Yπάρχουν συντάξεις στην μετά θάνατον ζωή;

Με τη ...ματιά του gaios...

Τώρα κατάλαβα την πραγματική έννοια της έκφρασης "η αλεπού 100 χρόνων, τα αλεπουδάκια 110". Φαίνεται ότι η αλεπού είχε πεθάνει αλλά τα αλεπουδάκια δεν δήλωσαν τον θάνατo και συνέχιζαν να παίρνουν τη σύνταξή της.
Τώρα κατάλαβα, επίσης, γιατί υπάρχουν στις οργανωμένες εκδρομές των ταξιδιωτικών πρακτορείων τόσες "εύθυμες χήρες". Διότι κάποιες έθαψαν τον σύζυγο, αλλά αυτός εξακολουθεί να είναι "χορηγός" και από το μνήμα.
Λέτε αυτό να εννοούν οι Γραφές όταν κάνουν λόγο για τη "μετά θάνατον ζωή";
Πριν από λίγο καιρό, το ίδιο κόλπο ανακαλύφθηκε και στην Ιαπωνία. Και να σκεφτεί κανείς ότι ερευνούσαν οι εκεί αρχές τι είναι αυτό που κάνει τους Ιάπωνες να ζουν μαζικά πάνω από έναν αιώνα. Μα φυσικά οι συντάξεις και η ανικανότητα του κράτους (καλή ώρα).
Και τώρα που ανακαλύφτηκε η απάτη, από ποιον θα ζητηθούν ευθύνες; Από τους συγγενείς ή από τον θανόντα;
Ίσως κάποιοι φωστήρες να αποφανθούν ότι ο νεκρός θα έπρεπε πριν κλείσει τα μάτια του να δηλώσει στο ΙΚΑ τις… προθέσεις του.
Έσοδα αναζητά απεγνωσμένα το υπουργείο Οικονομικών. Γιατί κ. Παπακωνσταντίνου δεν έβαλες μία έκτακτη εισφορά στους γαλαζοαίματους που ενέσκηψαν στις Σπέτσες;
Θα μπορούσε να είναι ένας νέος ΦΑΠ (Φόρος Αναμόχλευσης Παθών). Διότι δεν είναι και λίγα αυτά που τράβηξε η πατρίδα μας από το Γλυξμπουργκέικο.
Παρά τις συστάσεις του Γιώργου διάφοροι υπουργοί και υφυπουργοί δηλώνουν την απροθυμία τους να μετακινηθούν στην αυτοδιοίκηση. Και καλά κάνουν, αλλά αυτό δεν αποκλείει την περίπτωση αντί να μετακινηθούν να… αποπεμφθούν.
Βέβαια αυτό θα έχει πολιτικό κόστος. Όσο και η Βενετιά όταν έχασε βελόνι.
Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι παρά τους τόσους υπουργούς και υφυπουργούς, ο Γιώργος αναγκάζεται να κάνει… εισαγωγές συμβούλων.
Για να τελειώνουμε πλέον και με αυτό το ερώτημα που έρχεται και ξανάρχεται, λεφτά υπάρχουν.

Απλώς είναι δύσκολο να τα πάρεις από τις τσέπες στις οποίες κρύβονται.