι όσα η Πατρίδα επένδυσε στην προετοιμασία των επιστημόνων της νέας γενιάς) επειδή η Ελλάδα είναι ΞΑΝΑ για τους Κεφαλαιοκράτες, τους Τραπεζίτες, τους Πολιτικούς και παρατρεχάμενούς τους που μας οδήγησαν εδώ αλλά ΠΟΤΕ ΔΕΝ τιμωρήθηκαν!…
Το ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ και ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ, δυστυχώς, είναι μπροστά μας…
Κύριε καθηγητά, το πρόβλημα είναι ότι έτσι θα φύγουν πάλι από την πατρίδα τα δυνατά μυαλά (οι…δήθεν κουτόφραγκοι ΔΕΝ πρόκειται να προσλάβουν ανίκανους και ανίδεους που βολεύονται από το Σύστημα) και θα μείνουν να Κυβερνούν την δύσμοιρη πατρίδα εκείνοι και εκείνες που περνούν στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ με βαθμούς ΚΑΤΩ από το 10! Τρομάρα μας…
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καπιταλισμός παλιά χρειαζόταν ανειδίκευτους εργάτες, σήμερα χρειάζεται επιστήμονες. Τι καλύτερο λοιπόν από μια χώρα που παράγει επιστήμονες και τους στέλνει να δουλέψουν στην Αγγλία, τη Γερμανία, τη Σουηδία, την Ολλανδία κ.λπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπουδάζεις στην Ελλάδα με όλη σου την οικογένεια να στερείται για να πας σε φροντιστήρια, σχολεία, πανεπιστήμια και ένα σωρό άλλα ιδρύματα συσσώρευσης γνώσης, μετά τα σκας και για μια εξειδίκευση στο εξωτερικό (π.χ. μεταπτυχιακό) και μετά επανδρώνεις τις επιχειρήσεις στις οποίες ξεπουλιέται η χώρα σου γιατί φυσικά στις χώρες εκείνες δεν μπορούν να βρουν ντόπιους επιστήμονες... ο καπιταλισμός έχει πετύχει τόσο πολύ σε κάτι χώρες σαν την Αγγλία που μπορούν να σπουδάζουν μόνο οι λόρδοι και οι σερ για χόμπυ και για κύρος... (πού ακούστηκε σερ και τενεκές ξεγάνωτος;)