Πάρα πολλή η φιλολογία και άλλη τόση η παραφιλολογία για το διαβόητο μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση Παπανδρέου με την τρόικα και το Δ.Ν.Τ, προκειμένου να ξεκινήσει η καταβολή της πρώτης και των επομένων δόσεων της οικονομικής ..."στήριξης" που με επαχθέστατους όρους εξασφάλισε ο νεόκοπος σωτήρας της πολύπαθης χώρας μας, αποδεικνύοντας εμπράκτως την ορθότητα της λαϊκής σοφίας: "να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι".
Και ενώ θα ήταν - λογικώς - αναμενόμενη η δημοσιοποίηση αυτού του κειμένου που αφενός αφορά κάθε Έλληνα πολίτη, αφού αυτός καλείται να πληρώσει το… μάρμαρο, αφετέρου υποθηκεύει το μέλλον της χώρας για πολλά πολλά χρόνια και ουσιαστικά εκχωρεί τη διακυβέρνηση της σε ξένα κέντρα, όχι μόνο δεν δημοσιοποιείται το κείμενο αλλά αφήνεται σκοπίμως και εντέχνως στην κατά βούλησιν ..."αξιοποίησή" του από τα γνωστά μέσα μαζικής παραπληροφόρησης και τους εργολάβους της λαϊκής αποχαύνωσης.
Επιπροσθέτως, η δήλωση Τσίπρα περί ύπαρξης δύο μνημονίων, ενός στα αγγλικά και ενός άλλου στα ελληνικά (για εγχώρια κατανάλωση), επιτείνει ακόμα περισσότερο τη σύγχυση για το εν λόγω θέμα.
Οι λόγοι για τους οποίους η κυβέρνηση και ο ίδιος πρωθυπουργός προσωπικά επιμένουν στην τακτική αυτή είναι προφανείς:
α) η αποσιώπηση (μερική ή ολική) του θέματος, η τεχνήεσσα "συσκότισή" του, μηδενίζουν την όποια αντίδραση. (Όταν δεν γνωρίζεις δεν αντιδράς).
β) η διαχείριση του θέματος από τα κανάλια κατά το δοκούν εξοικειώνει τον ακροατή με το θέμα και αμβλύνει το συναίσθημα και την αντίδραση. (Λέγε-λέγε το κοπέλι κάμει την κυρά και θέλει, λέει ο λαός).
γ) εξασφαλίζει στην κυβέρνηση τον χρόνο που χρειάζεται για να προβεί στις επόμενες –...σωτηριολογικού χαρακτήρα - κινήσεις της απρόσκοπτης, ενόσω εμείς εναγωνίως επιζητούμε την ενημέρωση για θέματα τετελεσμένα!
Και ενώ αυτά τα κοσμογονικά λαμβάνουν χώρα κάτω από τη μύτη μας, η αντιπολίτευση αντιδρά χλιαρά (γιατί άραγε;) και η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ δίκην αγέλης βοούσα, ακολουθεί τον ποιμένα της σε ατραπούς επικίνδυνες για την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας.
Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: ή έχουν τυφλή εμπιστοσύνη στον αρχηγό τους ή η δίψα τους για εξουσία υπερτερεί όλων, μηδέ και του εθνικού συμφέροντος εξαιρουμένου. Η δεσποτική νοοτροπία και συμπεριφορά του εσχάτου της δυναστείας Παπανδρέου έχει ήδη οδηγήσει τη χώρα σε τραγικά αδιέξοδα και μέλλει να αποβεί μοιραία για την ίδια του την κυβέρνησή του, που ήδη έχει βυθιστεί στο τέλμα της αναξιοπιστίας, του ψεύδους και των αντιφάσεων.
Πρόσκαιρο σωσίβιο ο φημολογούμενος ανασχηματισμός. Αν προλάβει να γίνει…
Οποιος ψηφίσει τα νομοσχέδια είναι τελειωμένος
ΑπάντησηΔιαγραφή