Εκδίκηση…

Της Άννας Παναγιωταρέα
Σύμφωνα με την ψυχολογία του Γ. Παπανδρέου δεν είναι αυτός ο αίτιος για τη θύελλα των πρόωρων εκλογών. Ολοι οι άλλοι φταίνε. Οχι αυτός! Π.χ. ο Αντώνης Σαμαράς. Γιατί; Γιατί κάνει αντιπολίτευση στα μέτρα που παίρνει, έτσι χωρίς πρόγραμμα! Ενώ θα έπρεπε να τον ευγνωμονεί που δεν είναι στη θέση του! Μετά φταίει η Παπαρήγα. Γιατί; Γιατί δεν εννοεί να αντιληφθεί ότι το μνημόνιο αποτελεί τη δική του θυσία για το λαό. Πρέπει να το στηρίξει η εργατική τάξη, εν ανάγκη κάνοντας ακόμη και «κόκκινα» μεροκάματα.
Φταίει και ο Αλέξης Τσίπρας. Γιατί; Γιατί όταν τον συναντά στη Βουλή τον καλωσορίζει που επιστρέφει στην πατρίδα! Θα έπρεπε να τον ευχαριστεί που θυσιάζεται –περιφερόμενος από χώρα εις χώρα– εισπράττοντας τον θαυμασμό των ηγετών για την ειλικρίνεια της δήλωσής του ότι κυβερνά μια διεφθαρμένη έως μυελού οστέων Ελλάδα. Αλλά αυτοί που φταίνε κατά κύριο λόγο είναι οι Πολίτες. Γιατί; Γιατί δεν σπεύδουν να χαρίσουν στον Γιώργο τα ψίχουλα που τους έμειναν από μισθούς, συντάξεις και μη… άλλα εισοδήματα που φορολογήθηκαν αγρίως, όπως εκείνος ο άγνωστος στη στάση του λεωφορείου προ αμνημονεύτων μηνών. «Πάρ’ τα όλα, πρωθυπουργέ», πρέπει να του πουν, «γιατί και ο Τσοβόλας του πατρός σου που τα έδωσε όλα τι κατάλαβε;». Ο μόνος που δεν φταίει καθόλου είναι ο Γιώργος Παπανδρέου. Κατ’ αρχήν γιατί ξέχασε ότι ως πρωθυπουργός συνηθίζει να ψεύδεται μόλις στριμώχνεται. Είπε προεκλογικά ότι «υπάρχουν λεφτά» αλλά άλλο εννοούσε, όπως ανέλαβε να εξηγήσει στην κομματική ΕΡΤ ο κ. Ραγκούσης. Υποσχέθηκε αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό προεκλογικά αλλά δεν το εννοούσε έτσι ακριβώς, όπως ανέλαβε να εξηγήσει ο κ. Γ. Ραγκούσης. Ελεγε ότι υπήρχε πρόγραμμα αναδιάρθρωσης της χώρας εντός εκατό ημερών αλλά εννοούσε εκατό μέρες σήμερα, εκατό αύριο και εκατό… γενικώς, όπως εξήγησε ο κ. Ραγκούσης.
Τί ακριβώς συμβαίνει; Απλά, όταν ο πρωθυπουργός βρίσκεται στο εξωτερικό έχει άλλον «αέρα». Οσοι φοβόντουσαν ότι θα χάσουν τα δάνειά τους τον χτυπούν στον ώμο και του λένε: «Μπράβο, Γιώργο. Τέτοιον prime minister δεν είχε ποτέ η Ελλάς». Κι έρχεται πίσω, ως φουσκωμένο γαλί, και του λένε οι Ελληνες: «Αμάν, Γιώργο, δεν αντέχουμε άλλο». Οπότε και εκείνος θύμωσε με την απύθμενη αγνωμοσύνη. Αυτός, ένας συνομιλητής της Μέρκελ, του Σαρκοζί, ακόμη και του Ομπάμα, να δέχεται την άρνηση των Ψωροκωσταίων; Θα κάνει λοιπόν εκλογές ως τον Μάρτη για να μας δείξει αυτός! Διότι, ως γνωστόν, όταν θυμώνει ο Αγάς κόβει…