Τι κακό μπορεί να έχει η προσπάθεια ενός υπουργού, να αποφύγει να πάρει θέση σε κάποιο θέμα; Βρίσκετε πως υπάρχει κάτι ασυνήθιστο ή επιλήψιμο στη δήλωση «Θα εξετάσω το θέμα, σύμφωνα με τον νόμο και τα δεδομένα που υπάρχουν» ή στη δήλωση «Δεν σχολιάζω ειδικές περιπτώσεις του νόμου»; Προφανώς όχι. Για τα πολιτικά μας ήθη όλα αυτά είναι εντός πλαισίου. Άλλωστε ηχούν απολύτως οικεία στα αυτιά μας!
Όχι όμως και στην Ιαπωνία, όπου ακριβώς αυτές οι δηλώσεις στοίχισαν την παραίτηση στον υπουργό Δικαιοσύνης. Ο ατυχήσας υπουργός είχε εξομολογηθεί, πως όταν δεν γνωρίζει τη σωστή απάντηση σε ένα θέμα, προτιμά να απαντά με μια από τις δύο προαναφερθείσες εκδοχές. Αυτό λοιπόν στην Ιαπωνία χαρακτηρίστηκε πολιτικό σκάνδαλο και έτσι προκειμένου να μην βλάψει την κυβέρνηση και το κόμμα του παραιτήθηκε ταπεινωμένος!
Αστεία πράγματα, θα πουν οι περισσότεροι, καθώς αυτό που θεωρήθηκε παρέκκλιση στην Ιαπωνία, είναι κανόνας στην Ελλάδα, όπου σπάνια οι πολιτικοί απαντούν επί της ουσίας όταν αυτό δεν τους συμφέρει. Σπανιότερα δε αναλαμβάνουν να σηκώσουν το βάρος που τους αναλογεί και να πράξουν αυτό που οι συνθήκες επιβάλλουν. Παρακολουθώντας κανείς με κριτική διάθεση τις καθημερινές πολιτικές αντιπαραθέσεις και τα επιχειρήματα που ανταλλάσσονται, είναι εύκολο να αντιληφθεί γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
Ρηχότητα, λαϊκισμός, μικροκομματική λογική, ανευθυνότητα, προσωπικό συμφέρον. Θα μπορούσαν αυτές οι λέξεις να συνοψίσουν τις αμαρτίες του πολιτικού προσωπικού της χώρας και να αιτιολογήσουν εν πολλοίς τη σημερινή κατάσταση. Ακόμη και σήμερα, την ώρα που η χώρα μας ακροβατεί στο χείλος του γκρεμού, που η οικονομία κινδυνεύει με αργό θάνατο, με τις περισσότερες πιθανότητες δυστυχώς να είναι σε βάρος μας, ο λαϊκισμός και οι μεγαλοστομίες περισσεύουν.
Η εποχή όμως δεν αφήνει περιθώρια για μεγάλα λόγια. Η οποιαδήποτε προσπάθεια να σωθεί η παρτίδα, αν σωθεί, δεν μπορεί παρά να είναι επίπονη, διαρκής, ρεαλιστική και δυστυχώς όχι ευχάριστη. Κάτι που αδυνατούμε να αντιληφθούμε οι περισσότεροι, καθώς δεν μάθαμε να ακούμε την αλήθεια και να αντιμετωπίζουμε κατάματα την πραγματικότητα. Η προσπάθεια να υποτιμηθεί το πρόβλημα και όπως η πραγματικότητα κατέδειξε, να εξισωθεί με το απλοϊκό και αφελές δίλημμα «ναι ή όχι» στο μνημόνιο, όπως στις πρόσφατες εκλογές, τα λέει όλα.
Ο τρόπος που πολιτικοί και κόμματα επιχειρούν να παρουσιάσουν το πρόβλημα δεν επιτρέπει να γίνει αντιληπτό το μέγεθος και το βάθος του. Η χειρότερη υπηρεσία στον τόπο σήμερα είναι να παραπλανηθεί η κοινή γνώμη πως πρόκειται για κάτι προσωρινό, πως κάποια στιγμή θα επιστρέψουμε εκεί που ήμασταν. Ή, ακόμη χειρότερα, πως υπάρχουν έτοιμες και εύκολες λύσεις. Καιρός είναι λοιπόν να αναλάβουν επιτέλους όλοι τις ευθύνες τους!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου