Τορπίλη στο μέλλον...

Του Nίκου Kωνσταντάρα...

Είναι τρομακτικό: πολλά παιδιά θα μπουν σε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα με βαθμούς απίστευτα χαμηλούς. Την ίδια ώρα σε τρία τμήματα ΤΕΙ, όπου υποψήφιοι μπορούσαν να μπουν με βαθμό κάτω του 2, εκατοντάδες θέσεις έμειναν κενές. Εδώ η έλλειψη προσωπικής αξιολόγησης και η απουσία κρατικού σχεδιασμού ενώνονται και πολλαπλασιάζουν το κακό.
Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι ούτε μόνο οικονομικό ούτε μόνο πολιτικό - είναι πρωτίστως κοινωνικό. Αιτία είναι η μακρόχρονη απουσία προσωπικής πειθαρχίας, η οποία εξέθρεψε την αντίληψη ότι ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, να πετυχαίνει ό,τι θέλει και να παρανομεί όσο θέλει, χωρίς κριτήρια, χωρίς συνέπειες. Το να μπαίνουμε σε πανεπιστήμια ή ΤΕΙ χωρίς την ελάχιστη προσπάθεια δεν απέχει πολύ από το να διαλύουμε ένα γήπεδο ή να ανοίγουμε το κεφάλι του διπλανού μας, να οδηγούμε μηχανάκι σε πάρκο ή πεζοδρόμιο, να κλέβουμε την εφορία και το ασφαλιστικό ταμείο.

Η "κλεψιά" απλώνεται σε όλη την κοινωνία, όταν φοιτητές δεν μορφώνονται και οι διδάσκοντες δεν ενδιαφέρονται, όταν ο επαγγελματίας δεν έχει τη σωστή κατάρτιση και δεν κάνει καλά τη δουλειά του - αλλά πληρώνεται κανονικότατα από τον άτυχο πελάτη. Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχει τέτοια αποστροφή προς κάθε μέτρο αξιολόγησης που θα καθιέρωνε την επιβράβευση ή την επίπληξη του μαθητή, του φοιτητή, του καθηγητή, του εργαζομένου.

Αυτή η άλογη ανοχή δεν είναι εκδήλωση δημοκρατίας, αλλά υπονόμευσή της. Οταν η κοινωνία εξελίσσεται χωρίς όρια δεν υπάρχει ούτε καλό ούτε κακό, ούτε άξιο ούτε άχρηστο. Υπάρχουν μόνο αυτός που επιβάλλεται και αυτός που υπομένει. Όταν ανεπαρκέστατοι υποψήφιοι εισέρχονται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, και μία μέρα αποφοιτούν, υπονομεύουν το όποιο κύρος διαθέτει το εκπαιδευτικό σύστημα και τις προσπάθειες των φοιτητών οι οποίοι αρίστευσαν.
Η αξιοκρατία, όμως, δεν πηγάζει μόνο από τον βαθμό βάσης. Απαιτεί σχολεία όπου τα παιδιά εκπαιδεύονται με σοβαρότητα και προσοχή, όπου μαθαίνουν την αξία της προσπάθειας, της αξιολόγησης και της πειθαρχίας. Απαιτεί τεχνικά λύκεια με κύρος που θα εκπαιδεύουν ικανούς επαγγελματίες. Απαιτεί σχεδιασμό που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνίας, θα δημιουργεί προοπτικές για τα παιδιά, θα θεμελιώνει το μέλλον της χώρας.